جستجوی کیفیت ها و الگوهای فضایی در سکونتگاه¬های غیررسمی نمونه موردی- محله افغان آباد شهرستان گنبدکاووس دارای 287 صفحه وبا فرمت ورد وقابل ویرایش
بیان مسئله
سکونتگاه غیررسمی، ناظر بر محل اسکان بخشی از جمعیت شهری در جهان سوم است که خارج از بازار رسمی زمین و مسکن و بر پایه قواعد و قول و قرارهای خاص خود، به دست خود ساکنان این گونه مکانها ساخته شده است (صرافی، 1387، 8).این گونه سکونتگاهها اغلب دارای ویژگیهای زیر هستند (www.undro.org.ir):
مسکنسازی شتابزده توسط استفادهکنندگان که عمدتا به دلیل نبود پروانه ساختمان و پیروی نکردن از برنامهریزی رسمی شهرسازی، مجموعهای نابسامان به وجود میآورند.
پیوستگی عملکردی با شهر اصلی و گسست کالبدی از آن با تجمعی از اقشار کمدرآمد.
محیطی با کیفیت پایین زندگی و کمبود شدید خدمات و زیربناهای شهری و تراکم بالای جمعیتی.
“مسکنگزینی در این گونه سکونتگاهها در واقع کوششی است که تهیدستان نامتشکل شهری و مهاجران روستایی برای حذف اجاره مسکن از سبد هزینههای خانوار انجام میدهند و بر خلاف این باور نادرست که سکونتگاههای این چنینیمعضلی کالبدی، اجتماعی و فرهنگی است، نبود یا حذف این سکونتگاهها در کشورهای جهان سوم میتواند به شورشهای شهری و رشد جمعیت زیر خط فقر شتاب دهد”(پیران، 1387، 18).
رئیس برنامه اسکان بشر اعلام نموده است که سال 2007 نخستین سال در تاریخ بشر است که بیش از نیمی از جمعیت جهان در شهرها به سر بردهاند و در همین سال، شاهد عبور تعداد جمعیت ساکن نواحی فرودست شهری از مرز یک میلیارد نفر بودهایم؛ یعنی یک نفر از هر سه نفر شهرنشین. از اینرو میتوان گفت شهری شدن فقر از بزرگترین چالشهای توسعه جهانی است که در صورت تداوم روند نامطلوب کنونی، در طی سه دهه آتی شامل 2 میلیارد نفر ساکن نواحی فرودست شهری خواهد شد (صرافی، 1387، 6). با توجه به افزایش جمعیت شهرها، چنین برآورد میشود که امروزه نزدیک به 850 میلیون نفر یا 42.7 درصد جمعیت شهری جهان در حال توسعه در زاغهها و سکونتگاههای غیررسمی زندگی میکنند (مشکینی، 1388، 42).
اگرچه به طور متوسط در مقایسه با بسیاری از کشورهای در حال توسعه، سکونتگاههای غیررسمی در ایران از کمیت و کیفیت مسکن و زیربناهای بهتری برخوردارند، اما با توجه به جهانی شدن اقتصاد با پیامدهایی همچون شهری شدن فقر و دو سطحی شدن جامعه، تداوم و چاره نکردن این شرایط، میتواند به شکاف بیشتر انتظارات و واقعیات در اجتماعات غیررسمی بیانجامد و آنها را محمل عصیان و آسیبهای بیشتر کند(www.undro.org.ir).
به کیفیتهای فضایی در سکونتگاههای غیررسمی میتوان از دو دیدگاه نگریست. از سویی این سکونتگاهها به دلایلی همانند عجله درساخت و ساز، مصالح نامناسب، بیبرنامگی، توانایی مالی و فنی پایینو بیتوجهی به مسئله کیفیت فضای زندگی در هنگام ساخت به دلیل نیاز فوری سرپناه،از کیفیت پایین فضاهای همگانی رنج میبرند و نگاه کمی برای پیوند دادن این سکونتگاهها با شهر مادر بسنده نیست. بنابراین در بهسازی این سکونتگاهها نباید از کیفیت چشم پوشید. و این می تواند زمینه ورود دانش طراحی شهری به مسئله اسکان غیررسمی باشد.
از سویی دیگر سکونتگاههای غیررسمی را میتوان به عنوان نمونههای کوچکی از نحوه پیدایش سکونتگاههای بشری به دیده آورد. سکونتگاههایی که از پویایی ذاتی برخوردار بوده و به خاطر نبود قوانین و مقررات رسمی در آنها، به مرور زمان خود را با شرایط محیطی هماهنگ میسازند. بدینروی روند پیدایش و رشد آنها میتواند نشاندهنده تأثیر ویژگیهای اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی و از این دست بر فرم کالبدی سکونتگاههای انسانی باشد.
افزون بر همه اینها با نگاهی به بافتهای برخی سکونتگاههای غیررسمی که به شیوه تصرف خزنده شکل گرفتهاند، میتوان شباهتهایی را میان آنها و بافتهای انداموار روستایی و یا تاریخی یافت. کیفیت هایی همچون گذرهایی پیچ در پیچ، فضاهای باز خرد مقیاس، تباین و دیدهای متوالی متنوع، شاید در پس به هم ریختگی و آلودگی این سکونتگاهها رنگ باخته باشد. اما مطالعه آنها میتواند بسترساز پدید آمدن الگویی جایگزین برای توسعههای “بساز و بفروشی” باشد، توسعههایی که نخست طراحی و آمادهسازی میشوند و پس از آن مشتریهای جورواجور با قدرت خرید مشابه برای آنها جستجو میشوند.
