خرید ارزان پیشینه و مبانی نظری آثار هدفمندی یارانه ها بر شاخص های فقر

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : Word (..docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 46 صفحه

قسمتی از متن Word (..docx) :

2-1 ادبیات موضوع 8 2-2 تاریخچه یارانه در ایران 9 2-3 آثار اقتصادی یارانه 9 2-4 اثر فقرزدایی یارانه ها 10 2-5 طبقه بندی یارانه 10 2-6 هدفمندی یارانه ها 11 2-7 روشهای هدفمندی و جایگاه شناسایی در هریک از آنها 13 2-7-1 هدفمندی انفرادی یا خانواری 13 2-7-2 هدفمندی اجتماعی 13 2-7-3 هدفمندی بازاری 14 2-7-4 هدفمندی جغرافیایی 15 2-7-5 هدفمندی جمعیتی 15 2-7-6 هدفمندی خوداظهاری 16 2-8 تجربه هدفمندسازی یارانه انرژی 18 2-8-1 لهستان 18 2-8-2 بلغارستان 18 2-8-3 اندونزی 19 2-9تجربه هدفمندسازی یارانه مواد غذایی 20 2-9-1 مصر 20 2-9-2 تونس 21 2-10 آثار حذف یارانه 23 2-10-1اثر تورم 23 2-10-2اثر تورم بر تخصیص منابع، کارایی و انحراف امکانات تولید 24 2-10-3 تاثیر افزایش قیمت مواد غذایی بر مصرف خانوارها 24 2-11سیاست های کاهش اثرات حذف یارانهها 24 2-12 شاخص های سنجش فقر 25 2-12-1شاخص نسبت افراد فقیر 25 2-12-2شاخص نسبت شکاف درآمدی 26 2-12-3شاخص فقر سن 26 2-12-4شاخص فقر فاستر،گریر و توربک 27 2-13 مطالعات تجربی در زمینه سیاستهای حمایتی 28 2-13-1مطالعات داخلی 28 2-13-2مطالعات خارجی 35 2-14 نتیجه گیری 40 2-1 ادبیات تحقیق مقدمه یارانه ها برای ایجاد درآمد و تعدیل در توزیع آن کاهش آثار ناشی از فشار بازار بر مصرف کنندگان و همچنین کاهش هزینه های تولید وحمایت از تولیدکننده ارائه می شوند.هدف از پرداخت یارانهها تخصیص بهینه منابع، ثبات قیمت ها، ایجاد تعادل بین عرضه و تقاضا و توزیع مجدد درآمدها میتواند باشد. بنابراین یارانه جزء سیاستهای حمایتی دولت در راستای تصحیح و هدایت امور اقتصادی میباشد. زیرا عوامل متعددی سبب ایجاد عدم تعادل میان بخشهای مختلف تولید، توزیع، مصرف و تجارت میگردند. در دهه 1950 با مطرح شدن تفکر دولت رفاه توجه به شاخص های رفاه اجتماعی و کاهش فقر دخالت دولتها در این زمینهها گسترش یافت. این نقش را اقتصاددانان قبول نداشتند، چرا که هرگونه دخالت دولت در اقتصاد انحراف از تعادل بازار را در پی داشت. از دهه 1970 با شکلگیری تفکر محوریت انسان در توسعه، این آگاهی ایجاد شد که برای مواجهه با مسائل مبتلا به توسعه نیافتگی کشورها سرمایه فیزیکی کافی نیست و حداقل به اندازه سرمایه فیزیکی، مسایل و سیاست های اجتماعی و شکل گیری سرمایه انسانی هم ضرورت دارند. بنابراین حمایتهای اجتماعی در قالب دولتهای رفاه، سیاست های یارانه ای و...در دستور برنامه های توسعه کشورها قرار گرفت. آنچه در زمینه پرداخت یارانه ها مورد غفلت قرار گرفت، هدفگیری صحیح این سیاستها بود. در دهه 1980 به دنبال بحران بدهی ها و رکود جهانی و تقابل تجربه کشورهای شرق آسیا، امریکای لاتین، جنوب آسیا و صحرای آفریقا، تاکید راهبردهای توسعه به سمت بهبود مدیریت اقتصاد و پذیرفتن نقش بیشتر نیروهای بازار تغییر کرد که در چارچوب این رویکرد جدید اکثر کشورها نسبت به تغییر در اجرای برنامه یارانه ها اقدام کردند. دلیل عمده این کشورها جهت تغییر در اجرای برنامه، پرهزینه بودن یارانه عمومی به جهت فراگیر بودن آن بود. با توجه به افزایش جمعیت و افزایش قیمت کالاها و خدمات در بازارهای جهانی بار مالی دولت افزایش قابل توجهی یافته بود. علاوه بر این ناکارآیی نظام توزیع دولتی و اثرات منفی کنترل قیمت محصولات بر تولید کنندگان از دلایل دیگر انجام اصلاحات بوده است. بررسی های انجام شده در کشورهای منتخب نشان می دهد که هر یک از این کشورها متناسب با شرایط ویژه خود از شیوه خاص و یا ترکیبی از شیوه های مختلف بهرهمند شدهاند. غالب کشورها انتخاب خانوارهای فقیر را براساس آزمون وسع انجام داده اند. بدین گونه درآمد خانوارها به عنوان شاخصی برای انتخاب مستحقین مورد استفاده قرار میگیرد که از آن جمله می توان از امریکا، هندوستان، برزیل و اردن نام برد. 2-2 تاریخچه یارانه در ایران نخستین جهتگیری حمایتی دولت در بخش