خرید ارزان هیدروگرافی 12 ص

هیدروگرافی

نوع فایل : Word (..docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 11 صفحه

قسمتی از متن Word (..docx) :

فهرست مطالب مقدمه 1 بعضی تعاریف در هیدروگرافی 2 تعریف هیدروگرافی : 2 فرق اساسی چارت و نقشه : 2 روش تعیین سطح مبنای چارت : 3 روش های تعیین موقعیت در آب : 3 روش های عمق یابی : 4 انواع اکوساندرها بر اساس رنج عمق یابی 5 مراحل انجام یک کار هیدروگرافی : 5 استفاده از سیستم LIDAR در هیدروگرافی 7 نمونه ای از خروجی یک سیستم لیدار 8 مقدمه هیدروگرافی علمی است که در مورد اندازه گیری مداوم از پارامترهایی نظیر عمق آب , زمین شناسی , ژئوفیزیک , جزرومد , جریان آب ها , امواج و سایر ویژگیهای فیزیکی آب دریا بحث می کند. نقشه های دریایی (charts) از زمان های قدیم به عنوان یکی از ابزارهای مهم ناوبری توسط دریانوردان مورد استفاده قرار می گرفته است و امروزه نیز اقیانوس شناسان , زیست شناسان دریا , مهندسین دریایی و محیط شناسان که به نحوی در ارتباط با دریا فعالیت می کنند , نقشه های دریایی را به عنوان اساس کار خود مورد استفاده قرار می دهند. امروزه حمل و نقل دریایی , مدیریت و اداره نواحی ساحلی , اکتشافات و استخراج منابع دریایی , حفاظت محیط دریا و … همه و همه فعالیتهایی هستند که درارتباط با دریا انجام می شوند و اساس کار آن ها نقشه های دریایی است. توسعه هیدروگرافی به معنای شناخت هرچه بیشتر دریاست که دارای منابع بسیار زیاد اقتصادی برای زندگی بشر می باشد از مواد معدنی تا غذاهای دریایی در دریا وجود دارد. شناخت هر چه دقیق تر از دریا منجر به بهره برداری مناسب از این منابع می گردد و در این شناخت از طریق هیدروگرافی به دست می آید. از طرفی بخش اعظمی از صادرات و واردات بین المللی در کشور از طریق دریا انجام می شود که این امر نیز مستلزم شناخت بستر دریا برای تعیین مسیر کشتی ها و تهیه نقشه های مناسب دریایی برای هدایت آنهاست. همه موارد فوق بیانگر اهمیت هیدروگرافی و ضرورت توسعه و فعالیت در آن هاست. بعضی تعاریف در هیدروگرافی تعریف هیدروگرافی : هیدروگرافی علمی است که تهیه نقشه های دریایی را مورد بررسی قرار می دهد انواع روش های گوناگون تهیه این نقشه ها و دقت آن ها و نیز توسعه و تسهیل فعالیت های تهیه نقشه می تواند در این رشته از رشته های نقشه برداری مورد بررسی قرار گیرد. فرق اساسی چارت و نقشه : هنگام استفاده از نقشه می توان آن را روی زمین کنترل کرد این کار با مشاهده عوارض موجود روی زمین و نظایر آنها در نقشه امکان پذیر است اما هنگام استفاده از چارت چنین امکانی وجود ندارد. ازطرفی اطلاع دقیق از آن چه در زیر آب می گذرد اهمیت بیشتری برای کاربران دارد بنابر این چارت باید شامل اطلاعات دقیق و حساس در مورد عوارض زیر آب باشد. این نشان دهنده مسئولیت سنگین کسانی است که به تهیه نقشه های دریایی (چارت) می پردازند. سطح عمق یابی : سطحی است که تمام عمق یابی ها نسبت به آن سطح انجام می شود یعنی در عملیات از این سطح استفاده می گردد. سطح مبنای چارت chart datum : سطحی است که بعد از انجام کارهای هیدروگرافی در هنگام تهیه و چاپ چارت های عمق آب در چارت ها نسبت به این سطح نوشته می شود. برای تعیین سطح مبنا توجه به نکات ذیل ضروری است : 1- سطح مبنا طوری انتخاب شود که کاربر با اطمینان کامل بداند که حداقل به همان اندازه ای که روی چارت نوشته شده عمق آب است. 2- سطح مبنا نباید به حدی باشد که نسبت به حداقل عمق بد بینی ایجاد کند. 3- سطح مبنا باسطح مبنای چارت های هم جوار موجود متناسب باشد. روش تعیین سطح مبنای چارت : برای تعیین سطح مبنای چارت در دریاو اقیانوس باید جزومد را اندازه گیری نمود که این کار سریع ترین زمان ممکن یک ماه طول می کشد. اما انجام دقیق اندازه گیری جزومد آب و محاسبه اثرات پرزشن و نوتیشن بر جزرومد نیاز به اندازه گیری 18 ساله دارد که