مبانی نظری و پیشینه پژوهش تحليل ارتباط محاوره اي

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..docx) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 41 صفحه

 قسمتی از متن word (..docx) : 
 

‏تحليل ارتباط محاوره اي
‏تحليل ارتباط محاوره اي نظريه اي است در مورد شخصيت و روش منظمي است براي روان درماني به منظور رشد و تغييرات شخصي. اين تعريفي است که به وسيله اي انجمن بين المللي تحليل ارتباط محاوره اي ارائه شده است. در ميان ديد گاههاي مختلف روان شناسي، تحليل ارتباط محاوره اي از نظر عمق تئوري و کاربرد وسيع و متنوع آن بسيار برجسته است. تحليل ارتباط محاوره اي به عنوان نظريه شخصيت تصويري از ساختار روانشناختي انسانها را به ما ارائه مي دهد. بدين منظور از يک الگوي سه بخشي به عنوان الگوي حالات نفساني خود استفاده مي کند. همين دالگوي شخصيتي به ما کمک مي کند تا دريابيم انسانها چگونه عمل و رفتار مي کنند و اين که چگونه شخصيت خود را در قالب رفتارهايشان آشکار مي سازند.
‏تحليل ارتباط محاوره اي همچنين نظريه اي براي ارتباطات فراهم مي آورد که مي تواند براي تجزيه و تحليل سازمانها و مديريت نيز به کار رود. تحليل ارتباط محاوره اي نظريه اي براي رشد کودک ارائه مي دهد. در حوزة کاربرد عملي تحليل ارتباط محاوره اي نظريه اي براي رشد کودک ارائه مي نمايد و در نتيجه در درمان انواع اختلالات رواني از مشکلات روانه گرفته تا روان پريشي هاي بسيار عميق به کار مي رود. اين نظريه روشهاي درماني براي دمان فردي، گروهي زوجي و خانوادگي ارائه مي دهد. خارج از حوزة درماني تحليل ارتباط محاوره اي در مراکز آموزشي نيز کاربرد دارد و به آموزگاران و دانش آموزان کمک مي کند تا در وضعيت ارتباطي روشني قرار گيرند و از برخوردهاي بي فايده و مخرب بپرهيزند.
‏اين نظريه به خصوص براي مشاوره بسيار مناسب است. تحليل ارتباط محاوره اي در مديريت، آموزش ارتباطات و تجزيه و تحليل سازمانها وسيلة بسيار نيرومندي است. به طور کلي تحليل ارتباط محاوره اي در هر زمينه اي که نياز به درک افراد روابط و ارتباطات باشد مي تواند به کار رود (استورات به نقل از دادگستر 1385).
‏تحليل ساختي- محاوره اي نظريه اي منظم و هماهنگ دربارة شخصيت و پويايي هاي اجتماعي ارائه مي دهد که از تجربة باليني و شکلي از درمان عقلاني و عمل گرا استنتاج شده است. اين نوع درمان به کار اکثريت عظيمي از بيماران رواني مي آيد. به سهولت به وسيلة آنان درک مي شود و به طور طبيعي با وضع آنان تطبيق مي کند. شيوة ساختي محاوره اي تلاشي بود در جهت از بين بردن معايبي که بر بسياري از شيوه هاي قبلي ‏درمان مترتب بود. زيرا اين روش مي تواند توانايي بيمار را در تحمل و کنترل اضطرابهايش به سرعت افزايش دهد و روند عملکرد مرضي او را محدود کند (شفيع آبادي 1385).