لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : Word (..docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 87 صفحه
قسمتی از متن Word (..docx) :
طهارت و نجاست خمر مقدمه: معنی مفهومی خمر به معنای هر مایع مست کننده است و معنای اصلی آن ستر و پوشیدن است و شراب را خمر می گویند چون عقل را می پوشاند و نمی گذارد خوب و بد و خیر و شر را تشخیص بدهد و به همین جهت چادر و روسری زنان را خمار می گویند. بین انواع آن مانند شراب (آنچه از انگور گرفته می شود)، نبیذ (آنچه که از خرما گرفته می شود)، نقیع (آنچه که از کشمش گرفته می شود)، بتع (آنچه که از عسل گرفته می شود)، مِزر (آنچه که از جو گرفته می شود)، یا آنچه که از گندم یا ارزن یا غیر آنها گرفته می شود، فرقی نیست(47). ضرورت بحث از نجاست خمر و سایر مشروبات الکلى بدیهى به نظر مىرسد، زیرا تمامى فقیهانى که در طهارت الکل تردید کردهاند دلیلى جز نجاست خمر و سایر مسکرات ندارند. به نظر آنان الکل، ماده اصلى مست کنندهها را تشکیل مىدهد به ویژه الکل تخمیرى که از تقطیر بخارات شراب به دست مىآید. حرمت نوشیدن خمر هم اکنون از احکام ضرورى اسلام شمرده مىشود. ولى نجاست خمر بسان حرمت آن از ضروریات نیست، هر چند مشهور میان فقهان امامیه بلکه تمامى مذاهب اسلامى است. خمر در آیات قرآنی، پلیدی و رفتار شیطانی تلقی گردیده، نوشیدنآن، گناه کبیره قلمداد و هم چون قمار بازی موجب برانگیختن بذرعداوت و دشمنی دانسته شده است.(91). براساس روایات اسلامی، کسی که خمر مینوشد، تا چهل روز،نماز او پذیرفته نمیشود. بلکه در تمامی ادیان الهی، هنگامی که کاملگشتهاند، تحریم خمر جزء برنامههای قطعی آنها بوده است.(92). نوشنده خمر در روز قیامتبا صورت سیاه و زبان بیرون آمده درحالی که آب دهان او بر سینهاش میریزد و فریاد العطش برمیآورد، محشور میگردد. کسی که جرعهای شراب بنوشد، روح ایمان از ویگرفته میشود و روح ناپاک و پست جایگزین آن میگردد.(93). فقیهانى از هر دو گروه (امامیه و اهلسنت) بودهاند که حرمت نوشیدن خمر را قطعى دانسته ولى در نجاست آن تردید کردهاند. منشا تردید، اشکال در ادلّه نجاست و همچنین وجود دلیل روایى برطهارت آن بوده است. اثرات الکل الکل نهتنها اعتدال روانی و تنظیم حرکات و فعالیتهای انسان را مختلمیسازد بلکه آثار مخرب دیگری بر دستگاههای مختلف بدنمیگذارد; به عنوان نمونه، مصرف الکل، باعثسوءهاضمه واختلال دستگاه گوارش و کبد میشود، زیرا به علت جاذب الرطوبهبودن آن، آلبومینهای سلولهای کبد و معده را منعقد میکند(94). از دیدگاه متخصصین اعصاب و روان، الکل، عالیترین اعمالتوقفی را فلج میکند و انسان را به سیرت و منش عاری از ملکاتاخلاقی و بری از دانش و بینش سوق میدهد. استعمال الکل موجبدگرگونی در شخصیت انسان میشود و انسان با شرم و حیا راافسارگسیخته و بیبندوبار مینماید. عوارض مصرف الکل، غالبا منشا ارتکاب اعمال شنیع و ارتکابجرایم میگردد. طبق مطالعاتی که موسسات جرمشناسی به عملآوردهاند، اغلب جنایات جنسی و در حدود 70% جرایم ضرب وجرح و 80% قتلها، خود آزاری و دیگر آزاریها در اثر استعمالنوشابههای الکلی واقع میشوند. ازدیاد تصادفات وسایط نقلیه درکشورهایی که مجاز به نوشیدن الکل هستند براثر مستی رانندگانمزاحم است و روی همین اصل، استعمال مشروبات الکلی را اغلبقوانین ممنوع دانسته یا محدود نمودهاند.