خرید ارزان نکاتی در مورد قرآن 13 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : Word (..docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 11 صفحه

قسمتی از متن Word (..docx) :


واحد علی آباد عنوان: نکاتی در مورد قرآن مقدمه صحبت از ماندگارترین اثر تاریخی است، همان اثری که هوز بوی تازگی از آن استشمام می شود. سخت از پیام و گفتار خداوندی است، همان گفتاری که جزء جزء آن، دریای خروشانی از معارفت است. سخت از تنها مکتوب تحریف ناپذیر خلقت است، همان مکتوبی که جان ها را سیراب و روح ها را به تعالی می رسند. فاش گویم آنچه در دل مضر است این کتابی نیست چیز دیگر است چون که در جان رفت جان دیگر شود جان چو دیگر شد، جهان دیگر شود اللهم اجعل القرآن وسیله لنا الب اشرف منازل الکرامه ای خدا، قرآن را وسیله ما برای رسیدن به بالاترین منزلت های کرامت بگردان روی سخن ما در این تحقیق، با نسل پویای ما است که در بحران انتخاب قرار گرفته و در جستجوی بهترین الگو تکاپو می کند و هر نوی را می آزماید و کنار می گذارد و بر پایه لکل جدید لذه، هماره در پی نوی دیگر است و این آزمون را بارها و بارها تکرار می کند و همچنان طی شده را درمی نوردد. قرآن را! قرآن را! که ریشه های تمام معارف بشری در آن نهفته است. قرآن را! قرآن را! که بهترین وسیله ی آرامش و از برترین مصادیق ذکر خداست. قرآن را! قرآن را! که مایه کرامت فردی و اجتماعی ما مسلمانان است و همه چیز ما به عمل به آن و پیروی از قرآن ناطق، ائمه اهل بیت بستگی دارد. جایگاه و عظمت قرآن پیامبر اکرم(ص): قرآن از همه چیز، جز خدا برتر است. پس هر که قرآن را پاس دارد، خدا را پاس داشته و هر که قرآن را پاس ندارد، احترام خدا را سبک شمرده است. امام صادق(ع): عزیز جبار، کتاب خود را بر شما نازل کرد. او راستگو و نیکی کننده است. در آن کتاب، اخبار شما و کسانی که پیش از ما بود و پس از شما خواهد بود و اخبار آسمان و زمین آمده است، که اگر کسی می آمد و از اینها به شما خبر می داد، در شگفت می شدید. پیامبر اکرم(ص): علم قرآن را بیاموزید و غرایب آن را فرا گیرید. غرایب آن احکام واجب و حدود آن است. چه قرآن بر پنج وجه نازل شده است: حلال، حرام، محکم، متشابه و امثال. پس به حلال عمل کنید و حرام را فرو گذارید. محکم را بکار ببندید و متشابه را رها کنید و از امثال عبرت بگرید. قرآن، آب حیات انسان است. این آب هم، تشنه و طالب انسان است، همانطور که انسانه تشنه اوست، به همان اندازه که ما علاقه مند به قرآنیم، چندین برابر قرآن عاشق ماست. قرآن، سفره رحمت رحیمیه است که فقط برای انسان گسترده شده است. طعام این سفره، غذای انسان است که با ارتزاق آن متخلق به اخلاق ربوی می گردد و متصف به صفات ملکوتی می شود و مدینه فاضله تحصیل می کند و هیچ کس از کنار این سفره بی بهره برنمی خیزد. شفاعت قرآن در روایت آمده که رسولب خدا(ص) فرمودند: هیچ شفیعی نه پیغمبر و نه ملک و نه غیر از اینها، در روز قیامت بلند مرتبه تر از قرآن نیست. منقول است که حضرت علی(ع) فرمودند: قرآن را فرا گیرید که بهترین گفته هاست و در آن بیاندیشید و تفقه کنید که بهار دلهاست و از نور آن شفا جوئید که شفای دل های بیمار است و آن را به نیکوترین وجه، تلاوت کنید که سودبخش ترین سرگذشت هاست. عمومی بودن فهم قرآن جهانی بودن زبان قرآن کریم و اشتراک فرهنگ آن، در اجتماع دلپذیر سلمان فارسی، صهب رومی، بلال حبشی، اویس قرنی، عمار و ابوذر غفاری در ساحت مقدس پیامبر جهانی، که شعار ازسلت الی الابیض و الاسود و الاخمر، او شهره آفاق شد، متجلب است. قرآن مصون از دستبرد و تحریف مضمون عبارت شیخ صدوق، در کتاب اعتقادات اینچنین آمده است: آنچه هم اکنون در دست مردم است، بدون هیچ کم و کاستی همان قرآنی است که بر پیامبر(ص) نازل شده است. پیش از این نبوده و هر کس به ما عقیده تحریف را نسبت دهد، کاذب است. اعجاز قرآن در بلاغت معنی بلاغت، رسیدن است. اگر گوینده طوری کلام را بیان کند که معنی به قلب سامع رسیده و جایگیر شود و مقصودی که دارد عقل و وجدان مستمع را مسخر نماید، آن سخن، بلیغ است و شکی نیست که قرآن در بلاغت به حد اعجاز رسیده، زیرا چنان