پاورپوینت تقسیم کار در سازمان

پاورپوینت تقسیم کار در سازمان (pptx) 13 اسلاید

دسته بندی : پاورپوینت

نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد اسلاید: 13 اسلاید

قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :

تقسیم کار در سازمان 1-ساختار سازمان می بایست نیروی کار موجود را بر حسب وظایفی که باید انجام دهند تقسیم نماید. حتی سازمان های کوچک از تقسیم کار استفاده می نمایند . 2-ساختار باید وظایف تقسیم شده را به گونه ای ترکیب و هماهنگ نماید که بازده مورد نظر بدست آید. هر اندازه وظیفه های تقسیم شده به یکدیگر وابسته تر باشند نیاز بیشتری به هماهنگی خواهد بود. تفاوت ساختار سازمان ها با یکدیگر به دلیل تفاوت نوع تقسیم کار و هماهنگی وظیفه ها می باشد. ساختار سازمان سیستمی متشکل از وظیفه، گزارش دهی، رابطه ها و اختیار است که امور سازمان در محدوده آن انجام می شود. با استفاده از ساختار سازمانی کارهای به صورت رسمی تقسیم، گروه بندی و هماهنگ می شود. هنگامی که مدیران در صدد طرح ریزی ساختار سازمان برمی آیند باید به شش عامل یا رکن اصلی توجه نمایند. این ها عبارتست از تقسیم کار، گروه بندی کار، زنجیره فرماندهی، حوزه یا قلمرو کنترل ، تمرکز و عدم تمرکز و سرانجام رسمی نمودن کارها. منظور از ساختار سازمان تنظیم و هماهنگی اقدامات کارکنان به گونه ای است که تحقق اهداف سازمان را میسر می سازد. ساختار سازمان مبین شکل و تخصص فعالیت های سازمان است. ساختار سازمان دو مساله مهم را در سازمان انجام می دهد : 1-تقسیم کار : در نخستین سال های قرن بیستم، هنری فورد از طریق تولید اتومبیل به وسیله یک خط مونتاژ به شهرت و ثروت زیادی رسید. به هر کارگر شرکت کاری خاص و تکراری واگذار شده بود. در زمان کنونی برای بیان تقسیم بندی کارها به اجزای کوچک تر از عبارت یا اصطلاح تقسیم کار استفاده می شود. اگر کارهای تقسیم شوند، سازمان می تواند در بسیاری از موارد کارایی خود را بالا ببرد یا مانع از عدم کارایی شود. کارگر یا کارمند بر اثر تکرار مهارت لازم را برای انجام کارهای کسب می نماید. او پس از انجام یک کار و پرداختن به مرحله دیگری از کار، وقت کمتری را از دست می دهد. مساله مهم دیگر این است که از دیدگاه سازمانی اموزش های تخصصی از کارایی بالایی برخوردارند. یافتن و آموزش افراد برای انجام کارهای خاص و تکراری چندان مشکل نیست و هزینه کمتری باید برای آن صرف کرد. از طریق تشویق به ابتکار عمل و اختراع دستگاه های جدید، تقسیم کار می تواند موجب افزایش کارایی گردد. در نیمی از سال های این قرن، مدیران تقسیم کار را به عنوان یک منبع بی پایان برای تولید و بهره وری فزاینده می دانستند. آن ها تا حدودی درست می اندیشیدند زیرا تخصص به میزان زیادی کاربرد داشت و در سایه مهارت های ویژه تولید و بهره وری افزایش می یافت. ولی در دهه 1960 مدارک و شواهدی به دست آمد که موجب کاهش کارایی (عدم صرفه جویی اقتصادی) می شد و به صورت خستگی، کسالت، تنش، کاهش تولید، کیفیت ضعیف، افزایش میزان غیبت و جابجایی زیاد کارگران شد. در چنین مواردی مدیران می توانستند با گسترش دامنه فعالیت های شغلی کارایی را افزایش دهند. گذشته از این برخی از شرکت ها به این نتیجه رسیدند که اگر به افراد کارهای مختلفی واگذار شود و به آن ها اجازه بدهند تمام کار را یک تنه انجام دهند یا آن ها را به صورت تیم هایی در آورند که فرد درون آن بتواند با استفاده از مهارت های مختلف کارهای گوناگون انجام دهد، بازده تولید و بهره وری افزایش می یابد و در نتیجه رضایت شغلی کارکنان هم بیشتر می شود. اگر چه در زمان کنونی همه مدیران تقسیم کار را پدیده ای منسوخ شده به حساب نمی آورند ولی آن را به عنوان یک منبع پایان ناپذیر افزایش تولید هم تلقی نمی نمایند. یعنی تفکیک وظایف سازمان تا حدی که شغل های متفاوتی ایجاد شده و به وسیله اشخاص مختلف انجام بگیرد. تقسیم کار یعنی از هفت ویژگی مورد نظر ماکس وبر در ایجاد ساختار استفاده شود. برای اولین بار آدام اسمیت اقتصاددان قرن هیجدهم برای تایید نظریه تقسیم فعالیت های تولید برای افزایش بهره وری به مطالعه ساخت سوزن پرداخت. مدیران امروزی و نظریه پردازان مدیریت، نارسایی و عیب های اساسی تقسیم کار یعنی ایجاد کارهای ساده، تکراری و خسته کننده که موجب عدم رضایت دخالت و تعهد کارکنان می شود را مشکل آفرین دانسته و با آن مخالف می باشند. علاوه بر این تقسیم بیش از حد کار ممکن