خرید ارزان ادبیات نظری تحقیق تئوری بازی های تکاملی، بازی نبرد جنسیت ها

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : Word (..docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 35 صفحه

قسمتی از متن Word (..docx) :

تئوری بازی ها نظریه بازی قسمت قابل ملاحظه ای از فرآیند تصمیم گیری تحت عدم قطعیت را در بر می گیرد. در سالهای اولیه نظریه بازی توسط امیلی بورل و ون نومن توسعه یافت، گرچه به روشنی معلوم نیست که چه کسانی را باید به عنوان بنیانگذاران نظریه بازی معرفی کرد [154]. در یک بازی با گروهی از بازیکن ها سر وکار داریم که هر یک کوشش دارند دریافتی خود را به حداکثر برسانند. لذا هر بازیکن در هنگام تصمیم گیری برای حرکت بهینه خویش باید کلیه واکنش های ممکن بازیکنان دیگر را نسبت به حرکت خود در نظر گیرد. وی حرکات بازیکنان دیگر را با قطعیت نمی داند، اما باید درباره حرکت خویش با نوعی توجیه عقلائی تصمیم گیری کند. لذا جستجو برای تصمیم عقل مند نوعی تصمیم گیری در حالت عدم قطعیت به شمار می آید. برای هر بازی سه امر ضروری است [154]: الف- بازیکنان ب- استراتژی های بازیکنان که تحت قواعد بازی مجاز است ج- مطلوبتها یا دریافتها هر بازی بایستی بازیکنانی داشته باشد. حتی بازی ممکن است یک بازیکن داشته باشد که با طبیعت بازی می کند. از طرفی هر بازی خود یک تصمیم گیری است که معیارهای تصمیم گیری از جمله مطلوبیت در آن کاربرد دارد و از طرفی تصمیم گیری تحت ریسک و تصمیم گیری تحت عدم قطعیت خود بازی با طبیعت به شمار می آید. بدیهی است که هر بازی باید مبتنی بر قواعدی باشد و بازیکنان باید استراتژیهایی را انتخاب کنند که بر اساس قواعد بازی مجاز می باشد. سرانجام باید دریافتها و مطلوبیتهایی باشد که به بازیکنان بر اساس استراتژیهای آنها منسوب می شود. همچنین انتظار می رود که بازیکنان استراتژیهای خود را چنان انتخاب کنند که دریافتی آنها حداکثر شود. بازیها را می توان از جهات مختلف دسته بندی کرد. یک دسته بندی جامع از بازیها را می توان بصورت زیر بیان نمود: الف) بازیهای ایستا و پویا: در دنیای واقعی بازی ها ترکیبی از ایستا و پویا هستند. در بازیهای ایستا حرکت بازیکنان بصورت ترتیبی بوده و ابتدا یک بازکن بازی را شروع و در ادامه بازیکن دیگر به بازی می پردازد، مانند بازی شطرنج. در بازی پویا، بازی با حرکت همزمان بازیکنان دنبال می شود، مانند شرکت در یک مزایده. در بازیهای پویا هیچکدام از بازیکنان در مورد نحوه بازی حریف مقابل اطلاعی ندارند [156و155]. ب) بازیهای باهمکاری و بدون همکاری: بازی با همکاری بازی است که در آن بازیکنان می توانند با یکدیگر ارتباط آزاد قبل و حین انجام بازی داشته باشند. در صورتی که در یک بازی بدون همکاری بازیکنان حق هیچ گونه ارتباطی پیش و حین بازی را ندارند. بازی های بدن همکاری بازی های استراتژی هستند. نتیجه یک بازی با همکاری، یک بردار سهمیه ها است که در نتیجه توافق بین بازیکنان بوجود می آید. مقایسه بردارهای سهمیه ها، محدود به مطلوبیت های انفرادی نمی باشد، بلکه طبیعت آن پیچیده تر است. از این رو این نوع از بازیها کاملاً متغیر هستند و معمولاً ساختاری پیچیده را دارا می باشند. در زندگی واقعی موارد زیادی است که اگر بازیکنان با هم همکاری ننمایند و درباره استراتژیهای خود موافقت نکنند ضرر می بینند. برای مثال اگر یک اتحادیه کارگری تفاضای حقوق بالایی برای اعضاء