صفحه محصول - پاورپوینت کامل و جامع با عنوان بررسی دستگاه های فتومتری (Photometery) در 34 اسلاید

توضیحات

فلیم‏ فتومتر جهت اندازه‏ گیری کمی عناصر سدیم، پتاسیم و لیتیوم در مایعات بیولوژیک مورد استفاده قرار می‏گیرد. لیتیوم در غلظت‏های بسیار کم در سرم خون وجود دارد و بیشتر در بیماران روانی که از لیتیوم برای درمان استفاده می کنند، درخواست و اندازه‏گیری می‏شود. راه دیگر جهت اندازه‏گیری این ترکیبات، استفاده از الکترودهای انتخابی (Ion selective electrode) است.

اتم بسیاری از عناصر فلزی هنگامی که انرژی کافی از حرارت دریافت می‏کنند، این انرژی را در طول موج مشخصی منتشر می‏نمایند. مقدار مشخصی انرژی گرمایی به وسیله یک الکترون اربیتال جذب می‏شود. الکترون‏ها در سطح انرژی بالاتر ناپدید شده و به حالت برانگیخته در می‏ایند. این الکترون‏های برانگیخته انرژی خود را به شکل فوتون‏های نور در طول موج مشخص منتشر و به وضعیت اولیه خود بر می‏گردند. انرژی که به صورت نور منتشر می‏شود ممکن است برای هر عنصر در طیف معینی از طول موج‏ها خارج شود، که بستگی به مقدار انرژی جذب شده توسط عنصر و تهییج الکترون‏های ان به سطوح مختلف انرژی دارد. مثلا سدیم انرژی را عمدتا در طول موج 589 نانومتر منتشر می‏کند که زرد رنگ بوده و در نتیجه برگشت الکترون‏های برانگیخته لایه ظرفیت از اربیتال p3 به وضعیت پایه یا اربیتال s3 بوده و در طول موج‏های دیگر نیز دارای انتشارهای ضعیف‏تری است. شدیدترین انتشار برای پتاسیم و لیتیوم نیز به ترتیب در طول موج های 767 و 671 نانومتر است. در طول موج انتخابی برای یک عنصر باید نور از شدت کافی برخوردار بوده تا حساسیت را لازم داشته و از طرفی با طول موج سایر عناصر، تداخل نداشته باشد.

فلزات قلیایی در مقایسه با سایر عناصر در اسباب سوزاننده (Burner) فلیم‏ فتومتر برانگیخته می‏شوند. لیتیوم، سدیم و پتاسیم به ترتیب ایجاد رنگ‏های قرمز، زرد و بنفش می‏کنند. در وضعیت‏های ثابت و کنترل شده، شدت نور تولید شده در طول موج معین نسبت مستقیم با تعداد اتم‏های برانگیخته شده دارد که این‏ها نیز به نوبه خود نسبت مستقیم با تعداد اتم‏های موجود در محلول دارند. در مورد فلزاتی مانند سدیم تنها 1 تا 5 درصد اتم‏های موجود در محلول در شعله برانگیخته می‏شوند. حتی با این درصد کم از اتم‏های برانگیخته شده، روش فلیم ‏فتومتری، حساسیت کافی برای اندازه ‏گیری فلزات قلیایی را در بیشتر موارد دارد. سایر کاتیون‏ها مانند کلسیم به راحتی در شعله معمولی ازمایشگاه برانگیخته نشده و در این موارد مقدار نور خارج شده همیشه از حساسیت کافی برای انالیز در روش فلیم‏ فتومتری برخوردار نیست. در این موارد می‏توان برای ایجاد حساسیت بیشتر از شعله‏ های با دمای بالاتر استفاده نمود.

طیف سنجی نوری یا اسپکتروفتومتری (به انگلیسی: Spectrophotometry) در شیمی، روشی است برای سنجش و مطالعه طیف الکترومغناطیسی. در این روش با استفاده از میزان اندازه جذب نور نمونه ها، غلظت انها را تعیین می کند. همچنین از ان می توان برای تجزیه و تحلیل نمونه های دی ان ای و اران ای استفاده نمود.

این شیوه در دستگاه طیف سنج نوری با نام اسپکتروفوتومتر مورد استفاده قرار می گیرد.

در اسپکتوفتومتری مریی، جذب یا انتقال ماده می تواند به وسیله رنگ مشاهده شده تعیین شود. برای نمونه محلولی که نور را در بالاتر از طیف مریی است و هیچ طول موج مریی را عبور نمی دهد به طور تیوری به رنگ سیاه است. از سویی دیگر اگر همه طول مریی را عبور دهد و هیچ نوری را جذب نمی کند نمونه محلول به رنگ سفید است. اگر نمونه محلول رنگ قرمز را جذب کند برابر با 700 نانومتر به رنگ سبز ظاهر می شود چون سبز رنگ مکمل قرمز است. اسپکتوفتومترهای مریی در عمل از منشوری برای خرد کردن طیف معینی از طول موج استفاده می کنند (فیلتر امواج نوری دیگر) به همین دلیل شعاع ویژه ای از نور از طریق نمونه محلول عبور می کند.

فهرست مطالب:

دستگاه Spectrophotometer

امواج الکترومغناطیس

نور مریی

طیف مادون قرمز

طیف ماوراء بنفش

انرژی فوتون نوری

اساس کار

اماده سازی نمونه

قانون بیر-لامبرت

قسمتهای مختلف دستگاه

منبع تغذیه