تحقیق نقایص صنعت گردشگری یران

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 3 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏هنوز ‏و ‏پس ‏از ‏گذشت ‏سالیان ‏دراز،صنعت ‏گردشگری ‏در ‏ایران، ‏نه ‏تنها ‏به ‏سهم ‏قابل ‏قبولی ‏درمحاسبه ‏درآمد ‏ملی ‏دست ‏نیافته ‏است ‏بلكه،همین ‏سهم ‏ناچیز ‏هم ‏هر ‏سال ‏با ‏افول ‏بیشتری ‏مواجه ‏می ‏شود ‏و ‏این ‏در ‏حالی ‏است ‏كه ‏بنا ‏به ‏شهادت ‏آمارهای ‏جهانی ‏ایران ‏جزو ‏۵ ‏كشور ‏بالقوه ‏توانمند ‏در ‏زمینه ‏جذب ‏گردشگر ‏خارجی ‏است.
‏هرچند ‏در ‏مجامع ‏علمی ‏و ‏مدیریتی ‏ایران ‏بحث ‏های ‏فراوانی ‏بر ‏سر ‏این ‏مسئله ‏شده ‏است ‏اما ‏اغلب ‏صاحب ‏نظران ‏گناه ‏این ‏نقیصه ‏را ‏مثل ‏همیشه ‏به ‏گردن ‏مسئولین ‏وفرهنگ ‏جامعه ‏میاندازند.‏اما ‏باید ‏دانست ‏این ‏دو ‏مفهوم ‏فوق ‏العاده ‏وسیع،مبهم،انتزاعی ‏وبدون ‏اشاره ‏به ‏وجود ‏عینی ‏وقابل ‏مشاهده ‏ی ‏مشخص ‏نه ‏تنها ‏از ‏بار ‏مشكلات ‏كم ‏نمیكنند، ‏بلكه ‏بر ‏پیچیدگی ‏موضوع ‏بیشتر ‏از ‏پیش ‏می ‏افزایند. ‏در ‏این ‏مقاله ‏سعی ‏شده ‏است ‏تا ‏با ‏استفاده ‏از ‏نمونه ‏های ‏قابل ‏مشاهده، ‏به ‏جستاری ‏هر ‏چند ‏محدود ‏در ‏ساختار ‏مدیریتی ‏ایران ‏پرداخته ‏ونقایص ‏موجود ‏در ‏آنرا ‏كه ‏منتج ‏به ‏افول ‏این ‏صنعت ‏می ‏شود ‏را ‏نشان ‏دهیم .
‏۱-‏مدیریت ‏غیر ‏تخصصی ‏ونتایج ‏فابل ‏مشاهده:
‏استفاده ‏از ‏مدیران ‏غیر ‏متخصص ‏نه ‏تنها ‏مشكل ‏صنعت ‏گردشگری ‏ایران،بلكه ‏مشكلی ‏عمده ‏اما ‏معمول ‏در ‏تمامی ‏بخشهای ‏مدیریتی ‏در ‏ایران ‏است.
‏فقط ‏كافی ‏است ‏نگاهی ‏به ‏نمونه ‏هایی ‏چند ‏بپردازیم:‏ماجرای ‏آسفالت ‏كردن ‏سی ‏سه ‏پل ‏وپل ‏خواجو ‏اصفهان،پر ‏كردن ‏حفره ‏های ‏نقش ‏رستم ‏با ‏سیمان ‏كه ‏منجر ‏به ‏پوسدگی ‏حجم ‏عظیمی ‏از ‏آن ‏شده ‏است،آب ‏گرفتگی ‏اثار ‏تاریخی ‏محوطه ‏سیوند ‏بر ‏اثر ‏ایجاد ‏سد ‏سیوند ‏واحتمال ‏آسیب ‏دیدگی ‏مقبره ‏كورش ‏به ‏همین ‏دلیل ‏، ‏زیر ‏آب ‏رفتن ‏تپه ‏ملا ‏علی ‏براثر ‏احداث ‏سد ‏ملاصدرا،تخریب ‏محوطه ‏های ‏باستانی ‏براثر ‏احداث ‏جاده ‏قزوین-‏رشت ‏و... ‏كه ‏همگی ‏نشان ‏از ‏مدیریتی ‏دارد ‏كه ‏از ‏جزئی ‏ترین ‏روشهای ‏حفظ ‏آثار ‏باستانی ‏اطلاع ‏نداشته ‏وبارها ‏باعث ‏شده ‏است ‏مهمترین ‏توانهای ‏جذب ‏گردشگر ‏ما ‏در ‏معرض ‏نابودی ‏قرار ‏بگیرد.
