تحقیق در مورد زندگی نامه مالک اشتر 18 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..docx) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 17 صفحه

 قسمتی از متن word (..docx) : 
 

2
‏بخشی از کتاب اصحاب امام علی (علیه السلام
‏مروری بر زندگی مالك اشتر نخعى (مالك بن حارث)
‏کتاب اصحاب امام علی (ع) مشتمل بر نام و زندگی نامه ۱۱۱۰ صحابی امیرمومنان تالیف استاد محقق آیت الله ناظم زاده قمی در دست چاپ و انتشار است که مقاله مالک اشتر نخعی که از تحقیق های‏ ‏جامع و منحصر به فرد درباره این صحابی بزرگ امیرالمومنین است، ‏ ‏را از آن کتاب در اینجا نقل کرده ایم. لازم به ذکر است که این مقاله غلط گیری و ویرایش نهایی نشده است.
‏ ‏تولد
‏ ‏مالك فرزند «حارث بن عبد يغوث نخعى» معروف به «مالك‏ ‏اشتر»(1)، كنيه‏ ‏اش ابو‏ ‏ابراهيم است وى از اهالى يمن بود كه در زمان رسول خدا‏ ‏(صلى الله عليه وآله) به شرف اسلام نايل آمد و چون به ديدار پيامبر‏ ‏(صلى الله عليه وآله)توفيق نيافت لذا او را جزو تابعين به شمار آورده‏ ‏اند.(2)مالك از يمن به كوفه آمد و در همان جا ساكن گرديد و چون مردى شجاع و دلاورى با تقوا بود در جنگ‏ ‏ها و فتوحات اسلامى از جمله در جنگ تبوك در سال ‏13‏ ‏هجرى در عصر خلافت ابوبكر به مصاف روميان رفت(3) و در فتح دمشق به فرماندهى ابو‏ ‏عبيده جراح شركت داشت(4).او در عين دلاورى مقابل دشمنان و منحرفان در برابر ضعيفان و درماندگان دلى رحيم و قلبى مهربان داشت.او در زمان خلافت عثمان به علت اعتراض به كارگزار ناصالح كوفه به شام تبعيد شد و از آن جا به كوفه بازگردانده و سپس به «حمص» تبعيد گرديد و سرانجام در سرنگونى خلافت عثمان به يارى اصحاب رسول خدا‏ ‏(صلى الله عليه وآله)شتافت.
‏مالك پس از كشته شدن عثمان، در خلافت امير مؤمنان (عليه السلام) بسيار تلاش كرد و با حضرت بيعت نمود و از سرداران بزرگ سپاه حضرت گرديد. وى از شيعيان بسيار پاى‏ ‏بند و يارى دهندگان به اميرالمؤمنين (عليه السلام) بود، به طورى كه رابطه دوستى او با مولاىمتقيان آن قدر زياد بود كه امام على (عليه السلام) پس از مرگ وى فرمود: «رحم الله مالكاً، فلقد كان لى كما كنت لرسول الله (صلى الله عليه وآله); خداوند مالك را رحمت كند، او براى من همان گونه بود كه من براى رسول خدا (صلى الله عليه وآله)بودم.»
‏از آن جا كه معاويه از اين رابطه معنوى بين امام‏ ‏(عليه السلام) و مالك آگاهى داشت دستور داده بود كه در خطبه‏ ‏ها علاوه بر لعن اميرالمؤمنين‏ ‏(عليه السلام)، امام حسن‏ ‏(عليه السلام) و امام حسين‏ ‏(عليه السلام)، نيز به مالك اشتر و عبدالله بن عباس لعن هم كنند.(۵)
‏در شجاعت و دلاورى اين مرد الهى همين بس كه ابن ابى الحديد درباره‏ ‏اش مى‏ ‏گويد: پاداش مادرى كه چون مالك اشتر را پرورده است با خدا باد، كه اگر كسى سوگند بخورد كه خداوند متعال ميان عرب و عجم شجاع‏ ‏تر از او، جز استادش على‏ ‏(عليه السلام) نيافريده است، من ‏بر او بيم گناه ندارم، و چه نيكو گفته است آن كسى كه وقتى درباره مالك اشتر از او پرسيدند، گفت: من درباره مردى كه زندگانى او مردم شام را شكست داد و مرگش مردم عراق را شكست داد، چه بگويم؟(6)