(95) از لحاظ علم ژنیتک نیز، اکثر فرزندان افراد الکلی، مبتلا بهروانپریشانیهای شدید میگردند و به همان جهت، عقبماندگیهای مختلف شعوری در آنان ایجاد میشود.(96) این است که اسلام با نوشیدن هر نوع مشروبات الکلی، خرید وفروش و هر نوع بهرهبرداری از آنها به شدت برخورد کرده است(91). ویژگی های الکل و عوارض مصرف آن 1. فارماکولوژى پایه اتانول: اتانول(C2H5oH) یک مولکول کوچک محلول در آب است که به سرعت و به طور کامل از دستگاه گوارش جذب مى شود. بخار الکل نیز مى تواند به آسانى از راه ریه ها جذب شود. پس از نوشیدن الکل در حالت ناشتا, در 30 دقیقه, سطح خونى آن به بالاترین حد مى رسد. وجود غذا در معده, جذب الکل را به واپس مى اندازد. الکل, خیلى زود پخش مى شود و پرمایگى و غلظت بافتى آن خیلى زود به حدّ پرمایگى و غلظت خونى مى رسد. حجم توزیع آن کم و بیش 0/7 لیتر بر کیلوگرم است. بیش از 90% از الکل مصرف شده در کبد اکسیده مى شود و باقى مانده آن از راه ریه و ادرار خارج مى شود. بسیار نوشیدن آن در دراز مدت, سبب پیدایش تحمّل وابستگى فیزیکى مى شود. تحمّل نسبت به آثار سمّى الکل فرایند پیچیده اى است که در اثر دگرگونیهاى متابولیسم و دگرگونیهاى کم تر شناخته شده اى در سیستم اعصاب به وجود مى آید. مصرف حاد الکل بر روى سلسله اعصاب مرکزى اثر فراوان مى گذارد. الکل مى تواند به آرامش بینجامد و نگرانى و دلهره را به ظاهر برطرف کند و سبب آشفتگى در سخن گفتن, آتاکسى, آشفتگى در داورى, رفتارهاى غیر ارادى, به دیگر سخن, حالت مستى (Drunkenness)گردد. این اثرها و پیامدها در هنگام افزایش سطح خونى الکل بیش تر خود را مى نمایاند و آشکار مى سازد. اتانل, روى شمار زیادى از فرایندهاى مولکولى, اثر مى گذارد, اما در حال حاضر صاحب نظران قبول دارند که دو جاى اصلى اثر الکل, عبارتند از: غشاهاى سلولى و آنزیمهاى موجود در مغز, همچنین تضعیف قابل توجه عضله میوکارد قلب در اثر مصرف مقادیر متوسط الکل (یعنى پرمایگى و غلظت حدود 100 میلى گرم بر دسى لیتر) دیده شده است. افزون بر آن, اتانل گشادکننده عروق است.اتانل, همچنین سبب شل شدن رحم مى شود و تزریق وریدى آن در گذشته, براى جلوگیرى از زایمان پیش رس, مورد استفاده بوده است(97). 2. پیامدهاى مصرف زیاد الکل در دراز مدت: در منابع پزشکى,آگاهیهاى کمى در زمینه پیوند و بستگى دقیق بین مصرف زیاد الکل و آسیب اعضاى حیاتى یافت مى شود. با این وجود, چندین مطالعه با دقتها و بررسیهاى مناسب نشان داده است که: نوشیدن مرتب الکل به مقدار 5 ـ 3 جرعه در روز, میزان مرگ و میر را بالا مى برد. میزان خطر به گونه روشن و آشکار در محدوده6 جرعه و بیش تر در روز افزایش مى یابد. مرگ و میر نوشندگان الکل, بیش تر بر اثر بیمارى کبدى, سرطان, خودکشى و… است. الف. کبد و دستگاه گوارش: نوشیدن زیاد الکل, یک سلسله آشفتگیهاى متابولیک را به وجود مى آورد که نتیجه آنها آسیب کبد و دستگاه گوارش است. دیگر قسمتهاى دستگاه گوارش نیز, ممکن است در اثر الکل آسیب ببیند.نوشیدن الکل, سبب افزایش تراوشهاى معده و لوزالمعده مى شود و سُدّه هاى مخاطى را آشفته مى سازد. در نتیجه, بیش تر, خون ریزى شدید معده را در پى دارد. الکل همچنین, به روده کوچک آسیب مى رساند که به اسهال, کاهش وزن و کمبود گونه گون ویتامینها مى انجامد. ب. سیستم عصبى: همان گونه که پیش از این اشاره شد, مصرف مزمن الکل در دراز مدت, سبب وابستگى فیزیکى مى شود. هنگامى که بیمار براى ترک مصرف یا کاهش مصرف الکل زیر فشار قرار مى گیرد, نشانه هاى قطع مصرف در او آشکار مى شود که در حالتهاى سبک, به صورت ناآرامى و هیجان و انگیزش و در حالتهاى سخت, به صورت لرزشها و آشفتگیهاى سایکوزتوکسیک و دلیریوم ترمنس است. مصرف زیاد الکل, بیش تر به آشفتگى حافظه نزدیک مى شود.