پیشینه و مبانی نظری تحقیق تحلیل فضایی ورودی شهرها

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..docx) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 22 صفحه

 قسمتی از متن word (..docx) : 
 

‏2-1 ‏تار‏ی‏خچه‏ ‏ورود‏ی‏ ‏شهر ‏11
‏2 ‏–‏2 ‏ورود‏ی‏ ‏شهرها‏ ‏در‏ ‏ا‏ی‏ران ‏11
‏2 – ‏3 ‏مفهوم‏ ‏ورود‏ی ‏14
‏2 ‏–‏ 4 ‏اجزاء‏ ‏فضا‏ی‏ ‏ورود‏ی ‏15
‏2‏–‏5 ‏بررس‏ی‏ ‏عوامل‏ ‏موثر‏ ‏بر‏ ‏طراح‏ی‏ ‏ورود‏ی‏ ‏ها ‏16
‏2-6‏ ‏نحوه‏ ‏تاث‏ی‏رگذار‏ی‏ ‏نقش‏ ‏ورود‏ی‏ ‏در‏ ‏طراح‏ی ‏16
‏2-7 ‏نقش‏ ‏ها‏ی‏ ‏تعر‏ی‏ف‏ ‏شده‏ ‏برا‏ی‏ ‏ورود‏ی ‏17
‏2-8‏ ‏ورود‏ی‏ ‏شهر‏ ‏امروز‏ ‏صحنه‏ ‏تناقض‏ ‏و‏ ‏تضاد ‏18
‏2-9 ‏توقعات‏ ‏موضوع‏ی‏ ‏از‏ ‏ورود‏ی ‏22
‏2-9-1 ‏تبد‏ی‏ل‏ ‏پذ‏ی‏ر‏ی ‏22
‏2-9-2 ‏نفوذ‏ ‏پذ‏ی‏ر‏ی ‏24
‏2-10 ‏توقعات‏ ‏مورد‏ی‏ ‏از‏ ‏ورود‏ی‏ ‏شهر ‏25
‏2-10-1 ‏پذ‏ی‏رندگ‏ی ‏25
‏2-10-2 ‏خوانا‏یی ‏26
‏2-10-3 ‏تشخص ‏27
‏2 ‏–‏11 ‏نظر‏ی‏ه‏ ‏پردازان‏ ‏جهان‏ی ‏28
‏2-11-1 ‏جان‏ ‏راسک‏ی‏ن‏ (1900-1818) ‏28
‏2 -11-2 ‏کام‏ی‏لو‏ ‏بو‏یی‏ ‏تو‏ (1914 ‏–‏ 1836) ‏29
‏2-11-3 ‏کام‏ی‏لو‏ ‏س‏ی‏ت‏ (1903 _ 1843) ‏29
‏2-11-4 ‏کنسانت‏ی‏ن‏ ‏دوکس‏ی‏اد‏ی‏س ‏30
‏2-1 ‏تاریخچه ورودی شهر
‏در گذشته اولین نشانه بصری شهر در ذهن ناظر، ورودی شهرها بود (دروازه، حصار، بارو، سوار، خندق،...). کالبد شهر در ظرف حصار بارو و گاه خندق قرار داشته و ورود به شهر ازطریق حوزه دروازه صورت می‎‏گرفته است. حس ورود ازطریق رویت حصار و بارو و ظهورکشتزارها و باغات ایجاد شده و اولین تصویر عینی مسافران باروی شهر بوده است. ورودی ها در گذشته‏ ‏به لحاظ ادراکی و عم‏لکردی قابل تامل و بررسی می‎‏باشد. ‏دروازه قزوین‏، ‏دروازه شاه عبدالعظیم، دروازه دولت‏ ‏از جمله قدیمی ترین دروازه‎‏ها می‎‏باشند. ‏ویژگی های ادراکی شامل دعوت کنندگی، هویت بخشی، ایجاد حس مکان، ایجاد کریدور بصری و ادراکی بین فضای خارج و درون شهر و به لحاظ عملکردی شامل برقرار ارتباط فیزیکی بین فضای خارج و داخل، تامین امنیت و نظارت، هدایت و جهت دهی به مسافران معرفی سلسله مراتبی شهر و. . . است که توجه به این ویژگی ها بیانگر در نظر گرفتن توأم معنا، عملکرد و شکل در ورودی شهرهای قدیمی است. ‏حال امروزه نیز با وجود اینکه نخستین فضای برخورد مسافر با شهر ورودی آن است و نخستین تصویر ذهنی و پیشداوری‎‏های وی بر این اساس صورت می‎‏گیرد، اما همچنان با عدم ارایه تصویر مناسبی از ورودی‎‏ها‏ رو به رو هستیم. فضاهای ورودی امروز فضاهایی فاقد ساختار مشخص، فاقد هویت، مملو از اغتشاشات بصری و سیمایی نامطلوب، عدم خوانایی وهدایت درست مسافر، فاقد جذابیت بصری و ایجاد انگیزه در ناظر، نبود ساختار مشخص برای القای حس ورود، پایین بودن کیفیت محیطی و از بین رفتن عملکرد تفرجگاهی آن و... می باشد که علاوه بر سیمای طبیعی چیز دیگری برای تمایز میان آنها وجود ندارد. با توجه به توسعه کالبدی بیش از پیش شهرها، حاشیه های امروز، بافت های میانی شهرهای آینده ما هستند که یقیناَ بافت های مساله داردر آن زمان خواهند بود. بنابراین توجه به کیفیت فضای ورودی شهرها و تبیین چند‏ ‏سونگر مسایل آن، یکی از اساسی ترین موضوعاتی است که در طراحی و ساماندهی ورودی ها باید در نظر گرفت. ‏. (‏خادمی ورفیعی 1390)
‏2 ‏–‏2 ورودی شهرها در ایران‏
