خرید ارزان شناخت شهرستان وحوزه نفوذ آن

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : Word (..docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 98 صفحه

قسمتی از متن Word (..docx) :

فصل اول شناخت شهرستان و حوزه نفوذ روستا ـ شناخت و ارزیابی وضع موجود ـ مطالعات جغرافیایی و اقلیمی شهرستان ـ بررسی موقعیت شهرستان د رکشور شهرستان شیراز یکی از شهرستانهای استان فارس است که در قسمت مرکزی این استان واقع شده و مرکز آن شهر شیراز است. این شهرستان با وسعتی بیش از 10537 کیلومتر مربع،5/8 درصد کل مساحت استان فارس را به خود اختصاص داده است. از شمال به سپیدان و مرودشت، از جنوب به فیروزآباد و جهرم،از شرق به استهبان،فسا و نی ریز و از غرب به ممسنی و کازرون محدود می شود و دارای 7 شهر خرامه،زرقان،سروستان،شیراز و کوار،داریان و لپویی است. همچنین این شهرستان به 6 بخش و 22 دهستان تقسیم شده و متشکل از 5/5 آبادی دارای سکنه و 290 آبادی خالی از سکنه می باشد. در شمال و جنوب جلگه شیراز دو رشته کوه به موازات یکدیگر قرار گرفته است، کوههای شمالی به وسیله دره هائی تنگ نامیده می شوند از یکدیگر جدا می کردند. ارتفاع این شهرستان از سطح دریا 1540 متر است و تراکم نسبی جمعیت در این شهرستان 111 نفر در کیلومتر مربع می باشد. شهرستان شیراز به علت مرکز استان بودن و وجود دانشگاه آثار و ابنیه تاریخی و بقاء متبرکه و… در کشور ایران از اهمیت خاصی برخوردار است. شهرستان شیراز بر روی جلگه وسیعی که دارای 15 کیلومتر عرضی و 130 کیلو متر می باشد واقع شده است این شهرستان بین 52 درجه و 3 دقیقه تا 53 درجه و35 دقیقه طول شرقی از نصف النهار گوینویچ و 28 درجه و 58 دقیقه تا 29 درجه و 55 دقیقه عرض شمالی از خط استوا واقع شده ارتفاع متوسط آن سطح دریا 154 متر است. ـ ویژگیهای اقلیمی: میزان بارندگی شهرستان شیراز در سال 1379 بالغ بر 5/195 بالغ بر 5/195 میلیمتر در آذر ماه و حداقل آن 3% میلیمتر در اردیبهشت ماه بوده است. دما: معدل حداقل دمای شهرستان 5/12 درجه سانتیگراد و معدل حداکثر 9/26 درجه همچنینحداکثر مطلق درجه حرارت 6/40 درجه سانتیگراد و حداقل دما 4/5 – درجه سانتیگراد به ترتیب در ماههای تیر و بهمن بوده است تعداد روزهای یخبندان در سال 79 ، روز به شرج زیر می باشد: (2 روز در ماه آذر،روز در ماه دی،12 روز در ماه بهمن و 1 روز ماه اسفند ) می باشد. ماخذ : کتاب سیمای اقتصادی،اجتماعی و فرهنگی شهرستان سال 79 ـ خاکشناسی : خاکهای منطقه شیراز رسوبی است مواد متشکله آن از متلاشی شدن سنگها و کوههای داخلی و اطراف منطقه بوجود می آید و توسط رودخانه ها و سیلابها و آبهای آبیاری در منطقه های مختلف رسوب پیدا کرده است. گچ بصورت بلور در زمینهای جنوبی دشت شیراز دیده شده است . در این خاکها مواد گچها بصورت بلورهای زیاد همراه نمک وجود دارد مقدار این اراضی 19700 هکتار یا 16% کل اراضی است، بیشتر خاکهای منطقه خیلی عمیق است و خاکهای خوبی دارند ولی در پای کوههای و نزدیک رودخانه ها و مسیلها عمق خاک زراعی کم بوده و در زیر دارای طبقات شن و سنگ است . ـ پستی و بلندی : مهمترین ارتفاعات شهرستان عبارتند از : -در قسمت شمالی رشته کوههای بمو که بلندترین قله آن 2661 متر می باشد. کوههای پشت مله با ارتفاع 2177 متر، چهل مقام با ارتفاع 1808 متر،کوه زرقان با ارتفاع 2000 متر،کوه کته با ارتفاع 2050 متر، کوه آصف با 1850 متر، بابا کوهی با ارتفاع 2168 متر، منصور آباد با ارتفاع 1965 متر کوشک بی بی چه با ارتفاع 1800 متر از سطح دریا معروفترین ارتفاعات شمالی هستند. -در قسمت غربی کوههای سفیدار قرار دارد که معروفترین قله این رشته کوه دراک با ارتفاع 2624 متر تاز سطح دریا می باشد. -در جنوت کوههای قبله با ارتفاع 2432 متر و کوه قره باغ با ارتفاع 2923 متر و کوه دلو با ارتفاع 2300 متر از سطح دریا قرار دارند. پست ترین نقطه جلگه شیراز در 6 کیلومتری جنوب شرقی آن واقع شده که در حال حاضر سطح دریاچه مهارلو آنرا پوشانیده است. ارتفاع متوسط این دریاچه از سطح دریای آزاد در حدود 1500 متر می باشد. طول این دریاچه 50 کیلومتر و عرض آن حدود 12 کیلومتر می باشد. مهمترین دشتهای شهرستان عباتند از : دشت شیراز به وسعت 988 کیلومتر مربع دشت کوار با وسعت 268 کیلومتر مربع- دشت سروستان با وسعت 800 کیلومتر مربع دشت قره باغ با وسعت 162 کیلومتر مربع و دشت خرامه و قسمتی از دشت کربال با مساحت تقربیی 2151 کیلومتر مربع. ـ ویژگیهای تاریخی استان فارس منطقه وسیعی است که قسمتی از جنوب و جنوب باختر کشور را فرا گرفته و تقریباً از 11 قرن قبل از میلاد مسیح محل سکونت گروهی از طوایف آریایی بنام پارس بوده و بهمین مناسبت به فارس موسوم گردیده است. این منطقه در حال حاضر محل آثار تمدن سه هزار ساله ایران بوده که یا شکوه و جلال خاصی دوران عظمت و افتخار ایران را جلوه گر می سازد. مرکز استان فارس شیراز است که دارای قدمت زیادی می باشد. در کتیبه های هخامنشی و ساسانی نام شیراز آمده است طبق روایات شهر شیراز را به فرزند طهمورث (اولین پادشاه سلسله پیشه ادیان ) نسبت می دهند.