مصرف زیاد الکل براى درازمدت سبب پاره اى بیماریهاى عصبى, از جمله آشفتگى در اعمال هوشى و حرکتى, بى ثباتى هیجانى, کاهش شدّت ادراک حسى و فراموشى مى گردد. الکل از بینایى مى کاهد; به طورى که پس از چندین هفته نوشیدن زیاد الکل یک نوع تیرگى بینایى دو طرفه بروز مى کند. همچنین مصرف جانشینهاى اتانل, مانند متانل, سبب آشفتگى شدید بینایى مى شود.(97) ج. سیستم قلبى عروقى: بین مقدار الکل مصرف شده و افزایش فشار خون پیوند مستقیمى وجود دارد که جداى از چاقى, مصرف نمک, نوشیدن قهوه یا کشیدن سیگار است. همچنین یک سرى مطالعات نشان داده است که مصرف زیاد اتانل, در دراز مدت مى تواند کارکرد سیستم ایمنى را تغییردهد. افزون بر آن, نوشیدن دراز مدت الکل, خطر بروز سرطان حلق, دهان , حنجره, مرى و کبد را افزایش مى دهد. اثر مشروبات الکلى بر سیستم کبدى نیز, غیر درخور انکار است. چون مشروبات الکلى, ممکن است در بردارنده و داراى ترکیبهاى بالقوه سرطان زایى باشند که در اثر تخمیر یا در مراحل تهیه, تولید شده و مى توانند کارکردهاى کبدى را تغییر داده که در نتیجه,پتانسیل کارکرد مواد سرطان زا افزایش مى یابد.(97) 3. فارماکولوژى بالینى اتانل: اتانل, از ضعیف ترین داروهاى مورد استفاده انسان است و در عین حال عوارض و مرگ و میر آن از نظر شیوع بیش از مجموع کلیه داروهاى دیگر, به غیر از تنباکوست.
دسته بندی : وورد
نوع فایل : Word (..docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 87 صفحه
قسمتی از متن Word (..docx) :
طهارت و نجاست خمر مقدمه: معنی مفهومی خمر به معنای هر مایع مست کننده است و معنای اصلی آن ستر و پوشیدن است و شراب را خمر می گویند چون عقل را می پوشاند و نمی گذارد خوب و بد و خیر و شر را تشخیص بدهد و به همین جهت چادر و روسری زنان را خمار می گویند. بین انواع آن مانند شراب (آنچه از انگور گرفته می شود)، نبیذ (آنچه که از خرما گرفته می شود)، نقیع (آنچه که از کشمش گرفته می شود)، بتع (آنچه که از عسل گرفته می شود)، مِزر (آنچه که از جو گرفته می شود)، یا آنچه که از گندم یا ارزن یا غیر آنها گرفته می شود، فرقی نیست(47). ضرورت بحث از نجاست خمر و سایر مشروبات الکلى بدیهى به نظر مىرسد، زیرا تمامى فقیهانى که در طهارت الکل تردید کردهاند دلیلى جز نجاست خمر و سایر مسکرات ندارند. به نظر آنان الکل، ماده اصلى مست کنندهها را تشکیل مىدهد به ویژه الکل تخمیرى که از تقطیر بخارات شراب به دست مىآید. حرمت نوشیدن خمر هم اکنون از احکام ضرورى اسلام شمرده مىشود. ولى نجاست خمر بسان حرمت آن از ضروریات نیست، هر چند مشهور میان فقهان امامیه بلکه تمامى مذاهب اسلامى است. خمر در آیات قرآنی، پلیدی و رفتار شیطانی تلقی گردیده، نوشیدنآن، گناه کبیره قلمداد و هم چون قمار بازی موجب برانگیختن بذرعداوت و دشمنی دانسته شده است.(91). براساس روایات اسلامی، کسی که خمر مینوشد، تا چهل روز،نماز او پذیرفته نمیشود. بلکه در تمامی ادیان الهی، هنگامی که کاملگشتهاند، تحریم خمر جزء برنامههای قطعی آنها بوده است.