لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 9
باغ عباس اباد بهشهرمقــدمه باغ عباس آباد بهشهر به اين دليل كه يك مجموعه سلطنتي به جاي مانده از دوران صفوي است و از اين لحاظ با بديلهاي خود در اصفهان، قزوين و كاشان قابل مقايسه است، بسيار شايسته توجه است. اين باغ با ارزش، دستكم از يك نظر ديگر اهميت زيادي مييابد و آن توجه به اين نكته است كه باغ ايراني كه الگوي "نقطهاي بهشتي" در برهوتي كويري و سوزان را دستمايه خود قرار داده، اين بار در سرزميني شكل ميگيرد كه از نظر ويژگيهاي اقليمي، جغرافيايي و محيطي با خاستگاه خود تفاوتهاي بسياري دارد. اين نكته البته در جاي خود روشنگر غناي مفهومي ايده باغ ايراني است كه توانسته به حدودي دست يابد كه تعاريف خود را در خارج از بستر اوليهاش ارايه نمايد. آنچه در پي ميآيد گزارشي اجمالي از فعاليتهاي پژوهشي انجام گرفته در پايگاه پژوهشي باغهاي تاريخي بهشهر است كه تحت نظر و مديريت جناب عبدالوهاب موسوي نسب براي قرارگيري در سايت اينترنتي باغ ايراني تهيه گرديده(آقاي است. گروه مطالعه و پژوهش باغ ايراني ضمن تشكر فراوان از ايشان و همكارانشان در پروژه باغهاي تاريخي بهشهر، توجه مسئولين سازمان ميراث فرهنگي كشور و بخشهاي پژوهشي آن و همچنين ديگر نهادهاي دستاندركار تحقيق و پژوهش را به انجام مطالعات دقيق در باب باغ ايراني جلب كرده و در همين راستا توجه درخور به مطالعات و عمليات ميداني و همچنين كاوشهاي باستانشناسي از جمله باستانشناسي بقاياي گياهان و درختان اينگونه باغها را گوشزد مينمايد. گروه باغ ايراني اميدوار است، پايگاههاي پژوهشي ديگري نيز در راستاي تحقيق و مطالعه باغ ايراني ايجاد گردند و همچنين پايگاههاي موجود، توجه به محيط طبيعي، باغهاي تاريخي موجود در بستر محوطههاي مورد مطالعه و همچنين موضوع مهجور منظرسازي در محوطههاي تاريخي را مد نظر قرار دهند. اين گروه آماده همكاري در مطالعه، تحقيق و نشر يافتهها در چهارچوبهاي مذكور است.
باغ عباس آباد بهشهر
موقعيت جغرافيايي مجموعه تاريخي عباسآباد بهشهر به فاصله 9 كيلومتري جنوب شرقي شهرستان بهشهر، بر فراز ارتفاعات البرز بعد از روستاي علي تپه (التپه) و در دل جنگل انبوه واقع گرديده است. مجموعه مذكور در قسمت جنوب به روستاهاي فرادست ييلاقي چون روستاي هزار جريب بهشهر، در قسمت شرق به جاده روستاهاي پاسند به هزار جريب، درقسمت غربي به اراضي كشاورزي روستاي علي تپه و در قسمت شمال به روستاي علي تپه محدود ميگردد. دسترسي به مجموعه مذكور از طريق راه آسفالته منشعب از جاده اصلي بهشهر- گرگان امكانپذير ميگردد كه بعد از عبور از روستاي التپه به محوطه مذكور ميرسد. شيب عمومي محوطه از سمت جنوب به سمت شمال است. اين وضعيت و همچنين وجود آب و وجود چشماندازهاي زيبا عامل مهم شكلگيري معماري دوره صفويه در محوطه مذكور بوده است. از نظر منابع آبي، محوطه از دو چشمه بسيار معروف به نامهاي (سرچشمه و قوري چشمه) تغذيه ميگردد، دبي آب چشمه "سرچشمه" بسيار زياد بوده و از داخل غاري به بيرون ميجوشد كه در مواقع بارندگي شديد، دچار تغيير رنگ ميگرددصفحه اصلي > معرفي باغهاي ايراني > باغ عباسآباد بهشهر
باغ عباسآباد بهشهر
