پتورپوینت کامل با عنوان باغهای صخره ای و کاربرد آن در معماری فضای سبز

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : PowerPoint (..pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 53 صفحه

قسمتی از متن PowerPoint (..pptx) :

بنام خدا موضوع: باغهای صخره ای و کاربرد آن در معمـاری فضـای سبـز مقدمه: درک طبیعت توسط انسان درکی غریزی و درونی است. آلودگی فزاینده انسان امروز به زندگی در فضاهای محدود و نازیبای شهری، اگر نگوئیم احساس آدمی را نسبت به جلوه های طبیعی از بین می برد، حداقل تا حد زیادی می تواند آن را ضعیف سازد. عشق به طبیعت و پرورش گیاهان و احداث باغ در ایران پدیده ای است که از لحظه ای که مردم وارد تمدن کشاورزی شده اند با آنان همراه بوده و ریشه در اندیشه و فرهنگ این مرز و بوم دارد. از این روست که مردمان این سرزمین علیرغم هجوم جلوه های نامطلوب زندگی ماشینی هنوز دل از طبیعت برنکنده اند و همواره جایگاهی خجسته به آن بخشیده اند. باغ، کوشش و تلاش انسان خلاق برای ایجاد فضاهای زیبا و بارور و الگویی نمادین از طبیعت است. باغ باز ساختن گوشه ای از طبیعت است در جایی که زندگی می کنیم. طبیعت ایران سرشار تنوع و گوناگونی است: از سبزنای جنگلها تا آبی رنگ دریا و از چشم اندازهای بی کرانه کویر تا غرور سر برآسمان کشیده کوهستانها در این تنوع بی پایان همواره چهار جلوه پایدار رخ می نمایند. آب، خاک، سنگ و گیاه، انسان نیز برای دعوت طبیعت به زیستگاهش ناگزیر به استفاده از همین چهارعنصر است، و تنها با درک عمیق جلوه های طبیعی است که خواهد توانست الگوی کاملی از آن را بازسازی کند. باغهای صخره ای نمودی از تلاش انسان در جهت بازساختن هرچه کاملتر ساختاریهای مناطق کوهستانی در سطحی کوچکتر است. در این فضاها سنگ و گیاه عناصر غالب چشم اندازند و در ترکیب با هم فضاهای طبیعی را القا می کنند. اغلب مردم زیبایی را تشخیص می دهند و بین فضاهای نامتعادل و یا زیبا و آرام بخش تفاوت می گذارند. با این وجود تاکنون در کشورمان کمتر به مبانی علمی معماری فضاهای سبز توجه شده است. این مختصر کوششی است جهت معرفی یکی از جنبه های طراحی فضاهای سبز، یعنی باغهای صخره ای باغهای صخره ای و آلپی: باغهایی که اجزاء عمده متشکله آن را سنگها و گیاهان در یک ارتباط نزدیک با هم پی ریزی کنند، باغ صخره ای، و هر گاه گیاهان کاشته شده در آن انتخابی از گیاهان کوهستانی، نواحی مرتفع و مناطق سر نزدیک به قطب باشند، باغ آلپی نام دارند. تاریخچه باغهای سنگی به قرن نوزدهم باز می گردد. در این زمان تعداد زیادی از توریست ها که جذب زیباییهای ارتفاعات رشته کوههای آلپ در سوئیس شده بودند به این فکر افتادند که گیاهان زیبای این مناطق را به سرزمینهای خود برده و مناظر این ارتفاعات را بازسازی کنند. از آنجا که در آن زمان تقریباً هیچگونه اطلاعاتی در زمینه پرورش گیاهان آلپی وجود نداشت اغلب کوششها جهت اهلی کردن این گیاهان با شکست مواجه شد. اما به تدریج پیشرفت حاصل شد. در اوایل سال 1870، ویلیام رابینسون در کتابش تحت عنوان «گلهای آلپی برای باغهای انگلیسی» مطالبی جهت پرورش موفقتر گیاهان آلپی نگاشت و در سالهای نخست قرن بیستم مهارتهای پرورش و کشت گیاهان آلپی توسعه یافت. با این وجود برای زمانی طولانی باغهای صخره ای از طراحی ضعیفی برخوردار بودند. در اولین دهه قرن بیستم، توانایی اروپائیان در طراحی باغهای صخره ای و مراقبت از گیاهان متناسب با آنها، به حد قابل قبولی رسید. در میان کتابهای این دهه، کتاب «باغ صخره ای من» نوشته ریجینالد فاررکه باغبان مشهوری در یورکشایر انگلیس، و کتاب «باغهای صخره ای» نوشته لوئیس میردین که در رابطه با باغهای ایرلند نوشته شده بود به چشم می خوردند. کتاب باغهای صخره ای فاررکه در سال 1913 تکمیل شد، شش سال بعد انتشار یافت و تبدیل به کتاب مرجع باغهای صخره ای در همه جا شد. در آمریکای شمالی توجه به باغهای صخره ای دیرتر از اروپا آغاز شد و تازه در سال 1890 یک الگو از باغهای بوتانیک سلطنتی انگلستان در مقیاسی کوچک در باغ بوتانیک کالج اسمیت در فورت آمستون ماساچوست ساخته شد. در فاصله سالهای بین دو جنگ جهانی باغهای صخره ای به سرعت توسعه پیدا کردند. انجمن باغهای صخره ای در بستون نیویورک تشکیل شد و گلهای عمده بهاری را که در باغهای صخره ای کاربرد داشت به نمایش گذاشتند. این گیاهان عمدتاً در ارتفاعات رشد کرده و مقاوم به سرما هستند. از آنجا که آب و هوای آمریکای شمالی با اقلیم اروپا متفاوت بود، استفاده از گیاهان آلپی حقیقی در این باغها با مشکل مواجه بود ولی باغبانان آمریکایی با انتخاب گیاهان مناسب بومی که جزء گیاهان آلپی نبودند، شروع به ایجاد این باغها نمودند و خودشان را محددود به باغهای آلپی نکردند. این موضوع باعث گسترش هر چه بیشتر باغهای صخره ای شد. از آنجا که سنگ یکی از اجزای عمده تشکیل دهنده چشم اندازهای طبیعی است به خاطر جلوه های مطلوبی که استفاده از صخره در فضاهای سبز ایجاد می کند، باغهای صخره ای در نواحی گرم و معتدل نیم حاره ای و حاره ای به خوبی نواحی کوهستانی و با اصولی مشابه گسترش یافت. در نواحی گرم و خشک می توان به خوبی از گیاهانی از قبیل کاکتوسها و گیاهان گوشتی و در نواحی گرم و مرطوب از گیاهان همچون سرخسها، بگونیاها و پپیرومیاها استفاده نمود. این گیاهان به خوبی با صخره ها ترکیب می شوند و مناظر زیبایی را ایجاد می کنند.