1-2 اهمیت و ضرورت پژوهش
بنا بر اعلام مرکز اسکان بشر در سال 1996 یک پنجم جمعیت جهان فاقد خانهای در شأن زندگی انسان بودند که دامنه گستردهای از بیسرپناهها و خیابانخوابها تا آلونکنشینان را در بر میگرفت. این نسبت برای کشورهای « جنوب » در حال افزایش بوده به طوریکه در منطقهبا رونق اقتصادی آسیا – اقیانوسیه، حدود 60 درصد جمعیت شهری در سال 2000 بدینگونه مسکن گزیدهاند.کمیسیون جهانی آینده شهرها در قرن بیست و یکم میلادی نیز هشدار داده است که به موازات رشد ابرشهرها[1]، فقر شهری در کشورهای جنوب افزایش خواهد یافت. همچنین بخش عمدهای از رشد شهرنشینی بر پایه اقتصاد غیررسمی و همراه با گسترش سکونتگاههای غیررسمی صورت خواهد گرفت و این گرایش را “غیررسمی شدن شهرنشینی”[2]نامیده است (صرافی، 1381 الف، 5).
1-2-1 ابعاد سکونتگاههای غیررسمی در ایران
سابقه شکلگیری سکونتگاههای غیررسمی در ایران به دهه1320 باز میگردد که با شروع کار برنامهریزی شهری، نظام محلهای سابق جایش را به یک الگوی طراحی شدهمنطقهای داد که عمدتا بر نوعی جداسازی طبقاتی متکی بود. این فرآیند نهایتا به شکلگیری اجتماعات مجزای تهیدستان انجامید (بیات، 1379، 57، به نقل از:ایراندوست، 1389، 158).
در حال حاضر آماری دقیق از میزان جمعیت ساکن در سکونتگاههای غیررسمی در ایران وجود ندارد، با این حال اظهار نظر وزیر رفاه در تابستان 85 پیرامون به سر بردن 10.5 درصد (5 میلیون نفر) در فقر مطلق در ایران، که مسلما اکثریت آنها در سکونتگاههای تهیدستنشین و غالبا غیررسمی زندگی میکنند، آماری که اگر بدان گروههایی که از فقر نسبی متأثر هستند نیز افزوده شود، میتواند نشاندهنده ابعاد گستردهتر این مسئله باشد (همان، 163) .
[1]. Mega cities
[2]. Informalized urbanization
فصل اول: کلیات پژوهش
1-1 بیان مسئله. 2
1-2 اهمیت و ضرورت پژوهش 4
1-2-1 ابعاد سکونتگاههای غیررسمی در ایران. 5
1-2-2 وظیفه دانش شهرسازی در سکونتگاههای غیررسمی. 6
1-3 پرسشهای پژوهش. 7
1-4 فرضیههای پژوهش. 8
1-5 اهداف پژوهش 8
1-6 روش پژوهش.. 8
1-7 ساختار پایاننامه. 9
فصل دوم: اسکان غیررسمی، تعاریف، ویژگیها و ریشهها
2-1 واژهشناسی.. 12
2-2 تعریف اسکان غیررسمی.. 13
2-3 انواع سکونتگاههای غیررسمی 13
2-4 ویژگیهای کلی سکونتگاههای غیررسمی 14
2-4-1 ویژگیهای کالبدی سکونتگاههای غیررسمی.. 15
2-4-2 ویژگیهای اجتماعی سکونتگاههای غیررسمی 15
2-5 ریشههای پیدایش سکونتگاههای غیررسمی.. 16
2-5-1 گسترش شهرنشینی 16
2-5-2 شهری شدن فقر 17
2-5-2-1 مفهوم فقر 18
2-5-3 سیاستهای ناکارآمد زمین و مسکن. 18
2-6 روند پیدایش سکونتگاه های غیررسمی 19
2-6-1 تهاجم سازمان یافته 20
2-6-2 تصرف خزنده.. 20
2-6-3 بازتقسیم زمین (تفکیک غیر قانونی). 21
2-7 پیامدهای شکلگیری سکونتگاههای غیررسمی 21
2-7-1 بر هم زدن پیشبینیهای برنامههای شهری.. 21
2-7-2 مشکلات و مخاطرات محیطی 22
2-7-3 ناهنجاریها و مسئله امنیت 23
2-7-4 تأمین نیاز اساسی مسکن برای اقشار تهیدست. 23
2-7-5 پیشگیری از آسیبهای اجتماعی. 23
2-7-6 توان و نیروی کار اقتصادی.. 23
2-8 جمعبندی 24
فصل سوم: مبانی نظری
مقدمه 26
3-1 سیر تغییر رویکردهای روبرویی با اسکان غیررسمی.. 26
3-1-1 نادیده گرفتن. 26
3-1-2 تخریب و جابجایی.. 27
3-1-3 مسکن سازی عمومی.. 29
3-1-4خودیاری. 31
3-1-5 زمین و خدمات. 33
3-1-6 رسمیتبخشی. 35
3-2 بهسازی. 35
3-2-1 مزیتهای بهسازی 37
3-2-2 هزینههای بهسازی.. 39
3-2-3 نیاز به امنیت سکونت دربهسازی. 39
3-2-4 کاستیهای طرح های بهسازی رایج 39
3-2-5 رویکردهای گوناگون بهسازی. 40
3-2-5-1 تأمین زیرساخت های فیزیکی. 41
3-2-5-2 طرحریزی عملیاتی اجتماع- مبنا ( یا طرحریزی خرد).. 42
3-2-5-3 دگردیسی فیزیکی از طریق یک برنامهیکپارچه. 44
3-3 توانمندسازی.. 45
3-4 بهسازی و توانمندسازی. 46
3-5 رویکرد توسعه داراییمبنا 48
3-5-1 سرمایه مالی 49
