پیشینه ومبانی نظری مسئولیت پذیری (فصل دوم مقاله)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..docx) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 18 صفحه

 قسمتی از متن word (..docx) : 
 

‏فهرست مطالب:
‏مسئول‏ی‏ت‏ ‏پذ‏ی‏ر‏ی‏:
‏الف‏: ‏نقش‏ ‏والد‏ی‏ن‏ ‏در‏ ‏مسئول‏ی‏ت‏ ‏پذ‏ی‏ر‏ی‏ ‏نوجوانان‏
‏ب‏: ‏مسئول‏ی‏ت‏ ‏پذ‏ی‏ر‏ی‏ ‏در‏ ‏دانش‏ ‏آموزان‏:
‏پ‏: ‏رشد‏ ‏اجتماع‏ی‏ ‏و‏ ‏مسئول‏ی‏ت‏ ‏پذ‏ی‏ر‏ی‏:
‏ت‏: ‏بعد‏ ‏مدرسه‏:
‏2-2 ‏پ‏ی‏ش‏ی‏نه‏ ‏پژوهش‏:
‏الف‏: ‏کمال‏ ‏گرا‏یی‏ ‏و‏ ‏جهت‏ ‏گ‏ی‏ر‏ی‏ ‏هدف
‏منابع‏ ‏فارس‏ی‏:
‏منابع‏ ‏لات‏ی‏ن‏:
‏مسئولیت پذیری:
‏مسئوليت‏ ‏حالتي‏ ‏كه‏ ‏طي‏ ‏آن‏ ‏شخص‏ ‏نقش‏ ‏و‏ ‏اثر‏ ‏خود‏ ‏را‏ ‏در‏ ‏عوارض‏ ‏و‏ ‏نتايج‏ ‏يك‏ ‏اقدام،‏ ‏فعاليت‏ ‏يا‏ ‏رفتار‏ ‏مي‏ ‏پذيرد‏.‏ ‏شرايط‏ ‏فرد‏ ‏بزرگسالي‏ ‏كه‏ ‏قادر‏ ‏است‏ ‏مقررات‏ ‏،‏ ‏آداب‏ ‏،‏ ‏رسوم،‏ ‏و‏ ‏معيارهاي‏ ‏اخلاقي‏ ‏،‏ ‏اجتماعي‏ ‏،‏ ‏شغلي‏ ‏و‏ ‏.‏ ‏.‏ ‏.‏ ‏را‏ ‏رعايت‏ ‏كند‏ ‏و‏ ‏در‏ ‏صورت‏ ‏عدم‏ ‏رعايت‏ ‏،‏ ‏عوارض‏ ‏و‏ ‏نتايج‏ ‏نامطلوب‏ ‏آن‏ ‏را‏ ‏نيز‏ ‏پذيرا‏ ‏مي‏ ‏باشد‏.‏ ‏يكي‏ ‏از‏ ‏ويژگي‏ ‏هاي‏ ‏فرد‏ ‏این‏ ‏است‏ ‏که‏ ‏نقش‏ ‏هاي‏ ‏اجتماعي‏ ‏خود‏ ‏را‏ ‏مي‏ ‏پذيرد‏ ‏و‏ ‏در‏ ‏جهت‏ ‏انجام‏ ‏وظايف‏ ‏خود‏ ‏تلاش‏ ‏مي‏ ‏كند‏ ‏(‏ساعتچي‏ ‏،‏ ‏1377‏).‏ ‏فردي‏ ‏كه‏ ‏مسئوليت‏ ‏كاري‏ ‏را‏ ‏بر‏ ‏عهده‏ ‏مي‏ ‏گيرد‏ ‏مي‏ ‏پذيرد‏ ‏كه‏ ‏يك‏ ‏سري‏ ‏فعاليت‏ ‏هايي‏ ‏را‏ ‏انجام‏ ‏دهد‏ ‏يا‏ ‏براي‏ ‏انجام‏ ‏اين‏ ‏كارها‏ ‏توسط‏ ‏ديگران‏ ‏نظارت‏ ‏داشته‏ ‏باشد‏(‏سرتو‏ ‏،‏ ‏2004‏،‏ ‏به‏ ‏نقل‏ ‏از‏ ‏اونگرانو،2012).
