پیشینه و مبانی نظری تعصب،نظریه وریشه های تعصب

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..docx) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 30 صفحه

 قسمتی از متن word (..docx) : 
 

‏فهرست مطالب:
‏تعصب
‏اقسام‏ ‏تعصّب
‏فطری‏ ‏بودن‏ ‏غیرت‏ ‏و‏ ‏تعصب
‏عوامل‏ ‏و‏ ‏مؤلفه‏ ‏های‏ ‏تعصب‌ورزی
‏آثار‏ ‏تحجّر‏ ‏و‏ ‏تعصب‏ ‏ورزی
‏مفاسد‏ ‏تعصب‏
‏ریشه‏ ‏های‏ ‏تعصّب‏
‏نظریه‏ ‏های‏ ‏تعصب‏ :
‏انواع‏ ‏تعصب
‏2-3-2 ‏رابطه‏ ‏تعصب‏ ‏و‏ ‏عزت‏ ‏نفس‏:‏
‏2-3-3 ‏رابطه‏ ‏تعصب‏ ‏و‏ ‏خلاقیت‏:
‏2-4 ‏پیشینه‌ی‏ ‏پژوهشی
‏2-4-1 ‏پیشینه‌ی‏ ‏خارجی
‏2-4-2- ‏پیشینه‌ی‏ ‏داخلی
‏فهرست‏ ‏منابع
‏منابع‏ ‏فارسی
‏منابع‏ ‏لاتین
‏تعصب
‏تعصّب‏ ‏از‏ ‏مادّه‏ «‏عَصَبَ‏»‏ ‏در‏ ‏اصل‏ ‏به‏ ‏معنای‏ ‏رشته‏ ‏هایی‏ ‏است‏ ‏که‏ ‏مفاصل‏ ‏استخوانها‏ ‏و‏ ‏عضلات‏ ‏را‏ ‏به‏ ‏هم‏ ‏پیوند‏ ‏می‌دهد‏. ‏سپس‏ ‏این‏ ‏مادّه‏ ‏به‏ ‏معنای‏ ‏هر‏ ‏نوع‏ ‏وابستگی‏ ‏شدید‏ ‏فکری‏ ‏و‏ ‏عملی‏ ‏آمده‏ ‏است‏ ‏که‏ ‏غالبا‏ ‏بار‏ ‏منفی‏ ‏دارد؛‏ ‏هر‏ ‏چند‏ ‏وابستگی‏ ‏مثبت‏ ‏نیز‏ ‏در‏ ‏مفهوم‏ ‏آن‏ ‏هست‏ (‏حسینی،‏ 1386).
‏درلغت‏ ‏نامه‏ ‏دهخدا‏ ‏در‏ ‏معنای‏ ‏تعصب‏ ‏کردن‏ ‏آمده‏ ‏است‏:" ‏جانب‏ ‏داری‏ ‏کردن،‏ ‏طرفداری‏ ‏شدید‏ ‏کردن،‏ ‏حمایت‏ ‏بدون‏ ‏چون‏ ‏و‏ ‏چرا‏ ‏کردن،‏ ‏عصبیت‏ ‏کردن‏" (‏لغت‏ ‏نامه‏ ‏دهخدا‏).
‏تعصب‏ ‏در‏ ‏فرهنگ‏ ‏عمید،‏ ‏جانب‏ ‏داری‏ ‏کردن‏ ‏از‏ ‏کسی‏ ‏یا‏ ‏از‏ ‏طریقه‏ ‏و‏ ‏مذهبی،‏ ‏حمایت‏ ‏و‏ ‏یاری‏ ‏کردن،‏ ‏به‏ ‏چیزی‏ ‏دلبسته‏ ‏و‏ ‏مقید‏ ‏بودن‏ ‏و‏ ‏سخت‏ ‏از‏ ‏آن‏ ‏دفاع‏ ‏کردن،‏ ‏معنی‏ ‏شده‏ ‏است‏ (‏فرهنگ‏ ‏عمید‏).
‏همچنان‏ ‏دیگر‏ ‏فرهنگ‏ ‏ها‏ ‏تعصب‏ ‏را‏ ‏جانب‏ ‏داری‏ ‏کردن،‏ ‏حمایت‏ ‏کردن،‏ ‏حمیت‏ ‏داشتن،‏ ‏پرخاش‏ ‏کردن،‏ ‏سخت‏ ‏گرفتن،‏ ‏حمیت،‏ ‏عصبیت‏ ‏وسختگیری‏ ‏ترجمه‏ ‏کرده‏ ‏اند‏. ‏تا‏ ‏این‏ ‏جا‏ ‏فکر‏ ‏نمی‌شود‏ ‏نقصی‏ ‏کلی‏ ‏یا‏ ‏جزیی‏ ‏درآن‏ ‏متصور‏ ‏باشد‏ ‏و‏ ‏مورد‏ ‏نکوهش‏ ‏قرارگیرد‏. ‏چه‏ ‏بسا‏ ‏که‏ ‏در‏ ‏مواردی‏ ‏مثبت‏ ‏و‏ ‏پسندیده‏ ‏نیزمی‏ ‏باشد‏. ‏اما‏ ‏کاربرد‏ ‏این‏ ‏واژه‏ ‏در‏ ‏اصطلاح‏ ‏در‏ ‏واقع‏ ‏مغایر‏ ‏و‏ ‏مناقض‏ ‏معنای‏ ‏لغوی‏ ‏آن‏ ‏است‏ (‏رومان،‏ 1387).
