خرید ارزان نقش مدیریت دانش در نوآوری سازمان ها

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : Word (..docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 19 صفحه

قسمتی از متن Word (..docx) :

نقش مدیریت دانش در نوآوری سازمان ها محل درج نام مشتری 
واژه های کلیدی: مدیریت دانش، فرآیند نوآوری، نوآوری، خلق ایده، دانش ضمنی چکیده: امروزه سرعت تغییرات تکنولوژیکی در هر سطحی افزایش یافته است. از اینرو سازمان هایی که خواهان ایجاد و یا حفظ مزیت رقابتی هستند مجبور به انعطاف پذیری و پذیرش تغییرات می باشند. سازمان هایی که توانایی مقابله و انطباق با تغییرات ایجاد شده را داشته باشند می توانند به نحو مطلوب از منفعت های بالقوه آنها نهایت استفاده را کسب نمایند. در چنین شرایطی یکی از مهمترین و اصلی ترین راهکارهای مقابله با مشکلات و سازگاری با تغییرات، ایجاد نوآوری است که از آن طریق در عرصه رقابت جهانی می توان کسب مزیت نمود. اما چه عاملی در سازمان می بایست تقویت شود تا نوآوری خلق گردد. این مقاله سعی دارد تا با رویکرد به مدیریت دانش به بررسی این موضوع بپردازد.  مقدمه: جهان، قرن حاضر را با انفجار تکنولوژی آغاز نمود. به تبع این انفجار سرعت تغییرات بیش از پیش افزایش یافته، و فضای پیچیده و گسترده تر شده است به طوری که شرکتهایی که توان انطباق با شرایط ایجاد شده را نداشته باشند دیر یا زود از گردونه رقابت خارج خواهند شد. در چنین شرایطی فرصتها و تهدیدات بالقوه فراوان پیش روی سازمان ها قرار خواهند گرفت. هر حرکتی بدون توجه به فرصتها و تهدیدات صدمات جبران ناپذیری را بر سازمان وارد خواهد کرد. سوال این است که چه عواملی در بوجود آوردن فرصت ها و تهدیدات مهم نقش دارند؟ چرا شرکتهایی که امکانات تکنولوژی و فنی یکسان و یا شبیه هم دارند یکی موفق و دیگری محکوم به شکست است. این چه عاملی است که موجب موفقیت سازمان در عرصه رقابت جهانی می شود. یا بهتر است اینگونه بیان شود که چه عواملی برای سازمان مزیت رقابتی ایجاد می نمایند؟ " نوآوری" پاسخی است برای سوالات فوق و عاملی برای موفقیت سازمان است. حال چگونه می بایست نوآوری را ایجاد نمود و به چه ابزاری برای خلق نوآوری نیاز است؟ بر اساس تئوری های موجود، نیروی انسانی متخصص و خلاق، مهمترین عامل ایجاد نوآوری محسوب می شود. چرا که نقطه شروع و یا همان نقطه عطف نوآوری، خلق ایده است. این انسان است که ایده را خلق می نماید و ایده به طرح و در مراحل بعدی تبدیل به نوآوری می گردد. تنها نیروی انسانی متخصص، توانائی خلق ایده را دارد و کسانی که از دانش و خلاقیت برخوردار نباشند نمی توانند ایده ای را خلق نمایند. پس از دهه 1990 رویکرد جدید مدیریتی و اقتصادی با تمرکز بر منابع دانایی فراتر از دیگر منابع ظهور پیداکرده است و درسالهای اخیر بنا به نظر درجر و لن و چن و همکاران او(Derjer, 2003; Lan, 2004; Chen et al., 2004) موضوع مهم که در حال حاضر در جامعه تحقیقاتی در دست تحقیق است این است که چگونه نوآوری مطلوب را خلق کنیم و اینکه کدامیک از احتیاجات مشخص و فاکتورهای بحرانی و مهم مدیریت، خصوصاً مدیریت دانش میتوانند نوآوری را حمایت کنند. اقتصاد امروز سازمانها اقتصاد دانایی- محور است که در این رویکرد اقتصادی، به منابع دانایی نسبت به دیگر منابع سازمان توجه و ارزش بیشتری گذارده می شود و سازمان دانایی- محور، معمولاً استراتژی و مسیر تارسیدن به مزیت رقابتی را بر این مبنا تعریف میکند. دانایی دارای تعاریف متعددی است و البته تعابیر متعددی نیز داراست. بنا به تعریف فورد و استرمان،"دانایی" در مقام استعاره به سان درختی می ماند که ریشه های آن، تئوری های عمیق علمی است که در طول زمان توسعه یافته و لایه زیرین دانایی را تشکیل می دهند. سلامت درخت به سلامت ریشه های آن بستگی دارد. شاخه های این درخت تمثیلی عبارت از روشها، راه ها و ابزارهایی هستند که انسانها برای نشان دادن و حل مسائل مهم خود به آنها متوسل می شوند . میوه این درخت، دانایی چگونگی است