پیشینه و مبانی نظری دموکراسی یا تمامیت خواهی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..docx) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 21 صفحه

 قسمتی از متن word (..docx) : 
 

‏مبان‏ی‏ نظر‏ی‏ و پ‏ی‏ش‏ی‏نه‏ تحق‏ی‏ق‏ دموکراس‏ی‏ ‏ی‏ا‏ تمام‏ی‏ت‏ خواه‏ی
‏فصل دوم : توتاليتاريسم
‏1-2 ‏دموکراسی چيست
‏ ‏دموکراسی برگرفته از واژه يونانی دِموس، (1) به معنای مردم (2) است. در حکومت های دموکراتيک، اين مردم اند که بر قانون گزار و دولت حکومت می کنند.
‏اگر چه تفاوت های جزئی ميان حکومت های دموکراتيک مختلف جهان به چشم می خورد، برخی اصول و شيوه های خاص دولت های دموکراتيک را از ساير اشکال دولت ها متمايز می‏‌‏سازند.
‏· دموکراسی دولتی است که کليه شهروندان آن، چه مستقيم و چه غير مستقيم و از طريق نمايندگان منتخب خود، از قدرت استفاده و وظائف مدنی خود را انجام می دهند.
‏· دموکراسی مجموعه ای از اصول و روش ها است که از آزادی انسان دفاع می کند؛ دموکراسی نهادينه شدن آزادی است.
‏· دموکراسی بر پايه حکومت اکثريت و حفظ حقوق فردی و اقليت ها استوار است. تمامی دموکراسی ها، ضمن احترام به خواست اکثريت، مدافع سرسخت حقوق اساسی افراد و همچنين گروه های اقليت هستند.
‏· دموکراسی ها مراقب تشکيل دولت های مرکزی قدرقدرت هستند و با هدف تمرکز زدايی، آنها را به سطوح ايالتی و محلی خرد می کنند با درک اين که دولت های محلی بايد در حد امکان در دسترس و پاسخگو مردم باشند.
‏· دموکراسی ها می دانند که يکی از عملکرد های اصلی شان دفاع از حقوق اوليه ای همچون آزادی بيان، آزادی دين، حق برخورداری برابر از حمايت قانون، و فرصت ‏سازماندهی و مشارکت کامل در امور سياسی، اقتصادی، و فرهنگی يک جامعه است.
‏· دموکراسی ها به طور منظم انتخابات آزاد و عادلانه برگزار می کنند که همه شهروندان حق شرکت در آن را دارند. در يک دموکراسی، انتخابات نمی توانند نمايی ظاهری باشند که ديکتاتورها و يا يک حزب خاص پشت آن مخفی شوند، بلکه، انتخابات رقابت های واقعی هستند بر سر حمايت مردم.
‏· دموکراسی دولت ها را قانون مدار می سازد و متضمن اين است که تمامی شهروندان از حمايت برابر قانون برخوردار باشند و دستگاه حقوقی از حقوق شان دفاع کند.
‏· دموکراسی ها متفاوت از يکديگر اند و هر يک از آنها حيات سياسی، اجتماعی، و فرهنگی خاص ملت خود را منعکس می کند. دموکراسی ها همگی بر پايه يک سری اصول اساسی استوار‏‌‏اند، نه بر پايه شيوه های يکسان.
‏· در يک حکومت دموکراتيک، شهروندان نه تنها حق و حقوق دارند، بلکه موظف به مشارکت در سيستم سياسی ای هستند که از حقوق و آزادی ها يشان دفاع می کند.