3-5-2 سرمایه انسانی 49
3-5-3 سرمایه فیزیکی. 49
3-5-4 سرمایه اجتماعی.. 49
3-5-4-1 مفهوم سرمایه اجتماعی 51
3-5-4-2 نحوه پیدایش سرمایه اجتماعی. 52
3-5-4-3 اهمیت سرمایه اجتماعی.. 53
3-5-4-4 انواع سرمایه اجتماعی.. 54
3-5-4-4-1 سرمایه اجتماعی محرومکننده 54
3-5-4-4-2 سرمایه اجتماعی پیوند دهنده.. 55
3-5-4-5 مؤلفههای تشکیلدهنده سرمایه اجتماعی 56
3-5-4-5-1 اعتماد. 56
3-5-4-5-2 بستگی اجتماعی و هنجارهای نافذ. 57
3-5-4-5-3 نهادهای مدنی 58
3-5-4-6 نحوه استفاده از سرمایه اجتماعی.. 58
3-5-4-7 سرمایه اجتماعی در سکونتگاههای غیررسمی. 59
3-5-4-7-1 تهدیدهای موجود در برابر سرمایه اجتماعی سکونتگاههای غیررسمی. 61
3-6 رویکرد بهسازی مناسب در شرایط ایران.. 62
3-6-1 بهسازی جامع مشارکتمحور.. 62
3-6-1-1 ضرورت و شیوه مشارکت 63
3-6-1-2 محور بقا.. 63
3-6-2 ویژگیهای یک رویکرد بهسازی مناسب در شرایط ایران. 64
3-6-2-1 پیروی از رویکرد توسعهای داراییمبنا.. 64
3-6-2-2 همکاری و هماهنگی نهادهای عمومی و اجتماع 65
3-6-3-3 بهبود پیشرونده و افزایشی. 66
3-6-3-4 توجه به افزایش میل به ادامه زندگی در سکونتگاه پس از توانمند شدن. 66
3-7 سکونتگاههای یأس و سکونتگاههای امید 67
3-8 کیفیتهای فضایی در سکونتگاههای غیررسمی.. 68
3-8-1 مفهوم فضا 69
3-8-2 مفهوم فضای همگانی (عرصه عمومی) 70
3-8-3 مفهوم کیفیت. 70
3-8-4 کیفیتهای فضایی. 71
3-8-4-1 تصویر پذیری ذهنی. 71
3-8-4-2خوانایی. 72
3-8-4-3بستگی.. 72
3-8-4-4مردمواری.. 73
3-8-4-5 نفوذپذیری. 73
3-8-4-6 قابلیت دسترسی برای همگان.. 74
3-8-4-7 پیچیدگی 74
3-8-4-8 همسازی.. 74
3-8-4-9پاکیزگی 75
3-8-5 فضای شهری و فعالیت.. 75
3-8-5-1 قرارگاههای رفتاری. 76
3-8-6 کیفیت فضای شهری در بافتهای ارگانیک 76
3-9 تجارب جهانی 78
3-9-1 سائوپائولو. 78
3-9-2 سرمایههای نهفته در سکونتگاههای غیررسمی کابل و نحوه مواجهه با آنها 85
3-10 جمع بندی 94
فصل چهارم: شناخت محله افغانآباد
مقدمه 97
4-1 موقعیت جغرافیایی. 97
4-2 تاریخچه ی پیدایش.. 100
4-3 الگوی رشد و شکل گیری محله.. 100
4-4 محیط طبیعی 102
4-4-1- آلودگیهای زیست محیطی. 102
4-5 ساختار جمعیتی.. 103
4-5-1- ساختار سنی – جنسی 103
4-5-2- ویژگی های خانوار. 104
4-6 ویژگیهای اجتماعی و اقتصادی 104
4-6-1- قومیت و مذهب.. 104
4-6-2- وضعیت سواد 105
4-6-3- مهارتهای شغلی 106
4-6-3-1 مهارتهای اشتغال خانگی. 106
4-6-4- درآمد 107
4-7 فضا.. 108
4-7-1- سازمان فضایی 108
4-7-2- بررسی کیفیتهای فضایی در افغانآباد. 108
4-7-2-1- تصویرپذیری ذهنی. 108
4-7-2-2- خوانایی. 109
4-7-2-3- بستگی.. 109
4-7-2-4- مردمواری. 109
4-7-2-5- نفوذپذیری.. 110
4-7-2-6- قابلیت دسترسی برای همگان 110
4-7-2-7- پیچیدگی. 111
4-7-2-8- همسازی 112
4-7-2-9 پاکیزگی.. 112
4-7-3- گونهشناسی مسکن و نحوه ارتباط فضاهای خصوصی. 112
4-8 مورفولوژی 118
4-8-1- مورفولوژی در مقیاس بلوک. 118
4-8-2- مورفولوژی در مقیاس قطعات تفکیکی 118
4-8-3- دانهبندی 121
4-8-4- تعداد طبقات 121
4-8-5- کیفیت ابنیه. 124
4-8-6- مالکیت 124
4-9 کارکرد 128
4-9-1- کاربری اراضی.. 128
4-9-2- دسترسی. 128
4-9-3- تاسیسات 130
4-10 ادراک.. 134
4-10-1- تصویر ذهنی. 134
4-11 منظر 138
4-11-1- خط آسمان 138
4-11-2 آستانهها ودیدهای متوالی 138
4-11-3 کفسازی. 139
4-11-4 جدارهها.. 139
4-12 قرارگاههای رفتار 141
4-13 جمعبندی. 145
فصل پنجم: روش پژوهش و توصیف و تحلیل دادهها
5- روش پژوهش و توصیف و تحلیل دادهها. 147
5-1- رویکرد پژوهش.. 147
5-2- نوع پژوهش.. 147
5-3- روش پژوهش و گردآوری اطلاعات.. 148
5-5- نمونه پژوهش، روش نمونهگیری و حجم نمونه. 148
5-6- پرسش های پژوهش. 149
5-7- متغیرهای مورد بررسی در پژوهش.. 150
5-8- تعاریف نظری و عملیاتی متغیرهای پژوهش.. 151
5-8-1- حس تعلق. 151
5-8-2- سرمایه اجتماعی 152
