خرید ارزان قرآن معجزه

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : Word (..docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 30 صفحه

قسمتی از متن Word (..docx) :

بسم الله الرحمن الرحیم مجموعه سوالات اعتقادی 1ـ از کجا بدانیم که قرآن معجزه است ؟ به نظر من بهترین معنی معجزه یا همان اعجاز قرآن همان چیزی است که خدای تعالی در قرآن در آیات 24 سوره بقره ، 38 سوره یونس و 13 سوره هود و آیه 88 سوره اسراء به آن اشاره فرمودند و می گویند اگر جن و انس پشت به پشت هم بدهند و بخواهند مانند این قرآن را به کمک یکدیگر بیاورند، نمی توانند زیرا معجزه از عجز گرفته شده و عجز به معنی ناتوانی است. پس معجزه پدیده ای است که تمام عوامل طبیعی از ایجادش ناتوان باشد و عقل هر عاقل این چنین پدیده ای را مربوط به طبیعت نمی داند و به عبارت علمی معجزه فاعل است و از عجز گرفته شده یعنی غیر فاعلش که خدای تعالی باشد و دیگران عاجزند از انجامش. بنابراین اگر جن و انس که دو گروه عاقل و متفکر عالم خلقت هستند نتوانند مثل قرآن را بیاورند به طریق اولی بقیه موجودات عالم خلقت که مادون این دو نوع از مخلوقات هستند و اهل علم و فکر و عقل نیستند نمی توانند کتابی مثل قرآن بیاورند. مقدمه اول : شهر مکه مثل امروز نمی توانسته جای بزرگی باشد، زیرا زندگی هر اجتماعی بخصوص در آن روزگار مربوط به مقدار آبی بوده که در سرزمین محل زندگی آنان وجود داشته است و تردیدی نیست که در آن زمان و حتی امروز تنها آبی که در مکه وجود داشته و دارد یک حلقه چاهی بوده که اسمش «چاه زمزم» است و از این چاه در آن روزگار تنها با سطل و ریسمان آب می کشیدند و از این طریق در آن هوای گرم و سوزان زندگی خود و حیوانات خود را ادامه می دادند آنان در آن روزگار مثل امروز نمی توانستند از وسایل موتوری و لوله کشی و برق و یا لااقل از همان چاه بوسیله موتور، آب زیادی را مورد استفاده خود قرار دهند علاوه بر این سرزمین مکه چون از کوه های سنگی تشکیل شده به جز همان چاه زمزم جای دیگر یافت نمی شود تا مردم خود چاهی بزنند وحتی بعضی از دانشمندان زمین شناسی معتقد اند که چاه زمزم از نظر زمین شناسی غیر عادّی حفر شده است این مقدمه برای آن بود که بگوئیم جمعیت مکه در آن زمان خیلی زیاد نبوده و بلکه نهایت یکصد خانوار تجاوز نمی کرده است زیرا اطراف این آب در آن اراضی سوزان بیشتر از این جمعیت نمی توانسته اند زندگی کنند. مقدمه دوم : پیغمبر اسلام (ص) از معروفترین مردم مکه بوده است زیرا خانواده آنها کلید دار کعبه و مالک چاه زمزم و پدر و جدش رئیس بزرگ قریش بوده اند این موضوع به قدری در تاریخ واضح است که احتیاج به شرح و بیان زیاد تری ندارد این مقدمه برای آن بود که بگویم : شکی نیست که اگر خانواده معروف در قریه ای که حدوداً صد خانوار بیشتر ندارد وجود داشته باشد قطعاً تمام اعمال و رفتار آنها کاملاً زیر شظر اهل آن محل بوده و نمی توانند کار هایی از قبیل مدرسه رفتن و مدارک علمی گرفتن خود را از اهل آن قریه و حتی اقوام وخویشان مخفی نگه دارد. مقدمه سوم : در مکه و بلکه در جزیره العرب مردم باسواد و متمدی وجود نداشتند و بلکه دارای تعصبات جاهلانه فوق العاده زشتی بوده اند که حتی علی ابن ابی طالب (ع) فرمود : حتی یک نفر از عرب ها خواندن و نوشتن را نمی داستند. این مطلب در نهج البلاغه بسیار تکرار شده است. و بلکه آنچه در زمین مردم آن زمان بیش از هر چیز ضایع بوده خرافات و اعمال وحشیانه و دور از اخلاق و امتیازات نژادی و خونریزی ها بوده است قرآن درباره آنها فرموده « وکُنْتُم علی شفا حُفْرَهٍ من النّار فاَنقَدَ لَم مِنْها» یعنی شما مردم عرب لب گودی آتش جهل و بدبختی به سر می برید خدا شمار را بوسیله بهشت (پیامبر اکرم (ص) نجات داد. و بالاخره رفتار اخلاقی و فرهنگی مردم جزیره العرب بخصوص مردم مکه به حدی بود که بعد ها نام آن زمان را (زمان جاهلیت) و اسم مردم آن زمان را مردم زمان جاهلیت گذارده اند و بدترین عقوبت کسی که کار زشتی انجام می داد این بود که بگویند او با مردم زمان جاهلیت محشور می شود. آنها فرزندان خود را زنده به گور می کردند و به هیچ وجه در رسومات و روش های غلط توجهی به عقل و وجدان نمی نمودند و نادانی آنها به حدی بود که در هیچ زمان هیچ جمعیتی تا آن حد این گونه نبوده این مقدمه به این جهت عنوان کردیم که بگوئیم پیغمبر اسلام (ص) نمی توانستند از کسی سخنی یاد بگیرد و از مردم مکه مطالب علمی قرآن را بیاموزد. مقدمه چهارم : اطراف مکه در آن زمان شهر و یا قریه آبادی که اوضاعش بهتر از مکه باشد و شهر یثرب در آن زمان و امروز آن مدینه نامیده شده و متجاوز از چهارصد کیلومتر با مکه فاصله داشته است و از شهر جدّه در آن زمان اثری نبوده و آبادی این شهر از زمانی که کشتی ها کنار آن لنگر انداخته آغاز شده و در عین حال در آن زمان با مکه متجاوز از 2 روز راه بوده است این مقدمه را از این جهت آوردیم که بگوئیم پیغمبر اسلام(ص) نمی توانسته مخفی یا شهر های نزدیک برای تحصیل علم و دانش دور از چشم اهل مکه بخصوص اقوام و خویشانش برود و آنچه می دانسته از آنها یاد بگیرید زیرا شهر نزدیکی وجود نداشته است. مقدمه پنجم: در آن زمان اگر کسی با علایق می خواست مسافرتی به شهر های اطراف بکند می بایست با عده ای از عوام یا اقوام و خویشان مسافرت کند چون تنهایی به هیچ وجه مسافرت برایش امکان نداشت و لذا هر زمان پیغمبر اسلام (ص) قبل از بعثت می خواسته مسافرتی بکند با جمعی از قریش و هم محلی ها همراه بودند و او را تنها نمی گذاشته اند این مقدمه را متذکر شدیم که بگوئیم پیغمبر اسلام (ص) نمی توانسته به شهر های دور بدون اطلاع اهل محل برود و مثلاً از علماء آنجا چیزی یادبگیرد و علاوه بر این پیغمبر اسلام(ص) غیر از دو مسافرت که یکی قبل از بلوغ با عمویش ابوطالب با قافله مکه به شام رفت ودیگری با غلام خدیجه با قافله مکه در بیست و پنج سالگی بوده سفر دیگری نداشته است. مقدمه ششم :