تحقیق در مورد شهر و شهرنشيني

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 14 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏شهر‏ ‏و‏ ‏شهرنشيني
‏
‏اداره‏ ‏شهرها‏
‏مديريت‏ ‏يعني‏ « ‏كار‏ ‏كردن‏ ‏با‏ ‏افراد‏ ‏و‏ ‏گروهها‏ ‏براي‏ ‏رسيده‏ ‏به‏ ‏مقاصد‏ ‏سازمان‏ » . ‏وظايف‏ ‏مديريت‏ ‏عبارتند‏ ‏از‏ ‏برنامه‏‌‏ريزي‏، ‏سازماندهي‏، ‏نظارت‏ ‏و‏ ‏انگيزش‏ . ‏تمامي‏ ‏اين‏ ‏وظايف‏ ‏براي‏ ‏مديريت‏ ‏شهري‏ ‏نيز‏ ‏متصور‏ ‏است‏. ‏مديريت‏ ‏شهري‏ ‏بايد‏ ‏براي‏ ‏شهر‏ ‏برنامه‏‌‏ريزي‏ ‏كند‏، ‏فعاليتهاي‏ ‏شهر‏ ‏را‏ ‏سازمان‏ ‏دهد‏،‏بر‏ ‏فعاليتهاي‏ ‏انجام‏ ‏شده‏ ‏نظارت‏ ‏كند‏، ‏حتي‏ ‏براي‏ ‏انجام‏ ‏بهينه‏ ‏امور‏، ‏انگيزش‏ ‏لازم‏ ‏را‏ ‏در‏ ‏سازمان‏ ‏مديريت‏ ‏شهري‏ ‏و‏ ‏ساير‏ ‏سازمانها‏ ‏و‏ ‏شهروندان‏ ‏ايجاد‏ ‏نمايد‏ (‏سعيدنيا‏، 1378. ‏به‏ ‏نقل‏ ‏از‏ ‏پاول‏‌‏هوس‏ ‏و‏ ‏كنت‏ ‏ايچ‏ ‏بلانچارد‏) . ‏معمولاً‏ ‏مديريت‏ ‏شهري‏ ‏به‏ ‏عنوان‏ ‏زير‏ ‏مجموعه‏‌‏اي‏ ‏از‏ ‏حكومت‏ ‏محلي‏ ‏تعريف‏ ‏شده‏ ‏و‏ « ‏شهرداري‏ »‌ ‏خوانده‏ ‏مي‏ ‏شود‏. ‏همچنين‏ ‏مديريت‏ ‏شهري‏ ‏به‏ ‏مثابه‏ ‏نظامي‏ ‏است‏ ‏كه‏ ‏داراي‏ ‏وروديها‏ ‏و‏ ‏خروجيهاي‏ ‏مشخصي‏ ‏باشد‏.
‏سير‏ ‏مديريت‏ ‏شهري‏ ‏در‏ ‏ايران
‏فعاليتهاي‏ ‏شهرداري‏ ‏را‏ ‏به‏ ‏شكل‏ ‏نوين‏ ‏بي‏‌‏ترديد‏ ‏بايد‏ ‏مربوط‏ ‏به‏ ‏دوره‏ ‏بعد‏ ‏از‏ ‏مشروطيت‏ ‏دانست‏. ‏اين‏ ‏دوران‏ ‏با‏ ‏تصويب‏ ‏قانون‏ ‏بلديه‏ ‏در‏ ‏دوره‏ ‏اول‏ ‏مجلس‏ ‏شوراي‏ ‏ملي‏ ‏به‏ ‏سال‏ 1286 ‏هـ‏، ‏ش‏، ‏آغاز‏ ‏گرديد‏. ‏نخستين‏ ‏شهرداريي‏ ‏كه‏ ‏براساس‏ ‏قانون‏ ‏جديد‏ ‏تأسيس‏ ‏شد‏، ‏شهرداري‏ ‏تهران‏ ‏بود‏ ‏كه‏ ‏با‏ ‏تشكيلات‏ ‏جديد‏ ‏در‏ ‏همان‏ ‏سال‏ (1286) ‏تقريباً‏ ‏بلافاصله‏ ‏پس‏ ‏از‏ ‏تصويب‏ ‏قانون‏ ‏پايه‏‌‏گذاري‏ ‏شد‏ ‏و‏ ‏با‏ ‏تشكيلات‏ ‏جديد‏ ‏آغاز‏ ‏به‏ ‏كار‏ ‏كرد‏. ‏پس‏ ‏از‏ ‏آن‏ ‏تا‏ ‏سال‏ 1304، ‏يعني‏ ‏آغاز‏ ‏سلطنت‏ ‏پهلوي‏ ‏اول‏، ‏مجموعاً‏ 16 ‏شهرداري‏ ‏ايران‏ ‏تأسيس‏ ‏شد‏.