این کار توسط انواع tide-gauge انجام می شود که بعضی به صورت اتوماتیک در فواصل زمانی مشخص ارتفاع آب را ثبت می کنند. بعد از انجام مشاهدات جزرومد ارتفاع کم ترین جزرومد را سطح مبنای ارتفاعی (chart datum) در نظر می گیرند. روش های تعیین موقعیت در آب : به طور کلی می توان از روش های تقاطع و ترفیع برای تعیین موقعیت محل عمق یابی استفاده نمود. در نقاطع، دوربین ها در نقاطی با مختصات معین در ساحل مستقر می شوند و به نقطه عمق یابی نشانه روی کرده و زوایا یا طول ها را قرائت می کنند از این طریق مختصات نقطه عمق یابی به دست می آید. در روش ترفیع، نقاط با مختصات معین روی ساحل با علامت مشخص یا پرچم معلوم می شوند و از روی قایق به وسیله دستگاه سکستانت زوایای هر کدام از این نقاط قرائت می گردد و در نهایت مختصات قایق محاسبه می شود. هم چنین با استفاده از گیرنده و فرستنده امواج راداری در ساحل و قایق نیز می توان بر اساس روش تقاطع طول ها را در ابعاد بسیار بزرگتر اندازه گیری و مختصات را محاسبه نمود. امروزه با استفاده از سیتم تعیین موقعیت جهانی GPS این کار یعنی تعیین مختصات نقطه عمق یابی با سرعت زیاد و دقت بسیار بالا انجام می گردد. روش های عمق یابی : ساده ترین روش عمق یابی استفاده از سنگ و طناب مدرج است که با وسعت کارهای امروز و نیز پیشرفت ابزار این کار، روش های دیگر بسیار مفیدتر خواهند بود. معمولا برای عمق یابی از امواج صوتی و خاصیت انعکاس این امواج استفاده می شود دستگاههای مختلف عمق یابی بر اساس سرعت موج , زمان رفت و برگشت آن و وضعیت فیزیکی آب می توانند فاصله بین دستگاه و بستر دریا را اندازه گیری و به عنوان عمق آب نمایش دهند. یک دستگاه عمق یابی یا اکوساندر از قسمت های زیر تشکیل می شود : 1- مولد پالس که نیروی الکتریکی را به وجود می آورد. 2- قمست سوئیچ که نیرو را به ترانس دیوسر می رساند. 3- ترانس دیوسر فرستنده که انرژی برق را به امواج صوتی تبدیل می کند و امواج را ارسال می دارد. 4- ترانس دیوسر گیرنده که صوت برگشتی را دریافت و به علائم الکتریکی تبدیل می کند. 5- دستگاه رکوردر که فاصله را با اندازه گیری زمان رفت و برگشت موج محاسبه نموده و ثبت می کند. ارسال و دریافت موج می تواند توسط یک ترانس دیوسر انجام شود. انواع اکوساندرها بر اساس رنج عمق یابی 1- سیستم های فواصل بلند یا نفوذپذیر : قادر به اندازه گیری تا عمق 1000 متر هستند. این سیستم با فرکانس 1- 15 کیلوهرتز (KHZ ) کار می کند و دارای قدرت تفکیک ضعیفی هستند. 2- سیستم های فواصل متوسط : قادر به اندازه گیری تا عمق 500 متر هستند این سیستم ها با فرکانس بین 20 تا 50 کیلوهرتز ( KHZ ) کار می کنند و دارای قدرت تفکیک و دقت متوسط هستند. 3- سیستم های فواصل کوتاه : قادر به اندازه گیری تا عمق 300 متر هستند این سیستم ها با فرکانس بین 30 تا 300 کیلوهرتز کار می کنند و دارای قدرت بالایی هستند. مراحل انجام یک کار هیدروگرافی : اولین مرحله از عملیات هیدروگرافی شناخت منطقه کار و برداشت توپوگرافی از ساحل دریا است که پس از انتخاب نقاط پیمایش و اندازه گیری و محاسبات آن برداشت توپوگرافی انجام می شود و نقشه ساحل به دست می آید و هم چنین محدوده کار مشخص می شود در مرحله بعد روی نقشه توپوگرافی و محدوده کار باید طراحی خطوط عمق یابی انجام گیرد. خطوط عمق یابی مسیرهای حرکت قایق برای اندازه گیری عمق و نقاط درون آب طراحی می شوند. این طراحی باید به گونه ای باشد که اولا تهیه و نمایش نقشه با دقت لازم را تامین کند و نیز از نظر اقتصادی بهترین و کم هزینه ترین روش را مشخص کند و ثانیا اطمینان لازم برای کاربر را ایجاد کند. به عبارت دیگر تمام منطقه کار را پوشش دهد. این خطوط، مستقیم و با فاصله یکسان از هم طراحی می شوند. و معمولا عمود بر ساحل و در جهت افزایش یا کاهش عمق آب طراحی می گردند تا بتوانند تغییر شیب و منحنی میزان بستر دریا را نمایش دهند.