پیشینه و مبانی نظری دانش مداری سازمان

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 35 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏دانش‏ ‏مداری‏ ‏سازمان
‏ما در عصر شگفت ‏‌‏انگيزي به سر مي‏‌‏بريم که انفجار دانش ناميده مي‏‌‏شود.
‏رشد دانش در سال‏‌‏هاي اخير بسيار سريع بوده به گونه‏‌‏اي که در قرن بيستم، 80 درصد يافته‏‌‏هاي فناوري ونیز 90 درصد تمام دانش‏‌‏ها و اطلاعات فني، در جهان توليد شده است و هر پنج سال و نيم، حجم دانش دو برابر مي‏‌‏شود (افرازه، 1384: 1). اين در حالي است که عمر مفيد آن کمتر از چهار سال است.
‏2- 1- 2 روند تاريخي حرکت سازمان‏‌‏ها به سوي سازمان‏‌‏هاي دانش‏‌‏مدار
‏پروفسور ويگ (1999) جايگاه دانش را حول محورهاي گوناگون به شرح ذيل مطرح نموده است (افرازه، 1384: 13- 12).
‏2- 1- 2- 1 اقتصاد کشاورزي:‏
‏در اين مرحله، هنوز بشر به دانش چنداني دست نيافته و مزيت رقابتي در آن، گسترش مزارع و تعداد بيشتر دام و طيور و نيز مهارت‏‌‏هايي در کاشت و برداشت محصولات بود.
‏2- 1- 2- 2 اقتصاد منابع طبيعي:‏
‏در اين دوره گروه‏‌‏هاي کوچکي از صنعت‏‌‏گران، ارائه خدمات به مشتريان را آغاز کردند بناراين کم‏‌‏کم بشر، نياز به دانش را تشخيص داد و اتحاديه‏‌‏ها و تجمعات کوچکي از متخصصين شکل گرفت.
‏2- 1- 2- 3 انقلاب صنعتي:‏
‏در قرون 18 و 19، تبديل منابع طبيعي به محصولات قابل فروش و توليد محصولات بر حجم زياد به شکل فزاينده‏‌‏اي، سازماندهي و مکانيزه و مزيت بازار سرمايه‏‌‏گذاري و به کارگيري افراد، بيشتر شد. لذا تکنولوژي بالاتري لازم بود. در اين دوره دانش، قابل دسترسي و اهميت آن روشن شده بود. وليکن اين امر، تنها در ميان برخي از صاحبنظران مطرح بود.
‏2- 1- 2- 4 انقلاب محصول:‏
‏در نيمه اول قرن بيستم، پس از توليد محصولات تنوع بيشتر وضعيت کمتر، ضرورت ارائه خدمات بهتر، براي توليدکنندگان به شکل فزاينده‏‌‏اي مطرح شد. به اين دوره، مزيت رقابتي، ارائه محصولاتي بود که به لحاظ کاربرد و قیمت با بازار تطابق بيشتري داشته باشد بنابراين نسبت به عصر صنعت، دانش فردي گسترش يافت و توجه محصول در سازمان‏‌‏ها، بيشتر مطرح شد.
‏2- 1- 2- 5 انقلاب اطلاعات:‏
‏در نيمه دوم قرن بيستم، موضوعاتي چون بهينه‏‌‏سازي، توجه به محصول به همراه مزيت بازار و ارائه محصولات کاربردي‏‌‏تر با خدمات بهتر مطرح بود. با پديد آمدن فناوري اطلاعات، جمع‏‌‏آوري گسترده‏‌‏تر اطلاعات و تبادل آن‏‌‏ها بين شرکت‏‌‏ها و تأمين‏‌‏کنندگان و مشتريان، بيش از پيش امکان‏‌‏پذير شد به گونه‏‌‏اي که نظام‏‌‏هاي مديريت جامع. Total quality management (TQM)
‏ و توليد به هنگام. Just in time
‏، کنترل‏‌‏هاي خودکار و غيره عملاً مشاهده مي‏‌‏شد. به اين ترتيب، با پديد آمدن کارت‏‌‏هاي اعتباري، شکل معاملات تجاري و تبادلات مالي و نقش مردم از کارهاي بدي به کارهاي پشت ميزي تغيير يافت اما با وجود اين، هنوز کارهاي کاملاً فکري و دانشي، جايگاه خود را نيافته‏‌‏اند.
