خرید ارزان اشخاص-حقوقى-9ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : Word (..docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 7 صفحه

قسمتی از متن Word (..docx) :

اشخاص حقوقى تابعیت شخص حقوقی اقامتگاه شخص حقوقی انواع اشخاص حقوقی شخصیت حقوقى مرتبط با سرشت و فطرت انسان بوده و متعلق به شخص طبیعى است بدین معنى که اشخاص حقیقى دارندگان واقعى حقوقى و تکالیف مى باشند اما اشخاص دیگرى هم در اجتماع فرض مى شوند، که وجود طبیعى ندارند بلکه داراى وجود فرضى و اعتبارى مى باشند. به این نوع اشخاص، اشخاص حقوقى مى گویند مانند انجمن ها، شرکت ها و موسسات و سازمان ها به این تعبیر شخص حقوقى موجود اجتماعى و فعالى است که به تجویز قانون و از اجتماع دو یا چند شخص حقیقى ایجاد مى شود و قانون براى او شخصیت قانونى و اهلیت مدنى جداگانه اى قائل شده است و وجود او منشا آثار و منبع مستقل و جدا از تشکیل دهندگان و موسسین خود بوده و داراى کلیه حقوق و تکالیفى است که قانون براى اشخاص حقیقى شناخته است. که به بیان دیگر، مى توان گفت وقتى تعدادى از افراد انسان براى هدف یا اهداف مشترکى برابر قوانین و یا اساسنامه و یا قرارداد با هم همکارى و فعالیت نمایند. نتیجه فعالیت هاى گروهى و جمعى آنها به نام و حساب هیچ یک از آن افراد گذشته نمى شود بلکه به نام و به عنوان شخص حقوقى محسوب مى شود. مانند اینکه تعدادى از افراد به نام پزشک، پرستار و پرسنل ادارى براى انجام خدمات پزشکى با هم همکارى نموده و به معاینه و معالجه افراد مریض اقدام نمایند. کلیه اقدامات آنها به بیمارستان یا موسسه بهداشتى درمانى انجام مى شود و یا اینکه تعدادى از افراد هر یک سرمایه اى را فراهم نمایند و با مجموع سرمایه به فعالیت هاى تجارى براساس قوانین و مقررات تجارت بپردازند. نتیجه فعالیت هاى آنها به نام و حساب شرکت تجارى محسوب مى شود. بنابراین اشخاص حقوقى داراى همان حقوق و وظایفى هستند که افراد حقیقى دارند به جز حقوقى که منحصراً ملازمه با فطرت و سرشت انسانى دارد و مختص فرد زنده یعنى انسان و شخص حقیقى مى باشد که در این زمینه ماده 588 قانون تجارت چنین مى گوید: شخص حقوقى مى تواند داراى کلیه حقوق و تکالیفى شود که قانون براى افراد قائل است مگر حقوق و وظایفى که بالطبیعه فقط انسان ممکن است داراى آن باشد مانند حقوق و وظایف ابوت و بُنوّت و غیره به این جهت گفته مى شود اشخاص حقوقى مانند اشخاص حقیقى به وجود مى آیند، زندگى مى کنند و مى میرند و به وجود آمدن آنها در حقیقت تشکیل و ثبت قانونى آنها است و زندگى و حیات آنها همان فعالیتى است که براى رسیدن به اهداف خاص خود عهده دار مى گردند و مرگ اشخاص حقوقى هم انحلال آنها است. حال که تا حدودى با حقوق و تکالیف شخص حقوقى آشنائى حاصل شد چون موضوع بحث، حقوق بازرگانى است دانستن نکات زیر در مورد شخص حقوقى لازم به نظر مى رسد: 1. اشخاص حقوقى مانند اشخاص حقیقى داراى اسمى هستند که همان اسم تجارتى آنها است و اشخاص حقوقى دیگر نمى توانند از آن استفاده نموده و آن را براى خود انتخاب نمایند. 