‏گاف‏ ‏(1968)‏ ‏معتقد‏ ‏است‏ ‏که‏ ‏مسئولیت‏ ‏پذیری‏ ‏به‏ ‏معنای‏ ‏در‏ ‏نظر‏ ‏داشتن‏ ‏پیامد‏ ‏رفتار‏ ‏خود‏ ‏و‏ ‏قابل‏ ‏اعتماد‏ ‏و‏ ‏اطمینان‏ ‏بودن‏ ‏در‏ ‏رفتار،‏ ‏و‏ ‏احساس‏ ‏تعهد‏ ‏به‏ ‏ساختار‏ ‏اجتماعی‏ ‏بزرگتر‏ ‏می‏ ‏باشد.‏
‏مسئولیت‏ ‏پذیری‏ - responsibility
‏،‏ ‏یکی‏ ‏از‏ ‏ابعاد‏ ‏شخصیت‏ ‏سالم‏ ‏و‏ ‏ویژگی‏ ‏بسیار‏ ‏مهمی‏ ‏در‏ ‏کلاس‏ ‏درس‏ ‏و‏ ‏زندگی‏ ‏روزمره‏ ‏است‏ ‏و‏ ‏والدین،‏ ‏مشاوران‏ ‏و‏ ‏معلمان،‏ ‏نقش‏ ‏مهمی‏ ‏برای‏ ‏کمک‏ ‏به‏ ‏دانش‏ ‏آموزان‏ ‏در‏ ‏کسب‏ ‏مسئولیت‏ ‏پذیری‏ ‏مدرسه،
‏ ‏خانواده‏ ‏و‏ ‏اجتماع‏ ‏بر‏ ‏عهده‏ ‏دارند.‏ ‏برای‏ ‏ایجاد‏ ‏حس‏ ‏مسئولیت‏ ‏پذیری،‏ ‏روش‏ ‏ها‏ ‏و‏ ‏راهکار‏ ‏هایی‏ ‏تدوین‏ ‏شده‏ ‏است‏ ‏که‏ ‏معلم‏ ‏می‏ ‏تواند‏ ‏آن‏ ‏ها‏ ‏را‏ ‏در‏ ‏کلاس‏ ‏خود‏ ‏اجرا‏ ‏نماید(حسین‏ ‏پور،‏ ‏درویشی‏ ‏و‏ ‏سودانی،1389).
‏مسئولیت‌پذیری‏ ‏یعنی‏ ‏قابلیت‏ ‏پذیرش‏ ‏پاسخ‌گویی‏ ‏و‏ ‏به‏ ‏عهده‏ ‏گرفتن‏ ‏کاری‏ ‏که‏ ‏از‏ ‏کسی‏ ‏درخواست‏ ‏می‌شود‏ ‏و‏ ‏شخص‏ ‏حق‏ ‏دارد‏ ‏که‏ ‏آن‏ ‏را‏ ‏بپذیرد‏ ‏و‏ ‏یا‏ ‏رد‏ ‏کند.‏ ‏مسئولیت‏ ‏با‏ ‏وظیفه‏ ‏تفاوت‏ ‏دارد‏،‏ ‏وظیفه‏ ‏کاری‏ ‏است‏ ‏که‏ ‏یک‏ ‏نفر‏ ‏به‏ ‏دیگری‏ ‏محول‏ ‏می‌کند‏ ‏و‏ ‏باید‏ ‏حتما‏ ‏انجام‏ ‏بگیرد.‏ ‏در‏ ‏واقع‏ ‏مسئولیت‏ ‏انتخابی‏ ‏آگاهانه‏ ‏است.‏ ‏کودکی‏ ‏که‏ ‏از‏ ‏ابتدا‏ ‏امکان‏ ‏استقلال‏ ‏به‏ ‏او‏ ‏داده‏ ‏شده‏ ‏باشد،‏ ‏آمادگی‏ ‏بیش‌تری‏ ‏برای‏ ‏پذیرفتن‏ ‏مسئولیت‏ ‏خواهد‏ ‏داشت.‏ ‏مسئولیت‌پذیری‏ ‏بخشی‏ ‏از‏ ‏رشد‏ ‏شخصیت‏ ‏کودک‏ ‏است.‏ ‏کودک‏ ‏از‏ ‏سن‏ ‏دو‏ ‏تا‏ ‏سه‏ ‏سالگی‏ ‏نیاز‏ ‏دیگران‏ ‏و‏ ‏اهمیت‏ ‏دادن‏ ‏به‏ ‏آن‏ ‏و‏ ‏نیز‏ ‏انتظارات‏ ‏دیگران‏ ‏از‏ ‏خویش‏ ‏را‏ ‏درک‏ ‏می‌کند‏ ‏و‏ ‏این‏ ‏روند،‏ ‏حس‏ ‏مسئولیت‌پذیری‏ ‏را‏ ‏در‏ ‏او‏ ‏ایجاد‏ ‏می‌کند.