خرید ارزان چگونه توانستم مشکل ناخن جویدن و استرس را در علی دانش آموز کلاس اول بهبود بخشم ؟

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : Word (..docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 22 صفحه

قسمتی از متن Word (..docx) :

چکیده جویدن ناخن یکی از عادات کودکان است که والدین را بسیار ناراحت و کلافه می کند. تحقیقات نشان می دهد که تقریباً 38 درصد کودکان 6 4 ساله ناخن هایشان را می جوند.این عادت تا 10 سالگی به اوج خود می رسد و در مواردی تا 60 درصد کودکان افزایش می یابد. همچنین بیشترین میزان ناخن جویدن در پسران 14 13 ساله است. ناخن جویدن در دختران حدود 11 سالگی به بیشترین حد خود می رسد. جالب این که تقریباً 20 درصد نوجوانان کماکان درگیر این مشکل هستند و 20 10 درصد این عده نیز تا بزرگسالی عادت ناخن جویدن را حفظ می کنند.اینجانب محبوبه کاظمی دارای 24 سال سابقه تدریس در مقطع ابتدایی می باشم. شاکر خداوند مهربانی هستم که لطفش را هیچ وقت از بنده اش دریغ نمی ورزد و افتخار می کنم که بتوانم راهرو و ادامه دهنده راه انبیا و اولیای الهی باشم و نور دانش و توانایی را در این دانش آموزان میهن اسلامی شعله ور نمایم. در هفته های اول سال تحصیلی 94ـ 93 متوجه دانش آموزی به نام علی شدم که دائماً در حال جویدن ناخن بود. علی دانش آموزی به ظاهر ساکت، اما درونی طوفانی و متلاطم داشت. لذا مشاهده ی این وضعیت برایم خوشایند نبود. به خدا توکل کردم و از او خواستم تا با کمکش مشکل بنده ی معصوم اش را برطرف نمایم. در این زمینه در عوامل به وجود آورنده مشکل علی چند فرضیه مطرح شد؟ برای پیدا کردن جواب های فرضیه شروع به گردآوری اطلاعات کردم که علت اصلی اختلاف والدین و درگیری آن ها بود که علی برای آرام کردن خود و ابراز آن به ناخن جویدن روی آورده است، برای اصلاح رفتار آن اقداماتی از قبیل از 1ـ جلسه مشاوره با خانواده 2ـ مسئولیت دادن و شرکت دادن علی در کارها و فعالیت های گروهی 3ـ جلسه مشاوره با انجمن اولیاء و شورای دانش آموزی 4ـ معرفی علی به مرکز مشاوره شهرستان نهاوند انجام گرفت که نتیجه آن باعث شد که علی عادت بد ناخن جویدن را کنار بگذارد و خودش هم به این مساله پی برد که ناخن جویدن راهی برای حل مشکل نمی تواند باشد باید با فکر کردن و تلاش و کمک گرفتن از بزرگترها به حل مشکل خود بپردازد. مقدمه جویدن ناخن عادتی خجالت آور، ناپسند و از لحاظ اجتماعی غیرقابل قبول است که در کودکان شیوع بیشتری دارد و می تواند باعث عوارضی مانند کوتاهی غیرعادی ناخن ها، التهاب و عفونت اطراف آن و آسیب به رفتار خود فرد شود. کارشناسان علل مختلفی برای جویدن ناخن مطرح می کند. آنان معتقدند علت عمده آن، ناشی از ترس و اضطراب است. و روشی برای ابراز دلگیری ها و دلخوری ها باشد. هنگامی که کودک نمی تواند خشم خود را در مقابل ناکامی ها و محرومیت ها نشان دهد با جویدن ناخن آرامش موقتی پیدا می کند. که آثاری نظیر افت تحصیلی و کاهش اعتماد به نفس همراه دارد و لازم است والدین مربیان مدرسه بیشتر به این