دانلود پاورپوینت کوه خواجه در سیستان (pptx) 23 اسلاید
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد اسلاید: 23 اسلاید
قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :
بسم الله الرحمن الرحیم
کوه خواجه
کوه خواجه که تنها عارضه طبيعى مرتفع درقسمت سيستان به شمار مىرود، گدازه بازالتى ذوزنقهاى شکل به ارتفاع ۶۰۹ متر از سطح دريا و قطر ۲ الى ۵/۲ کيلومتر است. اين کوه در ۱۷ کيلومترى جنوب غربى زابل و ميانه درياچه هامون قد برافراشته است. آثار باقى مانده مربوط به دورههاى اشکانى ساسانى و اوايل دوره اسلامي، همانند کاخ، آتشکده، زيارتگاه خواجه مهدى و قبرستان دوره اسلامى در اين مجموعه مشاهده مىشود
.
اين مجموعه در سال ۱۹۱۶ توسط اورل اشتين شناسايى شد. هرتسفلد در سالهاى ۱۹۲۴ تا ۱۹۲۵ م در آنجا اندکى حفارى نمود. سپس در ۱۹۷۵ ميلادى هيئت ايتاليايى ايزمئو روى آن کارها مرمتى انجام داده و پس از آن هيئتهاى علمى باستانشناسى سازمان ميراث فرهنگى کشور در سالهاى ۱۳۷۲-۱۳۷۰ به بررسى روى آثار و نقشهبردارى مربوطه پرداختهاند و بخشى از حياط مرکزى کاخ را مرمت نمودهاند
خرابههاى سرآشيبى جنوبى را مىتوان يک قلعه بزرگ يا شهر کوچک ناميد
.
اين قلعه دوبار محل اقامت بوده است و آثار مرمت مکرر در همه جاى آن نمودار است ... . قديمىترين مرمت قلعه، به زمان اشکانيان و حکمرانى ساکاها تعلق دارد. سپس در قرن سوم ميلادي، اوايل دوره ساساني، قلعه مجدداً مورد استفاده و مرمت قرار مىگيرد. اين قلعه مشتمل است بر يک قصر و يک معبد که مىتوان آن را به زمان پادشاه گندوفار مربوط دانست. اهالى آن را قلعه رستم مىنامند
و به نظر هرتسفلد اين مکان به قلعه سه مجوس معروف بوده است. اما در عصر حاضر اين محل به قلعه کافران مشهور است. بناى قصر در قسمت مرتفع قرار دارد و با حياط مرکزى وسيع و يک دروازه و چهارطاقى در بخش جنوبى آن و در دو ضلع غربى و شرقى آن، ايوانهاى مسقف وسيعى قرار داشته که به طرف حياط باز مىشوند. فضاهاى اصلى در ضلع شمالى حياط واقع شده است
.
هنگام ورود به ارگ داخلى قلعه در بخش شمالى حياط مرکزى -به نظر سر بالايى کوه مىرسد- بر يک دهليز و تالار وسيع با پلکان که به صفه فوقانى منتهى مىشود، به چشم مىخورد. اين صفه که معبد در آن قرار دارد
-
مرتفعترين نقطه قلعه است.
معبد داراى يک راهرو تنگ و سربسته است که دورتادور اتاق داخلى را با سقف گنبدى و محراب آتش، احاطه کرده است. قسمتى از اين مکان در سال ۱۳۷۶ توسط سازمان ميراث فرهنگى کشور، مورد بررسى مجدد قرار گرفته است
.
تزئينات معمارى به کار رفته در اين مکان، شباهت به شيوه يونانى دارد، سرستونهاى به سبک دوريک با پيچهاى طومارى است
.
تزئينات ديگر مانند گل کوچک پُرپَر، به صورت طرح نيلوفرى (لوتوس)، از هنر دوره هخامنشى اقتباس شده است و بعضى از آنها به هنر بينالنهرين نيز شباهت دارد. هرتسفلد با توجه به پنج نمونه نقاشى که در زمان او ديده شده بود، مىگويد در اين نقاشىها، هنر يونان باخترى تأثير بهسزايى داشته است.
در ميان اين تصويرها، نقش دو سوار وجود دارد. يکى از آنها پيک اُروس به شيوه يوناى با بال، و سوار بر اسب است. تصويرهاى ديگرى را نيز او کشف و بررسى نمود. از جمله صحنههاى جشن، رقص و موسيقي، بندبازي، پادشاه و ملکه که شباهت به شيوه يونانى داشته است. چهره انسانها بيشتر به صورت نيمرخ کشيده مىشد
.