خرید ارزان پروتکل مداخله بخشش بر اساس مدل رابرت انرایت

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : Word (..docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 3 صفحه

قسمتی از متن Word (..docx) :

پروتکل مداخله بخشش بر اساس مدل رابرت انرایت(2001) مشاوره یا مداخله بخشش از یک برنامه ی دوازده جلسه ای تشکیل شده است. در هفت جلسه ی اول برنامه مشاوره، شرکت کنندگان به برقراری همدلی با کسانی که در حق آنها خطا کرده اند تشویق می شوند. از هر یک از شرکت کنندگان خواسته می شود تا فرد متجاوز خود را شناسایی و نوع رنجش و پیامدهای آن را توصیف نماید. مسائل و شیوه ی کار پج جلسه بعدی دقیقاً به همان شیوه ی قبل اجرا می شود. با این تفاوت که تمرکز اصلی بر روی قربانی یا کسی که افراد شرکت کننده او را رنجانده اند تغییر می یابد مشاوره یا مداخله بخشش از یک برنامه ی دوازده جلسه ای تشکیل شده است. در هفت جلسه ی اول برنامه مشاوره، شرکت کنندگان به برقراری همدلی با کسانی که در حق آنها خطا کرده اند تشویق می شوند. از هر یک از شرکت کنندگان خواسته می شود تا فرد متجاوز خود را شناسایی و نوع رنجش و پیامدهای آن را توصیف نماید. مسائل و شیوه ی کار پج جلسه بعدی دقیقاً به همان شیوه ی قبل اجرا می شود. با این تفاوت که تمرکز اصلی بر روی قربانی یا کسی که افراد شرکت کننده او را رنجانده اند تغییر می یابد. در جلسه ی اول به فاز آشکارسازی الگوی فرایندی بخشش انرایت پرداخته می شود. جلسه ی اول که مواجهه با خشم نام دارد، آشکارسازی خشم از طریق یاری دادن به آنها در شناسایی ماهیت مخرب و تشویق آنها به آوردن احساسات خشم به آگاهی را شامل می شود. جلسه ی دوم، مرور شناختی رنجش، شرکت کنندگان را بر می انگیزد تا بر روی رنجشی که رخ داده است فکر کنند. این تفکر و انعکاس، اهمیت رنجش را بر ملا می سازد. مقایسه بین نقش شرکت کنندگان و فرد رنجاننده نیز مورد تاکید قرار می گیرد. در سومین جلسه که تصمیم به گذشت پیشه کردن نام دارد به فاز تصمیم گیری پرداخته می شود. در طول این جلسه، شرکت کنندگان بخشش را بعنوان یک گزینه و حق انتخاب برای خاتمه دادن به خشم مخرب در نظر می گیرند. همچنین تشویق می شوند تا نسبت به بخشش و گذشت تعهد پیدا کنند. درد هیجانی، محرک و انگیزه ای قوی برای جست و جوی راه حل مشکلات است. در سه جلسه ی بعد به فاز عمل پرداخته می شود. جلسه ی چهارم که نگریستن با نگاهی نو نام دارد، مفهوم قاب دهی مجدد به شرکت کنندگان ارائه می شود تا بتواندد فرد رنجاننده را با دیدگاهی تازه ادارک نمایند. در این جلسه، شرکت کنندگان می آموزند که فرد رنجاننده و نیز رنجش را بصورت بخشی از یک تصویر پیچیده تر ببینند و آسیب پذیری هایی را که در فرد رنجاننده ممکن است موجب وارد نمودن آسیب به دیگران شده باشد را درک نمایند. جلسه ی پنجم، که تلطیف درون (همدلی) نام دارد، به همدلی برای فرد رنجاننده سروکار دارد. شرکت کنندگان می توانند از طریق درک رنج فرد خاطی، برای او دلسوزی نمایند و برای تغییر دادن هیجانات منفی در جهت مثبت وایجاد احساسات، افکار، و رفتارهای مثبت گان بر دارند. جلسه ی ششم که جذب کردن رنج (پذیرش) نام دارد، به شرکت کنندگان یاد داده می شود بجای متوقف سازی، بدخیم نمودن رنجش خویش، و