مساله توجه کنند و به سادگی از کنار آن نگذرند. ما وقتی که فرزندانمان مریض جسمی می شوند برای سلامتی آنان تلاش می کنیم اما وقتی عصبی می شوند و پرخاشگری می کنند و افسرده می شوند و ... بر آنان فشار می اوریم و تحقیرشان می کنیم. برای این که کودکی به این اختلال رفتاری دچار نشود والدین باید رابطه ی خوبی با یکدیگر داشته باشند و محیطی آرام و بدون دغدغه برای فرزندان خود فراهم کنند. لذا اینجانب به عنوان آموزگار مدرسه تلاش کردم که تا با اجرای یک طرح اقدام پژوهی، رفتار یکی از آینده سازان کشور عزیزمان، را اصلاح نمایم تا شاهد موفقیت هر چه بیشتر دانش آموزان در عرصه های مختلف زندگی باشیم. بیان مساله یکی از باورهای رایج این است که فشارهای عصبی و تنش های روزانه موجب ناخن جویدن در کودکان و نوجوانان می شود، این باور که تا حد زیادی نیز درست است موجب شده گروهی از روان شناسان بر این باور باشند که نفس «جویدن ناخن» عادتی زشت و ناپسند نیست، بلکه تنها راهکاری برای رهایی از تنش و استرس در کودک است. عصبانیت بیش از حد ناشی از فشارهای روحی و اضطراب برای تسکین ناراحتی ها، دلواپسی و تضاد های فکری، بلا تکلیفی به خاطر درگیری با والدین، امتحانات، پاسخ دادن به معلم، تماشای فیلم های ترسناک، تقلید از دیگران، والدین، دوستان،هیجان بیش از حد و عکس العمل خصومتی در مقابل والدین و دیگران از دیگر علل جویدن ناخن محسوب می شود. در واقع علت اصلی آن اضطراب است معمولا وقتی که کودک در محیط های نا امنی قرار بگیرد، دچار اضطراب شده و برای کاهش آن به این عادت متوسل می شود. این گزارش می افزاید: این اختلال در خانواده هایی که بین پدر و مادر اختلاف وجود داشته باشد و یا برای تربیت کودکان از تنبیه بدنی استفاده می کنند بیشتر دیده می شود.بر اساس این گزارش، تحقیر و تنبیه نکردن کودک بخاطر این عادت و بی تفاوتی نسبت به آن، تصحیح محیط نا امن خانوادگی و جلوگیری از مشاهده صحنه ها و فیلم های اضطراب آور، تشویق و جایزه دادن به ازای هر بار ناخن کوتاه کردن، آغشته کردن ناخن های کودک به روغن بادام تلخ و اشتغال دست های کودک در اوقات فراغت توسط کاردستی و بازی های سرگرم از جمله راه های درمان ناخن جویدن و یا مکیدن انگشت است. توصیف وضعیت موجود: اینجانب محبوبه کاظمی مدت 24 سال است که در آموزش و پرورش در حال خدمت می باشم و هم اکنون به عنوان آموزگار دو پایه در پایه اول و چهارم تدریس می نمایم. در سال تحصیلی اخیر 11 نفر دانش آموز در پایه اول و 11 نفر دانش آموز در پایه چهارم داشتم.. علی دانش آموز کلاس اول مدرسه ی کوثر نثار شهرستان نهاوند می باشد.. او در کلاس و ساعات تفریح دستش در دهان می باشد و مشغول ناخن جویدن است. در کارهای گروهی کلاس شرکت فعال ندارد به پرسش ها پاسخ کوتاه و آرام می دهد. اعتماد به نفس کافی را هم ندارد. انگار موضوعی او را می رنجاند و به همین خاطر نگران و مضطرب است. در روزهای اخیر هم افت تحصیلی داشته است. لذا وضعیت موجود برایم خوشایند نبود و با توجه به اهمیت موضوع، تصمیم گرفتم تا آنجایی که ممکن است در این وضعیت نامطلوب رفتاری تغییراتی ایجاد کنم به عنوان یک امانتدار، برای پیشگیری از ضایع شدن این امانت الهی کاری انجام بدهم. در این زمینه در عوامل به وجود آورنده مشکل علی چند فرضیه مطرح می شود؟ 