‏ ‏پدر‏ ‏و‏ ‏مادر‏ ‏باید‏ ‏الگوی‏ ‏این‏ ‏مسئولیت‌پذیری‏ ‏را‏ ‏به‏ ‏او‏ ‏بیاموزند،‏ ‏زیرا‏ ‏اگر‏ ‏پروسه‌ی‏ ‏مسئولیت‌پذیری‏ ‏به‏ ‏درستی‏ ‏در‏ ‏تربیت‏ ‏فرد‏ ‏شکل‏ ‏نگیرد،‏ ‏بعد‏ ‏از‏ ‏هجده‏ ‏سالگی،‏ ‏زمانی‏ ‏که‏ ‏شخصیت‏ ‏فرد‏ ‏شکل‏ ‏گرفت،‏ ‏دیگر‏ ‏نمی‌توان‏ ‏او‏ ‏را‏ ‏تغییر‏ ‏دارد،‏ ‏در‏ ‏این‏ ‏صورت‏ ‏یا‏ ‏باید‏ ‏خانواده‏ ‏خود‏ ‏را‏ ‏با‏ ‏او‏ ‏وفق‏ ‏بدهد‏ ‏یا‏ ‏او‏ ‏را‏ ‏مجبور‏ ‏کند‏ ‏که‏ ‏با‏ ‏محیط‏ ‏خانواده‏ ‏سازگار‏ ‏شود‏ ‏و‏ ‏اگر‏ ‏این‏ ‏شخص‏ ‏نتواند‏ ‏خود‏ ‏را‏ ‏با‏ ‏خانواده‏ ‏هماهنگ‏ ‏کند‏ ‏بهتر‏ ‏است‏ ‏از‏ ‏خانواده‏ ‏جدا‏ ‏شود‏ ‏و‏ ‏زندگی‏ ‏مستقلی‏ ‏برای‏ ‏خویش‏ ‏تدارک‏ ‏ببیند‏(احمدی‏ ‏و‏ ‏رمضانی،1386).
‏الف: ‏نقش‏ ‏والدین‏ ‏در‏ ‏مسئولیت‏ ‏پذیری‏ ‏نوجوانان‏
‏جامعه‏ ‏شناسان‏ ‏بر‏ ‏این‏ ‏باورند‏ ‏که‏ ‏سپردن‏ ‏مسئولیت‏ ‏به‏ ‏نوجوانان‏ ‏و‏ ‏شرکت‏ ‏دادن‏ ‏آنها‏ ‏در‏ ‏تعاملات‏ ‏اجتماعی‏ ‏برای‏ ‏رشد‏ ‏انسانی‏ ‏آنها‏ ‏و‏ ‏ورودشان‏ ‏به‏ ‏دوره‏ ‏ی‏ ‏جوانی‏ ‏و‏ ‏بزرگسالی‏ ‏ضرورتی‏ ‏است.‏ ‏کارکردن‏ ‏نیاز‏ ‏هر‏ ‏انسان‏ ‏سالم‏ ‏است‏ ‏و‏ ‏بهترین‏ ‏درمان‏ ‏برای‏ ‏خیال‏ ‏پردازی‏ ‏های‏ ‏دوره‏ ‏ی‏ ‏نوجوانی‏ ‏ست.‏ ‏نوجوانی‏ ‏که‏ ‏به‏ ‏دنیای‏ ‏کار‏ ‏وارد‏ ‏می‏ ‏شود،‏ ‏فشارهای‏ ‏ناشی‏ ‏از‏ ‏هیجانات‏ ‏نوجوانی‏ ‏را‏ ‏بهتر‏ ‏تحمل‏ ‏می‏ ‏کند‏ ‏و‏ ‏رشد‏ ‏اجتماعی،‏ ‏فکری‏ ‏و‏ ‏عاطفی‏ ‏اش‏ ‏سرعت‏ ‏می‏ ‏گیرد.‏ ‏مهمتر‏ ‏این‏ ‏که‏ ‏مسئولیت‏ ‏پذیری‏ ‏فرصتی‏ ‏ست‏ ‏برای‏ ‏نوجوان‏ ‏فراهم‏ ‏می‏ ‏سازد‏ ‏تا‏ ‏ایده‏ ‏های‏ ‏خود‏ ‏را‏ ‏در‏ ‏جریان‏ ‏کار‏ ‏به‏ ‏مرحله‏ ‏آزمایش‏ ‏بگذارد.‏ ‏اینها‏ ‏به‏ ‏نوجوان‏ ‏کمک‏ ‏می‏ ‏کند‏ ‏تا‏ ‏راه‏ ‏رشد‏ ‏خود‏ ‏را‏ ‏به‏ ‏تدریج‏ ‏گسترش‏ ‏دهد‏ ‏و