خرید ارزان ادبیات نظری تحقیق جوانان روستایی و اشتغال کشاورزی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : Word (..docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 49 صفحه

قسمتی از متن Word (..docx) :

مقدمه جوانان از مهم ترین نیروهای توانمند، غیر قابل انکار و منابع یک کشور هستند و می توانند به توسعه اقتصادی و اجتماعی کشور کمک کنند. علاوه بر تعداد زیاد جوانان، آنان پر انرژی و شجاع هستند و به شمار ایده های جدیدی می باشند که می توانند به تغییرات توسعه اقتصادی اجتماعی، در صورتی که به خوبی هماهنگ و درگیر در فعالیت های اقتصادی کشور شوند پاسخ دهند(مسیگوا و کیپشا،2013). به طور کلی، جوانان دارایی هایی هر کشور هستند. آن ها نه تنها قانونی به عنوان رهبران آینده در نظر گرفته شده اند، بلکه آن ها بزرگترین سرمایه ها برای توسعه یک کشور هستند. سرمایه گذاری بر روی جوانان تنها راه برای حصول اطمینان از رشد و توسعه آینده هر کشوری است(ایمه،2013) و امروزه اشتغال جوانان برای هر کشوری در جهان از اهمیت خاصی برخوردار است (اودهیمبو،2006). بخش کشاورزی از نظر توان اشتغالزایی دارای اهمیت ویژه ای می باشد به طوری که ملور( 2003) در مطالعه خود نشان می دهد که در حدود دو سوم رشد فرصت های شغلی به طورمستقیم و غیر مستقیم به بخش کشاورزی برمی گردد(سلامی و انصاری،1388). به عقیده هال (2013) شرکت جوانان در بخش کشاورزی در بسیاری از کشورهای در حال توسعه بسیار پایین است، اساسا به این دلیل که این بخش به دلیل ریسک، بی کفایتی، هزینه و ماهیت کار فشرده غیرجذاب است(تیجانی، 2014). از این رو تاثیر مهاجرت روستا به شهر در میان جوانان بر کشاورزی و توسعه روستایی را نمی توان نادیده گرفت(پام، 2014). بنابراین اشتغال جوانان و رابطه آن با توسعه پایدار روستایی و کشاورزی موضوعی است که به طور روزافزون مورد توجه کشورهای در حال توسعه و جوامع بین المللی قرار گرفته است(همتی و همکاران، 1386). - جوان و جوانی بنا به گفته گوبلی(1996) تا به حال تعریف جامعی از واژه ی جوان ارائه نشده است. این واژه به شکل های گوناگون مورد بحث قرار گرفته است. گاهی به عنوان یک گروه سنی خاص، گاهی به عنوان مرحله ای از زندگی و گاهی نیز نوعی نگرش تلقی شده است. در کشورهای گوناگون دامنه سنی مختلفی را برای این موضوع در نظر گرفته اند(ابدی و زمانی، 1386). بنا به تعریف سازمان ملل متحد قشر جوان کسانی هستند که در گروه سنی ١٥ تا ٢٤ سال قرار دارند(بات و همکاران، 2011). شینگی نیز در کتابش به نام" آموزش، شغل و چشم انداز اجتماعی" جوان را دامنه ی سنی 13 تا 15 سال قرار می دهد. همچنین فائو در برنامه ریزی های جهانی خود دامنه ی سنی 10 تا 25 سال را جوان می نامد (ابدی و زمانی، 1386). در حالی که کشورهای مشترک المنافع جوانان را 15 تا 29 سال می دانند. همچنین برای اهداف سیاسی، محدوده سنی می تواند حتی گسترده تر باشد. به گفته مکاندری (2000)در برخی از کشورهای آفریقایی مانند غنا، کنیا و تانزانیا تعریف مورد استفاده برای اهداف سیاسی بین 15 سال تا 35 سال، در نیجریه، آن را به محدوده 12 تا 30 سال و سیاست ملی جوانان آفریقای جنوبی جوانان به عنوان یک فرد بین سنین 14 تا 35 سال تعریف می کند(بوسومپم و همکاران، 2011). همچنین به گفته ایمه جوان (مرد یا زن) بالاتر از ده اما زیر سی سال سن دارند(ایمه،2013). جوانی دوره ای از زندگی است که در آن فرد آرزوها، انتظارات، آرمان ها و انرژی زیادی دارد. در میان کودکی و بزرگسالی و هنگامی است که مردان و زنان، بسیار مشتاق و علاقه مند به تامین آینده ی خود و همچنین همکاری و کمک به خانواده، اجتماع و جامعه هستند. این مرحله از زندگی، در تصمیم گیری افراد جوان، دست یابی به اشتغال مولّد و کارمناسب و آبرومند بسیار مهم است. در 10 سال آینده در سطح جهان، یک میلیارد نفر به سنِّ جوانی و کار خواهند رسید، ایجاد فرصت های اشتغال مولّد و کار مناسب برای جوانان یکی از چالش های اساسی اجتماعی، ملّی و جهانی است و جای تعجب نیست که این مسئله یکی از موارد مهمِّ مورد بحث در نشست ها و جلسه های جهانی باشد(دادورخانی و همکاران،1390).