‏۲-‏ساختارهای ‏فراقانونی ‏قدرت:
‏ساختارها ‏وروابط ‏میان ‏نهادهای ‏اداری ‏مختلف ‏در ‏ایران ‏هنوز ‏وبه ‏طور ‏مشخصی ‏نه ‏بر ‏پایه ‏ی ‏تعریف ‏قانونمند ‏،بلكه ‏با ‏تكیه ‏بر ‏قدرتهای ‏فراقانونی ‏ونامریی،باندها ‏وگروهای ‏سیاسی ‏ونفوذ ‏وابستگی ‏های ‏موجود ‏در ‏سطوح ‏مختلف ‏قدرت ‏شكل ‏گرفته ‏است.‏در ‏نتیجه ‏در ‏نقاط ‏تقابل ‏طرحها ‏وپروژه ‏ها ‏در ‏ایران ‏پیروزی ‏از ‏آن ‏سازمانهای ‏بانفوذ ‏تر ‏درساختار ‏سیاسی، ‏اداری ‏موجود ‏در ‏كشور ‏است.‏سازمانهای ‏متولی ‏موجود ‏صنت ‏گردشگری ‏ایران ‏هم ‏از ‏ضعیف ‏ترین ‏وشكننده ‏ترین ‏رابطه ‏در ‏ساختار ‏قدرت ‏رنج ‏میبرند .‏بنابراین ‏در ‏تمامی ‏منازعات ‏موجود ‏عموما ‏این ‏صنعت ‏گردشگری ‏است ‏كه
‏باید ‏عقب ‏نشینی ‏كند. ‏به ‏طور ‏مثال:‏منازعه ‏میراث ‏فرهنگی ‏وگردشگری ‏بر ‏سر ‏نوع ‏كاربری ‏ابنیه ‏تاریخی ‏موجود ‏با ‏سازمانهایی ‏مثل ‏وزارت ‏راه ‏وترابری ‏، ‏اداره ‏امور ‏اتباع ‏خارجه ‏،وزارت ‏ارشاد،سازمان ‏زندانها،اداره ‏اماكن، ‏وزارت ‏بهداشت، ‏وزارت ‏نیرو،اداره ‏منابع ‏طبیعی ‏و... ‏كه ‏عمما ‏در ‏تمام ‏دعواهای ‏موجود ‏این ‏میراث ‏فرهنگی ‏وگردشگری ‏است ‏كه ‏باید ‏با ‏دریافت ‏خصارتی ‏جزئی ‏عقب ‏نشینی ‏كند ‏ودر ‏این ‏میان ‏آثار ‏تاریخی ‏و ‏گردشگری ‏ما ‏باید ‏سنگین ‏ترین ‏هزینه ‏ها ‏را ‏برای ‏این ‏بازی ‏قدرت ‏بپردازند.
