مبانی نظری وپیشینه تحقیق نظام نگهداشت

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 72 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏نظام نگهداشت
‏نتایج‏ ‏حاصل‏ ‏از‏ ‏بسیاری‏ ‏از‏ ‏تحقیقات‏ ‏درباره‏ ‏ی‏ ‏نقش‏ ‏و‏ ‏اهمیت‏ ‏نیروی‏ ‏انسانی‏ ‏در‏ ‏رشد‏ ‏و‏ ‏توسعه‏ ‏ی سازمان‏ ‏ها‏ ‏و‏ ‏بعضاً‏ ‏رشد‏ ‏جوامع‏ ‏بشری‏ ‏بر‏ ‏این‏ ‏نکته‏ ‏تمرکز‏ ‏دارد‏ ‏که‏ ‏هیچ‏ ‏جامعه‏‏ای‏ ‏توسعه‏ ‏یافته‏ ‏نیست‏ ‏مگر‏ ‏این‏ ‏که‏ ‏به‏ ‏توسعهی‏ ‏منابع‏ ‏انسانی‏ ‏خود‏ ‏پرداخته‏ ‏باشد‏. ‏امروزه‏ ‏محققان‏ ‏مباحث‏ ‏نیروی‏ ‏انسانی‏ ‏پی‏ ‏بردهاند‏ ‏که‏ ‏نیروی‏ ‏انسانی‏ ‏واجد‏ ‏شرایط‏ ‏و‏ ‏ماهر‏ ‏عامل‏ ‏با‏ ‏ارزش‏ ‏و‏ ‏سرمایهای‏ ‏بیپایان‏ ‏در‏ ‏جهت‏ ‏رشد‏ ‏و‏ ‏توسعهی‏ ‏سازمان‏ ‏ها‏ ‏و‏ ‏کشورها‏ ‏هستند (نصرآبادی و همکاران، 1388).
‏به‏ ‏طوری‏ ‏که‏ ‏نیم‏ ‏قرن‏ ‏گذشته‏ ‏بخش‏ ‏قابل‏ ‏توجهی‏ ‏از‏ ‏پیشرفت‏ ‏کشورهای‏ ‏توسعه‏ ‏یافته‏ ‏مرهون‏ ‏تحول‏ ‏در‏ ‏نیروی‏ ‏انسانی‏ ‏کارآزموده‏ ‏آنها‏ ‏بوده‏ ‏است‏. ‏اگر‏ ‏در گذشته‏ ‏کار،‏ ‏سرمایه،‏ ‏زمین‏ ‏عوامل‏ ‏اصلی‏ ‏تولید‏ ‏به‏ ‏حساب‏ ‏میآمدند‏ ‏امروزه‏ ‏تغییرات‏ ‏فناوری،‏ ‏نیروی‏ ‏انسانی‏ ‏و‏ ‏افزایش‏ ‏بهرهوری‏ ‏به‏ ‏عنوان‏ ‏عوامل‏ ‏رشد‏ ‏و‏ ‏توسعه‏ ‏تلقی‏ ‏می‏ ‏شوند‏. ‏تجارب‏ ‏ارزندهی‏ ‏سازمان‏‏های‏ ‏موفق‏ ‏و‏ ‏پیشرو‏ ‏دربارهی‏ ‏ارزش‏ ‏نیروی‏ ‏انسانی‏ ‏مبین‏ ‏اهمیت‏ ‏سرمایهی‏ ‏انسانی‏ ‏شاغل‏ ‏در‏ ‏آن‏ ‏سازمان‏ ‏هاست (سوکویو- Sokoyo
‏، 2000).
‏ ‏آنها‏ ‏عظمت‏ ‏و‏ ‏بزرگی‏ ‏سازمان‏ ‏خود‏ ‏را‏ ‏به‏ ‏اندازهی‏ ‏کسانی‏ ‏میدانند‏ ‏که‏ ‏برایشان‏ ‏کار‏ ‏میکنند‏ ‏و‏ ‏محور‏ ‏اصلی‏ ‏رشد،‏ ‏کسب‏ ‏و‏ ‏کار‏ ‏خود‏ ‏را‏ ‏بر‏ ‏مبنای‏ ‏کارکنان‏ ‏خود‏ ‏بنا‏ ‏نهادهاند؛‏ ‏زیرا‏ ‏اگر‏ ‏کارگران‏ ‏جامعه‏ ‏نارضایتی‏ ‏شغلی‏ ‏داشته‏ ‏باشند‏ ‏عواقب‏ ‏اقتصادی‏ ‏آن‏ ‏به‏ ‏شرکت‏ ‏و‏ ‏ملت‏ ‏بر‏ ‏میگردد‏. ‏چون‏ ‏کار‏ ‏ناخوشایند‏ ‏موجب‏ ‏این‏ ‏می‏ ‏شود‏ ‏که‏ ‏میلیون‏ ‏ها‏ ‏نفر‏ ‏دیگر‏ ‏زندگی‏ ‏محدودتر‏ ‏و‏ ‏فاقد‏ ‏خلاقیت‏ ‏و‏ ‏غم‏ ‏باری‏ ‏داشته‏ ‏باشند‏.
‏در‏ ‏متون‏ ‏منابع‏ ‏انساني،‏ ‏حفظ‏ ‏و‏ ‏نگهداشت‏ ‏در‏ ‏دو‏ ‏مفهوم‏ ‏مطرح‏ ‏است‏: 1 ‏جلوگيري‏ ‏از‏ ‏ترك‏ ‏خدمت‏ ‏و‏ ‏حفظ‏ ‏افراد‏ ‏و‏ 2‏- تأمين‏ ‏سلامت‏ ‏جسمى‏ ‏و‏ ‏روانى‏ (‏شهرابي،‏ 1388). ‏منظور‏ ‏از‏ ‏حفظ‏ ‏و‏ ‏نگهداري‏ ‏كاركنان‏ ‏در‏ ‏سازمان،‏ ‏فقط‏ ‏جنبه‏ ‏فيزيكي‏ ‏آن‏ ‏نيست،‏ ‏بلكه‏ ‏حضور‏ ‏و‏ ‏حركت‏ ‏فعالانة‏ ‏كاركنان سازمان‏ ‏در‏ ‏درون‏ ‏آن‏ ‏و‏ ‏هماهنگي‏ ‏و‏ ‏هم‏ ‏سويي‏ ‏آنان‏ ‏با