لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : powerpoint (..ppt) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد اسلاید : 26 اسلاید
قسمتی از متن powerpoint (..ppt) :
بنام خدا
نظریه بوردیویی با تاکید بر نظام دانشگاهی
مقدمه
برای درک رویکرد بوردیویی به دانش و دانشگاه باید آن را در رابطه با پرسمان عمومی غرب در مدرنیته، قدرت و دانش از یک سو و پرسمان بوردیویی جامعهشناسی از سوی دیگر قرار داد.
مدرنیته غرب را به مثابه یک تروما (ضربه) تجربه میکند که از «عصر طلایی» ( belle époque ) قرن نوزدهمی به «عصر اردوگاهها» یا «عقده هولوکوست» (قرن بیستمی) تجربه میشود.
عصر طلایی به دنبال باز تولید نمادین – شناختی – زبانی عصر نوزایی (رنسانس) در دین و هنر است: پروتستانتیسم و هنر مدرن (انسان محوری به جای خدا محوری) که هر دو بر پایه بازسازی دولت مطلقه سلطنتی (پری آندرسون) به دولت – ملت یا دولت ملی (بندیکت آندرسون) روی مدل انقلاب فرانسه قرار دارد.
این حرکت اساس خود را بر تغییر پایه مشروعیت از بالا (خداوند) به پایین(مردم) مییابد. و پرسمان اصلی آن بنابراین «مشروعیت» و «قدرت» است که در نزد فیلسوفانی هابز و روسو آغاز شده است و در دوگانه طبیعت/ فرهنگ و سپس در نزد فیلسوفانی چون هگل/ نیچه بر پایه اخلاق/ قدرت ادامه مییابد.
قرن نوزدهم، رومانتیسیسم خود را دارد که باید فرایند عمومی «طبیعی کردن» ( naturalization ) فرهنگ را انجام دهد، و «ملت» را بیافریند و بدینترتیب مشروعیت را از بالا با «مرگ خدا» به پایین، «زایش سوژه» منتقل کند.
بخش عمده این امر از خلال تغییر موضع انسان نسبت به «دانش» و «دانشگاه» انجام میگیرد که در تاریخ غرب از امری الهیاتی به امری سکولار بدل میشود و بهترین نشانه آن ظهور «دائره المعارف» در برابر ضد الگوی «کتاب مقدس » است.
شکست نظریه ایدئولوژیک ملی گرایانه برغم میلیون ها کشته با جنگ جهانی اول به اثبات می رسد زیرا از درون آن هولوکوست بیرون می آید. این در ح الی است که شکست سایر اشکال اتوپیایی مثل کمونیسم روسی ، چینی، کوبایی، آسیایی، غربی و... هر یک به گونه ای از خشونت غیر قابل تداوم می انجامد که قرن بیستم را بدل به قرنی جهنمی از استیلای ایدئولوژی ها و شکست های پی درپی آنها با برجای گذاشتن قربانیان می کند.
فلسفه پسا مدرن (فوکو، دریدا، بودریار، ...) و جامعه شناسی پسا مدرن ( بوردیو، مورن، تورن، ...) هر چند لزوما صفت «پسا مدرن» را نمی پذیرند، پاسخی گسترده هستند برای آ ن که بتوان از عقده هولوکوست خارج شد و چشم اندازهای جدیدی برای انسانیت پیش رویش قرار داده لزوما باید به دو مساله اساسی پاسخ دهد آ ن مساله یا پرسمان «دانش» از یک سو و مساله «قدرت» از سوی دیگر است.
جامعه شناسی مدرن و پسامدر ن از این ل ح اظ به پدران ابتدای قرن بیستم باز می گردد: وبر و دورکیم. از ا ین رو این جامعه شناسی پاسخ های خود را عمدتا نه در نظریه به طور خاص بلکه در نظریه روش به طور خاص می جوید.
نظام اجتماعی در این نظریه ها، عمدتا نظامی چرخه ای از دو پرسمان قدرت دانش است و نهادهای آنها یعنی دولت و دانشگاه است.
در این ح الت، هر دو این حوزه ها نه به مثابه ی ح وزه ها و نهادهایی فی ذاته دارای معنا و کارکرد، بلکه به مثابه محصولات و نتایج اجتماعی شدن/ کردن و تبدیل امر اجتماعی به کنش اجتماعی مورد توجه است.