5-8-2-1- اعتماد درونی. 152
5-8-2-2- اعتماد بیرونی 152
5-8-2-3- اعتماد به رهبر محله. 152
5-8-2-4- اعتماد نهادی. 153
5-8-2-5- بستگی اجتماعی و هنجارهای نافذ 153
5-8-2-6 عضویت در شبکههای اجتماعی.. 153
5-8-3- تعاملات اجتماعی.. 154
5-8-3-1- تعاملات اجتماعی درون محلهای. 154
5-8-3-2- تعاملات اجتماعی بیرون محله.. 154
5-8-4 احساس امنیت در فضاهای همگانی 155
5-8-5- احساس امنیت سکونت.. 155
5-8-6- تمایل به مشارکت در بهسازی محله 156
5-8-7- همکاری در سطح محله. 156
5-9- پردازش دادهها 157
5-9-1- آزمون برازش داده ها 157
5-9-2- اعتماد (پایایی).. 157
5-9-3- اعتبار (روایی).. 158
5-10- روشهای مورد استفاده در تجزیه و تحلیل دادهها 159
5-10-1- روش تحقیق همبستگی.. 160
5-10-1-1 پژوهشهای رابطهای. 160
5-10-1-2 تدابیر گردآوری دادهها. 160
5-11- تحلیل دادهها 162
5-11-1- سنجش میزان اعتماد (پایایی) پرسشنامه 162
5-11-2- آمار توصیفی. 163
5-11-2-1 آمار توصیفی ادراک ساکنان از محله 163
5-11-2-2 مشکلات محله از دیدگاه ساکنان.. 163
5-11-2-2-1 بدترین مکانهای محله از دیدگاه ساکنان. 165
5-11-2-2-2 بهترین مکانهای محله از دیدگاه ساکنان. 166
5-11-2-2-3 تصویر ذهنی افراد از محله 167
5-11-2-2-4حس مکان ساکنان 168
5-11-2-2-5 ویژگیهای یک محله خوب از دیدگاه ساکنان. 169
5-11-2-3 آمار توصیفی متغیرهای پژوهش. 170
5-11-3- آمار استنباطی. 171
5-11-3-1 بررسی نرمال بودن توزیع متغیرهای مورد بررسی در پژوهش . 172
5-11-3-2 آزمون شدت همبستگی متغیرهای پژوهش.. 173
5-11-3-3 بررسی فرضیههای پژوهش 174
فصل ششم: ارزیابی و طرح بهسازی سکونتگاه هدف
6-1- چشمانداز اولیه .. 180
6-2- ارزیابی محدوده مطالعه به روش SWOT.. 181
6-3-چشم انداز،اهداف، راهبرد ها و سیاست های طراحی. 193
6-3-1- چشمانداز نهایی.. 193
6-3-2- اهداف کلان.. 193
6-4- سند توافقنامه بهسازی گام به گام محله افغانآباد.. 199
6-4-1- هدف از تهیه راهنما.. 200
6-4-2- مرحله نخست:نهادسازی و بسترسازی برای مشارکت و تعامل ساکنان و شهرداری. 201
6-4-3- مرحله دوم: اعتمادسازی دوسویه 202
6-4-4- مرحله سوم: حذف عناصر آلوده کننده و مخاطرات زیستمحیطی. 203
6-4-5- مرحله چهارم: کفسازی فضاهای همگانی.. 205
6-4-6 راهنمای کمی و کیفی ساخت و ساز. 210
6-4-6-1- اصلاح نظام قطعهبندی. 211
6-4-6-2- ساماندهی سطح اشغال و تراکم ساختمانی. 214
6-4-6-3- فعالسازی و بهبود منظر جدارههای رو به فضای همگانی.. 216
6-4-6-4 افزایش پوشش گیاهی در فضاهای همگانی.. 219
فصل هفتم: آموزههای موجود در سکونتگاههای غیررسمی
7-1- لزوم بازنگری در شیوههای مدیریت و برنامهریزی 224
7-1-1-ناکارآمدی سیاستها و برنامههای شهری.. 224
7-2-الگوبرداری از سکونتگاههای غیررسمی برای هدایت توسعههای جدید شهری 226
7-2-1- سکونتگاههای غیررسمی خودانگیخته– بافتهای زنده شهری.. 226
7-2-2- الگوی رشد سکونتگاه غیررسمی 226
7-2-3- کیفیتهای فضایی موجود در بافتهای غیررسمی.. 228
7-3- پیش زمینههای بهرهگیری از الگوی توسعه سکونتگاههای غیررسمی 229
7-3-1- زمین بدون خدمات.. 229
7-3-2- هدایت به جای طرحریزی. 230
7-3-3- تدوین استانداردهای منعطف و متناسب با شرایط.. 231
7-3-4- آزادسازی فرآیند تغییر و توسعه شهری از سیطره اقتصاد. 231
7-4- توصیه های پژوهش. 233
7-5- سخن آخر. 234
منابع.. 235
پیوست ها
بیان مسئله
سکونتگاه غیررسمی، ناظر بر محل اسکان بخشی از جمعیت شهری در جهان سوم است که خارج از بازار رسمی زمین و مسکن و بر پایه قواعد و قول و قرارهای خاص خود، به دست خود ساکنان این گونه مکانها ساخته شده است (صرافی، 1387، 8).این گونه سکونتگاهها اغلب دارای ویژگیهای زیر هستند (www.undro.org.ir):
مسکنسازی شتابزده توسط استفادهکنندگان که عمدتا به دلیل نبود پروانه ساختمان و پیروی نکردن از برنامهریزی رسمی شهرسازی، مجموعهای نابسامان به وجود میآورند.