متعاقباً وارد آوردن آسیب به دیگران، رنجش خود را جذب و احساس نمایند و آن را از آن خود بدانند. در این جلسه همچنین بر کیفیت موهبت گونه ی بخشش تآکید می شود. شرکت کنندگان می آموزند که با بخشیدن دیگران، رنجش خود را به شیوه ای تازه ببینند و چرخه ی رنج دیدن و رنج دادن را متوقف سازند. آنها رنجش خود را یا ارائه-ی بخشش به دیگران فرو می نشانند. در جلسه هفتم، که کشف اهمیت نام دارد به فاز عمق بخشی پرداخته می شود. شرکت کنندگان به درکی از سهم خویش درآزار و اذیت دیگران در زندگی شان دست می یابند و تغییراتی را که رنجش در آنها به بار آورده است را از منظری مثبت نگاه می کنند. در خلال پنج جلسه ی بعد، چشم انداز شرکت کنندگان نسبت خودشان از مفهوم رنجدیده و به رنجاننده تغییر می یابد. رنجاننده بر روی افکار و احساسات قربانی اش تامل می کند، در حالیکه به آنچه که رخ داده است و نیز شروع همدلی با قربانی فکر می کند. شرکت کنندگان از طریق این فرایندها به این نتیجه می¬رسند که می بایست از کسانی که آنها را رنجانده اند طلب بخشش کنند. پس از گرفتن این تصمیم آنها فرصت مییاند تا آنچه را که به این میل به طلبیدن بخشش کمک می کند را مورد بحث قرار دهند. در جلسه ی هشتم که آشکارسازی احساس گناه و شرم نام دارد به فاز آشکارسازی بخشوده شدن (با فاز آشکارسازی بخشیدن تفاوت دارد) پرداخته می شود. هدف از این جلسه این است که به شرکت کنندگان کمک شود تا این حقیقت را بپذیرند که نیازمند بخشیده شده هستند. این جلسه بر این آگاهی متمرکز است که آنها فرد دیگری را رنجانده اند، و درد و رنجی را که ممکن است آنها (کسانی که شرکت کنندگان، آنها را رنجانده اند) بواسطه ی این آسیب احساس کنند را دریابند. در جلسه ی نهم که تصمیم بر طلب بخشش نام دارد به فاز تصمیم گیری پرداخته می-شود. شرکت کنندگان تشویق می شوند تا به شیوه هایی که بیان می شود طلب بخشش نمایند: زمانی که فرد دیگری را می¬رنجانند و خطاکاری انجام می دهند می بایست طلب بخشش نمایند؛ وقتی فرد دیگری بخشش را ارائه می¬کند آنها می بایست با اشتیاق این موهبت را بپذیرند. در دو جلسه ی بعد به فاز عمل پرداخته می شود. هدف از جلسه ی دهم که یادگیری دریافت بخشش نام دارد، یاری رساندن به مراجعان در درک معانی کلیدی دریافت نمودن بخشش و فرق گذاشتن بین آن و باورهای غلط مرسوم راجع به معنای دریافت بخشش است. شرکت کنندگان می تواند از طریق یادگیری معانی کلیدی دریافت نمودن بخشش فعالانه برای طلب بخشش برانگیخته شوند. هدف از جلسه ی یازدهم که پروراندن دریافت بخشش نام دارد این است که به شرکت کنندگان کمک شود تا در جهت درک نمودن این مهم که فرد رنجدیده خودش چه خطاهایی انجام داده است فعالیت نماید و نیز نگرش قدرشناسی و نیز اشتیاق به فدا کردن مقداری از عزت نفس (یعنی فروتنی کردن) د رهنگام ارائه شدن بخشش به او را در خود ایجاد نماید. هدف مرحله ی دوازدهم که کشف معنا در طلب کردن و دریافت کردن بخشش نام دارد این است که به مراجعان کمک شود در تجربه کردن خطاکاری در حق دیگری و مواجه شدن با جایزالخطا بودن معنا پیدا کنند. شرکت کنندگان تشویق می شود تا به این باور برسند که در نتیجه ی چنین کاری آنها نیرومندتر خواهند شد و می تواند از احساس گناه و پشیمانی رهایی یابند.