تحقیق انواع خطوط مخابراتی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 6 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

1
‏انواع خطوط مخابراتی
PSTN: ‏منظور از آن شبکه مخابراتي عمومي مي باشد. (Public Switched Telephone Network)
‏خطوط آنالوگ معمولي: منظور از اين خطوط همان خطوط تلفني معمولي مي ‏باشد. نرخ انتقال Data ‏توسط اين خطوط حداکثر 33.6 Kb/s ‏مي باشد. استفاده از اين ‏خطوط براي اتصال به اينترنت در کشورمان بسيار رايج مي باشد.
T1: ‏نام خطوط ‏مخابراتي مخصوصي است که در آمريکا و کانادا ارائه مي شود. بر روي هر خط T1 ‏تعداد 24 ‏خط تلفن معمولي شبيه سازي مي شود. هر خط T1 ‏مي تواند حامل 1.5 MB/s ‏پهناي باند ‏باشد.
E1: ‏نام خطوط مخابراتي مخصوصي است که در اروپا و همچنين ايران ارائه ‏مي شود. بر روي هر خط E1 ‏تعداد 30 خط تلفن معمولي شبيه سازي مي شود. هر خط E1 ‏مي ‏تواند حامل 2 MB/s ‏پهناي باند باشد. خطوط E1 ‏نمي توانند همزمان هم Dialin ‏باشند و ‏هم Dialout.
‏در حال حاضر برخي از شرکتها و سازمانهاي خصوصي در ايران از E1 ‏براي ‏ارتباط تلفني خود استفاده مي کنند که مشخصه اين سيستم 8 رقمي بودن شماره هاي اين ‏سازمانهاست. متأسفانه در دزفول هنوز خطوط E1 ‏ارائه نمی شوند.
ISDN: ‏اساس ‏طراحي تکنولوژي ISDN ‏به اواسط دهه 80 ميلادي باز ميگردد که بر اساس يک شبکه کاملا ‏ديجيتال پي ريزي شده است .در حقيقت تلاشي براي جايگزيني سيستم تلفني آنالوگ با ‏ديجيتال بود که علاوه بر داده هاي صوتي ، داده هاي ديجيتال را به خوبي پشتيباني
3
‏کند. به اين معني که انتقال صوت در اين نوع شبکه ها به صورت ديجيتال مي باشد . در ‏اين سيستم صوت ابتدا به داده ها ي ديجيتال تبديل شده و سپس انتقال مي يابد .
ISDN ‏به دو شاخه اصلي تقسيم مي شود . N-ISDN ‏و B-ISDN . B-Isdn ‏بر تکنولوژي ATM ‏استوار است که شبکه اي با پهناي باند بالا براي انتقال داده مي باشد که اکثر BACKBONE ‏هاي جهان از اين نوع شبکه براي انتقال داده استفاده مي کنند ( از جمله ‏شبکه ديتا ايران ) .
‏نوع ديگر B-ISDN ‏يا ISDN ‏با پهناي باند پايين است که براي ‏استفاده هاي شخصي طراحي شده است . در
N-ISDN ‏دو استاندارد مهم وجود دارد. BRI ‏و PRI . ‏نوع PRI ‏براي ارتباط مراکز تلفن خصوصي (PBX ) ‏ها با مراکز تلفن محلي طراحي ‏شده است . E1 ‏يکي از زير مجموعه هاي PRI ‏است که امروزه استفاده زيادي دارد . E1 ‏شامل سي کانال حامل (B-Channel ) ‏و يک کانال براي سيگنالينگ ( D-Channel) ‏ميباشد که ‏هر کدام 64Kbps ‏پهناي باند دارند .
‏بعد از سال 94 ميلادي و با توجه به گسترش ‏ايتنرنت ، از PRI ISDN ‏ها براي ارتباط ISP ‏ها با شبکه PSTN ‏استفاده شد که باعث بالا ‏رفتن تقاضا براي اين سرويس شد. همچنانکه در ايران نيز ISP ‏هايي که خدمات خود را با ‏خطوط E1 ‏ارايه مي کنند روز به روز در حال گسترش است .
‏نوع ديگر ISDN‏، BRI‏است( ‏نوعي که در کيش از آن استفاده شده ) که براي کاربران نهايي طراحي شده است. اين ‏استاندارد دو کانال حامل 64Kbps ‏و يک کانال براي سيگنالينگ با پهناي باند 16kbps ‏را ‏در اختيار مشترک قرار مي دهد .اين پهناي باند در اواسط دهه 80 میلادی که اينترنت ‏کاربران مخصوصي داشت و سرويسهاي امروزي همچون HTTP ‏، MultiMedia ‏، Voip ‏و .... به ‏وجود نيامده بود ، مورد نياز نبود همچنين براي مشترکين عادي تلفن نيز وجود يک ‏ارتباط کاملا ديجيتال چندان تفاوتي با سيستمهاي آنالوگ فعلي نداشت و به همين جهت
3
‏صرف هزينه هاي اضافي براي اين سرويس از سوي کاربران بي دليل بود و به همين جهت اين ‏تکنولوژي استقبال چنداني نشد . تنها در اوايل دهه 90 بود که براي مدت کوتاهي ‏مشترکين ISDN ‏افزايش يافتند . پس از سال 95 نيز با وجود تکنولوژيهايي با سرعتهاي ‏بسيار بالاتر مانند ADSL ‏که سرعتي حدود8Mb/s ‏براي دريافت و 640Kb/s ‏را براي دريافت ‏با هزينه کمتر از ISDN ‏در اختيار مشترکين قرار ميدهد ، انتخاب ISDN ‏از سوي کاربران ‏عاقلانه نبود.
‏در حقيقت مي توان گفت کهISDN BRI ‏تکنولوژي بود که در زماني به ‏وجود آمد که نيازي به آن نبود و زماني که به آن نياز احساس مي شد ، با تکنولوژيهاي ‏جديد تري که سرعت بالاتر و قيمت بيشتر داشتند جايگزين شده بود .
Leased Line ‏يا Digital Subscriber Line ‏يا DSL : ‏خطي است که بصورت نقطه به نقطه دو محل را به ‏يکديگر متصل مي کند که از آن براي تبادل Data ‏استفاده مي شود. اين خط داراي سرعت ‏بالايي براي انتقال Data ‏است. نکته قابل توجه اين که در دو سر خط Leased ‏بايد ‏م‏ودمهاي مخصوصي قرار داد.
‏خط Asynchronous Digital Subscriber Line ‏يا ADSL : ‏همانند خطوط DSL ‏بوده با اين تفاوت که سرعت انتقال اطلاعات آن بيشتر است.
Wireless: ‏يک روش بي سيم براي تبادل اطلاعات است. در اين روش از آنتنهاي ‏فرستنده و گيرنده در مبدأ و مقصد استفاده مي شود. اين آنتنها بايد رو در روي هم ‏باشند. برد مفيد اين آنتنها بين 2 تا 5 کيلومتر بوده و در صورت استفاده از تقويت ‏کننده تا 20 کيلومتر هم قابل افزايش است. از نظر سرعت انتقال