1ـ چرا علی این کار را انجام می دهد؟ 2ـ آیا در خانه هم این رفتار را دارد؟ 3ـ علت نگرانی او چه چیزهایی می باشند؟ 4ـ وضعیت اقتصادی خانواده علی چگونه می باشد؟ با توجه به عوامل احتمالی فکر می کنم که ریشه در عوامل خانوادگی سبب بروز این مشکل برای علی شده باشد. گرد آوری شواهد یک بیشتر دانش آموزان از ناخن جویدن علی آگاهی دارند و در مراسم صبحگاهی هنگام بررسی وضع بهداشتی دانش آموزان، رضا همکلاسی علی می گوید که علی ناخن هایش را می خورد. 1ـ ابتدا در جلسه شورای آموزگاران و شورای دانش آموزی این موضوع را مطرح کردم و از مدیر مدرسه و دانش آموزان خواستم که با کمک هم مشکل علی را برطرف کنیم بچه ها هم با خوشحالی، اظهار آمادگی کردند. و قرار شد که رفتار او را مورد مشاهده قرار دهند و نتیجه را به من گزارش دهند. من هم در زنگ تفریح رفتار او را مورد مشاهده قرار دادم. 2ـ موضوع را با انجمن اولیاء و مربیان مدرسه در میان گذاشتم اطلاعات مفیدی به دست آوردم. 3ـ با خود علی صحبت کردم و علت کار را از او پرسیدم. ابتدا چیزی نگفت و انگار مسائلی بود که پنهان می کند بالاخره بعد از چند سوال و اظهار محبت به او لب به سخن گشود. این طور گفت هر وقت عصبانی می شوم ناخن می خورم. دعوای پدر و مادرم باعث می شود که من ناخن بخورم. از اولیای او دعوت کردم تا به مدرسه بیایند. بعد از چند روز، مادر علی به مدرسه آمد و موضوع را به او اطلاع دادم و از او خواستم که با همکاری یکدیگر، مشکل او را برطرف کنیم تا جلوی خطر ابتلا به امراض مختلف را بگیریم. مادرش، ناخن جویدن او را تائید کرد و گفت که در منزل شدت آن بیشتر است. تجزیه و تفسیر داده ها: در مدت فوق، سطح درسی او کاهش پیدا کرده است نگرانی و اضطراب او بیشتر شد. با دانش آموزان در زنگ تفریح درگیر می شود. حرف های زشت هم به دانش آموزان می زند. ترس و نگرانی در وجودش نمایان است. در هنگام زنگ خانه، تمایل چندانی به رفتن خانه ندارد. در هنگام رفتن چند قدمی می رود و دوباره به پشت سرش نگاه می کند. علی دانش آموزی از یک خانواده پرجمعیت می باشد. با بررسی اطلاعات و تجزیه و تحلیل آن ها، به این نتیجه رسیدم که مشاجره ی خانوادگی و بی مهری والدین و ایجاد یک محیط نامطلوب و تنش زا در خانه برای علی، باعث اضطراب و نگرانی او شده که با جویدن ناخن می خواهد آرامش پیدا کند. انتخاب راه جدید. با توجه به مشکلات و موانع موجود ، به راه حل هایی برای برطرف کردن مشکل علی، فکر کردم از مشاور کمک و راهنمایی گرفتم. کتاب های روانشناسی و مجلات در این زمینه مطالعه کردم. که این راه حل ها عبارتند از: 1ـ محبت و مورد لطف قرار دادن علی. 2ـ شرکت در کارهای گروهی و دادن مسئولیت به او. 3ـ کمک ویژه از نظر عاطفی به او. 4ـ عدم تحقیر و سرزنش او در هنگام جویدن ناخن. 5ـ ایجاد محیط خانوادگی آرام و بدون تنش و درگیری.