پیشنه و ادبیات نظری بهداشت روانی و ورزش

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..docx) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 47 صفحه

 قسمتی از متن word (..docx) : 
 

‏مبانی نظری وپیشینه تحقیق بهداشت روانی و ورزش
‏فصل دوم: پيشينه و اربيات تحقيق‏ ‏ ‏ ‏ ‏ ‏ ‏9
‏مقدمه و كليات‏ ‏ ‏ ‏ ‏ ‏ ‏ ‏ ‏ 10
‏تاريخچه‏ ‏ ‏ ‏ ‏ ‏ ‏ ‏ ‏ 16
‏مختصري درباره تاريخچه بهداشت رواني در ايران‏ ‏ ‏ ‏ 32
‏بهداشت رواني و ورزش‏ ‏ ‏ ‏ ‏ ‏ ‏ 41
‏مراحل رشد و ارتباط آن با ورزش‏ ‏ ‏ ‏ ‏ ‏ 49
‏نقش بزرگسالان در ورزش كودكان و نوجوانان‏ ‏ ‏ ‏ 50
‏نقش مربي در بهداشت رواني‏ ‏ ‏ ‏ ‏ ‏ ‏ 52
‏پژوهش در انگيزه ، رضايت و تعارض‏ ‏ ‏ ‏ ‏ ‏ 53
‏بهداشت رواني و اجتماع‏ ‏ ‏ ‏ ‏ ‏ ‏ 56
‏عوامل اجتماعي موثر در بهداشت رواني‏ ‏ ‏ ‏ ‏ 59
‏مركز راهنمايي كودك‏ ‏ ‏ ‏ ‏ ‏ ‏ ‏ 60
‏كودكان و نوجوانان ناسازگار‏ ‏ ‏ ‏ ‏ ‏ ‏ 61
‏علل پيدايش رفتار كودكان و جوانان ناسازگار‏ ‏ ‏ ‏ ‏ 62
‏علل عاطفي‏ ‏ ‏ ‏ ‏ ‏ ‏ ‏ ‏ 63
‏درمان‏ ‏ ‏ ‏ ‏ ‏ ‏ ‏ ‏ ‏ 64
‏پيشگيري‏ ‏ ‏ ‏ ‏ ‏ ‏ ‏ ‏ 66
‏فصل دوم
‏پيشينه و ادبيات تحقيق
‏مقدمه و كليات
‏تعريف
‏بهداشت رواني (1) ،روانپزشكي پيشگير (2) ، بهداشت رواني اجتماعي (3) ، و يا روانپزشكي اجتماعي (4) به كليه روش ها و تدابيري اطلاق مي شود كه براي جلوگيري از ابتلاء و درمان بيماري هاي رواني و توان بخشي بيماران رواني موجود به كار مي رود .
‏دو واژه اخير بعد از سومين انقلاب در روانپزشكي (5) از سال 1963كه باعث ايجاد مراكز جامع روانپزشكي در مناطق جغرافيائي و يا جمعيتي معين گرديده به كار مي رود .
‏مشكل تعريف
‏مشكل تعريف بهداشت رواني از آنجا سرچشمه مي گيرد كه هنوز تعريف صحيح قابل قبولي براي بهنجاري (6) نداريم . البته تعاريف و نقطه نظر هاي زيادي با توجه به شرايط و موقعيت هاي اجتماعي ، سنن و فرهنگ براي بهنجاري شده است . پزشكان و افرادي كه با ديد پزشكي به مسئله نگاه مي كنند هنجاري يا سالم بودن را نداشتن علايم بيماري تلقي مي كنند و به عبارت ديگر سلامتي و بيماري را در دو قطب مخالف يكديگر قرار مي دهند و براي اينكه فردي سالم بيمار شود بايستي از قطب سالم به قطب مخالف برود . اين امر در بعضي از بيماري ها منجمله بيماري هاي عفوني ممكن است صادق باشد ولي در بيماري هاي رواني صادق نيست . عدم وجود علايم بيمار رواني و يا از بين رفتن علايم بيماري در اثر درمان ، به اين معني نيست كه فرد از سلامت رواني كامل برخوردار و به اصطلاح سالم است .