خرید ارزان دستگاه تنفسی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : Word (..docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 56 صفحه

قسمتی از متن Word (..docx) :

تنفس چیست؟ تنفس فرایندی است در جهت گردش عقربه های ساعت. در جنگل ، می توان تغییرات مشخص غلظت دی اکسیدکربن را اندازه گیری کرد. توزیع متوسط دی اکسید کربن در جو ، در حدود 320 قسمت در میلیون است. هنگامی که با طلوع خورشید ، عمل فتوسنتز آغاز می شود و دی اکسید کربن موجود را درختان مصرف و به ترکیبات آلی تبدیل می کنند، مقدار آن شدیدا کاهش می یابد. در اواسط روز ، شدت تنفس بالا می رود و مصرف دی اکسید کربن کاهش می یابد و به 10 تا 15 قسمت در میلیون ، کمتر از متوسط روزانه اندازه گیری شده در ناحیه تاج درخت ، می رسد. با غروب خورشید ، عمل فتوسنتز هم متوقف می شود، اما تنفس ادامه می یابد و مقدار دی اکسید کربن در نزدیکی سطح زمین ممکن است به 400 قسمت در میلیون هم برسد. تعادل حیاتی طبق یک برآورد قابل قبول ، هر سال 20 تا 30 میلیارد تن کربن ، در خشکیهای زمین به ترکیبات آلی تبدیل می شود. مقدار کربنی که سالانه به صورت دی اکسیدکربن توسط فیتوپلانکتون (Phytoplankton) اقیانوسها مصرف می شود، در حدود 40 میلیارد تن است. هم دی اکسید کربن مصرفی و هم اکسیژن آزاد شده از طریق عمل فتوسنتز فیتوپلانکتون ، بیشتر به صورت گاز است و در آب سطحی اقیانوس به حالت محلول در می آید. در داخل اقیانوس ، اکسیژن رها شده توسط موجودات دریایی به مصرف می رسد و تجزیه نهایی این موجودات باعث رها شدن دی اکسید کربن و برگشت آن به داخل محلول اولیه می شود. در هر لحظه معین ، مقدار دی اکسید کربن محلول در لایه های سطحی دریا با غلظت دی اکسیدکربن موجود در جو در حالت تعادل کامل است. نکته جالب توجه این است که همواره بین اکسیژن و دی اکسید کربن موجود در جو زمین تعادل برقرار است و این تعادل در زندگی و حیات موجودات زنده چنان نقش حیاتی دارد که اگر روزی این تعادل به هم بخورد، حیات در روی زمین به خطر می افتد.
  اطلاعات اولیه دستگاه تنفسی ، اکسیژن برای سلولهای بدن را تامین می کند و دی اکسید کربن موجود در بافتها را به خارج از بدن دفع می کند. دستگاه تنفس شامل ریه ها ، مجاری هوایی و قفسه سینه است که ریه ها را در خود جای داده است. در هنگام دم ، ریه ها بزرگ می شوند، فشار درون ریه کاهش می یابد. اختلاف فشار بین ریه و هوای بیرون افزایش می یابد و باعث می شود که هوا به درون ریه ها راه یابد. در هنگام بازدم حجم ریه کمتر می شود فشار درون ریه افزایش یافته و اختلاف فشار با هوای بیرون بیشتر شده و هوا از ریه ها خارج می شود. هدف تنفس مبادلات گازها بین بدن و محیط خارج است. برای انجام این کار تنفس را می توان به 4 بخش تقسیم کرد: تهویه ریوی که به معنی ورود و خروج هوا بین محیط و حبابچه هاست ، دیفوزیون اکسیژن و دی اکسید کربن بین حبابچه ها و خون ، انتقال اکسیژن و دی اکسید کربن در خون و مایعات بدن به سوی سلولها و بر عکس و تنظیم تنفس. سیستم عصبی بطور طبیعی میزان تهویه حبابچه ای را بسته به نیازهای بدن تنظیم می کند. بطوری که فشار اکسیژن و دی اکسید کربن خون شریانی حتی در جریان فعالیت عضلانی متوسط تا طاقت فرسا و انواع استرسهای تنفسی به سختی تغییر می کند. بدن موجودات زنده جهت تهیه اکسیژن برای متابولیسم سلولی و دفع دی اکسید کربن به دستگاه تنفس وابسته است. دستگاه گردش خون ابزار انتقال گاز بین بافتهای بدن و ششها است. به این ترتیب گردش خون و دستگاه تنفس به یکدیگر وابسته است.دستگاه تنفس با داشتن مجاری تنفسی و هوایی وظایف خود را با پالایش هوا انجام می دهد. دستگاه تنفس به دو ناحیه هوایی و تنفسی تقسیم شده است. ناحیه هوایی شامل حفره بینی ، حلق ، حنجره ، نای و سیستم نایژه هاست که هوا را از محیط پیرامون به قسمت تنفسی ششها می رساند. بخش بیرونی ناحیه تنفسی دستگاه تنفس از حفرهبینی تا نایژه ها دارای پوشش مطبق کاذب مژک دار با سلولهای جامی شکل است. بافت پیوندی سست زیرین دارای تعداد زیادی غدد سروزی- موکوسی است. ترشحات غدد بوسیله مژه حمل می شوند. مژه با حرکت موجی ترشحات را به طرف حفره بینی هدایت می کند. آستر مخاط دارای سلولهای ائوزینوفیل ، ماکروفاژ ولنفاوی فولیکولهای است. این قسمت ایمونوگلوبولین A تولید می کند و به پوشش مخاطی می رسد و باکتریها و ویروسها را می کشد. استخوان دیواره های حفره بینی و غضروف حنجره و نای و نایژه به دستگاه استحکام می بخشد. تا در مقابل فشار هوا فشرده شده و یا بیش از حد منبسط نشوند. رشته های ارتجاعی باعث کشیده شدن لوله های هوایی به هنگام دم و کاهش آن به هنگام بازدم می شود. دستگاه تنفسی