پیوستگی عملکردی با شهر اصلی و گسست کالبدی از آن با تجمعی از اقشار کمدرآمد.
محیطی با کیفیت پایین زندگی و کمبود شدید خدمات و زیربناهای شهری و تراکم بالای جمعیتی.
“مسکنگزینی در این گونه سکونتگاهها در واقع کوششی است که تهیدستان نامتشکل شهری و مهاجران روستایی برای حذف اجاره مسکن از سبد هزینههای خانوار انجام میدهند و بر خلاف این باور نادرست که سکونتگاههای این چنینیمعضلی کالبدی، اجتماعی و فرهنگی است، نبود یا حذف این سکونتگاهها در کشورهای جهان سوم میتواند به شورشهای شهری و رشد جمعیت زیر خط فقر شتاب دهد”(پیران، 1387، 18).
رئیس برنامه اسکان بشر اعلام نموده است که سال 2007 نخستین سال در تاریخ بشر است که بیش از نیمی از جمعیت جهان در شهرها به سر بردهاند و در همین سال، شاهد عبور تعداد جمعیت ساکن نواحی فرودست شهری از مرز یک میلیارد نفر بودهایم؛ یعنی یک نفر از هر سه نفر شهرنشین. از اینرو میتوان گفت شهری شدن فقر از بزرگترین چالشهای توسعه جهانی است که در صورت تداوم روند نامطلوب کنونی، در طی سه دهه آتی شامل 2 میلیارد نفر ساکن نواحی فرودست شهری خواهد شد (صرافی، 1387، 6). با توجه به افزایش جمعیت شهرها، چنین برآورد میشود که امروزه نزدیک به 850 میلیون نفر یا 42.7 درصد جمعیت شهری جهان در حال توسعه در زاغهها و سکونتگاههای غیررسمی زندگی میکنند (مشکینی، 1388، 42).
اگرچه به طور متوسط در مقایسه با بسیاری از کشورهای در حال توسعه، سکونتگاههای غیررسمی در ایران از کمیت و کیفیت مسکن و زیربناهای بهتری برخوردارند، اما با توجه به جهانی شدن اقتصاد با پیامدهایی همچون شهری شدن فقر و دو سطحی شدن جامعه، تداوم و چاره نکردن این شرایط، میتواند به شکاف بیشتر انتظارات و واقعیات در اجتماعات غیررسمی بیانجامد و آنها را محمل عصیان و آسیبهای بیشتر کند(www.undro.org.ir).
به کیفیتهای فضایی در سکونتگاههای غیررسمی میتوان از دو دیدگاه نگریست. از سویی این سکونتگاهها به دلایلی همانند عجله درساخت و ساز، مصالح نامناسب، بیبرنامگی، توانایی مالی و فنی پایینو بیتوجهی به مسئله کیفیت فضای زندگی در هنگام ساخت به دلیل نیاز فوری سرپناه،از کیفیت پایین فضاهای همگانی رنج میبرند و نگاه کمی برای پیوند دادن این سکونتگاهها با شهر مادر بسنده نیست. بنابراین در بهسازی این سکونتگاهها نباید از کیفیت چشم پوشید. و این می تواند زمینه ورود دانش طراحی شهری به مسئله اسکان غیررسمی باشد.
از سویی دیگر سکونتگاههای غیررسمی را میتوان به عنوان نمونههای کوچکی از نحوه پیدایش سکونتگاههای بشری به دیده آورد. سکونتگاههایی که از پویایی ذاتی برخوردار بوده و به خاطر نبود قوانین و مقررات رسمی در آنها، به مرور زمان خود را با شرایط محیطی هماهنگ میسازند. بدینروی روند پیدایش و رشد آنها میتواند نشاندهنده تأثیر ویژگیهای اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی و از این دست بر فرم کالبدی سکونتگاههای انسانی باشد.
افزون بر همه اینها با نگاهی به بافتهای برخی سکونتگاههای غیررسمی که به شیوه تصرف خزنده شکل گرفتهاند، میتوان شباهتهایی را میان آنها و بافتهای انداموار روستایی و یا تاریخی یافت. کیفیت هایی همچون گذرهایی پیچ در پیچ، فضاهای باز خرد مقیاس، تباین و دیدهای متوالی متنوع، شاید در پس به هم ریختگی و آلودگی این سکونتگاهها رنگ باخته باشد. اما مطالعه آنها میتواند بسترساز پدید آمدن الگویی جایگزین برای توسعههای “بساز و بفروشی” باشد، توسعههایی که نخست طراحی و آمادهسازی میشوند و پس از آن مشتریهای جورواجور با قدرت خرید مشابه برای آنها جستجو میشوند.