‏· جوامع دموکراتيک به ارزش هايی همچون تحمل ، همکاری، و مدارا پايبند هستند. دموکراسی ها دريافته اند که برای دستيابی به وفاق، مدارا لازم است و همچنين اينکه شايد وفاق هميشه قابل حصول نباشد. به قول ماهاتما گاندی (3)، "عدم تحمل خود يک نوع خشونت است و يک مانع برای به وجود آمدن يک روحيه دموکراتيک راستين."‏ (google, 4/1/2009‏)
‏2-2 مباني حكومت دمكراتيك
‏در اين قسمت ‏به بررسي‌ مباني حكومت در دموكراسي‌هاي معاصر كه دموكراسي غير مستقيم به شمار مي‌روند و مبتني بر اصل نمايندگي و پارلمانتاريسم هستند، مي‌پردازيم. مهم ترين مباحث كلي حكومت دمكراتيك عبارتند از: آزادي مدني و سياسي، جمهوريت، اصل تفكيك قوا براي جلوگيري از استبداد و تمركز قدرت، ‏پارلمانتاريسم، فرآيند تشكيل حكومت در دموكراسي‌ها، فرآيند تصميم گيري سياسي و مسئوليت مقامات حكومتي در مقابل مردم.
‏1-2-2 حقوق مدني
‏دموكراسي اساساً مبتني بر شناسايي مجموعه‌اي از حقوق مدني براي شهروندان است. حقوق مدني، حقوقي است كه شهروندان به موجب قانون اساسي و ساير قوانين از آن‌ها برخوردارند. مفهوم حقوق مدني در كنار حقوق بشر به مفهوم كلي آن، به كار مي‌رود. حقوق بشر طبعاً مبناي حقوق مدني شهروندان است، اما حقوق مدني، هم در قوانين داخلي به طور مشخص تصريح مي‌شوند و هم بالاخص به ارتباط ميان افراد يا شهروندان و حكومت ناظر هستند؛ مثلاً آزادي تشكيل انجمن‌ها و اجتماعات و راه انداختن تظاهرات به منظور اعمال فشار بر حكومت براي رسيدگي به شكايات و اعتراضات و يا به منظور اعلام مخالفت با سياستهاي حكومتي، يكي از حقوق و آزاديهاي مدني اساسي در دموكراتيها به شمار مي‌رود و قوانين اساسي معمولا بر اهميت آن تأكيد مي‌گذارند.
‏آزادي بيان مهم ترين حق مدني و سياسي در دموكراسي‌هاي امروز به شمار مي‌رود (بشيريه، 1332، 105) آزادي گفتار و بيان به ويژه در زمينة مسائل سياسي و ساير مسائل عمومي شريان اصلي هر حكومت مردم سالار است. طبق باور نظريه پردازان مردم سالاري، مذاكره بازو آزاد معمولاً به بهترين انتخاب ختم مي‌شود و احتمال دوري از خطا در آن بيشتر است. براي اينكه مردم آزادانه بتوانند بر خود حكومت كنند لازم است كه در بيان گفتاري و نوشتاري آزاد باشند تا بتوانند نظراتشان رابه طور باز، عمومي و مكرر اعلام نمايند. (4/1/2009, google‏)
‏مهم ترين حقوق مدني و سياسي در دموكراسيهاي امروز حق رأي است. حق رأي مي‌بايد عمومي برابر، مخفي و مستقيم باشد؛ اين ويژگيها چهار اصل اساسي حق رأي در دموكراسيهاي امروز به شمار مي‌آيد.
‏2-2-2 اصل نمايندگي
‏اصل نمايندگي مبناي مشاركت غير مستقيم مردم در حكومت از طريق نمايندگان خويش است. البته در دموكراسي‌ها، همه مقامات و كارگزاران عمومي به وسيلة مردم انتخاب نمي‌شوند، اما آنان كه مستقيماً انتخاب نمي‌شوند، مي‌بايد به وسيلة آنان كه مستقيماً از جانب مردم انتخاب مي‌شوند، برگزيده شوند، نخستين بار توماس‌ هانر فيلسوف انگليسي، مفهوم نمايندگي را مطرح كرد. به نظراو حكومت مبتني بر نمايندگي، حكمتي است كه به خواست مردم تشكيل شده باشد، قطع نظر از اينكه سلطنتي و موروئي و يا داراي مجالس حاكم باشد. (بشيريه، 1332، 109)
‏3-2-2 حكومت جمهوري