2. اشخاص حقوقى داراى اهلیت تمتع و استیفاء بوده از حقوق و تکالیف خود بهره مند و برخوردار هستند و مى توانند حقوق خود را اعمال نمایند. 3. اشخاص حقوقى مانند اشخاص حقیقى داراى قوّهٔ اعتبار و فرضى هستند و اراده آنها به وسیله اداره کنندگان آنها اعلام و ابراز مى شود که از طرف آنها مجاز به فعالیت هستند و وقتى به نام اشخاص حقوقى اراده آنها اعلام مى گردد جداى از اراده فردى و شخصى آنها است براى اینکه به نام شرکت یا موسسه امورى را انجام مى دهند. همچنان که ماده 589 قانون تجارت مى گوید تصمیمات اشخاص حقوقى به وسیله مقاماتى که به موجب قانون یا اساسنامه صلاحیت اتخاذ تصمیم دارند گرفته مى شود. تابعیت شخص حقوقى شخص طبیعى داراى تابعیت معین و مشخصى مى باشد و تابعیت رابطه سیاسى و معنوى است که فردى را به حکومت و یا دولتى مرتبط مى نماید به همین کیفیت شخصى حقوقى هم داراى تابعیتى مى باشد. همچنان که ماده 591 قانون تجارت مى گوید: اشخاص حقوقى تابعیت مملکتى را دارند که اقامتگاه آنها در آن مملکت مى باشد. بنابراین، هر شرکت یا موسسه در هر کشورى که تشکیل شده باشد تابعیت همان کشور را خواهد داشت. اقامتگاه شخص حقوقى همان طورى که شخص حقیقى به موجب قانون داراى اقامتگاه مى باشد، شخص حقوقى هم مى تواند اقامتگاهى داشته باشد که هم در قانون مدنى و هم در قانون تجارت تصریح گردیده است و برابر ذیل ماده 1002 قانون مدنى اقامتگاه اشخاص حقوقى مرکز عملیات آنها است لکن ماده 590 قانون تجارت اقامتگاه اشخاص حقوقى را چنین تعریف نموده است: اقامتگاه شخص حقوقى محلى است که اداره شخصى حقوقى در آنجا است. بعضى عقیده دارند که بین قانون مدنى و تجارت در مورد اقامتگاه شخص حقوقى اختلاف وجود دارد به این معنا که مرکز عملیات به محلى گفته مى شود که فعالیت کارى و تخصصى و فنى شخصیت حقوقى در آنجا انجام مى شود در صورتى که محل اداره شخص حقوقى یعنى محلى که هیئت مدیره و مجمع عمومى و بازرسان در آنجا تشکیل جلسه مى دهند لکن با کمى تعمق معلوم مى گردد که مرکز عملیات و محل اداره شخص حقوقى در معنا و مفهوم یکى است و بین قانون تجارت و قانون مدنى در خصوص اقامتگاه شخص حقوقى تضادى وجود ندارد. اما نکته که توضیح آن لازم مى باشد این است که هم در قانون مدنى و هم در قانون تجارت و هم در قانون آئین دادرسى مدنى و قانون ثبت و قانون مالیات هاى مستقیم مصوب سال 1366 به اهمیت اقامتگاه تصریح گردیده و ماده 99 قانون تجارت براى حضور مجمع عمومى عادى بر هویت کامل و اقامتگاه صاحبان سهام تاکید نموده است. انواع اشخاص حقوقى اشخاص حقوقی در حقوق خصوصی اشخاص حقوقی عمومی اعمال حاکمیت اعمال تصدی اشخاص حقوقى در حقوق خصوصى سازمان ها و موسسات غیرتجارتى شرکت هاى تجارتى اشخاص حقوقى خصوصى نوع اول داراى اهداف و مقاصد غیرتجارتى مى باشند همچنان که