خرید ارزان پیشینه تحقیقات داخلی وخارجی الگوهای تدریس

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : Word (..docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 7 صفحه

قسمتی از متن Word (..docx) :

پیشینه تحقیق بنی عقیل و حسین زاده (1380) اثربخشی الگوهای پیشرفته تدریس (بدیعه پردازی) در مقایسه با روش های سنتی را مورد مطالعه قرار دادند. این پژوهش از نوع آزمایش بوده که در آن 2 کلاس به عنوان دو گروه آزمودنی بشکل تصادفی انتخاب شده است. یک گروه تحت تاثیر روش بدیعه پردازی قرار گرفته و گروه دیگر به روش سنتی قرار گرفته و پس از سه ماه میزان پیشرفت تحصیلی هر دو گروه با یکدیگر مقایسه گردید. نتایج حاصل از آزمون فرضیات تحقیق فوق نشان می دهد که روش تدریس بدیعه پردازی در مقایسه با آموزش سنتی موجب افزایش نمرات پیشرفت تحصیلی و نیز میزان یادداری و یادآوری دانسته های دانش آموزان می گردد. اوجی نژاد و سرخابی (1382) بررسی تاثیر الگوی تدریس بدیعه پردازی بر پرورش خلاقیت دانش آموزان در درس انشا مدارس راهنمایی شهر شیراز را مورد بررسی قرار دادند. پژوهش حاضر با هدف شناسایی اثرات الگوی تدریس بدیعه پردازی بر پرورش خلاقیت دانش آموزان در مقایسه با الگوی تدریس سنتی و همچنین، مقایسه میانگین نمرات دانش آموزان دختر و پسری که با الگوی تدریس بدیعه پردازی آموزشی دیده اند در رابطه با رشد خلاقیت انجام گرفته است.نتایج پژوهش نشان داد که بکارگیری الگوی تدریس بدیعه پردازی موجب رشد و گسترش خلاقیت دانش آموزان می شود. همچنین در مقایسه میانگین نمرات دختر و پسری که با الگوی تدریس بدیعه پردازی آموزش دیده اند، این نتیجه به دست آمد که بین میانگین نمرات دانش آموزان دختر و پسر در خلاقیت و عناصر اصالت و بسط تفاوت معنی داری وجود دارد. قوشلی و ادیب (1384) تاثیر روش تدریس بدیعه پردازی (سینکتیکز) با روش تدریس سنتی بر خلاقیت عمومی و خلاقیت نوشتاری دانش آموزان پسر کلاس پنجم ابتدایی شهرستان گرگان را مورد ارزیابی قرار دادند. نتایج آن ها نشان داد که تفاوت معنی داری در خلاقیت عمومی و نوشتاری دانش آموزان در روش بدیعه پردازی و روش سنتی وجود دارد. هزاوه ای و همکاران (1385) تاثیر سه روش آموزشی سخنرانی، بازی و ایفای نقش بر آگاهی و عملکرد دانش آموزان دختر مقطع راهنمایی در مورد تغذیه دوران بلوغ را مورد مطالعه قرار دادند. در این مطالعه نیمه تجربی، به طور تصادفی 6 کلاس اول راهنمایی دختران (جمعا 174 دانش آموز) از 4 ناحیه آموزش و پرورش شهر مشهد شرکت کردند. این شش کلاس به صورت تصادفی به سه گروه آموزشی شامل سخنرانی، بازی و ایفای نقش اختصاص یافتند و هر گروه در دو جلسه آموزشی مربوط به خود شرکت کردند. آگاهی و عملکرد دانش آموزان قبل، بلافاصله و یک ماه پس از آموزش به وسیله پرسشنامه و چک لیستی که روایی و پایایی آن مورد تایید قرار گرفته بود، سنجیده شدند. بر اساس یافته ها، میانگین نمره آگاهی بلافاصله بعد از آموزش در گروه سخنرانی 9/49 ، در گروه بازی 57 و در گروه ایفای نقش 61 به دست آمد که به