‏2- 1- 2- 6 انقلاب دانش:‏
‏در يکی دو دهة اخير دانشمندان اذعان داشتند که اساس رقابت در حال تغيير بوده و موفقيت سازمان‏‌‏ها به سمت ميزان تأکيد و توجه آنان بر دانش مرتبط است. اين مسأله بسياري از سازمان‏‌‏هاي پيشرفته را بر آن داشت تا دانش را در سازمان خود مديريت کرده آن را به بهترين شکل ممکن، مورد استفاده قرار دهند. همچنين تأکيد و توجه بيشتر بر منابع انساني که توليدکنندگان و عاملان اصلي دانش در سازمان هستند، به ويژه در زمينه تسهيم دانش و فرهنگ سازماني که جريان دانش در داخل سازمان را شکل مي داد مورد توجه ويژه‏‌‏اي قرار گرفت.
‏2- 1- 3 مفهوم داده‏‌‏ها، اطلاعات و دانش:‏
‏پيش از آن که به بررسي مديريت دانش مديريت دانش مشتري پرداخته شود، لازم است تا تفاوت‏‌‏هاي بين داده، اطلاعات و دانش مشخص شود. دانش يک مفهوم چند وجهي و با معاني چند لايه است. تاريخ فلسفه از دوره يونان باستان را مي‏‌‏توان به عنوان تحقيق بي‏‌‏پايان در مورد شناخت معاني دانش دانست.
‏انديشمندان پيشين، دانش را داراي يک ماهيت مطلق، ایستا و غيرانساني مي‏‌‏دانستند در حالي که مؤخرين، دانش را به عنوان يک فرايند پوياي انساني براي تصدیق اعتقادات فردي به عنوان بخشي از اشتياق او براي ‏«‏حقيقت‏»‏ مي‏‌‏دانند (کریمی، حق تالی،1389: 7).به زعم صاحبنظران، تفاوت های بین داده، اطلاعات و دانش به اختصار به شرح ذیل بیان می گردد (Dalker, 2005: 7‏).
‏2- 1- 3- 1 داده‏‌‏ها:‏
‏داده‏‌‏ها که اولين سطح مديريت دانش را تشکيل مي‏‌‏دهند، عبارتند از: ارقام، اعداد، نمودار و نظاير آن که به خودي خود توليد معني نمي‏‌‏کنند. در واقع مي‏‌‏توان گفت که تعدا داده‏‌‏ها، رشته و اهميت‏‌‏هاي عيني در مورد رويدادها هستند (Barney, 1991: 100‏).
‏سازمان‏‌‏هاي نوين معمولاً داده‏‌‏ها را در يک سيستم فناوري ذخيره مي‏‌‏کنند. بعضي از سازمان به اشتباه فکر مي‏‌‏کنند داده‏‌‏هاي بيشتر نسبت به داده‏‌‏هاي کمتر از حالت مطلوب‏‌‏تري برخوردارند و با استفاده از آن مي‏‌‏توانند تصميمات بهتري را اتخاذ نمايند. اين وضعيت به دو دليل نادرست است. اول اينکه داده‏‌‏هاي زياد، کار تشخيص داده‏‌‏هاي لازم و درک آن‏‌‏ها را دشوار مي‏‌‏کند، ديگر آنکه داده‏‌‏ها فاقد معني قابل استفاده‏‌‏اند؛ يعني تنها بخشي از واقعيت را نشان داده و از هر نوع قضاوت، تفسير، و مبناي قابل اتکا برای اقدام مناسب، تهي هستند. اين داده‏‌‏ها را مي‏‌‏توان مواد خام مورد نياز براي تصمیم گیری به شمار آورد؛ چرا که نمي‏‌‏توانند عمل لازم را تجويز کنند. داده‏‌‏ها نشانگر ربط، بي‏‌‏ربطي و اهميت خود نيستند. اما به هر حال براي سازمان‏‌‏ها و مخصوصاً سازمان‏‌‏هاي بزرگ اهميت زيادي دارند (داونپورت، پروساک، 1381: 24).