‏شهرهای ایرانی پیش ازاسلام بویژه در دوران هخامنشی و ساسانی بر مبنای باورهای دینی و متاثر از مقوله جهان بینی ساخته می شد. این شهرها معمولا به حصاری ختم می گشت که چهار دروازه به سوی عالم داشته و یادآور جهات اربعه بود. در این جهان بینی شهر با زمین به عنوان مرکز عالم مقایسه می گشت که از طریق دروازه‎‏های خود با کل عالم هستی که به چهار قسمت تقسیم می‎‏شد ارتباط می یافت. بنابراین مشاهده می‎‏گردد که این دوران علاوه بر دو عملکرد برقراری ارتباط و نمایش جهات اربعه مفهومی فلسفی در رابطه با شهر و دروازه‎‏های آن وجود داشت.
‏در دوران ساسانی بازار در اطراف ورودی و دروازه شهر توسعه یافت و میدان با عملکردهای مختلف نظیر اعلام فرمانهای دولتی بخشودگیها و عقوبت ها در مقابل آن ظهور یافت. به این ترتیب زمینه شکل گیری فضایی پیرامون دروازه ورودی و بسط مفهوم ورودی از یک مرز و یا سطح عمودی برای عبور که با عنصر شاخص دروازه تعریف می شد به فضایی خاص از نظر عملکردی فراهم گردید. هر چند که" این فضا از دیدگاه ریخت شناسی هنوز فضای خاصی را سبب نمی شده است. چنین ساختاری از فضای ورودی شهرها بعد از اسلام نیز وجود داشت "که به تدریج با گذشت زمان بویژه در دوران صفویه رشد کرد و به تکامل رسید. (حبیبی 1375 ص 102) .
‏فضاهای ورودی شهرها در دوران صفویه به این صورت بوده است:
‏عنصر مهم و شاخص فضاهای ورودی در شهرهای قدیم دروازه است. دروازه‎‏ها به دو دسته تقسیم می‎‏شدند: دروازه های درونی شامل دروازه های محله ای، دروازه های بازار و دروازه های حکومتی مربوط به ارگ و یا قلعه و دروازه های بیرونی که در حصار شهر جای داشتند. دروازه های بیرونی، فضاهای درونی شهر را با بیرون آن مرتبط می ساختند. همه دروازه های بیرونی همواره در امتداد مسیر، جاده ها و راههای منتهی به شهر قرار داشتند و از جنبه عملکردی معمولا به سه دسته دروازه های اصلی، دروازه های فرعی و دروازه‎‏های حکومتی تقسیم می شدند.
‏ویژگی‎‏های فضاهای ورودی شهرهای قدیم ایران نیز متاثر از فرهنگ و سنن اجتماعی دارای ویژگیهای ادراکی و عملکردی بود که پیشتر در شرح خصوصیات فضای ورودی بنا به آنها اشاره شد. ویژگیهای ادراکی دروازه‎‏های قدیم عبارتند از: دعوت کردن (به دلیل عملکرد اجتماعی و پویایی فضای باز مقابل دروازه شهر) هویت بخشیدن (اهمیت دادن به دروازه و تزئینات آن و شاخص نمودن دروازه) ایجاد حس ورود (عبور از دروازه به عنوان مرز جداکننده دو فضا) آماده ساختن برای درک فضای جدید (فضای باز مقابل دروازه با عملکرد اجتماعی). و ویژگیهای عملکردی فضای ورودی شهرهای قدیم ایران عبارتند از: برقراری ارتباط فیزیکی بین دو فضا (دروازه) تامین امنیت و نظارت بر ارتباط (دروازه و برج های دفاعی) هدایت (قرارگیری دروازه اصلی در مسیری که مستقیما به مرکز شهر و بازار ارتباط داشت) معرفی شهر (کتیبه هایی که بر سر در دروازه ورودیهای مهم نوشته می شد) حضور فضای ورودی در فعالیتهای روزمره شهر (فضای باز مقابل دروازه ورودی با عملکرد اجتماعی و اقتصادی).
‏ورودی های همه شهرهای ایران واجد تمامی این خصوصیات نبوده و برحسب اهمیت ورودی و شهر مورد نظر، از نظر دارا بودن بخشی و یا کلیه این ویژگیها با یکدیگر متفاوت بوده اند. مقایسه بین ویژگیهای ورودی یک بنا و شهر در گذشته نمایانگر وجود تشابهاتی میان آنها است. به نظر می رسد همان اهدافی که موجب شده تا فضای ورودی یک بنا شکل گیرد و تکامل یابد، در شکل گیری فضای ورودی شهر نیز نقش داشته و علت تفاوت در ساختار کالبدی ورودی بنا و شهر، تفاوت در میزان خصوصی بودن این فضاها و