‏قانون‏ ‏بلديه‏ 1286 ‏هـ‏ . ‏ش‏. ‏با‏ ‏عدم‏ ‏موفقيت‏ ‏روبه‏‌‏رو‏ ‏شد‏. ‏برخي‏ ‏از‏ ‏بخشهاي‏ ‏آن‏ ‏به‏ ‏طور‏ ‏كلي‏ ‏به‏ ‏مرحله‏ ‏اجرا‏ ‏در‏ ‏نيامد‏ ‏و‏ ‏برخي‏ ‏ديگر‏ ‏به‏ ‏صورتي‏ ‏ناقص‏ ‏تحقق‏ ‏پيدا‏ ‏كرد‏ ‏و‏ ‏با‏ ‏مشكلاتي‏ ‏روبه‏ ‏رو‏ ‏شد‏. ‏علت‏ ‏آن‏ ‏بود‏ ‏كه‏ ‏نه‏ ‏مردم‏ ‏و‏ ‏نه‏ ‏دولت‏، ‏هيچ‏ ‏يك‏ ‏از‏ ‏آمادگي‏ ‏لازم‏ ‏براي‏ ‏تحقق‏ ‏اين‏ ‏قانون‏ ‏برخوردار‏ ‏نبودند‏. ‏همراه‏ ‏و‏ ‏مقارن‏ ‏با‏ ‏تصويب‏ ‏قانون‏ ‏بلديه‏ ‏سال‏ 1286 ‏هـ‏ . ‏ش‏ . ‏قوانين‏ ‏ديگري‏ ‏نيز‏ ‏به‏ ‏تصويب‏ ‏رسيد‏ : ‏ابتدا‏ ‏قانون‏ ‏انجمنهاي‏ ‏ايالتي‏ ‏و‏ ‏سپس‏ ‏قانون‏ ‏تشكيل‏ ‏ايالات‏ ‏و‏ ‏ولايات‏ ‏و‏ ‏دستورالعمل‏ ‏حكام‏. ‏اما‏ ‏دلايلي‏ ‏چند‏ ‏جريان‏ ‏عادي‏ ‏و‏ ‏تكامل‏ ‏تدريجي‏ ‏حركت‏ ‏به‏ ‏سوي‏ ‏شكل‏‌‏گيري‏ ‏نظام‏ ‏دموكراتيك‏ ‏را‏ ‏متوقف‏ ‏كرد‏ ‏يا‏ ‏با‏ ‏مشكلات‏ ‏فراوان‏ ‏مواجه‏ ‏ساخت‏ . (‏مزيني‏، 1378).
‏در‏ ‏دوره‏ ‏سلطنت‏ ‏رضاخان‏، ‏تأسيس‏ ‏شهرداريها‏ ‏تسريع‏ ‏يافت‏، ‏به‏ ‏طوري‏ ‏كه‏ ‏تا‏ ‏پايان‏ ‏سلطنت‏ ‏وي‏، ‏بالغ‏ ‏بر‏ 136 ‏شهرداري‏ ‏تأسيس‏ ‏شد‏. ‏شهرداريها‏ ‏در‏ ‏اين‏ ‏دوره‏، ‏سازماني‏ ‏كاملاً‏ ‏دولتي‏ ‏بودند‏. ‏در‏ ‏سال‏ 1309، ‏قانون‏ ‏بلديه‏ ‏لغو‏ ‏شد‏ ‏و‏ ‏قانون‏ ‏جديدي‏ ‏تصويب‏ ‏شد‏ ‏كه‏ ‏به‏ ‏موجب‏ ‏آن‏ ‏تأكيد‏ ‏بر‏ ‏وابستگي‏ ‏انحصاري‏ ‏شهرداريها‏ ‏از‏ ‏حيث‏ ‏مالي‏ ‏و‏ ‏به‏ ‏تبع‏ ‏آن‏ ‏اداري‏ ‏و‏ ‏اجرايي‏ ‏به‏ ‏دولت‏ ‏و‏ ‏بودجه‏ ‏ملي‏ ‏ـ‏ ‏دولتي‏ ‏بود‏.
‏در‏ ‏دوران‏ ‏سلطنت‏ ‏پهلوي‏ ‏دوم‏ ‏نيز‏ ‏تغييراتي‏ ‏در‏ ‏قوانين‏ ‏اداره‏ ‏شهرها‏ ‏به‏ ‏وجود‏ ‏آمد‏. ‏در‏ ‏سال‏ 1328 ‏قانون‏ ‏جديدي‏ ‏تصويب‏ ‏شد‏ ‏كه‏ ‏در‏ ‏شرايط‏ ‏تعيين‏ ‏شهردار‏، ‏حقوق‏ ‏و‏ ‏مزاياي‏ ‏او‏ ‏و‏ ‏همچنين‏ ‏واگذاري‏ ‏برخي‏ ‏اختيارات‏ ‏تازه‏ ‏به‏ ‏انجمنهاي‏ ‏شهر‏ ‏تغييراتي‏ ‏ايجاد‏ ‏شده‏ ‏بود‏ . ‏در‏ ‏سال‏ 1331 ‏در‏ ‏لايحه‏ ‏الحاقي‏ ‏به‏ ‏قانون‏ ‏سال‏ 1328، ‏اختيارات‏ ‏انجمنهاي‏ ‏شهر‏ ‏و‏ ‏قدرت‏ ‏مردم‏ ‏افزايش‏ ‏يافت‏.