(92). نوشنده خمر در روز قیامتبا صورت سیاه و زبان بیرون آمده درحالی که آب دهان او بر سینهاش میریزد و فریاد العطش برمیآورد، محشور میگردد. کسی که جرعهای شراب بنوشد، روح ایمان از ویگرفته میشود و روح ناپاک و پست جایگزین آن میگردد.(93). فقیهانى از هر دو گروه (امامیه و اهلسنت) بودهاند که حرمت نوشیدن خمر را قطعى دانسته ولى در نجاست آن تردید کردهاند. منشا تردید، اشکال در ادلّه نجاست و همچنین وجود دلیل روایى برطهارت آن بوده است. اثرات الکل الکل نهتنها اعتدال روانی و تنظیم حرکات و فعالیتهای انسان را مختلمیسازد بلکه آثار مخرب دیگری بر دستگاههای مختلف بدنمیگذارد; به عنوان نمونه، مصرف الکل، باعثسوءهاضمه واختلال دستگاه گوارش و کبد میشود، زیرا به علت جاذب الرطوبهبودن آن، آلبومینهای سلولهای کبد و معده را منعقد میکند(94). از دیدگاه متخصصین اعصاب و روان، الکل، عالیترین اعمالتوقفی را فلج میکند و انسان را به سیرت و منش عاری از ملکاتاخلاقی و بری از دانش و بینش سوق میدهد. استعمال الکل موجبدگرگونی در شخصیت انسان میشود و انسان با شرم و حیا راافسارگسیخته و بیبندوبار مینماید. عوارض مصرف الکل، غالبا منشا ارتکاب اعمال شنیع و ارتکابجرایم میگردد. طبق مطالعاتی که موسسات جرمشناسی به عملآوردهاند، اغلب جنایات جنسی و در حدود 70% جرایم ضرب وجرح و 80% قتلها، خود آزاری و دیگر آزاریها در اثر استعمالنوشابههای الکلی واقع میشوند. ازدیاد تصادفات وسایط نقلیه درکشورهایی که مجاز به نوشیدن الکل هستند براثر مستی رانندگانمزاحم است و روی همین اصل، استعمال مشروبات الکلی را اغلبقوانین ممنوع دانسته یا محدود نمودهاند.(95) از لحاظ علم ژنیتک نیز، اکثر فرزندان افراد الکلی، مبتلا بهروانپریشانیهای شدید میگردند و به همان جهت، عقبماندگیهای مختلف شعوری در آنان ایجاد میشود.(96) این است که اسلام با نوشیدن هر نوع مشروبات الکلی، خرید وفروش و هر نوع بهرهبرداری از آنها به شدت برخورد کرده است(91). ویژگی های الکل و عوارض مصرف آن 1. فارماکولوژى پایه اتانول: اتانول(C2H5oH) یک مولکول کوچک محلول در آب است که به سرعت و به طور کامل از دستگاه گوارش جذب مى شود. بخار الکل نیز مى تواند به آسانى از راه ریه ها جذب شود. پس از نوشیدن الکل در حالت ناشتا, در 30 دقیقه, سطح خونى آن به بالاترین حد مى رسد. وجود غذا در معده, جذب الکل را به واپس مى اندازد. الکل, خیلى زود پخش مى شود و پرمایگى و غلظت بافتى آن خیلى زود به حدّ پرمایگى و غلظت خونى مى رسد. حجم توزیع آن کم و بیش 0/7 لیتر بر کیلوگرم است. بیش از 90% از الکل مصرف شده در کبد اکسیده مى شود و باقى مانده آن از راه ریه و ادرار خارج مى شود. بسیار نوشیدن آن در دراز مدت, سبب پیدایش تحمّل وابستگى فیزیکى مى شود. تحمّل نسبت به آثار سمّى الکل فرایند پیچیده اى است که در اثر دگرگونیهاى متابولیسم و دگرگونیهاى کم تر شناخته شده اى در سیستم اعصاب به وجود مى آید. مصرف حاد الکل بر روى سلسله اعصاب مرکزى اثر فراوان مى گذارد. الکل مى تواند به آرامش بینجامد و نگرانى و دلهره را به ظاهر برطرف کند و سبب آشفتگى در سخن گفتن, آتاکسى, آشفتگى در داورى, رفتارهاى غیر ارادى, به دیگر سخن, حالت مستى (Drunkenness)گردد. این اثرها و پیامدها در هنگام افزایش سطح خونى الکل بیش تر خود را مى نمایاند و آشکار مى سازد. اتانل, روى شمار زیادى از فرایندهاى مولکولى, اثر مى گذارد, اما در حال حاضر صاحب نظران قبول دارند که دو جاى اصلى اثر الکل, عبارتند از: غشاهاى سلولى و آنزیمهاى موجود در مغز, همچنین تضعیف قابل توجه عضله میوکارد قلب در اثر مصرف مقادیر متوسط الکل (یعنى پرمایگى و غلظت حدود 100 میلى گرم بر دسى لیتر) دیده شده است. افزون بر آن, اتانل گشادکننده عروق است.