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : powerpoint (..ppt) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد اسلاید : 26 اسلاید
قسمتی از متن powerpoint (..ppt) :
بنام خدا
نظریه بوردیویی با تاکید بر نظام دانشگاهی
مقدمه
برای درک رویکرد بوردیویی به دانش و دانشگاه باید آن را در رابطه با پرسمان عمومی غرب در مدرنیته، قدرت و دانش از یک سو و پرسمان بوردیویی جامعهشناسی از سوی دیگر قرار داد.
مدرنیته غرب را به مثابه یک تروما (ضربه) تجربه میکند که از «عصر طلایی» ( belle époque ) قرن نوزدهمی به «عصر اردوگاهها» یا «عقده هولوکوست» (قرن بیستمی) تجربه میشود.
عصر طلایی به دنبال باز تولید نمادین – شناختی – زبانی عصر نوزایی (رنسانس) در دین و هنر است: پروتستانتیسم و هنر مدرن (انسان محوری به جای خدا محوری) که هر دو بر پایه بازسازی دولت مطلقه سلطنتی (پری آندرسون) به دولت – ملت یا دولت ملی (بندیکت آندرسون) روی مدل انقلاب فرانسه قرار دارد.
این حرکت اساس خود را بر تغییر پایه مشروعیت از بالا (خداوند) به پایین(مردم) مییابد. و پرسمان اصلی آن بنابراین «مشروعیت» و «قدرت» است که در نزد فیلسوفانی هابز و روسو آغاز شده است و در دوگانه طبیعت/ فرهنگ و سپس در نزد فیلسوفانی چون هگل/ نیچه بر پایه اخلاق/ قدرت ادامه مییابد.
قرن نوزدهم، رومانتیسیسم خود را دارد که باید فرایند عمومی «طبیعی کردن» ( naturalization ) فرهنگ را انجام دهد، و «ملت» را بیافریند و بدینترتیب مشروعیت را از بالا با «مرگ خدا» به پایین، «زایش سوژه» منتقل کند.
بخش عمده این امر از خلال تغییر موضع انسان نسبت به «دانش» و «دانشگاه» انجام میگیرد که در تاریخ غرب از امری الهیاتی به امری سکولار بدل میشود و بهترین نشانه آن ظهور «دائره المعارف» در برابر ضد الگوی «کتاب مقدس » است.
شکست نظریه ایدئولوژیک ملی گرایانه برغم میلیون ها کشته با جنگ جهانی اول به اثبات می رسد زیرا از درون آن هولوکوست بیرون می آید. این در ح الی است که شکست سایر اشکال اتوپیایی مثل کمونیسم روسی ، چینی، کوبایی، آسیایی، غربی و... هر یک به گونه ای از خشونت غیر قابل تداوم می انجامد که قرن بیستم را بدل به قرنی جهنمی از استیلای ایدئولوژی ها و شکست های پی درپی آنها با برجای گذاشتن قربانیان می کند.
فلسفه پسا مدرن (فوکو، دریدا، بودریار، ...) و جامعه شناسی پسا مدرن ( بوردیو، مورن، تورن، ...) هر چند لزوما صفت «پسا مدرن» را نمی پذیرند، پاسخی گسترده هستند برای آ ن که بتوان از عقده هولوکوست خارج شد و چشم اندازهای جدیدی برای انسانیت پیش رویش قرار داده لزوما باید به دو مساله اساسی پاسخ دهد آ ن مساله یا پرسمان «دانش» از یک سو و مساله «قدرت» از سوی دیگر است.
جامعه شناسی مدرن و پسامدر ن از این ل ح اظ به پدران ابتدای قرن بیستم باز می گردد: وبر و دورکیم. از ا ین رو این جامعه شناسی پاسخ های خود را عمدتا نه در نظریه به طور خاص بلکه در نظریه روش به طور خاص می جوید.
نظام اجتماعی در این نظریه ها، عمدتا نظامی چرخه ای از دو پرسمان قدرت دانش است و نهادهای آنها یعنی دولت و دانشگاه است.
در این ح الت، هر دو این حوزه ها نه به مثابه ی ح وزه ها و نهادهایی فی ذاته دارای معنا و کارکرد، بلکه به مثابه محصولات و نتایج اجتماعی شدن/ کردن و تبدیل امر اجتماعی به کنش اجتماعی مورد توجه است.