خرید ارزان قاجـاریه کم

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : Word (..docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 10 صفحه

قسمتی از متن Word (..docx) :

قاجـاریه قلمرو حکومتی قاجاریه در ایران زمین قاجار با شرکت در اتحادیه قزلباش و دستیابی به برخی مقامات سیاسی و نظامی و چند پاره شدن در عهد شاه عباس اول، با یورش افغانها در راستای سلطنت خواهی قرار گرفت.
طایفه قوانلو با شکل دادن سپاهی منظم (پس از مرگ کریم خان) به سرکردگی آقا محمد خان و با از میان برداشتن رقیبان سلطنت " قاجاریه " را بنا نهاد و تهران را به پایتختی برگزید. کشته شدن آقا محمد خان آشفتگیهایی را در داخل، و سلطنت فتحعلی شاه مسلط شدن بیگانگان را از خارج، در پی داشت. حاصل آن، انعقاد عهد نامه 12 ذیحجه سال 1229 ه.ق. (25 نوامبر 1814 م.) ایران با دولت استعمارگر انگلیس و پیشروی امپراتوری تزاری روس در قفقاز به قصد تسلط بر تمامی ایران زمین تا آبهای خلیج فارس بود. وجود دو رقیب خطرناک در شمال و جنوب، سیاست اروپایی ناپلئون را با سیاست آسیایی او پیوند زد و ایران کم توان را با دو عهد نامه دیگر (فین کن اشتاین " Finkenstein " 1222 ه.ق. / 1807 م. در زمان دشمنی ناپلئون با الکساندر سوم، تیلسیت " Tilsit " 1222 ه.ق. / 1807 م. پس از آشتی فرانسه و روسیه) در مسیری قرار داد که با برپایی دو جنگ خانمانسوز و نابرابر، دو قرارداد شوم گلستان (در 29 شوال 1228 ه.ق. / 12 اکتبر 1813 م.) و ترکمانچای (پنجم شعبان 1243 ه.ق. / 22 فوریه 1828 م.) به ایران تحمیل شد. همچنین، بخش عمده ای از سرزمینهای ایرانی در ناحیه قفقاز از پیکره حکومتی ایران زمین جدا شد. با جلوس محمد شاه نوه فتحعلی شاه به سلطنت (به یاری روسها بر پایه معاهد ترکمانچای و همراهی انگلیسیها) ، با محاصر هرات توسط محمد شاه، دست اندازی استعماری بریتانیا به ایران شدت یافت (1253 ه.ق. / 1838 م.). و سفیر انگلیس و همراهان و ایادی آن کشور در کابل در یک هماهنگی با قوای مسلحی از افغانها، رویاروی قوای ایران قرار گرفتند و ضمن خصومت آمیز شمردن اقدام ایران، مانع از تصرف هرات شدند و با ارسال کشتی جنگی به خلیج فارس، محمد شاه را وادار به ترک محاصره کردند. با مرگ محمد شاه و به سلطنت رسیدن ناصر الدین شاه به ابتکار میرزا تقی خان امیر کبیر، ایران همچنان با معضلات متعددی، مانند جنگ آق دربند سرخس (1271 ه.ق.)، تصرف آشوراده (1256 ه.ق.)، تسخیر هرات (1273 ه.ق. / 1857 م.)، حملاتی چند از جانب عثمانیان و قصد تصرف خرمشهر (محمره سابق)، تصرف خارک یا جنگ بوشهر (1273 ه.ق.)، معاهد پاریس و دست اندازیهای دیگر، مواجه بود که در پی آن بخش شرقی ایران هم از دست رفت. در عصر سلطنت مظفرالدین شاه، پسر ناصر الدین شاه، انقلاب مشروطیت با هدف استقلال و آزادی و عدالت که تجلی آرمانهای معنوی و مادی مردم بود، تحقق یافت. اما سلطه گریهای دول اروپایی و ناهماهنگیهای داخلی و فساد حکومت زیر نظر قدرتهای مجریه وابسته، آن را از مسیر خود منحرف ساخت. با پیدا شدن نفت در این ایام، توجه استعمارگران (به ویژه انگلستان) به ایران فزونی یافت.
با روی کار آمدن محمد علی شاه،پسر مظفر الدین شاه، و خلع او به علت استبداد رای و مخالفت با آزادیخواهان و همچنین، به سلطنت رسیدن پسر وی (احمد شاه) در پی زمامداری دو نایب السلطنه و مهمتر از همه، مطرح شدن آلمان به عنوان نیرویی کارا در آسیای غربی، تمامی این تحولات تغییر عمده ای در روند سیاسی ایران پدید نیاورد. همچنین، در سالهای پایانی سلطنت قاجار، قدرتهای سلطه گر خارجی در نظام موازنه مثبت یا توازن ایجابی، دو واقعه شوم (تحمیل معاهده 1907 م. و قرارداد1919 م.) را قبل و بعد از انقلاب اکتبر در روسیه، برای ایران تدارک دیده بودند که با بیداری مردم این سرزمین و پاره ای از رجال سیاسی، مذهبی و ملی، به مرحله عمل نرسید. ولی، با نزدیکی قدرت استعماری انگلیس و بلشویکهای روس و تثبیت سیاست استعماری جدید در آسیای غربی و مرکزی، نخستین پدیده حکومتی در تاریخ ایران در نظام وابستگی با همسازیهای کانونهای قدرت برون مرزی، شکل گرفت. این شکل گرفتن با انقراض سلسله قاجاریه (1304 ه.ش. / 1925 م.) و واگذاری سلطنت به رضا خان میر پنج سواد کوهی، ایران را در عرصه نوینی از حکومت و دیپلماسی قرارداد. که این امر، سرانجام بسیاری از نهادهای جامعه را (به ظاهر) دگرگون ساخت. مرزها و دگرگونیهای آن در این دوره کم نظیر تاریخی، مرزهای ایران در چهار سوی کشور (به دنبال جنگها و آشوبها و تحمیل قراردادها) تغییرات بسیار یافت.