تحقیق در مورد جايگاه‌ عرف‌ در حقوق‌ بين‌ الملل‌ و حقوق‌ اسلام‌ 18 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 18 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏عرف‏........................‏..................................................‏.........‏............. &‏ 2
‏جايگاه‏‌‏ عرف‏‌‏ در حقوق‏‌‏ بين‏‌‏ الملل‏‌‏ و حقوق‏‌‏ اسلام‏‌
‏چكيده: مقالة حاضر، تلاشي است جهت بررسي جايگاه عُرف در حقوق بين‏‏‏الملل و حقوق اسلام، به اين معنا كه مي‏‏‏توان گفت عُرف و عادت، قديمي‏‏‏ترين پديدة حقوقي است و از زمانهاي بسيار كهن تا گذشته‏‏‏اي كه چندان دور نيست، تنها مظهر و جلوگاه حقوق بوده است.
‏نگارنده، براي بررسي تفصيلي در ابتدا به بحث عُرف در حقوق بين‏‏‏الملل‏ ‏ رُم، آنگلوساكسون و كامن لا مي‏‏‏پردازد. در ادامه، عرف در قانون و حقوق اسلام را بحث كرده و نمونه‏‏‏هايي از مصاديق عُرف در حقوق اسلام و نقش عرف در پيدايش نظام ديات در اسلام را مورد بررسي قرار داده است.
‏نويسنده، در پايان نتيجه مي‏‏‏گيرد كه نظام ديات يك حكم تأسيسي اسلام نيست، بلكه اسلام آن را امضا كرده و جزء احكام امضائي است و عرف و عادت در پيدايش آن نقش بسزايي را به عهده داشته است. همچنين با توجه به مطالب ذكر شده به دست مي‏‏‏آيد كه پرداخت ديه از طرف عاقله نيز تابع عُرف است.
‏كليدواژه‏‏‏ها: عرف، عرف در حقوق بين‏‏‏الملل، عرف در حقوق اسلام.
‏گفتار اول‏‌‏: عرف‏‌‏ در حقوق‏‌‏ بين‏‌‏ الملل‏‌
‏1ـ مقدمه‏‌
‏ ‏هرچه‏‌‏ در تاريخ‏‌‏ زندگي‏‌‏ اجتماعي‏‌‏ بشر به‏‌‏ دورانهاي‏‌‏ گذشته‏‌‏تر و دورتر بازگرديم‏‌‏ نيروي‏‌‏ نظام‏‌‏ خانوادگي‏‌‏ را كه‏‌‏ به‏‌‏ شكل‏‌‏ عرف‏‌‏ متجلي‏‌‏ بوده‏‌‏ استوارتر مي‏‌‏يابيم‏‌‏. چنان‏‌‏ كه‏‌‏ در دوران‏‌‏ كنوني‏‌‏ نيز نظام‏‌‏ زندگي‏‌‏ جوامع‏‌‏ بَدَوي‏‌‏ كه‏‌‏ در گوشه‏‌‏ و كنار كرة‏‌‏ زمين‏‌‏ وجود دارند جز به‏‌‏ صورت‏‌‏ عرفي‏‌‏ نيست‏‌‏ و اين‏‌‏ نشانه‏‌‏اي‏‌‏ از دورانهاي‏‌‏ نخستين‏‌‏ ملل‏‌‏ متمدن‏‌‏ فعلي‏‌‏ مي‏‌‏باشد كه‏‌‏ قرنها راه‏‌‏ كمال‏‌‏ را پيموده‏‌‏اند و اينك‏‌‏ در مدارج‏‌‏ عالي‏‌‏ مدنيت‏‌‏ ره‏‌‏ مي‏‌‏سپرند.
‏ ‏بنابراين‏‌‏ مي‏‌‏توان‏‌‏ گفت‏‌‏ عرف‏‌‏ و عادت‏‌‏ قديمي‏‌‏ترين‏‌‏ پديدة‏‌‏ حقوقي‏‌‏ است‏‌‏ و از زمانهاي‏‌‏ بسيار كهن‏‌‏ تا گذشته‏‌‏اي‏‌‏ كه‏‌‏ چندان‏‌‏ دور نيست‏‌‏ تنها مظهر و جلوگاه‏‌‏ حقوق‏‌‏ بوده‏‌‏ چنان‏‌‏ كه‏‌‏ مارك‏‌‏ رگلاند تصريح‏‌‏ كرده‏‌‏: ‏«‏در حقيقت‏‌‏ عرف‏‌‏ منبع‏‌‏ اول‏‌‏ حقوق‏‌‏ و نخستين‏‌‏ مظهر آن‏‌‏ است‏‌»‏ و پيش‏‌‏ از به‏‌‏ وجود آمدن‏‌‏ حقوق‏‌‏ كتبي‏‌‏ حاكميت‏‌‏ بلامنازعي‏‌‏ داشته‏‌‏ و با دقت‏‌‏ و خشونت‏‌‏ مورد عمل‏‌‏ و اِغماض‏‌‏ و چون‏‌‏ و چرا در آن‏‌‏ را نداشته‏‌‏ است‏‌‏. بديهي‏‌‏ است‏‌‏ همان‏‌‏طور كه‏‌‏ به‏‌‏ نظر بشر زيباييهاي‏‌‏ طبيعت‏‌‏ با زشتيها همراه‏‌‏ هم‏‌‏ هستند عرفهاي‏‌‏ آن‏‌‏ أعصار نيز ضمن‏‌‏ آنكه‏‌‏ حافظ‏‌‏ بخشي‏‌‏ از حقوق‏‌‏ طبيعي‏‌‏ و برخي‏‌‏ از سجاياي‏‌‏ اخلاقي‏‌‏ بوده‏‌‏ مقررات‏‌‏ ناهنجار و نامطلوبي‏‌‏ نيز در برداشته‏‌‏ است‏‌‏. وضع‏‌‏ انحصاري‏‌‏ عرف‏‌‏ ديري‏‌‏ نپاييد و تحولي‏‌‏ كه‏‌‏ به‏‌‏ مرور در همه‏‌‏ شئون‏‌‏ زندگي‏‌‏ بشر رخ‏‌‏ داد، در صحنة‏‌‏ حقوق‏‌‏ نيز ظاهر گرديد. انسان‏‌‏ از ديرباز متوجه‏‌‏ شده‏‌‏ بود كه‏‌‏ مدون‏‌‏ نبودن‏‌‏ عرف‏‌‏ چه‏‌‏ اشكالات‏‌‏ جدّي‏‌‏ در زندگي‏‌‏ اجتماعي‏‌‏ وي‏‌‏ پديد مي‏‌‏آورد. بدين‏‌‏ مناسبت‏‌‏ از عهد باستان‏‌‏ پس‏‌‏ از رواج‏‌‏ كتابت‏‌‏ گاه‏‌‏ به‏‌‏ گاه‏‌‏ كوششهايي‏‌‏ به‏‌‏ عمل‏‌‏ مي‏‌‏آورد تا منبع‏‌‏ جديدي‏‌‏ به‏‌‏ شكل‏‌‏ كتبي‏‌‏ براي‏‌‏ حقوق‏‌‏ ايجاد نمايد. قوانين‏‌‏ سومري‏‌‏ و كتيبة‏‌‏ حمورابي‏‌‏ كه‏‌‏ در حدود 2000 سال