خود بنماید و مدیریت از افزایش حقوق به هر قیمتی اجتناب ورزد، هم کارگران و هم مدیریت هر دو در اثر طولانی شدن اعتصاب متضرر می شوند، لذا عاقلانه تر است که از طریق مذاکره به توافق برسند[158و157]. ج) بازی با اطلاعات کامل و ناقص: بازی با اطلاعات کامل بازی است که هر یک از بازیکنان هرگاه تصمیمی بگیرد، بر همه حرکتهای قبلی که توسط سایر بازیکنان انجام شده است وقوف کامل دارد. برای مثال شطرنج یک بازی متوالی با اطلاعات کامل است، چرا که در هر مرحله از فرآیند تصمیم گیری، هر بازیکن از همه حرکتهای قبلی که خود و رقیبش انجام داده اند اطلاع دارد. اما اگر بازیکنان مجموعه ای از اطلاعات را بنا بدلایلی در اختیار نداشته باشند، آنرا بازی با اطلاعات ناقص می نامند [160و159]. د) بازی با اطلاعات متقارن و نامتقارن: در بازی با اطلاعات متقارن هیچ یک از بازیکنان مزیت اطلاعاتی نسبت به بقیه ندارند و همچنین با جابجا کردن استراتژی دو بازیکن پیامدهای آن ها تغییر نمی یابد. ولی در بازی با اطلاعات نامتقارن، تعدادی از بازیکنان دارای اطلاعاتی هستند که لزوماً دیگران دارا نمی باشند [156]. ه) بازیهای دونفره و n نفره: در بازیهای دو نفره تنها دو بازیکن باهمدیگر مشغول بازی می باشند ولی در بازیهای n نفره گروهی از افراد در حال بازی بایکدیگر می باشند. این نوع بازایها از ناکارآمدی های بسیاری رنج می برد [161]. و) بازیهای مجموع صفر و مجموع غیر صفر: بازیهای با مجموع صفر بازیهایی هستند که ارزش بازی در طی بازی ثابت می ماند و کاهش یا افزایش پیدا نمی کند. در این بازیها سود یک بازیکن با زیان بازیکن دیگر همراه است، امّا در بازی های مجموع غیر صفر راهبردهایی موجود است که برای همه بازیکنان سودمند است [162]. ی) بازیهای تصادفی و غیرتصادفی: بازیهای تصادفی شامل عناصر تصادفی مانند ریختن تاس هستند ولی در بازیهای غیرتصادفی بازیکنان راهبردهایی صرفاً منطقی را دنبال می نمایند [156]. ن) بازیهای محدود و نامحدود: بازیهای محدود بازیهایی هستند که در آنها تعداد بازیکنان محدود و هر بازیکن تنها تعدادی محدود استراتژی برای بازی در اختیار دارد ولی در بازیهای نامحدود ممکن است تعداد بازیکنان نامحدود و یا تعدادی از بازیکنان استراتژیهایی نامحدودی را داشته باشند [159و156]. در ادامه سعی می شود مثالی از بازیهای فوق مطرح گردد. مثال: بازی نبرد جنسیتها نبرد جنسیتها بازی بسیار معروف بوده و به کرات برای نشان دادن اندیشه مختلف بازیهای دونفره جمع غیر صفر بکار رفته است. این بازی توسط دو بازیکن انجام می شود: پسر(
) و دختر(
) که هر یک از آنها باید میان دو عمل ممکن یکی را انتخاب کنند: الف) به مشاهده مسابقه فوتبال بروند و ب) به اپرا بروند، انجام می شود. مطلوبیت دریافتی های آنها در جدول زیر آمده است.

  (1-و1-) (1و2) 
 (2و1) (1-و1-) 
  عمل اول برای آنها رفتن به مسابقه فوتبال و عمل دوم رفتن به اپرا می باشد. برای جفت عمل
بازیکن پسر دو واحد و بازیکن دختر یک واحد مطلوبیت کسب می کند. این یک بازی دو ماتریسی متقابل با ترجیحات متضاد می باشد. اکنون برخی از جواب های ممکن برای این مساله را مورد بحث قرار می دهیم. 1- حل با همکاری: اگر پسر و دختر همدیگر را خوب بشناسند، ممکن است یک تصمیم مشترک با انداختن یک سکه بگیرند. یعنی یک استراتژی مرکب نسبت به رفتن به مسابقه فوتبال و اپرا با احتمالات
اختیار نمایند. در اینصورت دریافت مورد انتظار آنها
است.