خرید ارزان ادبیات نظری تحقیق بیودیزل، گلیسرین، منابع روغن در تغذیه طیور

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : Word (..docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 21 صفحه

قسمتی از متن Word (..docx) :

مقدمه در صنعت طیور، به دلیل قیمت های در حال افزایش مواد غذایی غنی از انرژی، تلاش قابل ملاحظهای برای جستجوی جایگزین های انرژی و استفاده از این جایگزین ها به ویژه محصولات فرعی یا پسماندهای فرآوری صنعتی محصولات کشاورزی انجام شده است (سوشی و همکاران، 2011). در حال حاضر مطالعات استفاده کننده از منابع تجدید شدنی انرژی به شدت مورد توجه بوده و از بین آن ها بیودیزل توجه خاصی را به خود جلب کرده است. بیودیزل جایگزینی برای سوخت های نفتی است و می تواند از چربی های حیوانی یا روغن های گیاهی تولید شود؛ که بیشتر این منابع بر پایه ی روغن سویا یا پیه گاوی است. گلیسیرین مهم ترین محصول تولید بیودیزل است (فریتاس و همکاران، 2012). تولید یک تن بیودیزل منجر به تولید 100 کیلوگرم گلیسیرین خام می شود (سوشی و همکاران، 2011). گلیسیرین به عنوان ارزان ترین منبع انرژی در جیرههای طیور مورد توجه بوده است (ابد-السامی و همکاران، 2010). گلیسیرین همچنین با نام گلیسرول نیز مطرح است. از لحاظ شیمیایی یک الکل است و می‏بایستی به نام گلیسرول خوانده شود ولی نام متعارف و تجارتی آن گلیسیرین است. گلیسیرین یک جز کربوهیدراتی است که حدود 11-10 درصد وزن یک تری گلیسیرید را تشکیل می دهد (سرات و همکاران، 2006). گلیسیرین در صنایع آرایشی، دارویی و سلاح ها بعد از اتمام فرآیند خالصسازی استفاده می شود (سهو و همکاران، 2012). استفاده از گلیسیرین در تغذیه حیوانات مزرعهای ابتدا در سال های 1960 و 1970 مطرح شد (سوشی و همکاران، 2011) و به عنوان منبع انرژی برای حیوانات اخیراً مورد توجه بوده است (کیجورا و همکاران، 1997؛ اوزبوداک، 2006؛ سرات و همکاران، 2006؛ تامپسون، 2006 ؛ ارول و همکاران، 2009؛ مین و همکاران،2010؛ سهو و همکاران، 2012). گلیسیرین به عنوان یک جز غذایی برای طیور مورد ارزیابی قرار گرفته است که انرژی را برای متابولیسم سلولی (لین و همکاران، 1976؛ سیمون و همکاران، 1996و 1997؛ سرات و همکاران، 2006) مورد استفاده قرار می دهد. به علاوه مطالعات مختلفی برای بررسی اثر افزودن گلیسیرین به جیره بر عملکرد جوجههای گوشتی انجام شده اند (سیمون و همکاران، 1996 و 1997؛ سرات و همکاران، 2006؛ سهو و همکاران، 2012). گلیسرول می تواند در جیره ی جوجههای گوشتی به عنوان جایگزین انرژی جزئی برای گندم (مکلی و همکاران، 2011)، ذرت (دوزیر و همکاران، 2008) و سویا (سوشی و همکاران، 2011) باشد. گلیسرول جیرهای می تواند منجر به ایجاد سازگاری های آناتومیکی، فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی به ویژه در کبد و کلیه شود (کریر و بارتلی، 1973). بعد از دریافت، گلیسرول می تواند به گلیسرول 3 فسفات تبدیل شود که سپس می تواند دی هیدروکسی استن فسفات را بسازد که به ترتیب با گلیسرول کیناز و گلیسرول 3 فسفات دهیدروژناز کاتالیز می شود (لین و همکاران، 1976). در جوجه ها افزودن گلیسرول در درجه اول منجر به تولید گلوکز (امانوئل و همکاران، 1983) پیروات یا محصولات چرخه کربس از جمله مالات و اگسالواستات (روزبروگ و همکاران،1980) می شود. قابلیت هضم گلیسرول در جوجههای گوشتی یا موش های رت در حدود 75 درصد است (هوبر و هوبر، 1939؛ سیمون و همکاران، 1996). گلیسرول از طریق افزایش ذخیره پروتیین منجر به تولید بیشتر گوشت سینه می شود (سرات و همکاران، 2006) این افزایش در ذخیره پروتیین توسط گلیسرول، به واسطه ی کاهش آمینواسیدهای گلوکونئوژنیک توسط مهار فسفوانول پیروات کربوکسی کیناز (یانگ و همکاران، 1964؛ کریر و بارتلی، 1973) یا مهار فعالیت گلوتامات دهیدروژناز (استیل و همکاران،1971) می باشد. امروزه انواع مختلفی از گلیسرول در آزمایشات کشاورزی استفاده می شوند، مقدار انرژی و دیگر موارد در گلیسرول می تواند به ویژه در گلیسرولهای خام، بسته به محتوای آب و دیگر اجزا از جمله خاکستر، متانول باقیمانده و اسیدهای چرب آزاد تغییر کند و می تواند بر شدت رشد جوجه ها و ضریب تبدیل غذایی