1-2 اهمیت و ضرورت پژوهش
بنا بر اعلام مرکز اسکان بشر در سال 1996 یک پنجم جمعیت جهان فاقد خانهای در شأن زندگی انسان بودند که دامنه گستردهای از بیسرپناهها و خیابانخوابها تا آلونکنشینان را در بر میگرفت. این نسبت برای کشورهای « جنوب » در حال افزایش بوده به طوریکه در منطقهبا رونق اقتصادی آسیا – اقیانوسیه، حدود 60 درصد جمعیت شهری در سال 2000 بدینگونه مسکن گزیدهاند.کمیسیون جهانی آینده شهرها در قرن بیست و یکم میلادی نیز هشدار داده است که به موازات رشد ابرشهرها[1]، فقر شهری در کشورهای جنوب افزایش خواهد یافت. همچنین بخش عمدهای از رشد شهرنشینی بر پایه اقتصاد غیررسمی و همراه با گسترش سکونتگاههای غیررسمی صورت خواهد گرفت و این گرایش را “غیررسمی شدن شهرنشینی”[2]نامیده است (صرافی، 1381 الف، 5).
1-2-1 ابعاد سکونتگاههای غیررسمی در ایران
سابقه شکلگیری سکونتگاههای غیررسمی در ایران به دهه1320 باز میگردد که با شروع کار برنامهریزی شهری، نظام محلهای سابق جایش را به یک الگوی طراحی شدهمنطقهای داد که عمدتا بر نوعی جداسازی طبقاتی متکی بود. این فرآیند نهایتا به شکلگیری اجتماعات مجزای تهیدستان انجامید (بیات، 1379، 57، به نقل از:ایراندوست، 1389، 158).
در حال حاضر آماری دقیق از میزان جمعیت ساکن در سکونتگاههای غیررسمی در ایران وجود ندارد، با این حال اظهار نظر وزیر رفاه در تابستان 85 پیرامون به سر بردن 10.5 درصد (5 میلیون نفر) در فقر مطلق در ایران، که مسلما اکثریت آنها در سکونتگاههای تهیدستنشین و غالبا غیررسمی زندگی میکنند، آماری که اگر بدان گروههایی که از فقر نسبی متأثر هستند نیز افزوده شود، میتواند نشاندهنده ابعاد گستردهتر این مسئله باشد (همان، 163) .
[1]. Mega cities
[2]. Informalized urbanization
فصل اول: کلیات پژوهش
1-1 بیان مسئله. 2
1-2 اهمیت و ضرورت پژوهش 4
1-2-1 ابعاد سکونتگاههای غیررسمی در ایران. 5
1-2-2 وظیفه دانش شهرسازی در سکونتگاههای غیررسمی. 6
1-3 پرسشهای پژوهش. 7
1-4 فرضیههای پژوهش. 8
1-5 اهداف پژوهش 8
1-6 روش پژوهش.. 8
1-7 ساختار پایاننامه. 9
فصل دوم: اسکان غیررسمی، تعاریف، ویژگیها و ریشهها
2-1 واژهشناسی.. 12
2-2 تعریف اسکان غیررسمی.. 13
2-3 انواع سکونتگاههای غیررسمی 13
2-4 ویژگیهای کلی سکونتگاههای غیررسمی 14
2-4-1 ویژگیهای کالبدی سکونتگاههای غیررسمی.. 15
2-4-2 ویژگیهای اجتماعی سکونتگاههای غیررسمی 15
2-5 ریشههای پیدایش سکونتگاههای غیررسمی.. 16
2-5-1 گسترش شهرنشینی 16
2-5-2 شهری شدن فقر 17
2-5-2-1 مفهوم فقر 18
2-5-3 سیاستهای ناکارآمد زمین و مسکن. 18
2-6 روند پیدایش سکونتگاه های غیررسمی 19
2-6-1 تهاجم سازمان یافته 20
2-6-2 تصرف خزنده.. 20
2-6-3 بازتقسیم زمین (تفکیک غیر قانونی). 21
2-7 پیامدهای شکلگیری سکونتگاههای غیررسمی 21
2-7-1 بر هم زدن پیشبینیهای برنامههای شهری.. 21
2-7-2 مشکلات و مخاطرات محیطی 22
2-7-3 ناهنجاریها و مسئله امنیت 23
2-7-4 تأمین نیاز اساسی مسکن برای اقشار تهیدست. 23
2-7-5 پیشگیری از آسیبهای اجتماعی. 23
2-7-6 توان و نیروی کار اقتصادی.. 23
2-8 جمعبندی 24
فصل سوم: مبانی نظری
مقدمه 26
3-1 سیر تغییر رویکردهای روبرویی با اسکان غیررسمی.. 26
3-1-1 نادیده گرفتن. 26
3-1-2 تخریب و جابجایی.. 27
3-1-3 مسکن سازی عمومی.. 29
3-1-4خودیاری. 31
3-1-5 زمین و خدمات. 33
3-1-6 رسمیتبخشی. 35
3-2 بهسازی. 35
3-2-1 مزیتهای بهسازی 37
3-2-2 هزینههای بهسازی.. 39
3-2-3 نیاز به امنیت سکونت دربهسازی. 39
3-2-4 کاستیهای طرح های بهسازی رایج 39
3-2-5 رویکردهای گوناگون بهسازی. 40
3-2-5-1 تأمین زیرساخت های فیزیکی. 41
3-2-5-2 طرحریزی عملیاتی اجتماع- مبنا ( یا طرحریزی خرد).. 42