ماده 584 قانون تجارت مى گوید تشکیلات و موسساتى که براى مقاصد غیر تجارتى تاسیس شده یا بشوند از تاریخ ثبت در دفتر ثبت مخصوصى که وزارت عدلیه معین خواهد کرد شخصیت حقوقى پیدا مى کنند که ماده 1 آئین نامه اصلاحى ثبت تشکیلات و موسسات غیرتجارتى مصوب سال 1337 درباره موسسات مزبور چنین مى گوید: مقصود از تشکیلات و موسسات غیرتجارتى موضوع ماده 584 قانون تجارت کلیه تشکیلات و موسساتى است که براى مقاصد غیرتجارتى از قبیل امور علمى یا ادبى یا خیریه و امثال آن تشکیل مى شود اعم از اینکه موسسین و تشکیل دهندگان آنها قصد انتفاع داشته یا نداشته باشند و در تبصره ذیل ماده 1 آئین نامه اصلاحى ثبت تشکیلات و موسسات غیرتجارتى گفته شده که تشکیلات و موسسات مزبور مى توانند عنوانى از قبیل انجمن و کانون و امثال آن انتخاب نمایند. بنابراین با در نظر گرفتن مواد مذکور مى توان گفت کلیه موسسات و سازمان هائى که به منظور و اهداف غیرتجارتى تشکیل مى شوند و جزء دستگاه هاى دولتى نباشند. در شمار اشخاص حقوقى در حقوق خصوصى مى باشند مانند انجمن هاى خیریه و نیکوکارى و کانون وکلاء و انجمن هاى علمى و فرهنگى و بیمارستان ها و درمانگاه ها و غیره و فرق بین اشخاص حقوقى در حقوق عمومى و اشخاص حقوقى در حقوق خصوصى این است که اشخاص حقوقى نوع اول به محض به وجود آمدن داراى شخصیت حقوقى بوده و احتیاج به ثبت ندارند ولى اشخاص نوع دوم از تاریخى که برابر ضوابط و مقررات در مراجع ذیصلاح به ثبت مى رسند شخصیت حقوقى پیدا مى نمایند و شرایط و چگونگى و نحوه ثبت آنها به موجب قوانین مختلف و آئین نامه هاى مربوطه تعیین گردیده است. اشخاص حقوقى عمومى به منظور و اهداف خاصى تشکیل مى شوند که نوعاً دادن سرویس و خدمات عمومى است و در چارچوب ضوابط و قوانین و مقررات خاصى به وجود مى آیند مانند وزارتخانه ها، شهردارى ها و سایر موسسات دولتى که در این خصوص ماده 587 قانون تجارت چنین مى گوید: موسسات و تشکیلات دولتى و بلدى به محض ایجاد و بدون هیچ احتیاجى به ثبت داراى شخصیت حقوقى مى شوند. با توجه به این ماده کلیه سازمان ها و موسسات دولتى مانند وزارتخانه ها و بیمارستان ها و دانشگاه ها و غیره به محض ایجاد و تاسیس داراى شخصیت حقوقى مى شوند و احتیاجى به ثبت ندارند و چون مرتبط به دولت و حکومت بوده و هدف آنها خدمت به جامعه و حفظ حقوق افراد آن جامعه در ابعاد و سطوح مختلف است، به آنها شخصیت حقوقى یا شخص حقوقى در حقوق عمومى مى گویند که چون جزء تشکیلات حکومتى دولت مى باشند، طبعاً دو نوع وظیفه متمایز از هم انجام مى دهند که یک نوع به تشکیلات حکومت مربوط مى شود و آن کلیه اقدامات و اعمالى است که به منظور حفظ حاکمیت و تامین منافع و مصالح عمومى و اجتماعى اعمال مى گردد. و دیگرى تصدى و اقدام و اعمالى است که دولت و هر یک از ارگان هاى وابسته به آن به منظور دادن خدمت لازم به اتباع کشور انجام مى دهند. به این اعتبار در حقوق ادارى مى گویند. اعمال حاکمیت