سرمایه انسانی در جوانان شکل گرفته است بنابراین از عوامل مهم تعیین کننده رشد بلند مدت است که یک ملت می تواند بر روی آن سرمایه گذاری و تکیه کند(ایمه،2013). به عبارت دیگر جوانان نشان دهنده ذینفعان بسیار مهم در هر جامعه هستند. آنها نه تنها آینده هر کشور، بلکه سهامداران عمده و منبع مفید در ملت سازی هستند(اکفور، 2011). در این پژوهش نیز با توجه به مطالب ذکر شده و جایگاه مهم جوانان در جامعه، این قشر به صورت خاص در جامعه ی روستایی مورد مطالعه قرار گرفته است. - جوانان روستایی امروزه جوانان روستایی بخش عمده ای از جمعیت و نیروی کار جامعه را تشکیل می دهند و به عنوان بازوی کار در بهبود وضعیت اقتصادی و اجتماعی خانواده های روستایی نقش ارزنده ای دارند (شهبازی،1384). از این رو می توان گفت جوانان از سرمایه های انسانی مهم هر کشور بوده و موتور محرک و قوای اصلی نیروی انسانی فعال را تشکیل می دهند. سرمایه گذاری خرد و کلان کشور عمدتا رو این قشر از جامعه انجام می شود و رسیدن به توسعه همه جانبه و پایدار با اتکا به این قشر امکان پذیر است(خواجه نوری و سروش،1385). کمک به جوانان برای تحقق بخشیدن به پتانسیل کامل خود با به دست آوردن دسترسی به اشتغال مولد و کار مناسب پیش شرط لازم برای ریشه کن کردن فقر، توسعه پایدار و صلح پایدار است، بنابراین برنامه های اشتغال جوانان می تواند پشتیبانی، مفید برای افراد جوان که موانع خاص در بازار کار روبرو هستند فراهم کند(کونجارت، 2009). - شغل و اهمیت آن شغل انسان، یکی از عوامل بسیار مهم و سرنوشت ساز در زندگی شخصی فرد به شمار می رود(کاوه،1386). نقش اشتغال در پویایی زندگی انسان انکارناپذیر است و می توان آن را کانون ارتباطات انسانی و اجتماعی تلقی نمود(احمدی و یزدخواستی،1385). انتخاب شغل مناسب و زندگی شغلی امر مهمی برای افراد محسوب می شود. فرد با انتخاب یک نوع شغل علاوه بر این که شغلی را انتخاب می کند، سبک زندگی مخصوصی را نیز انتخاب می کند. همچنین انتخاب شغل تعیین می کند که فرد ازکدام یک از توانمدی ها و استعدادهایش بهره بگیرد و از کدام یک چشم بپوشد، در نتیجه انتخاب شغل تا حد زیادی آینده فرد را تحت تاثیر قرار می دهد. بنابراین با شناسایی و هدایت تمایل های شغلی افراد می توان به آنان کمک کرد تا بیشترین سودمندی را برای خود و جامعه داشته باشند(باوی و همکاران،1388). - اهمیت کشاورزی کشاورزی از مهم ترین بخش های اقتصادی کشور است و نقش آن در توسعه و ثبات اقتصادی و سیاسی و نفوذ بین المللی انکار ناشدنی است. توسعه ی کشاورزی مهم ترین اولویت در برنامه های توسعه ی ملی کشورهای در حال توسعه محسوب می شود(کلر،2001). از این رو کشاورزی صنعت ضروری برای بسیاری از کشورها است. در جهان غرب، سهم بخش کشاورزی در تولید ناخالص داخلی کل کمتر از 4 درصد است، اما نزدیک به 50 درصد از تجارت کشاورزی در سراسر جهان توسط کشورهای توسعه یافته انجام می شود(نامویتوم و باگسون، 2013). بر اساس مطالعه سلامی( 2004) توسعه بخش کشاورزی در ایران درآمد بیشتری را نسبت به سایر بخش ها برای خانوارهای کم درآمد روستایی ایجاد می کند. نتایج مطالعه بانوئی (2005) نیز حاکی از آن است که توسعه بخش کشاورزی و صنایع وابسته به آن ضمن اینکه درآمد بیشتری نسبت به سایر بخش ها ایجاد می کند، موجب کاهش شکاف درآمدی بین خانوارهای شهری و روستایی می شود (سلامی و انصاری،1388). به گفته ی بانک جهانی (2011) در ایران سهم شاغلان بخش کشاورزی طی سال های 76 تا 90 کاهش چشمگیری داشت به طوری که از 2/25 درصد در سال 76 به 6/18 درصد در سال 90 کاهش یافته که این کاهش در بخش شهری اتفاق افتاده است. در این دوره ی زمانی، سهم شاغلان بخش خدمات از 2/43 درصد به 48 درصد و سهم شاغلان بخش صنعت از 6/31 به 4/33 درصد افزایش یافته است. به عبارت دیگر با وجود ظرفیت های موجود در بخش کشاورزی، سهم آن در اشتغال کاهش یافته است در حالی که طبق اطلاعات بانک جهانی، بخش کشاورزی ایران تنها 22/10 درصد از ارزش افزوده کل را به خود اختصاص می دهد(سروری و همکاران،1392). شاید یکی از دلایل آن، این باشد که امروزه جوانان به دنبال انتخاب امرار معاش در بخش کشاورزی نیستند (لیوی و اسمیت، 2010). اما چه دلایلی وجود دارد که جوانان تمایل به اشتغال در حرفه ی کشاورزی نمی باشند؟ - جوانان و انتخاب شغل کشاورزی