کشاورزی در ایران به دوره صفویه مربوط می شود. ایران اولین نظام سهمیه بندی همراه با یارانه را در زمان جنگ جهانی تجربه نموده است. سابقه پرداخت یارانه به مفهوم کنونی آن به دهه 40 می رسد که این یارانه ها برای گوشت و گندم پرداخت میشد اما رقم آن قابل توجه نبود و تا قبل از افزایش درآمد نفت و بالا رفتن نرخ تورم این یارانهها اندک بود. تا قبل از انقلاب در مردادماه1353دولت اقدام به تاسیس و تشکیل صندوقی بنام حمایت از مصرف کننده نمود و در سال1356 سازمان حمایت از تولیدکنندگان و مصرفکنندگان تاسیس شد که تمام وظایف صندوق به این سازمان محول شد. بعد از پیروزی انقلاب تغییراتی در تشکیلات اجرائی و نحوه توزیع کالاهای مشمول یارانه به وجود آمد. در دوران قبل از 1368 سیاست تثبیت اقتصادی دنبال می شد که فراگیری ، استمرار و فزاینده بودن از ویژگی سیاستهای حمایت در این دوران بود و در واقع همه بنوعی یارانه دریافت می کردند، در هیچ مرحلهای پرداخت یارانه قطع نمیشد و در حد سقف معینی متوقف نبود. 2-3 آثار اقتصادی یارانه از دیدگاه نظری یارانه و مالیات دو ابزار مهم اقتصادی هستند که دولت به وسیله آنها دربازار دخالت می کنند. یارانه و مالیات با تغییردر قیمتهای نسبی، اقتصاد را تحت تاثیر قرارمی دهد. یارانه با تحریف قیمت ها، مانع تخصیص بهینه منابع می شود.و رشد اقتصادی را تحت تاثیر قرار میدهد، ازسوی دیگر با ایجاد کسری بودجه و افزایش هزینههای اجتماعی، بر اقتصاد ملی آثار جدی بر جای می گذارد. اگرچه در برخی کشورها ظاهرا مصرفکنندگان از این یارانهها بهرهمند میشوند، چون قیمتهای پایین تری برای کالاهای یارانه ای پرداخت می کنند، اما در اکثر موارد به طور غیر مستقیم متضرر خواهند شد. به علاوه هر اندازه که شفافیت در اقتصاد گسترش یابد و مداخله دولت در نظام قیمت ها کمتر شود، انحراف از سرمایه گذاری مولد کاهش مییابد به عبارت دیگر سرمایهگذاری به بخشهای دارای مزیت که قابلیت رقابت در بازارهای داخلی و خارجی دارند، سوق پیدا می کند. در شرایطی که دولت قیمتها را کنترل و برای بخشی از کالاها یارانه پرداخت میکند، سرمایه گذاری در بخشهای مشمول مالیات می تواند دچار انحراف شود. بر این اساس و به دلیل اخلالی که پرداخت یارانه در نظام قیمت گذاری و تخصیص بهینه منابع بهه وجود میآورد اقتصاددانان توسعه پرداخت یارانه را تنها برای جبران آثار نامناسب راهبردهای توسعه و توزیع داراییها، توجیهپذیر میدانند. درکشورهایی که راهبردهای توسعه به دنبال ایجاد اشتغال، رشد بهرهوری، توزیع دارائیها، سرمایهگذاری در زیر ساختهای روستایی و بهبود بازاریابی است، به پرداخت یارانه نیازی نیست. پرداخت یارانه با تاثیر بر نظام قیمت ها بر ترجیحات مصرف کننده نیز اثر گذاشته است، از این رو در مورد کالاهای که تولید داخل جوابگوی تقاضا نباشد، موجب افزایش واردات این اقلام میشود. از سوی دیگر به دلیل اینکه مصرف کننده، قیمت واقعی کالای یارانهای را پرداخت نمیکند مصرف بهینه آن را نیز رعایت نخواهد کرد. همین امر افزایش یارانهها را بدنبال دارد که خود یکی از عوامل اصلی کسری بودجه به شمار می رود. 2-4 اثر فقرزدایی یارانه ها بسیاری از کشورها برای مبارزه با فقر، به اجرای طرحها و برنامههایی میپردازند که هدف آنها، حمایت از اقشار کمدرآمد و افزایش قدرت خرید آنهاست. متداولترین این طرحها پرداخت یارانه در دو بخش تولید و مصرف است. این کار در بخش مصرف در راستای ایجاد امکان تهیهی کالاها و خدمات ارزان قیمت و کمک به ثبات قیمت کالاهای ضروری و در بخش تولید به منظور افزایش سطح اشتغال، رشد تولید و افزایش رقابتپذیری انجام میگیرد. دولتها تلاش میکنند با تنظیم صحیح نرخ یارانهی کالاهای مختلف، بیشترین منافع را عاید اقشار کمدرآمد و دهکهای پایین درآمدی نموده و به این ترتیب رفاه اجتماعی را بالا ببرند. 2-5 طبقه بندی یارانه تنوع و پیچیدگی محاسبات و کاربردهای گوناگون یارانهها وهمچنین تاثیرات و نتایج گوناگونی که روش پرداخت یارانه می تواند داشته باشد، ضرورت طبقهبندی و تفکیک آن را بیشتر نمایان می کند. به نسبت گستردگی وظایف دولت در اقتصاد، یارانهها میتوانند از تنوع بیشتری