لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 3
هپاتيت ب
ويروسهاي هپاتيت ب نوعي از ويروس هپاتيت است که در کبد انسان جايگزين شده و تکثير مينمايند مواد توليد شده توسط اين ويروسها به گردش خون ميريزد. انجام آزمايشات خوني حساس، تکثير ويروس در بدن را مشخص مينمايد. کساني که ويروس هپاتيت ب را به مدت بيش از شش ماه در خون شان داشته باشند ناقل اين بيماري هستند. اين افراد حال عمومي خوبي دارند و گاهي با انجام آزمايشات نيز اختلالي در کار کبد ديده نميشود. در چنين شرايطي ويروس به صورت مسالمت آميز در داخل بدن وجود دارد ولي به کبد آسيبي نميرساند در صورت انتقال ويروس هپاتيت ب از مادران آلوده به نوزادان، احتمال باقي ماندن عفونت و ناقل شدن نوزادان زياد است و عمده ناقلين هپاتيت به در کشور ما شامل اين موارد است.
بيماري حاد هپاتيت ب در ۹۰ درصد به طور خود به خود بهبودي يافته و ويروس هپاتيت ب نيز به صورت کامل از بدن دفع شده و خارج ميشود. ولي در ۱۰ درصد موارد ويروس در بدن باقي مانده و حالت ناقل هپاتيت ايجاد ميشود.عامل بيماري هپاتيت در خون و همه ترشحات بدن (مانند بزاق، عرق و...) افراد ناقل وجود دارد البته اين ويروس تا به حال در مدفوع يافت نشدهاست. بهترين راه پيشگيري از ابتلا به اين بيماري، شناخت راههاي انتقال آن است. تنها مخرن اين ويروس انسان است و انتقال آن از فرد آلوده به فرد سالم ميباشد. در قديم مهمترين علت ابتلا به هپاتيت ب استفاده از خون و فراوردههاي ان بودهاست ولي امروزه با ازمايش خون ميتوان اين الودگي را مشخص نمود و به همين خاطر خونها مورد بررسي قرار گرفته و انتقال اين بيماري از طريق خون ديگر به آساني صورت نميگيرد.
کارکنان بيمارستانها، پزشکان، پرستاران و مراقبين بهداشتي که در تماس با بيماران و يا خون انها هستند، در معرض عفونت هپاتيت و انتقال آن قرار دارند و به همين دليل واکسيناسيون هپاتيت ب و رعايت دستورات بهداشتي و مرابتي در اين دسته از افراد توسيه ميشود.
به طور خلاصه سه راه عمده زير راههاي اصلي انتقال هپاتيت ب ميباشد:
راههاي انتقال
از مادر الوده به نوزاد (در ايران شايعترين راه است.)
از راه تزريق (تزريق خون، اعتياد تزريقي، حجامت، خالکوبي و...)
از راه جنسي (اگر همسر فرد ناقل واکسينه شده باشد حدود ۵ درصد احتمال انتقال وجود دارد که با تزريق واکسن اين احتمال به حدود صفر ميرسد.)