اثر بگذارد (سوشی و همکاران، 2011) - اهمیت استفاده از مواد جایگزین در تغذیه طیور گوشت مرغ در سال های اخیر به طور وسیعی جهت تغذیه انسان و تامین پروتئین مورد نیاز به کار رفته است. پرورش مرغ گوشتی به دلیل رشد سریع، سهولت تغذیه، استفاده از فضای بسته، تراکم و ضریب تبدیل پایین نسبت به سایر محصولات پروتئینی و همچنین دارا بودن مواد مورد نیاز بدن انسان از مزایای خاصی برخوردار است؛ ولی به دلیل رعایت نشدن اصول صحیح تغذیه ای و استاندارهای فنی آن در تولید و پرورش مرغ، خسارات قابل توجهی در وهله اول به تولیدکنندگان و سپس به جامعه و اقتصاد ملی وارد شده است (دشتی و یزدانی، 1375). همگام با افزایش جمعیت نیازهای پروتئینی جامعه بالا می رود و پرورش مرغ گوشتی از این جهت با توجه به راندمان بالای غذایی از اهمیت زیادی برخوردار بوده و تولید اقتصادی آن نیز اهمیت دارد. در پرورش تجاری مرغ گوشتی عمده منابع انرژی و پروتئینی استفاده شده کنجاله های روغنی و ذرت می باشد. تولید منابع پروتئینی گیاهی در کشور، برای تامین نیازهای فزاینده مرغداری کافی نیست. در عین حال ذرت نیز به عنوان منبع اصلی انرژی در حجم زیاد وارد کشور شده و در نتیجه قیمت مواد خوراکی نیز افزایش پیدا می کند.. با توجه به اینکه در فرموله کردن جیره های غذایی متوازن، 55 تا 65 درصد هزینه های تولید مربوط به خوراک می شود (نعمتی و همکاران، 1384). لذا تلاش در جهت یافتن مواد غذایی جدید که به عنوان منبع انرژی و پروتئینی در عین حال منجر به کاهش هزینه های تولید شود ضروری است. روغن های موجود در جیره ها سهم زیادی از انرژی مورد نیاز جوجه های گوشتی سریع الرشد را تامین می نمایند. تمایل برای فرمولاسیون جیره هایی با انرژی بالا در جوجه های مزبور باعث شده که سهم روغن ها در جیره ها به بیش از 6 درصد افزایش یابد. روغن جیره ها همچنین اسیدهای چرب مورد نیاز برای سنتز غشای سلولی را فراهم می آورد. در ایالات متحده چربی های مکملی که برای فرمولاسیون جیره به کار می رود به طور معمول شامل مخلوط روغنهای گیاهی و چربی حیوانی با منشا پیه و گریسهای رستورانی و یا روغنهای هیدروژنه شده حاصل از صنایع تامین خوراک انسان می باشد. چربیهایی که از این طریق بدست می آید غنی از اسید های چرب اشباع ، ترانس، اسیدهای چرب خانواده n-6 بوده و از نقطه نظر اسیدهای چرب n-3 فقیر می باشد. فرض بر این است که اسید های چرب خانواده n-3 دارای چندین اثر در افزایش وضعیت سلامتی حیوانات می باشند که نقش محتمل آنها دراین زمینه همانا تغییر در مسیرهای التهابی در جوجه های گوشتی است که این امر مورد مطالعه قرار می گیرد (نیومن و همکاران، 2002). - بیودیزل و محصولات فرعی آن بیودیزل به سوختهایی اطلاق می شود که منشاء بیولوژیکی دارند و یک عنوان کلی است که به گستره ای از سوختهای اکسیژن دهی شده با پایه استری(که از منابع بیولوژیکی تجدیدپذیر نشات می گیرد) نسبت داده می شود. بیودیزل ممکن است از روغن های آلی و چربیها تولید شود. از دیدگاه علم شیمی، بیودیزل به استرهای منوالکیل با زنجیرهای بلند اسید چرب که از بیولیپیدهای تجدید پذیر مشتق می شوند منسوب می شود. بیودیزل بطور نمونه از طریق واکنش روغن نباتی یا چربی حیوانی با متانول یا اتانول در حضور کاتالیزور برای حصول متیل یا اتیل استر (بیودیزل) و گلیسیرین تولید می شود. استرهای متیل یا اتیل اسید چرب یا همان بیودیزل از روغنهای طبیعی و چربیها تولید می شود. معمولاً متانول بر تبادل استری به اتانول ترجیح داده می شود، به خاطر اینکه متانول از اتانول ارزان تر است. بیودیزل سوخت تجدید پذیری است که با واکنش شیمیایی الکل و سبزیجات یا روغنهای حیوانی، چربیها یا گریسها ساخته می شود. از طریق فرآیند پالایش موسوم به واکنش تبادل استری، گلیسیرین را که یک محصول فرعی بوده و برای موتور خودرو مناسب نیست، حذف می کنند. گلیسرین حذف شده می تواند برای انواعی از صنایع استفاده شود. بیودیزل می تواند در بسیاری از موتورهای دیزلی بصورت خالص یا مخلوط با سوختهای نفتی در مقادیر مختلف استفاده شود. به ویژه در مخلوطی با80 درصد بیودیزل و20 درصد سوخت نفتی، بطور چشمگیری تابشهای سرطانی و گازهایی را که در گرم شدن زمین سهیم می شوند، کاهش می دهد.