تحقیق درباره معاد

این محصول در قالب ورد (WORD) و قابل ویرایش در 33صفحه تهیه شده است. در بخش زیر برای اطلاع بیشتر از محتویات این فایل و اطمینان از خرید، مطالب چند صفحه آورده شده است. با مطالعه این بخش با اطمینان بیشتر خرید کنید.

لینک دانلود پایین صفحه

امثال ملا صدرا گفته‏اندمعاد جسمانى است اما همه معاد جسمانى را برده‏اند در داخل خود روح‏و عالم ارواح، يعنى گفته‏اند اين خصايص جسمانى در عالم ارواح وجود دارد، اين فاصله‏اى‏كه قدما از قبيل بو على ميان روح و جسم قائل بوده‏اند و فقط عقل را روحى مى‏دانستند و غير عقل را روحى نمى‏دانستند،اين فاصله وجود ندارد.اما البته اين مطلب هم مشكل را حل نكرده‏است، يعنى ما اين را با مجموع آيات قرآن نمى‏توانيم[تطبيق‏كنيم].با اينكه حرف خيلى خوبى است و آن را با دلايل علمى هم مى‏شود تاييد كرد ولى معاد قرآن را بااين مطلب نمى‏شود توجيه كرد، چون معاد قرآن تنها روى انسان نيست، روى همه عالم است.قرآن اساسا راجع به عالم ماده بحث‏مى‏كند نه تنها انسان: «اذا الشمس كورت، و اذا النجوم انكدرت، و اذا الجبال سيرت‏»  مربوط به قيامت است، «يوم‏تبدل الارض غير الارض‏» فقط ارض روح ما را نمى‏گويد، قرآن ارض(همين زمين)را دارد مى‏گويد، و ساير آياتى كه در قرآن هست. اينجا چيزهايى‏بوده است كه علم قديم قاصر بوده و نمى‏توانسته از اينجا يك قدم جلوتر برود، يعنى نه اينكه امثال ملا صدرا اينجا كه‏رسيده‏اند كميت‏شخصشان لنگ بوده، نه، اينجا كه رسيده‏اند علم قديم به شكلى بوده كه اجازه نمى‏داده است‏يك قدم جلوتر بروند،ولى علم امروز در اينجا جلوى ما را باز كرده و همين راهى كه آقاى مهندس رفته‏اند با اتكاء علم امروز بسيار راه‏مفيدى است.در ميان قدماى ما فقط مرحوم آقا على مدرس با اينكه در عصر قديم هم هست(متعلق به زمان ناصر الدين‏شاه است)و ظاهر هم اين است كه توجه به علم جديد نداشته ولى در عين حال در اين زمينه حرفهايى زده كه بوى اين مطلب مى‏آيد. چرا علم قديم اجازه نمى‏داده است؟آن روز هم عرض كردم‏و حالا تكرار مى‏كنم: در علم قديم اين حرفها نمى‏توانسته مفهوم داشته باشد كه خورشيد يك روزى پير شود واز بين برود، ماه پير شود و از بين برود، زمين ما ساقط شود، چون بر اساس فلكيات قديم بوده و افلاك يك حقايق ازلى و ابدى بوده‏اندو زمين هم يك موجودى بوده كه براى هميشه بايد در مركز عالم باقى بماند.خراب شدن عالم به طور كلى، براى آنهانمى‏توانسته از نظر علمى مفهوم داشته باشد، هر وقت مى‏گفتند تعبدا مى‏گفتند ولى از نظر علمى نمى‏توانستند توجيه كنند. حالا كه قرآن مى‏گويد: «و الارض جميعا قبضته يوم القيامة‏و السموات مطويات بيمينه‏»  تصريح قرآن است: زمين در آن روز در قبضه خداست و آسمانها به دست قدرت الهى درهم پيچيده مى‏شود، اگر ما اين مرحله را هم توانستيم حل كنيم - كه خود آقاى مهندس در اين مرحله گامهاى خيلى مؤثرو مفيدى برداشته‏اند - يعنى مرحله‏اى كه تمام عالم به سوى قيامت مى‏رود، كه آن خواصى كه عرض كردم[پديد مى‏آيد]كه‏نظامات عوض مى‏شود و تغيير مى‏كند و عالم مى‏رود به سويى كه در آنجا انسانها ديگر پيرى ندارند، فرسودگى ندارند، مردن‏ندارند، تكليف نمى‏تواند آنجا وجود داشته باشد، اجل و مهلت مقرر و از اين حرفها نمى‏تواند وجود داشته باشد، وسوسه‏نمى‏تواند وجود داشته باشد و در آنجا حيات بر موت غلبه مى‏كند يا - به تعبير ما - در آنجا روح بر جسم غلبه مى‏كند،نظام جنبه‏هاى حكومت روح بر جسم است نه جسم بر روح، اگر ما اين مطلب راطى كنيم و برويم جلوتر، يك قدم بسيار بزرگى را برداشته‏ايم.تنهاآن[يعنى نظر ملا صدرا]نمى‏تواند معاد قرآن را حل كند.