ترتیب 1/20 ، 29 و 5/30 نمره نسبت به قبل از آموزش، افزایش معنی داری داشته است. میانگین نمره آگاهی بلافاصله و یک ماه بعد از مداخله در هر سه گروه، تفاوت معنی داری را نشان داد . میزان آگاهی در دو گروه ایفای نقش و گروه بازی افزایش بیشتری نسبت به گروه سخنرانی داشته است. همچنین ماندگاری عملکرد در گروه ایفای نقش به طور معنی داری بیش از سخنرانی و بازی بود . مهرام و همکاران (1387) تاثیر تدریس به شیوه بحث گروهی دانشجو- محور با شیوه سخنرانی بر یادگیری دانشجویان پزشکی را مورد بررسی قرار داد. در این مطالعه نیمه تجربی، دو شیوه سخنرانی و بحث گروهی در گروه های کوچک (6 تا 8 نفره) در تدریس درس تئوری کودکان در چهار دوره از دانشجویان پزشکی زنجان آزمایش گردید. بعضی عناوین به صورت سخنرانی و برخی نیز به صورت بحث گروهی دانشجو- محور تدریس شدند. میانگین درصد پاسخ های صحیح در کوییزهای آخر کلاس های به شیوه بحث گروهی و سخنرانی، به ترتیب 84 و 45 درصد بود که اختلاف معنی داری را نشان داد ولی مقایسه میانگین درصد پاسخ های صحیح به سوالات آزمون های پایانی در دو شیوه به ترتیب بالا به میزان 67 درصد و 65 درصد، اختلاف معنی دار نشان نداد . کاظمی و سعیدی (1388) تاثیر روش های تدریس سخنرانی ، بحث گروهی و ایفای نقش بر تغییر نگرش دانش آموزان نسبت به هدفهای ارزشی درس دینی سال اول راهنمایی تحصیلی را مورد بررسی قرار دادند. برای انجام این تحقیق از روش نیمه تجربی و طرح چهار گروهی سالمون همراه با نمونه گیری خوشه ای استفاده شد. جامعه آماری این تحقیق را دانش آموزان سال اول دوره راهنمایی منطقه 7 آموزش و پرورش تهران (مدارس دولتی) تشکیل می دهند وابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه نگرش سنج محقق ساخته، با مقیاس لیکرت بود. نتایج تحقیق نشان داد که تفاوت معنی داری بین روش های تدریس سخنرانی، ایفای نقش و بحث گروهی در زمینه تاثیر بر تغییر نگرش دانش آموزان نسبت به هدف های ارزشی کتاب دینی اول راهنمایی وجود دارد. همچنین نتایج حاکی از برتری روش تدریس بحث گروهی نسبت به دو روش تدریس دیگر بود. حسینی و معماریان (1388) تاثیر بکارگیری الگوی بدیعه پردازی در آموزش مفهوم مراقبت تسکینی در کودکان بر خلاقیت نوشتاری و عملکرد تحصیلی دانشجویان پرستاری را مورد مطالعه قرار دادند. مطالعه از نوع نیمه تجربی با دو گروه از دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی تهران در نیم سال اول 86-87 انجام شد. گروه شاهد 28 و تجربی 32 نفر بودند. نتایج آن ها نشان داد که استفاده از شیوه بدیعه پردازی سبب افزایش خلاقیت نوشتاری و عملکرد تحصیلی دانشجویان پرستاری در مورد مراقبت تسکینی در کودکان می گردد. عبداللهی و همکاران (1389) تاثیر روش تدریس(سخنرانی و ایفای نقش) و سبک شناختی بر کفایت اجتماعی دانش آموزان سال دوم راهنمایی شهرستان خمین درسال تحصیلی 88-1387 را مورد مطالعه قرار داد. این پژوهش در درس علوم اجتماعی انجام شد. در این پژوهش برای جمع آوری داده ها از دو آزمون گروهی اشکال نهفته برای تعیین