خرید ارزان دستگاه تنفسی ( بینی )

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : Word (..docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 15 صفحه

قسمتی از متن Word (..docx) :

دستگاه تنفسی ( بینی ) تنفس فرایندی است که از طریق آن، بدن اکسیژن کسب می کند (برای تولید انرژی) و دی اکسید کربن (محصول دفعی اصلی) را دفع می کند. هوا از طریق بینی یا دهان وارد شده، از طریق نای (لوله هوا) به طرف برونش ها (راه های هوایی تحتانی) و برونشیول ها (راه های هوایی کوچکتر) در ریه ها می رود. برونشیول ها به کیسه هایی به نام آلوئول ختم می شوند که در اطراف آنها رگ های خونی قرار دارد. اینجا اکسیژن وارد خون و دی اکسید کربن وارد ریه ها می شود تا به خارج دمیده شود. تنفس توسط دیافراگم (یک عضله) و عضلات بین دنده ای انجام می شود. دستگاه تنفسی شامل حلق (گلو)، حنجره و اپی گلوت نیز هست. لوزه ها و آدنوئیدهـای واقع در حـلق به مبارزه با عفونت ها کمـک می کنند. حنجره، حاوی طناب های صوتی است که برای تولید صدا به لرزش در می آیند. اپی گلوت در طول بلع، نای را می بندد تا غذا وارد ریه ها نشود  
   تنفس چگونه انجام می شود؟  تنفس عملی است که به وسیله آن بدن هوا را وارد و خارج می کند. جریان هوا به درون و بیرون از بدن، به خاطر حرکت هوا از نواحی پرفشار به کم فشار صورت می گیرد. برای تنفس به درون (دم)، دیافراگم و عضلات بین دنده ها منقبض شده، قفسه سینه را بزرگ می کنند. در نتیجه، فشار هوا در ریه ها کاهش پیدا می کند، به طوری که کمتر از فشار هوای اطراف می شود و هوا وارد ریه ها می گردد. برای تنفس به بیرون (بازدم)، عضلات شل شده، حجم ریه را کاهش می دهند. فشار هوا در ریه ها بیش از هوای اطراف می شود و باعث خروج هوا از بدن می شود.  
   تبادل گاز در بدن  بافت های بدن، دایماً اکسیژن رااز خون مـی گیرند و دی اکسید کربن را در خون آزاد می کنند. اکسیژن محیط وارد ریه ها می شود و از آلوئول ها (کیسه های نازک) وارد رگ های خونی به نام مویرگ می گردد که در آنجا به ماده ای به نام هموگلوبین که درگلبول های قرمز وجود دارد، متصل می شود. در همین زمان، دی اکسید کربن از پلاسما (قسمت مایع خون) وارد آلوئول ها می شود تا با بازدم خارج گردد. درمویرگ های بافت ها، گلبول قرمز اکسیژن را آزاد می کند در حالی که دی اکسید کربن وارد پلاسما می شود.  
 
  اطلاعات اولیه دستگاه تنفسی ، اکسیژن برای سلولهای بدن را تامین می کند و دی اکسید کربن موجود در بافتها را به خارج از بدن دفع می کند. دستگاه تنفس شامل ریه ها ، مجاری هوایی و قفسه سینه است که ریه ها را در خود جای داده است. در هنگام دم ، ریه ها بزرگ می شوند، فشار درون ریه کاهش می یابد. اختلاف فشار بین ریه و هوای بیرون افزایش می یابد و باعث می شود که هوا به درون ریه ها راه یابد. در هنگام بازدم حجم ریه کمتر می شود فشار درون ریه افزایش یافته و اختلاف فشار با هوای بیرون بیشتر شده و هوا از ریه ها خارج می شود. هدف تنفس مبادلات گازها بین بدن و محیط خارج است. برای انجام این کار تنفس را می توان به 4 بخش تقسیم کرد: تهویه ریوی که به معنی ورود و خروج هوا بین محیط و حبابچه هاست ، دیفوزیون اکسیژن و دی اکسید کربن بین حبابچه ها و خون ، انتقال اکسیژن و دی اکسید کربن در خون و مایعات بدن به سوی سلولها و بر عکس و تنظیم تنفس. سیستم عصبی بطور طبیعی میزان تهویه حبابچه ای را بسته به نیازهای بدن تنظیم می کند. بطوری که فشار اکسیژن و دی اکسید کربن خون شریانی حتی در جریان فعالیت عضلانی متوسط تا طاقت فرسا و انواع استرسهای تنفسی به سختی تغییر می کند. مرکز تنفسی مرکز تنفسی از چندین گروه نورونها تشکل شده که بطور دو طرفه در بصل النخاع و پل مغزی قرار گرفته اند. مرکز تنفسی به سه مجموعه عمده از نورونها تقسیم می شود. یک گروه تنفسی پشتی که در ناحیه پشتی بصل النخاع قرار داشته و بطور عمده موجب عمل دم می شوند. این گروه نقش اصلی را در کنترل تنفس دارند. یک گروه تنفسی شکمی که در بخش شکمی - جانبی بصل النخاع قرار داشته و بسته به اینکه کدام نورونها در این گروه تحریک شوند، می تواند موجب عمل دم و بازدم شود. مرکز پنوموتاکسیک که در ناحیه پشتی در بخش فوقانی پل مغزی واقع شده و به کنترل فرکانس و طرح تنفس کمک می کند.
  تخلیه های دمی ریتمیک از گروه تنفسی پشتی ریتم پایه تنفس بطور عمده در گروه نورونهای تنفسی پشتی تولید می شود. هر گاه تمام اعصاب حسی که وارد بصل النخاع می شوند و نیز تنه مغزی هم در بالا و هم در پایین بصل النخاع قطع شوند، این گروه از نورونها کماکان دسته های تکراری از پتانسیلهای عمل دمی از خود صادر می کنند. علت اصلی این تخلیه های ریتمیک روشن نیست. در حیوانات ابتدایی ، شبکه های عصبی پیدا شده اند که در آنها فعالیت یک گروه از نورونها ، فعالیت گروه دیگر را تحریک می کند که آن نیز به نوبه خود ، فعالیت گروه اول را مهار می کند. سپس بعد از گذشت مدتی این مکانیزم خود را تکرار می کند و در سراسر عمر حیوان این جریان ادامه می یابد. بیشتر فیزیولوژیستها معتقد هستند که شبکه مشابهی از نورونها که بطور کامل در داخل بصل النخاع قرار گرفته و احتمالا نه تنها شامل گروه نورونهای تنفسی پشتی ، بلکه همچنین نواحی مجاور از بصل النخاع را شامل هستند، مسئول تولید ریتم پایه تنفس است. سیگنال افزایش یابنده دمی