پاورپوینت بیماری نورومیلیت اپتیکا

پاورپوینت بیماری نورومیلیت اپتیکا (pptx) 20 اسلاید

دسته بندی : پاورپوینت

نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد اسلاید: 20 اسلاید

قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :

بیماری نورومیلیت اپتیکا نورومیلیت اپتیکا سندروم دویک که به عنوان بیماری نورومیلیت اپتیکا نیز شناخته می شود، یک اختلال مزمن مغز و نخاع است که باعث التهاب عصب بینایی و التهاب نخاع (میلیت) می شود. در دیدگاه قدیم، این بیماری مونو فازیک بود که شامل اپیزودهای التهاب یک یا هر دو عصب بینایی و نخاع در یک دوره کوتاهی از زمان (روزها یا هفته ها) بود و پس از دوره اولیه، هیچ عود مجددی وجود نداشت. اکنون به رسمیت شناخته شده است که اکثر بیماران حملات مکرر را که توسط دوره های بهبودی از هم جدا شده اند، تجربه می کنند. فاصله بین حملات ممکن است هفته ها، ماه ها یا سال ها باشد. در مراحل اولیه، ممکن است این بیماری با بیماری ام اس اشتباه گرفته شود. علائم و سندروم دویک علامت مشخص شامل التهاب عصب بینایی و نخاع است. این مشخصه ها ممکن است به عنوان اولین علامت ظاهر شوند. التهاب عصب بینایی منجر به درد در داخل چشم می شود که به سرعت با از بین رفتن وضوح بینایی همراه است. معمولا فقط یک چشم تحت تأثیر قرار می گیرد؛ اگرچه ممکن است هر دو چشم به طور همزمان (دو طرفه) درگیر شوند . ادامه التهاب نخاع به میلیت عرضی نیز معروف است زیرا این علامت تنها در برخی افراد دیده می شود و اغلب همه عملکردهای حرکتی، حسی و خود مختار (مثانه و روده) در زیر سطح مشخصی از بدن را تحت تاثیر قرار می دهد. علائم ممکن است در یک طرف بدن محدود شوند. افراد مبتلا ممکن است درد در ستون فقرات یا اندام ها و فلج خفیف تا شدید اندام تحتانی و از دست دادن کنترل روده و مثانه را تجربه کنند. افراد مبتلا ممکن است دچار درد گردن، کمر و سردرد نیز شوند . ادامه در اوایل روند بیماری، ممکن است تمایز بین دویک و بیماری ام اس مشکل باشد زیرا هر دو باعث التهاب عصب بینایی و نخاع می شوند. با این حال، این التهاب در NMOSD شدیدتر است . MRI مغز معمولاً طبیعی است و تجزیه و تحلیل مایعات نخاعی معمولا باندهای الیگوکلونال در NMOSD را نشان نمی دهد؛ این ویژگی هایی است که به تمایز آن از MS کمک می کند . ادامه در بیشتر موارد سندروم دویک، علائم اولیه به وسیله درمان استاندارد با دوز بالای کورتیکواستروئیدها بهبود می یابد و بازیابی جزئی بینایی، حرکتی، حسی یا مثانه اتفاق می افتد. با این حال، در موارد عود، NMOSD اغلب باعث اختلال دائمی قابل توجهی در بینایی و یا عملکرد نخاع می شود که به کوری یا اختلال در تحرک ختم می شود. سندروم دویک شامل اپیزود های محدودی از التهاب نخاع همراه با تست مثبت برای آنتی بادی های aquaporin-4 می شود . ادامه برخی از بیماران مبتلا به سندروم دویک فقط درگیر التهاب عصب بینایی هستند. در مراحل بعدی بیماری آسیب های مغزی ممکن است رخ دهد اما نه همیشه. حالت تهوع یا سکسکه غیرقابل تحمل یک علامت خاص پذیرفته شده از این بیماری است و نتیجه التهاب در مدولای پشتی ساقه مغز است و ممکن است علامت اولیه NMOSD باشد . التهاب قشر پیشانی نیز ممکن است رخ دهد و غالبا با ورم برجسته مغز (ادم) همراه است. پزشکانی که مشکوک به این اختلال هستند، باید نسبت به التهاب بینایی حساسیت بالایی نشان دهند . سندروم دویک همچنین می تواند با بیماری های خود ایمنی سیستمیک یا مغزی همراه باشد که این امر ممکن است منجر به سردرگمی تشخیصی شود . علل سندروم دویک بیشتر از ۹۵٪ بیماران مبتلایان، سابقه خانوادگی این بیماری گزارش نکرده اند اما تقریباً ۳٪ گزارش می دهند که دیگر اعضای خانواده نیز به این بیماری مبتلا هستند. یک ارتباط قوی بین سابقه شخصی یا خانوادگی اختلالات خود ایمنی وجود دارد که در ۵۰٪ موارد گزارش می شود. سندروم دویک به عنوان یک بیماری خود ایمنی در نظر گرفته شده است؛ اگرچه علت دقیق بیماری ناشناخته است . ادامه اختلالات خود ایمنی هنگامی اتفاق می افتد که دفاع طبیعی بدن در برابر بیماری یا ارگانیسم های تهاجمی (مانند باکتری ها)، به دلایل نامعلوم، ناگهان شروع به حمله به بافت سالم و خودی می کنند. این دفاع، به دلایلی که اصلاً درک نشده است، به پروتئین های موجود در سیستم عصبی مرکزی، بویژه آکواپورین ۴ حمله می کند . در برخی از بیماران مبتلا، آنتی بادی های MOG-IgG کشف شده است. بیمارانی که از نظر MOG مثبت هستند با افراد AQP4 مثبت متفاوت هستند؛ حملات شدیدتری دارند و زودتر بهبود می یابند .