‏”‏تعصب‏”‏ ‏و‏”‏عصبیت‏”‏ ‏در‏ ‏اصل‏ ‏از‏ ‏ماده‏”‏عصب‏”‏ ‏به‏ ‏معنی‏ ‏رگ‏ ‏ها‏ ‏و‏ ‏پی‌هایی‏ ‏است‏ ‏که‏ ‏مفاصل‏ ‏را‏ ‏به‏ ‏هم‏ ‏ارتباط‏ ‏می‌دهد،‏ ‏سپس‏ ‏هر‏ ‏گونه‏ ‏ارتباط‏ ‏و‏ ‏به‏ ‏هم‏ ‏پیوستگی‏ ‏را‏ ‏تعصب‏ ‏و‏ ‏عصبیت‏ ‏نامیده‌اند،‏ ‏اما‏ ‏معمولا‏ ‏این‏ ‏لفظ‏ ‏در‏ ‏مفهوم‏ ‏افراطی‏ ‏و‏ ‏مذموم‏ ‏آن‏ ‏به‏ ‏کار‏ ‏می‌رود‏. ‏تعصب‏ ‏و‏ ‏تحجر‏ ‏به‌‏ ‏معنای‌‏ ‏ایستایی،‏ ‏تحول‌‏ ‏ناپذیری،‏ ‏جمود‏ ‏و‏ ‏برنتابیدن‌‏ ‏فرهنگ‌‏ ‏و‏ ‏ارزش‌های‏ ‏حق‌‏ ‏و‏ ‏متعالی‌‏ ‏است‌‏ ‏که‌‏ ‏هم‌‏ ‏در‏ ‏ساحت‌‏ ‏بینش‌‏ ‏و‏ ‏دانش‌‏ (‏تحجر‏) ‏و‏ ‏هم‌‏ ‏در‏ ‏حوزه‌‏ ‏گرایش‌‏ ‏و‏ ‏رفتار‏ (‏جمود‏) ‏بروز‏ ‏و‏ ‏ظهور‏ ‏دارد‏ ‏و‏ ‏عقل‌‏ ‏و‏ ‏دل‌‏ ‏و‏ ‏ابزارهای‌‏ ‏معرفت‌یاب‌‏ ‏و‏ ‏منابع‌‏ ‏شناخت‌زا‏ ‏را‏ ‏نیز‏ ‏شامل‌‏ ‏می‌گردد‏ (‏مطهری،‏ 1377).
‏تعصب،‏ ‏حالتى‏ ‏روانى‏ ‏است‏ ‏كه‏ ‏به‏ ‏صورت‏ ‏حمايت‏ ‏و‏ ‏دفاع‏ ‏از‏ ‏خود‏ ‏و‏ ‏متعلقات‏ ‏خود‏ ‏بروز‏ ‏مى‏كند‏. ‏اين‏ ‏تعلقات،‏ ‏شامل‏ ‏وابستگى‏هاى‏ ‏دينى،‏ ‏ملكى،‏ ‏وطنى،‏ ‏ملى،‏ ‏منطقه‏اى‏ ‏و‏ ‏حتى‏ ‏شغلى‏ ‏و‏ ‏روابط‏ ‏استاد‏ ‏و‏ ‏شاگرد‏ ‏مى‏باشد‏. ‏اين‏ ‏حالت،‏ ‏ريشه‏ ‏در‏ ‏خودخواهى،‏ ‏خود‏ ‏پرستى‏ ‏و‏ ‏سلطه‏ ‏بر‏ ‏تمامى‏ ‏فعاليت‏هاى‏ ‏درونى‏ ‏و‏ ‏برونى‏ ‏دارد‏ ‏و‏ ‏به‏ ‏همين‏ ‏خاطر،‏ ‏از‏ ‏رذائل‏ ‏اخلاقى‏ ‏شمرده‏ ‏شده،‏ ‏منشأ‏ ‏بسيارى‏ ‏از‏ ‏مفاسد‏ ‏اخلاقى‏ ‏و‏ ‏رفتارى‏ ‏مى‏گردد‏(‏سایت‏ ‏آیینه‏ ‏رشد،‏ 1384).
‏تعصب‏ ‏در‏ ‏اصطلاح‏ ‏سختگیری‏ ‏خود‏ ‏خواهانه،‏ ‏پرخاشگرانه‏ ‏و‏ ‏گاه‏ ‏ستیزه‏ ‏جویانه‏ ‏برای‏ ‏نشان‏ ‏دادن‏ ‏برتری‏ ‏غیرواقعی‏ ‏نسبت‏ ‏به‏ ‏همتاها‏ ‏درشرایط‏ ‏و‏ ‏موقعیت‏ ‏های‏ ‏همسان‏ ‏است‏. ‏از‏ ‏این‏ ‏دید‏ ‏گاه‏ ‏تعصب‏ ‏رنگ‏ ‏منفی‏ ‏به‏ ‏خود‏ ‏می‏ ‏گیرد‏ ‏وباعث‏ ‏ایجاد‏ ‏مشکل‏ ‏های‏ ‏اساسی‏ ‏دریک‏ ‏اجتماع،‏ ‏در‏ ‏بین‏ ‏اقوام،‏ ‏مذاهب‏ ‏وسایر‏ ‏گروهای‏ ‏انسانی‏ ‏می‏ ‏گردد‏ (‏رومان،‏ 1387).