3-2-5-3 دگردیسی فیزیکی از طریق یک برنامهیکپارچه. 44
3-3 توانمندسازی.. 45
3-4 بهسازی و توانمندسازی. 46
3-5 رویکرد توسعه داراییمبنا 48
3-5-1 سرمایه مالی 49
3-5-2 سرمایه انسانی 49
3-5-3 سرمایه فیزیکی. 49
3-5-4 سرمایه اجتماعی.. 49
3-5-4-1 مفهوم سرمایه اجتماعی 51
3-5-4-2 نحوه پیدایش سرمایه اجتماعی. 52
3-5-4-3 اهمیت سرمایه اجتماعی.. 53
3-5-4-4 انواع سرمایه اجتماعی.. 54
3-5-4-4-1 سرمایه اجتماعی محرومکننده 54
3-5-4-4-2 سرمایه اجتماعی پیوند دهنده.. 55
3-5-4-5 مؤلفههای تشکیلدهنده سرمایه اجتماعی 56
3-5-4-5-1 اعتماد. 56
3-5-4-5-2 بستگی اجتماعی و هنجارهای نافذ. 57
3-5-4-5-3 نهادهای مدنی 58
3-5-4-6 نحوه استفاده از سرمایه اجتماعی.. 58
3-5-4-7 سرمایه اجتماعی در سکونتگاههای غیررسمی. 59
3-5-4-7-1 تهدیدهای موجود در برابر سرمایه اجتماعی سکونتگاههای غیررسمی. 61
3-6 رویکرد بهسازی مناسب در شرایط ایران.. 62
3-6-1 بهسازی جامع مشارکتمحور.. 62
3-6-1-1 ضرورت و شیوه مشارکت 63
3-6-1-2 محور بقا.. 63
3-6-2 ویژگیهای یک رویکرد بهسازی مناسب در شرایط ایران. 64
3-6-2-1 پیروی از رویکرد توسعهای داراییمبنا.. 64
3-6-2-2 همکاری و هماهنگی نهادهای عمومی و اجتماع 65
3-6-3-3 بهبود پیشرونده و افزایشی. 66
3-6-3-4 توجه به افزایش میل به ادامه زندگی در سکونتگاه پس از توانمند شدن. 66
3-7 سکونتگاههای یأس و سکونتگاههای امید 67
3-8 کیفیتهای فضایی در سکونتگاههای غیررسمی.. 68
3-8-1 مفهوم فضا 69
3-8-2 مفهوم فضای همگانی (عرصه عمومی) 70
3-8-3 مفهوم کیفیت. 70
3-8-4 کیفیتهای فضایی. 71
3-8-4-1 تصویر پذیری ذهنی. 71
3-8-4-2خوانایی. 72
3-8-4-3بستگی.. 72
3-8-4-4مردمواری.. 73
3-8-4-5 نفوذپذیری. 73
3-8-4-6 قابلیت دسترسی برای همگان.. 74
3-8-4-7 پیچیدگی 74
3-8-4-8 همسازی.. 74
3-8-4-9پاکیزگی 75
3-8-5 فضای شهری و فعالیت.. 75
3-8-5-1 قرارگاههای رفتاری. 76
3-8-6 کیفیت فضای شهری در بافتهای ارگانیک 76
3-9 تجارب جهانی 78
3-9-1 سائوپائولو. 78
3-9-2 سرمایههای نهفته در سکونتگاههای غیررسمی کابل و نحوه مواجهه با آنها 85
3-10 جمع بندی 94
فصل چهارم: شناخت محله افغانآباد
مقدمه 97
4-1 موقعیت جغرافیایی. 97
4-2 تاریخچه ی پیدایش.. 100
4-3 الگوی رشد و شکل گیری محله.. 100
4-4 محیط طبیعی 102
4-4-1- آلودگیهای زیست محیطی. 102
4-5 ساختار جمعیتی.. 103
4-5-1- ساختار سنی – جنسی 103
4-5-2- ویژگی های خانوار. 104
4-6 ویژگیهای اجتماعی و اقتصادی 104
4-6-1- قومیت و مذهب.. 104
4-6-2- وضعیت سواد 105
4-6-3- مهارتهای شغلی 106
4-6-3-1 مهارتهای اشتغال خانگی. 106
4-6-4- درآمد 107
4-7 فضا.. 108
4-7-1- سازمان فضایی 108
4-7-2- بررسی کیفیتهای فضایی در افغانآباد. 108
4-7-2-1- تصویرپذیری ذهنی. 108
4-7-2-2- خوانایی. 109
4-7-2-3- بستگی.. 109
4-7-2-4- مردمواری. 109
4-7-2-5- نفوذپذیری.. 110
4-7-2-6- قابلیت دسترسی برای همگان 110
4-7-2-7- پیچیدگی. 111
4-7-2-8- همسازی 112
4-7-2-9 پاکیزگی.. 112
4-7-3- گونهشناسی مسکن و نحوه ارتباط فضاهای خصوصی. 112
4-8 مورفولوژی 118
4-8-1- مورفولوژی در مقیاس بلوک. 118
4-8-2- مورفولوژی در مقیاس قطعات تفکیکی 118
4-8-3- دانهبندی 121
4-8-4- تعداد طبقات 121
4-8-5- کیفیت ابنیه. 124
4-8-6- مالکیت 124
4-9 کارکرد 128
4-9-1- کاربری اراضی.. 128
4-9-2- دسترسی. 128
4-9-3- تاسیسات 130
4-10 ادراک.. 134
4-10-1- تصویر ذهنی. 134
4-11 منظر 138
4-11-1- خط آسمان 138
4-11-2 آستانهها ودیدهای متوالی 138
4-11-3 کفسازی. 139
4-11-4 جدارهها.. 139
4-12 قرارگاههای رفتار 141
4-13 جمعبندی. 145
فصل پنجم: روش پژوهش و توصیف و تحلیل دادهها
5- روش پژوهش و توصیف و تحلیل دادهها. 147