اتانل, همچنین سبب شل شدن رحم مى شود و تزریق وریدى آن در گذشته, براى جلوگیرى از زایمان پیش رس, مورد استفاده بوده است(97). 2. پیامدهاى مصرف زیاد الکل در دراز مدت: در منابع پزشکى,آگاهیهاى کمى در زمینه پیوند و بستگى دقیق بین مصرف زیاد الکل و آسیب اعضاى حیاتى یافت مى شود. با این وجود, چندین مطالعه با دقتها و بررسیهاى مناسب نشان داده است که: نوشیدن مرتب الکل به مقدار 5 ـ 3 جرعه در روز, میزان مرگ و میر را بالا مى برد. میزان خطر به گونه روشن و آشکار در محدوده6 جرعه و بیش تر در روز افزایش مى یابد. مرگ و میر نوشندگان الکل, بیش تر بر اثر بیمارى کبدى, سرطان, خودکشى و… است. الف. کبد و دستگاه گوارش: نوشیدن زیاد الکل, یک سلسله آشفتگیهاى متابولیک را به وجود مى آورد که نتیجه آنها آسیب کبد و دستگاه گوارش است. دیگر قسمتهاى دستگاه گوارش نیز, ممکن است در اثر الکل آسیب ببیند.نوشیدن الکل, سبب افزایش تراوشهاى معده و لوزالمعده مى شود و سُدّه هاى مخاطى را آشفته مى سازد. در نتیجه, بیش تر, خون ریزى شدید معده را در پى دارد. الکل همچنین, به روده کوچک آسیب مى رساند که به اسهال, کاهش وزن و کمبود گونه گون ویتامینها مى انجامد. ب. سیستم عصبى: همان گونه که پیش از این اشاره شد, مصرف مزمن الکل در دراز مدت, سبب وابستگى فیزیکى مى شود. هنگامى که بیمار براى ترک مصرف یا کاهش مصرف الکل زیر فشار قرار مى گیرد, نشانه هاى قطع مصرف در او آشکار مى شود که در حالتهاى سبک, به صورت ناآرامى و هیجان و انگیزش و در حالتهاى سخت, به صورت لرزشها و آشفتگیهاى سایکوزتوکسیک و دلیریوم ترمنس است. مصرف زیاد الکل, بیش تر به آشفتگى حافظه نزدیک مى شود.مصرف زیاد الکل براى درازمدت سبب پاره اى بیماریهاى عصبى, از جمله آشفتگى در اعمال هوشى و حرکتى, بى ثباتى هیجانى, کاهش شدّت ادراک حسى و فراموشى مى گردد. الکل از بینایى مى کاهد; به طورى که پس از چندین هفته نوشیدن زیاد الکل یک نوع تیرگى بینایى دو طرفه بروز مى کند. همچنین مصرف جانشینهاى اتانل, مانند متانل, سبب آشفتگى شدید بینایى مى شود.(97) ج. سیستم قلبى عروقى: بین مقدار الکل مصرف شده و افزایش فشار خون پیوند مستقیمى وجود دارد که جداى از چاقى, مصرف نمک, نوشیدن قهوه یا کشیدن سیگار است. همچنین یک سرى مطالعات نشان داده است که مصرف زیاد اتانل, در دراز مدت مى تواند کارکرد سیستم ایمنى را تغییردهد. افزون بر آن, نوشیدن دراز مدت الکل, خطر بروز سرطان حلق, دهان , حنجره, مرى و کبد را افزایش مى دهد. اثر مشروبات الکلى بر سیستم کبدى نیز, غیر درخور انکار است. چون مشروبات الکلى, ممکن است در بردارنده و داراى ترکیبهاى بالقوه سرطان زایى باشند که در اثر تخمیر یا در مراحل تهیه, تولید شده و مى توانند کارکردهاى کبدى را تغییر داده که در نتیجه,پتانسیل کارکرد مواد سرطان زا افزایش مى یابد.(97) 3. فارماکولوژى بالینى اتانل: اتانل, از ضعیف ترین داروهاى مورد استفاده انسان است و در عین حال عوارض و مرگ و میر آن از نظر شیوع بیش از مجموع کلیه داروهاى دیگر, به غیر از تنباکوست.
فرمت فایل ورد می باشد و برای اجرا نیاز به نصب آفیس دارد