سبک شناختی و آزمون کفایت اجتماعی برای تعیین میزان کفایت اجتماعی دانش آموزان استفاده شد. تحلیل داده ها دو فرضیه اصلی پژوهش را که حاکی از برتری روش تدریس ایفای نقش نسبت به روش تدریس سخنرانی در میزان کفایت اجتماعی و برتری سبک شناختی متکی به زمینه نسبت به سبک شناختی مستقل از زمینه در میزان کفایت اجتماعی با اطمینان 99% را مورد تایید قرار داد. عیبری و همکاران (1389) تاثیر روش تدریس همیاری(مشارکتی)، اکتشافی و سخنرانی بر پیشرفت تحصیلی و نگرش نسبت به درس فیزیک در دانش آموزان دختر پایه اول متوسطه منطقه سنگر را مورد مطالعه قرار دادند. جامعه پژوهشی، کل دانش آموزان دختر سال اول متوسطه منطقه سنگر بوده است. یافته های پژوهش نشان دادند که بین دو روش تدریس همیاری و اکتشافی در پیشرفت تحصیلی در درس فیزیک تفاوت معناداروجود داشت که میانگین نمرات افزوده گروه همیاری بالاتر از گروه اکتشافی بود ولی بین گروه های دیگر دو به دو تفاوت معناداری وجود نداشت. بنباسات و بامال (2002) به مطالعه اثر آموزش به روش ایفای نقش برای مهارت های مشاوره ای به بیماران در دانشجویان پزشکی پرداختند. نتایج این مطالعه نشان داد که روش آموزش ایفای نقش علاوه بر جذب کردن دانشجویان به سمت تعالیم ارائه شده، باعث بهبود یادگیری نکات ارائه شده گشت. بروفی (2005) با مروری بر روش های تدریس سنتی و نوین و مقایسه ابعاد مختلف آن ها و همچنین نتایج به دست آمده در تحقیقات مختلف، به این نتیجه رسید که روش های تدریس نوین مانند ایفای نقش به طور معنی دار تاثیر بیشتری در یادگیری دانش آموزان نسبت به روش های سنتی مثل روش سخنرانی دارد. جوینر و یانگ (2006) روش آموزش ایفای نقش را نسبت به روش های سنتی آموزش (سخنرانی) در بین دانشجویان پزشکی مورد مطالعه قرار داد. این مطالعه ضمن تشریح مراحل کامل روش ایفای نقش و بررسی ابعاد مختلف آن، نشان داد که روش ایفای نقش می تواند در فراگیری بسیاری از مفاهیم کلیدی به صورت درازمدت از سایر روش های سنتی بهتر عمل کند. واسیلی و همکاران (2009) اثرات دو روش تدریس سخنرانی و ایفای نقش را بر عملکرد دانش آموزان مقطع متوسطه مورد بررسی قرار دادند. نمونه آماری در هر گروه 60 نفر از دانش آموزان مقطع متوسطه بودند. نتایج مطالعه آن ها نشان داد که هیچگونه رابطه معنی داری بین توزیع فراوانی دانش آموزان، سن و عملکرد قبل از دوره در دو گروه وجود نداشت. در پایان، مشاهده شد که بیستر موارد آموزش داده شده در روش ایفای نقش دارای بازده بالاتری در بین دانش آموزان بوده است. منابع ادیب نیا ،اسد (1388).روش های تدریس پیشرفته:شوشتر دانشگاه آزاد اسلامی احدیان، منصور و آقازاده، محرم. (1380). روش های نوین تدریس، تهران: نشر آمیژ. انصاری راد، مژگان. (1379). آموزش درس مطالعات اجتماعی، تهران: نشر مدرسه. اوجی نژاد، احمد رضا و سرخابی، محمد. (1382). بررسی تاثیر الگوی تدریس بدیعه پردازی بر پرورش خلاقیت دانش آموزان در درس انشا مدارس راهنمایی شهر شیراز. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه شهید بهشتی.