مبانی نظری و پیشینه سبک زندگی سالم

قسمتی از متن:

سبک زندگی سالم

سبک زندگی سالم عبارت است از، راه­هایی که از طریق آن افراد می­توانند زندگی­شان را سالم­تر و بهتر نمایند، اصطلاح سبک زندگی سالم ناشی از این باور است که الگوی روزانه و فعالیت­ها، می­توانند سالم یا ناسالم باشند. سبک زندگی سالم یک زندگی متعادل که در آن انتخاب­های عاقلانه­ای صورت می­گیرد (لیونز و لانگیل، 2000).

شیوه­ی زندگی سالم، مفهومی است که مکرراً در مباحث ارتقاء سلامت، سلامت عمومی و اجرای مداخلات مربوط به سلامت به کار می­رود. شیوه­ی زندگی سالم، عامل ارزشمندی در کاهش شیوع مشکلات بهداشتی و نیز منبع ارتقاء­ی سلامت، تطابق با عوامل استرس­زای زندگی و ارتقاء کیفیت زندگی است ( نوری، 1385).

سبک زندگی سالم، به عنوان ساختاری واحد از دو دسته رفتار تشکیل می­شود: رفتارهای ارتقاء دهنده سلامتی و رفتارهای حفاظت کننده سلامتی. شواهد موجود در کشورهای توسعه یافته دال بر این است که علت بسیاری از مرگ و میر­ها، نتیجه سبک زندگی ناسالم و رفتارهای خاص و نامطلوب است؛ الگوی غذایی ناسالم ورزش نکردن، استرس زیاد، مصرف مواد و حوادثی از این قبیل هستند (چو[1]، 2010).

اصول ارتقاء و سلامتی اوتاوا_ پارتر[2](1986) که به وسیله بهداشت جهانی توسعه داده شده به عنوان چارچوپ راهنما برای فعالیت های ارتقاء سلامت در سطح جهانی پذیرفته شده و طراحی سیاست­های بهداشت عمومی با ایجاد محیط حمایتی، تقویت عملکرد جامعه توسعه مهارت­های فردی و بازآموزی خدمات بهداشتی را شامل می شود .