‏۳-‏نگاه ‏ارزشی ‏مدیران ‏به ‏صنعت ‏گردشگری:
‏شیوه ‏های ‏مدیریت ‏گردشگری ‏در ‏ایران ‏نشان ‏داده ‏است ‏كه ‏اولویت ‏های ‏این ‏صنعت ‏در ‏ایران ‏،نه ‏اقتصادی ‏است ‏ونه ‏اجتماعی ‏بلكه ‏اولویت ‏اصلی ‏حفظ ‏ارزشهاست.‏قوانین ‏موجود ‏برای ‏گردشگران ‏،برخلاف ‏اكثركشورهای ‏جهان ‏برای ‏ایجاد ‏راحتی ‏وجذابیت ‏برای ‏گردشگران ‏نیست ‏وبیش ‏از ‏هر ‏چیز ‏تكیه ‏بر ‏حفظ ‏فرهنگ ‏موجود ‏ازهرگونه ‏تغییر ‏است . ‏زیرا ‏متاسفانه ‏سیاست ‏مداران ‏ایرانی ‏و ‏حتی ‏عامه ‏مردم ‏به ‏گردشگران ‏نه ‏به ‏مثابه ‏یك ‏انسان ‏كه ‏می ‏تواند ‏باعث ‏افزایش ‏درامد ‏ملی ‏شده ‏وحتی ‏سفیر ‏ومبلغان ‏فرهنگ ‏موجود ‏ایران ‏در ‏سرتاسر ‏جهان ‏شوند ‏بلكه ‏به ‏مثابه ‏بیگانگانی ‏كه ‏درصددند ‏به ‏فرهنگ ‏ایرانی ‏آسیب ‏وارد ‏كنند ‏وبرای ‏جامعه ‏مضرند.‏مطمئانا ‏قوانین ‏در ‏مورد ‏نوع ‏پوشش ‏،رفتار ‏وكردار ‏گردشگران ‏اگر ‏موجب ‏آزار ‏آنها ‏شود ‏به ‏ضرر ‏این ‏صنعت ‏تمام ‏خواهد ‏شد.
‏علاوه ‏بر ‏این ‏نگاه ‏ارزشی ‏به ‏این ‏صنعت ‏بارها ‏و ‏بارها ‏منجربه ‏تخریب ‏ونابودی ‏برخی ‏از ‏ابنیه ‏تاریخی ‏و ‏تعطیلی ‏بعضی ‏اماكن ‏فرهنگی ‏وتفریحی،به ‏دلیل ‏مغایرت ‏با ‏مسایل ‏ارزشی ‏شده ‏است.‏باید ‏دانست ‏در ‏میان ‏مدیران ‏ایرانی ‏ارزشهای ‏اخلاقی - ‏فرهنگی ‏قبل ‏از ‏اقتصاد ‏در ‏اجرای ‏طرحها ‏اهمیت ‏دارند.‏به ‏طور ‏مثال ‏آیت ‏الله ‏مكارم ‏شیرازی ‏اعلام ‏كردند (( ‏با ‏توجه ‏به ‏منابع ‏خدادادی ‏ماكه ‏میتوان ‏با ‏برنامه ‏ریزی ‏مناسب ‏از ‏آن ‏بهره ‏برد ‏،به ‏صنعت ‏توریسم ‏در ‏صورت ‏نادیده ‏گرفتن ‏ارزشهای ‏اسلامی ‏نیازی ‏نیست.
‏۴-‏مدیریت ‏بدون ‏بودجه ‏،مدیریت ‏ناتوان:
‏توجه ‏شما ‏را ‏به ‏این ‏خبرها ‏جلب ‏میكنم:‏رئیس ‏موزه ‏ملی ‏ایران ‏گفت ‏به ‏منظور ‏نمایش ‏۱۰%‏از ‏اشیای ‏نگه ‏داری ‏شده ‏در ‏مخازن ‏موزه ‏ملی ‏باید ‏فضای ‏فعلی ‏موزه ‏را ‏۲۰ ‏برابر ‏افزایش ‏داد .
‏رئیس ‏پژوهشكده ‏باستان ‏شناسی ‏گفت ‏ما ‏فقط ‏۰.‏۴۵%‏در ‏پژوهشهای ‏باستان ‏شناسی ‏ایران ‏سهم ‏داریم.
‏این ‏اخبار ‏ودیگر ‏اخبار ‏مشابه ‏نشان ‏داده ‏اند ‏ما ‏نه ‏امكانات ‏كافی ‏برای ‏اجرای ‏طرحهای ‏جاذب ‏داریم ‏وبودجه ‏لازم ‏را .‏مدیران ‏میراث ‏فرهنگی ‏وگردشگری ‏بارها ‏وبارها ‏ازكمبود ‏امكانات ‏وبودجه ‏لازم ‏شكایت ‏كرده ‏اند ‏واعلام ‏كرده ‏اند