تحقیق در مورد جلال الدين مولوي

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 5 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

1
‏جلالدین محمد یلخی معروف به مولوی(یا مولانا)
‏جلال‌الدین محمد ابن محمد ابن حسین حسینی خطیبی بکری بلخی‏ معروف به ‏جلال‌الدین رومی‏، ‏جلال‌الدین بلخی‏، ‏رومی‏، ‏مولانا‏ و ‏مولوی‏ (‏۶۰۴‏ - ‏۶۷۲ (قمری)‏) از زبده‌ترین عارفان و یکی از مشهورترین شاعران ایرانی و ‏فارسی‌زبان‏ به شمار می‌آید. نام او محمد و لقبش در دوران حیات خود «جلال‌الدین» و گاهی «خداوندگار» و «مولانا خداوندگار» بوده و لقب «مولوی» در قرن‌های بعد (ظاهراً از قرن نهم) برای وی به کار رفته ‏[‏نیاز به ذکر منبع‏]‏و از برخی از اشعارش تخلص او را «خاموش» و «خموش» و «خامش» دانسته‌اند. خانواده‏ٔ‏ وی از خانواده‌های محترم ‏بلخ‏ بود و گویا نسبش به خلیفه‏ٔ‏ دوم ‏ابوبکر‏ می‌رسد و پدرش هم از سوی مادر به قولی دخترزاده‏ٔ‏ ‏سلطان محمد خوارزمشاه‏ بود، هرچند «‏بدیع‌الزمان فروزانفر‏» از مولاناشناسان نامدار با ارائه‏ٔ‏ دلایل کافی این نظریه را رد کرده‌است.
‏مولوی‏ در مورد خویش چنین سروده‌است:
‏هوسی است در سر من که سر بشر ندارد
‏من از این هوس چنانم که ز خود خبر ندارم
‏دو هزار ملک بخشد شه عشق هر زمانی
‏من از او به جز جمالش طلبی دگر ندارم
‏زندگی‌نامه