مملکت وحشی، بت پرست، دزد، غارتگر و ظالم را در مدت بسیار کم، صالح و خداپرست و متحد نمود که قایل شدند تمام دنیا را در تعلیم و تادیب نمایند، با آنکه همه آنها متمدن تر و به مراتب بسیار عالم تر و در سیاست و حکمت و صناعت و کلیه لوازم زندگی بشری از آنها به درجاتی اشرف بودند. معلوم است که بیان الهی چنان در قلوب عرب موثر واقع شده که آنها را به کلی استحاله کرده و تغییر ماهیت داد و سایر معجزات انبیاء(ع)، قطعاً به این اندازه، امت ها را خاضع ننموده است. روش های ویژه قرآن در بیان معارف استفاده گسترده از تمثیل برای تنزل دادن معارف سنگین و متعالی؛ داوری قاطع نسبت به اقوال و آرایی که از دیگران نقل می کنند. پیوند دادن مسائل جهان شنسای با خداشناسی؛ گزینش صحنه های درس آموز تاریخی در تبیین قصه ها؛ بیان مصداق و پرهیز از کلی گویی؛ تکرار مطالب، چون قرآن در مقام هدایت است، لازم است در هر مناسبت یا زبانی خاص ادا شود تا ویژگی موعظه داشته باشد. یکی از ظرافت های ادبی و هنری در بیان قرآنی، تغییر ناگهانی سیاق است تا خواننده را متوقف کرده و به تامل وادارد. کیفیت نزول قرآن حارث بن هشام از پیامبر اکرم(ص) پرسید: وحی چگونه بر شما نازل می شود؟ ایشان فرمودند: گاه صدایی مانند صدای زنگ به گوش من می رسد و وحیی که بدین صورت بر من نازل می شود، سخت بر من گران و سنگین است. سپس این صداها قطع می شود و آنچه را جبرئیل می گوید، فرا می گیرم. گاهی نیز جبرئیل به صورت مرد بر من فرود می آید و سپس با من سخن می گوید و من گفته های او را حفظ می کنم. راه های ارتباط پیامبر اکرم(ص) با عالم غیب عبارتند از: الهام به قلب؛ توسط فرشته وحی؛ از طریق شنیدن صدا. به این ترتیب که خداوند امواج صوتی را در فضا و اجسام می آفریده و از این طریق با پیامبرش سخت می گفته که از دیگران مخفی و پنهان بوده است. خواب. اولین و آخرین آیات و سوره های نازل شده قرآن در مدت بیست و سه سال یعنی در طول مدت نبوت رسول اکرم(ص)، نازل گردیده است و مشهور آن است که اولین سوره نازل شده، «اقرا باسم ربک» است، ولی معلوم نیست آخرین چیزی که نازل گردید، کدام آیه است و اصحاب پیغمبر در آن اختلاف نظر دارند. گویتا هر کس آخرین آیه ای که از پیغمبر شنیده است را آخرین آیه نازل شده پیامبر نام برده است. ولی از آنجا که آیه «الیوم اکملت لکم دینکم» که سوره مائده است به اتفاق در حجه الوداع یعنی دو ماه و نیم قبل از رحلت نازل شده و نیز سوره «اذا جاء نصرالله و الفتح» دلالت می کند، بر اینکه خدا پیامبر اکرم(ص) خبر رحلت او را می دهد، باید سوره مائده و «اذا جاء» از آخرین سوره ها باشد، اما آخرین آیه کریمه «واتقوا یوما» و نازل شدن چیزی بعد از آن معلوم نیست. احادیثی در این خصوص وجود دارد. مقداری از سوره های قرآن را که قبل از هجرت پیغمبر نازل گردیده، مکی و مقداری که بعد از هجرت نازل شده، مدنی می گویند. خواه در شهر مکه و مدینه نازل شده یا در سفرها و قرای دیگر. امام صادق(ع) فرمودند: «بسم الله الرحمن الرحیم، اقرا باسمک الذی ...» اولی آیانی است که بر نبی اکرم(ص) نازل شده است. سوره ها و آیات مکی و مدنی معنا و ملاک مکی و مدنی بودن سوره ها دوران رسالت پیامبر اکرم(ص) به دو بخش تقسیم می شود: دوره اول که سیزده سال است و در مکه با تبلیغ سپری شد. دوره دوم که ده سال است و پس از هجرت به مدینه آغاز شد که حضرت در این دوره به تکمیل دین پرداختند. آنچه از قرآن در دوره اول نازل شد، آیات و سوره های مکی نامند، خواه در خود مکه نازل شده باشد یا نه. و آیات و سوره هایی که در عرض 10 سال بعد، نازل گشته مدنی نام دارد، خواه در خود مدینه نازل شده باشد یا در جاهای دیگر. بیشتر قرآن در مکه و در عرض سیزده سال نازل شده است. غالب این آیات قرآنی که با ندای «یا ایها الناس» شروع می شود، مدنی و آیاتی که با خطاب «یا ایها الذین آمنوا» آغاز می شود، مدنی است. فایده دانستن مکی و مدنی بودن آیات زمان نزول آیات را معلوم می دارد. اگر دو آیه در یک موضوع باشد، یکی در مکه و دیگر در مدینه، آیه مدنی ناسخ و آیه مکی منسوخ است. شناسایی تاریخ تشریع و مکان تشریع و سبب نزول، حکمت آن تشریع را معلوم می دارد.