است با تکنولوژی های تولید کامپیوتری که نیاز به وجود تیم های با تخصص عالی دارد، مطابقت نداشته باشد. به هر حال تقسیم کار نباید موجب ملالت و خستگی شود. تقسیم کار در نظریه آدام اسمیت دانش اقتصاد با تقسیم کار شروع شد. آدام اسمیت در کارخانه سنجاق سازی کاری را که تنها یک نفر انجام می داد میان 18 نفر تقسیم کرد و نتیجه گرفت که در صورت تقسیم این چنینی کار، هریک از افراد در کار خود خبره تر می شوند و بنابراین کارها با کیفیت بهتری انجام می شود. همچنین از اتلاف زمان به دلیل تعویض وسایل کار جلوگیری می شود. این دو قاعده نتیجه ای بود که آدام اسمیت به آن رسید. اما پس از توسعه سازمان ها نتایج دیگری از تقسیم روشن شد، به نحوی که امروزه سازمانی بدون تقسیم کار در خیال کسی نمی گنجد . آدام اسمیت در کتاب «ثروت ملل» می گوید: تقسيم كار سبب افزايش زياد در رفاه عمومي است و اين متناسب با نيروي توليد مردم است، نه آنچنان كه احمقانه تصور مي‌شود متناسب با مقدار طلا و نقره است… ». تقسیم کار در نظریه تیلور: تیلور هم کار خود را با تقسیم کار شروع کرد. وی با ارائه اصول مدیریت خود اشاره کرد که در سازمان باید میان کارفرما و کارگر تقسیم منطقی کار صورت گیرد. تیلور تقسیم منطقی کار را چنین شرح می دهد که مدیر یا کارفرما باید برنامه ریزی کند و کارگر باید به اجرای برنامه های تعیین شده از سوی مدیریت بپردازد. تقسیم کار در نظریه فایول : تقسیم کار همچنین در اصول چهارده گانه فایول به عنوان یک اصل مطرح شده است. فایول در سطحی وسیع تر به فرایند تقسیم کار نگاه می کند. این امر طبیعی به نظر می رسد زیرا با فاصله زمانی میان اسمیت و بعد از آن تیلور کمابیش قابل پیش بینی است که در زمان فایول سازمان ها توسعه بیشتری پیدا کرده و پیچیده تر شده باشند. لذا تقسیم کار به شکلی که اسمیت از آن صحبت می کرد در زمان فایول دیگر پاسخ گوی نیازهای سازمان نیست. بنابراین در این نظریه به عبارت تقسیم کار و گروه بندی وظایف برخورد می کنیم. فایول معتقد است فعالیت های سازمان ها در حیطه های مختلفی گروه بندی می شوند. هر گروه از فعالیت ها در اختیار یک گروه کاری قرار می گیرد و آن گاه در هر گروه تقسیم کار انجام می شود. بنابراین تقسیم کار از لایه های مختلفی شکل می گیرد که حالت کل و جزء دارد. هر چه از وسعت کارها کم می شود گروه های کاری کوچک تر شده و به جایی می رسد که تک تک وظایف بین افراد تقسیم بندی می گردد. نقش تقسیم کار در سازمان: تقسیم کار از آنجا که بر نیروي تولیدي و مهارت می افزاید، شرط لازم توسعه ي فکري و مادي جوامع است. تقسیم کار سرچشمه ي تمدن است و علاوه بر بالابردن کارایی نقش های تقسیم شده، نقش هاي مذکور را متقابلا به هم ربط می دهد. علل پیشرفت تقسیم کار به موازات پیشرفت تاریخ: 1- دیدگاه فرد گرایانه: هرچه تقسیم کار بیشتر باشد، بازده آن بیشتر و منابع بیشتری در اختیار افراد قرار می گیرد. 2- دیدگاه سازمان پذیری: سازمان یکی از ارکان توسعه تقسیم کار است و برای توسعه آن لازم است. تغییرات تقسیم کار به طور مستقیم تابعی است از تغییرات اندازه سازمان و تراکم افراد و پیشرفت پیوسته آن در جریان توسعه سازمانی است.پس رشد و تراکم سازمان ها از علل تعیین کننده تقسیم کار هستند. سازمان ها بر چه اساسی تقسیم کار می کنند: یکی از موضوعات مورد مطالعه در مدیریت منابع انسانی بررسی و تحلیل مشاغل است. در این فرایند مشاغل از نظر سختی و مقدار نیرویی که باید برای انجام وظیفه در آن شغل صرف شود، مورد بررسی قرار می گیرند. به دنبال همین فرایند موضوع تجزیه شغل و ترکیب شغل مطرح می شود. اگر لازم باشد با توجه به سختی کار، آن بخش از کار بین دو یا چند نفر تقسیم شود، این کار انجام می گیرد. این پدیده معمولا به دنبال توسعه و پیچیده تر شدن سازمان ها اتفاق می افتد. همچنین عکس این حالت هم ممکن است. اگر بنا به هر دلیلی شغلی بسیار ساده باشد در حدی که یک نیروی انسانی برای انجام آن اتلاف اقتصادی منابع را در پی داشته باشد شغل دیگری با همین شرایط در سازمان شناسایی شده و هر دو این مشاغل به یک نفر واگذار می شود. به این پدیده ترکیب مشاغل اطلاق می شود. در دو بند فوق به دو موضوع مهم در تقسیم کار اشاره شد که یکی شناسایی افراد واجد شغل و دیگری شناسایی خود شغل بودند. پس مدیر منابع انسانی برای انجام درست تقسیم کار به دو دسته اطلاعات دسترسی داشته باشد. یکی شناسایی افراد و دیگری شناسایی مشاغل سازمان.