لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 14 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
اقليم (از كلمه يوناني كليما) در فرهنگ لغات آكسفورد، منطقهاي با شرايط مشخصي از دما، خشكي، باد، نور و غيره معني شده است. تعريف كمي علميتر اقليم چنين است: تركيب زماني وضعيت فيزيكي محيط جوّي، كه ويژگي يك محل جغرافيايي مشخص است. چون هوا وضعيت لحظهاي جوّي يك محل معين است، اقليم را ميتوان چنين تعريف نمود: تركيب زماني اوضاع هوا.
زمين تقريباً تمام انرژي خود را به صورت اشعه از خورشيد دريافت ميكند. بنابراين، خورشيد عمدهترين عامل موثر در شرايط اقليمي است.
وسعت طيف اشعه خورشيد از 290 تا 2300 نانومتر است. اين طيف را بنا به آنچه انسان درك و احساس ميكند، ميتوان بشرح ذيل تشخيص داد:
الف). اشعه ماوراءبنفش، كه داراي طول موجي بين 290 تا nm380 بوده و موجب اثرات فتوشيميايي از قبيل رنگزدايي، آفتاب سوختگي و غيره ميشود.
ب)0 اشعه مرئي يا قابل رؤيت، كه طول موج آن بين nm 380 (بنفش) تا nm700 (قرمز) است.
ج)0 اشعه موج كوتاه مادون قرمز، كه طول موج آن بين 700 تا nm2300 است و حرارت تابشي و برخي اثرات فتوشيميايي دارد.
توزيع انرژي طيف اشعه خورشيد به دليل ضخامت تصفيهكنندگي جوّ، بسته به ارتفاع محل تغيير ميكند. برخي از امواج كه طول موج كوتاهتري دارند، در جوّ جذب شده و دوباره با طول موج بلندتري، مثل امواج بلند مادون قرمز با طول موجي تا nm10000، بازتاب ميشوند.
اقليم شهري
محيطهاي مصنوعي، اقليمي خاص خود در مقياس خُرد به وجود ميآورند، تفاوت ميان اين اقليم خُرد و اقليم كلان ناحيهاي، تا حدودي به درجه مداخله انسان بستگي دارد. در شهرها يا شهركهاي بزرگ، مداخله انسان در محيط طبيعي به حداكثر خود ميرسد، بنابراين، صحبت از «اقليم شهري» قابل توجيه است.
عواملي كه باعث تفاوت بين اقليم شهري به اقليم ناحيهاي ميشوند عبارتند از:
الف)0 تغيير كيفيت سطوح (راههاي فرش شده و ساختمانها) ـ افزايش يافتن ضريب جذب تابش آفتاب و كاهش يافتن تبخير.
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 14 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
اقليم (از كلمه يوناني كليما) در فرهنگ لغات آكسفورد، منطقهاي با شرايط مشخصي از دما، خشكي، باد، نور و غيره معني شده است. تعريف كمي علميتر اقليم چنين است: تركيب زماني وضعيت فيزيكي محيط جوّي، كه ويژگي يك محل جغرافيايي مشخص است. چون هوا وضعيت لحظهاي جوّي يك محل معين است، اقليم را ميتوان چنين تعريف نمود: تركيب زماني اوضاع هوا.
زمين تقريباً تمام انرژي خود را به صورت اشعه از خورشيد دريافت ميكند. بنابراين، خورشيد عمدهترين عامل موثر در شرايط اقليمي است.
وسعت طيف اشعه خورشيد از 290 تا 2300 نانومتر است. اين طيف را بنا به آنچه انسان درك و احساس ميكند، ميتوان بشرح ذيل تشخيص داد:
الف). اشعه ماوراءبنفش، كه داراي طول موجي بين 290 تا nm380 بوده و موجب اثرات فتوشيميايي از قبيل رنگزدايي، آفتاب سوختگي و غيره ميشود.
ب)0 اشعه مرئي يا قابل رؤيت، كه طول موج آن بين nm 380 (بنفش) تا nm700 (قرمز) است.
ج)0 اشعه موج كوتاه مادون قرمز، كه طول موج آن بين 700 تا nm2300 است و حرارت تابشي و برخي اثرات فتوشيميايي دارد.
توزيع انرژي طيف اشعه خورشيد به دليل ضخامت تصفيهكنندگي جوّ، بسته به ارتفاع محل تغيير ميكند. برخي از امواج كه طول موج كوتاهتري دارند، در جوّ جذب شده و دوباره با طول موج بلندتري، مثل امواج بلند مادون قرمز با طول موجي تا nm10000، بازتاب ميشوند.
اقليم شهري
محيطهاي مصنوعي، اقليمي خاص خود در مقياس خُرد به وجود ميآورند، تفاوت ميان اين اقليم خُرد و اقليم كلان ناحيهاي، تا حدودي به درجه مداخله انسان بستگي دارد. در شهرها يا شهركهاي بزرگ، مداخله انسان در محيط طبيعي به حداكثر خود ميرسد، بنابراين، صحبت از «اقليم شهري» قابل توجيه است.
عواملي كه باعث تفاوت بين اقليم شهري به اقليم ناحيهاي ميشوند عبارتند از:
الف)0 تغيير كيفيت سطوح (راههاي فرش شده و ساختمانها) ـ افزايش يافتن ضريب جذب تابش آفتاب و كاهش يافتن تبخير.