معرفي مجموعه و باغ تاريخي عباسآباد مجموعه تاريخي عباسآباد از تركيب بخشهاي مختلف همچون باغ، كاخ، سد، محورهاي آبرساني، حمام و ... تشكيل گرديده كه در ادامه معرفي خواهند گرديد. سد: بناي سد از دوره صفويه در ميان درهاي عميق احداث گرديده است، ارتفاع بناي مذكور به صورت تقريبي 20 متر ميباشد كه در پي، عرض آن به 20 متر و در قسمت تاج عرض آن به 10 متر و طول آن به 70 متر ميرسد. مصالح عمده سازه مذكور، سنگ، آجر و ملاط ساروج است. سد داراي سه دريچه خروجي بوده و در پشت آن پشتبندي قرار دارد كه داراي دو گونه كاربري ميباشد: 1- بعنوان پشت بند سد محسوب ميگردد. 2- بعنوان مركز تخليه و چاه تخليه آب محسوب ميگردد. مساحت كل مخزن سد قريب به 10 هكتار بوده و در حدود 600 هزار متر مكعب آب را در خود ذخيره مينمايد، منبع تامين كننده آب مخزن سد، آب چشمه سرچشمه است. بر اساس بررسي بعمل آمده بعضي از قسمتهاي مخزن سد در گذشته شفتهريزي (ملاط آهك) بوده كه عمل مذكور از رشد گياه لويي كه در تمام آببندانهاي مازندران ميرويد جلوگيري مينموده است. باغ تاريخي عباسآباد باغ تاريخي عباسآباد بهشهر، بر بالاي تپهاي طبيعي احداث گرديده است، بدين ترتيب كه مهندسين دوره صفوي با بريدن تپه و ايجاد پله و صفه، باغي مطبق و پلكاني را ايجاد نمودهاند و در بالاترين قسمت تپه اقدام به عمارتسازي نمودهاند. اين باغ بر اساس شواهد بدست آمده يكي از بينظيرترين باغهاي ايراني است. علاوه بر عمارتسازي مذكور، در قسمت تراس مركزي، حوض بزرگ در مركز و حوضهاي كوچكتر در اطراف احداث نمودند. به پيروي سطح شيبدار و همچنين لولههاي سفالي، آب از فرادست حوض مركزي به صورت فواره ظاهر ميگشته و مابقي از طريق لولههاي سفالي، حوضهاي جانبي را پر ميكرده است. معماري در باغ و باغسازي كاملاً به صورت قرينه انجام پذيرفته كه موجب زيبايي آن را فراهم ميآورده است. مهندسين و معماران دوره صفوي با احداث باغ به روش پلكاني و مطبق و همچنين با بكارگيري از سطوح شيبدار و لولههاي سفالي، علاوه بر زيبايي، موسيقي آب را در باغ ايجاد نمودهاند كه سبب آرامش افراد مستقر در باغ ميگرديده است. محوطه گلباغ (ايستگاه توزيع آب): محوطه گلباغ يا ايستگاه توزيع آب به فاصله 600 متري از باغ واقع گرديده است. محوطه مذكور در ادامه يك شيب قرار داشته به نحوي كه، شيب را بريده و آن را به صورت يك سطح تقريبا صاف در آوردهاند. اختلاف ارتفاع محوطه فوق نسبت به باغ در حدود 10 متر ميباشد. بنابر احتمال، آب چشمه (سرچشمه يا قوري چشمه) به محوطه فوق هدايت ميگرديده، سپس با گردش در حوضهاي متعدد به يك آرامش و تصفيه ميرسيده است و بعد از آن به پيروي از سطح شيبدار و همچنين لولههاي سفالي به سمت باغ اصلي حركت ميكرده است. وسعت منطقه گلباغ در حدود 3500 متر مربع است و بر اساس بقاياي معماري برج محوطه گلباغ در دوره صفويه، به لحاظ اهميت در امر آبرساني، توسط نگهباناني محافظت ميگرديده است. محل احتمالي كاخ: به فاصله تقريبي 5/1 كيلومتري شمال باغ بر بالاي كوه مشرف بر دشت بهشهر و خليج ميانكاله ، بقاياي آثار معماري از دوره صفوي شناسايي گرديده است. ابعاد اوليه پلان شناسايي شده 50×40 متر است و مصالح عمده آن را سنگ و آجر تشكيل ميدهد. راه دسترسي به آن از طريق يك جاده سنگفرشي كه از باغ به آنجا ميرسد امكانپذير ميگردد. با توجه به موقعيت ساختاري بناي شناسايي شده بر بالاي كوه و همچنين بدست آمدن سفالهاي پوشش بام لعابدار با لعابهاي آبي، آبي فيروزهاي، سبز و قهوهاي و همچنين عدم دست يابي به بقاياي معماري كاخ در حفريات باستان شناختي در محوطه اصلي باغ