خرید ارزان گفتگو با دراگان کویادینوویچ وزیر فرهنگ و رسانه های صربستان

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : Word (..docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 102 صفحه

قسمتی از متن Word (..docx) :

گفتگو با دراگان کویادینوویچ وزیر فرهنگ و رسانه های صربستان س- استراتژی، اهداف و اولویت های فرهنگی دولت صربستان کدام است؟ ج- همان طور که مستحضر هستید در ماه ژوئن سال 2003 نشستی پیرامون استراتژی فرهنگی در صربستان برگزار شد. در این همایش موضوع استراتژی ملّی در فرهنگ و تشکیل اتحادیه ملّی در حوزه فرهنگی به بحث و گفتگو گذاشته شد. وزارت فرهنگ، هرچند فرهنگ سیاسی شفافی را در پیش گرفته است ولی همه بخش های آن چندان روشن نیست. خوشبختانه در برخی بخش ها مشکلات اساسی وجود ندارد و ما توانسته ایم طرح های درازمدت را به اجرا درآوریم. طرح ها و قوانینی که به مجلس ارائه دادیم در سطح استاندارد اروپایی بود و این یکی از استراتژی های رشد فرهنگی به منظور نزدیک شدن به اروپا است. استراتژی رشد فرهنگی سینما برای همه روشن است. مرکز فیلم صربستان را تاسیس کردیم. همان طور که میدانید در ”ایوریماژ“ پذیرفته شدیم و همواره در مسابقات نشان داده ایم که فیلم یکی از موفق ترین تولیدات ماست. به دشواری می توان در زمینه رشد استراتژی فرهنگی به موفقیت دست یافت اگر با کردارهای قاعده ای کهنه و عدم انطباق با زمان معاصر مواجه باشیم. س- دولت سابق و دولت فعلی از این که مدّت ها هیچ قانونی پیرامون فرهنگ تصویب نشد، احساس گناه میکنند. آیا اینطور است؟ ج- همینطور است. البته دولت فعلی چند قانون پیرامون کار فرهنگی را به تصویب رساند. از ما انتظار میرود کارهایی را که در ده سال گذشته انجام نشده به ثمر برسانیم. ما دست کم به تصویب ده قانون در حوزه فرهنگ نیازمند هستیم. روش ما سیاست گام به گام است. زیرا در صورت تعجیل، احتمال گام های اشتباه افزایش مییابد. در 3 ماهه اوّل سال 2005 به مجلس صربستان پیشنهاد تصویب چهار قانون را خواهیم داد. س- بیشترین کارهای موفقیت آمیز وزارتخانه در طول مسئولیت شما چه بوده است؟ ج- همان طور که عرض کردم از خود حساسیت بسیاری به تامل برای صحیح بودن طرح های فرهنگی نشان می دهم. از سوی دیگر تلاش زیادی در به پایان رساندن این طرح های فرهنگی صورت میگیرد. آن چه را که صحیح می دانیم تا پایان انجام خواهیم داد. ما در آغاز کار با دو مشکل جدّی مواجه شدیم. آتش سوزی در هیلاندار و فاجعه سال گذشته در کوزوو. برای جبران این وقایع تمام صربستان بسیج شد. طی سال گذشته میزبان هنرمندان خارجی در همه عرصه های فرهنگی بودیم. تعداد آنها به 4000 نفر میرسد. وضعیت اقتصادی در سطح بسیار پایینی قرار دارد. شهرهای بزرگ هزینه های بسیاری میطلبد. همه عادت کرده اند به نوعی بودجه تکیه کنند. متاسفانه طی سال جاری حتّی یک دینار برای برنامه های اجتماعی وجود نداشت و دلیلش هم این بود که طی سال 2003 هیچگونه پیش بینی وبرنامه ریزی برای سال 2004 صورت نگرفته بود. موفقیت بزرگ جذب ناشران برای حضور در نمایشگاه کتاب در فرانکفورت قابل توجه بود. آنها نمایندگان فرهنگی و ادبی ما هستند. تصمیم داریم در سال 2005 در نمایشگاه کتاب مسکو حضور جدی داشته باشیم. س- چرا تصور میشود که صندوق شهرداری از صندوق دولت غنیتر است و کارهای آنها رونق بیشتری دارد؟ ج- از هنگامی که شیوه های جدیدی برای حکومت محّلی در جهت صرف هزینه ها در پیش گرفته شده برخی نهادهای فرهنگی از وضعیت بهتری برخوردار شده اند. با این وجود نباید فراموش کرد که وزارت فرهنگ هزینه صد موزه، دهها آرشیو، بنیاد حمایت از آثار فرهنگی، کتابخانه ها و آثار فرهنگی در سراسر صربستان را بعهده دارد. همینطور امکانات و هزینه ها در حوزه سینما، نشر، رسانه ها و همایش های فرهنگی و پروژه های انواع انجمن های هنری را نیز نباید فراموش کرد. البته اگر در زمینه تامین دستاوردهای آثار ملی در سطح شهر بلگراد با شهرداری به توافق برسیم نتایج خوبی حاصل میشود. س- کارمندان وزارت فرهنگ از میزان حقوق خود راضی نیستند. چه تدابیری در این زمینه اندیشیده شده است؟ ج- مشکلات مالی کارمندان از وضعیت اقتصادی کشور خبر میدهد. به همین دلیل دیگر نهادها و وزارتخانه های دولتی با همین معضل مواجه هستند. این وزارتخانه از نزدیک با وضعیت اقتصادی کارمندان آشنایی دارد. س- تئاتر ملّی به عنوان یکی از نهادهای اصلی کشور در بحرانی عمیق بسر میبرد. بنظر میرسد این وضعیت هیچ ارتباطی با سندیکا و مدیریت آن ندارد. ج- بله تئاتر ملّی با معضلات جدی مواجه است. مقالات انتقادی بسیاری در نشریات پیرامون این موضوع به چاپ رسیده ولی هیچگاه بطور عمیق واز نزدیک به ریشه مشکلات پرداخته نشد. مدیریت مسئولین سندیکا را متهم میکند و در سندیکا مدیران را. همان طور که میدانید 3 نوع نمایش در فضای تئاتر ملّی برگزار میشود. بلگراد نیاز به تالارهای جداگانه برای اُپرا و باله دارد. وزارت فرهنگ در حل این معضل کوشش میکند. س- پرداخت مالیات بر ارزش اضافه، ناشرین را با محدودیت های بسیاری مواجه میکند. چرا وزارت فرهنگ هیچگونه تلاش و دغدغه ای به این موضوع از خود نشان نداد؟ ج- وزارت فرهنگ از درخواست ناشران برای حذف این مالیات حمایت میکند. ولی وزارت اقتصاد و رئیس مجلس بر 8 درصد مالیات بر ارزش اضافه تاکید میکنند. البته گفتگوهایی در این میان صورت می گیرد که به نظر من نتیجه بخش است. باید از تجربه کشورهایی که مرحله گذرا را سپری کرده اند استفاده کنیم. س- وزارت فرهنگ در قبال مافیای فرهنگی چگونه موضع گرفته است؟ ج- جالب است که حتّی روزنامه نگاران نیز از معضل مافیا در فرهنگ دوری میجویند. آنها هنوز حضور دارند و خواسته ها و مطالبات خود را تحمیل میکنند. سال هاست که وزارت فرهنگ با آنها مقابله میکند. بسیاری از حقوق اولیه خود محروم هستند. من از آنها میخواهم که اعتراضات خود را با صدای بلند مطرح کنند. س- رسانه های گروهی بعد از 5 اکتبر از آزادی بهتری برخوردار شده اند. امروز بقایای تاثیرات سیاسی در دهه اخیر را چگونه ارزیابی میکنید؟ ج- باید اعتراف کنم که امروز رسانه های گروهی از آزادی کاملی برخوردار هستند. رادیو و تلویزیون و نشریات از سوی هیچ محفل سیاسی مدیریت نمیشوند. امّا این پرسش مطرح است که برخی صاحبان رسانه ها و سردبیرها تا چه میزان از آزادی برخوردارند. این افراد باید آزادی را تمرین کنند و از هیچ قدرتی نهراسند. البته ما شاهد تهمت ها و سانسورها از سوی رسانه ها هستیم که از سوی روزنامه نگاران تازه کار صورت میگیرد. اگر میخواهیم به سطح اروپا برسیم باید در تشویق و ترغیب خبرنگاران و روزنامه نگاران حرفه ای کار کنیم. زیرا آنها ماندگار خواهند بود. اذیت و آزار جنسی کودکان در صربستان از هنگامی که نوزادی دوماهه به یکی از بیمارستان ها تحویل داده شد خبرنگاران و روزنامه نگاران دست به کار شدند و این فاجعه دردناک را ، در جراید، نشریات و رادیوتلویزیون منعکس کردند. عکس این نوزاد همراه با نام آن و این که چه کسی او را مورد اذیت و آزار قرار داده است در تمام نشریات به چاپ رسید. مسئولین بیمارستان از این که چگونه خبر این واقعه به اطلاع روزنامه نگاران و خبرنگاران رسیده است اظهار بی اطلاعی می کنند. هنگامی که این موضوع به نیروهای انتظامی ارجاع شد، خبرنگاران سراسر راهروی بیمارستان را فراگرفتند. همان ساعاتی که پلیس پیرامون چگونگی موضوع به تحقیق و جستجو پرداخت بسیاری از نشریات تئوری هایی مبنی بر آزار جنسی نسبت به این کودک را مطرح ساختند. برخی از نهادها که در رابطه با حقوق بشر و دفاع از حقوق کودکان فعالیت می کنند بنوبه خود اعلامیه هایی را صادر کردند. ”وسنا برزیو“ روانشناس و کارشناس امور جلوگیری از اذیت و آزار کودکان می پرسد آیا حیثیت یک نوزاد بی گناه دارای اهمیت نیست؟ آیا این کودک بایستی یک عمر زندگی توام با خجلت و افسردگی داشته باشد؟