تحقیق درباره امام خمینی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی: Word

نوع فایل: doc (قابل ويرايش و آماده پرينت)

تعداد صفحه: 4 صفحه

 قسمتی از متن فایل دانلودی

امام خمینی رحمه‏الله ، با تمام وجود، شیفته و دلباخته اهل‏بیت و مکتب بی‏نظیر وحی بود و با دیدگاه ژرف خویش، آنان را در جایگاهی بس رفیع می‏دید و اعتقاد داشت که:

«... برای اهل بیت عصمت و طهارت علیهم‏السلام مقامات شامخه روحانیه‏ای است در سیر معنوی الی اللّه‏ که ادراک آن، عملاً نیز از طاقت بشر خارج و فوق عقول ارباب عقول و شهود اصحاب عرفان است؛ چنان‏که از احادیث شریف ظاهر می‏شود که در مقام روحانیت با رسول اکرم صلی‏الله‏علیه‏و‏آله‏وسلم شرکت دارند و انوار مطهره آنها قبل از خلقت عوالم مخلوق، اشتغال به تسبیح و تحمید ذات مقدس داشتند». و درباره شخصیت ممتاز امیرمومنان علی علیه‏السلام می‏فرماید:

«حضرت امیر علیه‏السلام از جهت معنویت، یک نفر نبود، همه عالم بود».

و از حضرت زهرا علیهاالسلام این‏گونه تمجید می‏کند:

«فاطمه علیهاالسلام انسانی است به تمام معنی انسان» که «اگر مرد بود، به جای رسول اللّه‏ صلی‏الله‏علیه‏و‏آله‏وسلم بود».

و امام زمان علیه‏السلام را عصاره خلقت می‏داند.

با چنین دیدگاهی که امام خمینی رحمه‏الله نسبت به اهل بیت علیهم‏السلام دارد، طبیعی است که واله و شیدای آن بزرگان معصوم باشد، در راه مکتب‏شان جان‏فشانی کند، دنیا را به سوی آنان بخواند، هر پگاه و شامگاه بدانان توسل جوید، در مصیبت آنان سخت بگرید و از شادی آنها شادمان گردد، که در اینجا تنها به سه بخش؛ زیارت، بزرگداشت و عشق به اهل بیت علیهم‏السلام اشاره می‏کنیم:

زیارت تربت مطهر پیشوایان معصوم، شهیدان و صالحان، در فرهنگ انقلابی شیعه، جایگاهی خاص دارد و آن جایگاه‏های رفیع، همواره الهام بخش مردان خدا و نیک‏سرشت بوده است.

«امام خمینی رحمه‏الله از روزی که وارد نجف شدند تا روزی که از نجف مهاجرت کردند، هر شب، سه ساعت پس از غروب آفتاب ـ در تابستان و زمستان ـ به حرم حضرت علی علیه‏السلام مشرف می‏شد. این برنامه هرگز ترک نمی‏شد؛ حتی یک سال در عراق کودتایی به وقوع پیوست و حکومت نظامی اعلام شد، در آن شب هم زیارت امام ترک نشد. شهید حاج آقا مصطفی می‏گفت: در آن شب متوجه شدیم که امام داخل اتاق نیست. جاهای دیگر ساختمان را گشتیم، ولی امام را نیافتیم تا اینکه رفتیم پشت بام، ملاحظه کردیم که امام رو به حرم مطهر ایستاده و زیارت‏نامه می‏خواند».

«تشرف امام خمینی رحمه‏الله به حرم مطهر امیرمؤمنان علی علیه‏السلام ، با آداب خاصی صورت می‏گرفت که شایان توجه است؛ امام با کمال ادب و متانت، اذن دخول می‏خواند.از طرف پایین پا، وارد حرم می‏شد، مقید بود که از بالای سر مطهر حضرت امیر علیه‏السلام عبور نکند. هنگامی که مقابل ضریح مطهر می‏رسید، «زیارت امین اللّه‏» یا زیارت دیگری را با نهایت اخلاص می‏خواند، دوباره به طرف پایین پا برمی‏گشت و در گوشه‏ای می‏نشست، زیارت و دعا می‏خواند.سپس دو رکعت نماز می‏خواند، آن گاه با ادب خاصی حرم را ترک می‏گفت».