5-1- رویکرد پژوهش.. 147
5-2- نوع پژوهش.. 147
5-3- روش پژوهش و گردآوری اطلاعات.. 148
5-5- نمونه پژوهش، روش نمونهگیری و حجم نمونه. 148
5-6- پرسش های پژوهش. 149
5-7- متغیرهای مورد بررسی در پژوهش.. 150
5-8- تعاریف نظری و عملیاتی متغیرهای پژوهش.. 151
5-8-1- حس تعلق. 151
5-8-2- سرمایه اجتماعی 152
5-8-2-1- اعتماد درونی. 152
5-8-2-2- اعتماد بیرونی 152
5-8-2-3- اعتماد به رهبر محله. 152
5-8-2-4- اعتماد نهادی. 153
5-8-2-5- بستگی اجتماعی و هنجارهای نافذ 153
5-8-2-6 عضویت در شبکههای اجتماعی.. 153
5-8-3- تعاملات اجتماعی.. 154
5-8-3-1- تعاملات اجتماعی درون محلهای. 154
5-8-3-2- تعاملات اجتماعی بیرون محله.. 154
5-8-4 احساس امنیت در فضاهای همگانی 155
5-8-5- احساس امنیت سکونت.. 155
5-8-6- تمایل به مشارکت در بهسازی محله 156
5-8-7- همکاری در سطح محله. 156
5-9- پردازش دادهها 157
5-9-1- آزمون برازش داده ها 157
5-9-2- اعتماد (پایایی).. 157
5-9-3- اعتبار (روایی).. 158
5-10- روشهای مورد استفاده در تجزیه و تحلیل دادهها 159
5-10-1- روش تحقیق همبستگی.. 160
5-10-1-1 پژوهشهای رابطهای. 160
5-10-1-2 تدابیر گردآوری دادهها. 160
5-11- تحلیل دادهها 162
5-11-1- سنجش میزان اعتماد (پایایی) پرسشنامه 162
5-11-2- آمار توصیفی. 163
5-11-2-1 آمار توصیفی ادراک ساکنان از محله 163
5-11-2-2 مشکلات محله از دیدگاه ساکنان.. 163
5-11-2-2-1 بدترین مکانهای محله از دیدگاه ساکنان. 165
5-11-2-2-2 بهترین مکانهای محله از دیدگاه ساکنان. 166
5-11-2-2-3 تصویر ذهنی افراد از محله 167
5-11-2-2-4حس مکان ساکنان 168
5-11-2-2-5 ویژگیهای یک محله خوب از دیدگاه ساکنان. 169
5-11-2-3 آمار توصیفی متغیرهای پژوهش. 170
5-11-3- آمار استنباطی. 171
5-11-3-1 بررسی نرمال بودن توزیع متغیرهای مورد بررسی در پژوهش . 172
5-11-3-2 آزمون شدت همبستگی متغیرهای پژوهش.. 173
5-11-3-3 بررسی فرضیههای پژوهش 174
فصل ششم: ارزیابی و طرح بهسازی سکونتگاه هدف
6-1- چشمانداز اولیه .. 180
6-2- ارزیابی محدوده مطالعه به روش SWOT.. 181
6-3-چشم انداز،اهداف، راهبرد ها و سیاست های طراحی. 193
6-3-1- چشمانداز نهایی.. 193
6-3-2- اهداف کلان.. 193
6-4- سند توافقنامه بهسازی گام به گام محله افغانآباد.. 199
6-4-1- هدف از تهیه راهنما.. 200
6-4-2- مرحله نخست:نهادسازی و بسترسازی برای مشارکت و تعامل ساکنان و شهرداری. 201
6-4-3- مرحله دوم: اعتمادسازی دوسویه 202
6-4-4- مرحله سوم: حذف عناصر آلوده کننده و مخاطرات زیستمحیطی. 203
6-4-5- مرحله چهارم: کفسازی فضاهای همگانی.. 205
6-4-6 راهنمای کمی و کیفی ساخت و ساز. 210
6-4-6-1- اصلاح نظام قطعهبندی. 211
6-4-6-2- ساماندهی سطح اشغال و تراکم ساختمانی. 214
6-4-6-3- فعالسازی و بهبود منظر جدارههای رو به فضای همگانی.. 216
6-4-6-4 افزایش پوشش گیاهی در فضاهای همگانی.. 219
فصل هفتم: آموزههای موجود در سکونتگاههای غیررسمی
7-1- لزوم بازنگری در شیوههای مدیریت و برنامهریزی 224
7-1-1-ناکارآمدی سیاستها و برنامههای شهری.. 224
7-2-الگوبرداری از سکونتگاههای غیررسمی برای هدایت توسعههای جدید شهری 226
7-2-1- سکونتگاههای غیررسمی خودانگیخته– بافتهای زنده شهری.. 226
7-2-2- الگوی رشد سکونتگاه غیررسمی 226
7-2-3- کیفیتهای فضایی موجود در بافتهای غیررسمی.. 228
7-3- پیش زمینههای بهرهگیری از الگوی توسعه سکونتگاههای غیررسمی 229
7-3-1- زمین بدون خدمات.. 229
7-3-2- هدایت به جای طرحریزی. 230
7-3-3- تدوین استانداردهای منعطف و متناسب با شرایط.. 231
7-3-4- آزادسازی فرآیند تغییر و توسعه شهری از سیطره اقتصاد. 231
7-4- توصیه های پژوهش. 233
7-5- سخن آخر. 234
منابع.. 235
پیوست ها