پاورپوینت مبانی فساد اقتصادی

پاورپوینت مبانی فساد اقتصادی (pptx) 27 اسلاید

دسته بندی : پاورپوینت

نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد اسلاید: 27 اسلاید

قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :

1 مبانی فساد اقتصادی تعریف فساد و فساد اقتصادی طبقه‌بندی انواع فساد فساد سیاسی فساد اداری فساد اقتصادی انواع فساد اقتصادی گونه‌های فساد اقتصادی رشوه خواری اختلاس کلاهبرداری اخاذی پارتی بازی شاخص‌های اندازه‌گیری فساد اقتصادی عوامل موثر در ایجاد فساد اقتصادی آثار فساد اقتصادی فهرست مطالب: فساد در لغت به معاني تباه‌شدن، نابود شدن، فتنه، آشوب، از بین رفتن، زیان، کینه، دشمنی، ظلم و ستم، شرارت و بدكاري، تباهي، فسق و فجور، بیماری، پوسیدگی و به ستم گرفتن مال كسي به كار رفته است. فساد كردن نیز به معني فتنه بر پا كردن، ياغي شدن، لواط كردن، نافرماني و گناه كردن به كار مي‏ رود. مشتاق خان نیز ضمن بیان فساد اقتصادی به عنوان تخطی مقامات دولتی از قواعد رسمی ناظر بر تخصیص منابع عمومی در واکنش به پیشنهادهایی چون منفعت مالی یا حمایت سیاسی؛ در یک تعریف جدیدتر بیان می‌دارد که فساد عبارتست از: «رفتاری که از اصول رسمی حکومتی حاکم بر عملکردهای یک فرد در جایگاهی دولتی به دلیل انگیزه‌های شخصی نظیر رفاه، قدرت یا مقام، انحراف پیدا کرده است. تعریف دیگر مربوط به مرکز پژوهشهای مجلس است، که به نظر کارشناسان این مرکز، فساد مالی و اقتصادی عبارتست از: «کلیه‌ی رفتارها و سوء رفتارهایی که موجب اخلال در نظام اقتصادی یا عملکرد بهینه مراکز اقتصادی در مقیاس‌های مختلف، از واحدهای کوچک گرفته تا اخلال در اقتصاد کشور می‌شود. تعریف فساد و فساد اقتصادی بر اساس مبانی مختلف، می‌توان طبقه‌بندی‌های متعددی از فساد ارائه کرد، ولی به طور کلی فساد را می‌توان به سه دسته‌ی سیاسی (مقامات بلند پایه)، اداری (دیوان‌سالاری) و اقتصادی (مالی) تقسیم نمود. طبقه‌بندی انواع فساد فساد سیاسی (فساد مقامات بلند پایه) در یک تعریف جامع، سوء استفاده رهبران سیاسی از قدرت دولتی برای کسب منافع خصوصی و شخصی با هدف افزایش قدرت و ثروت می‌باشد. این نوع از فساد، سلسله گسترده‌ای از اعمال غیر قانونی و جرایمی را شامل می‌شود که رهبران سیاسی، قبل، بعد یا در حین انجام خدمت دولتی مرتکب می‌شوند . فساد سیاسی هنگامی رخ می‌‌دهد که نمایندگان دولتی، قانونی را به نفع خود نقض کنند. در حقیقت "غیر قانونی بودن" ویژگی مشترک بسیاری از تعاریف فساد سیاسی است. فساد سیاسی مانعی برای شفافیت و پاسخگویی در حیات سیاسی و عرصه‌ی عمومی کشورهاست. در واقع فساد سیاسی به فقدان شفافیت در یک نظام سیاسی اشاره دارد و با موضوعاتی نظیر عدالت، مشروعیت و حقانیت نیز مرتبط است. فساد سیاسی فساد اداری (فساد خرد) عبارتست از سوء استفاده نهادینه شده شخصی از منابع عمومی از سوی کارمندان دولتی . فساد اداری به تأمین غیر قانونی و غیر شفاف منافع شخصی و خصوصی برای مقامات دولتی از طریق سوء استفاده‌های عمدی در اجرای قوانین، قواعد، مقررات و تنظیمات موجود اشاره دارد. از نمونه‌های کلاسیک این نوع از فساد می‌توان به پرداخت رشوه توسط مغازه‌داران به بازرسان دولتی اشاره کرد تا اینکه از برخی قانون شکنی‌های جزئی آنها صرف نظر کنند. پرداخت رشوه به بوروکرات‌ها و کارمندان کشوری برای اخذ مجوز و پروانه فعالیت، هموار کردن رویه‌های مرسوم اداری، پیروزی در مزایده‌ها و مناقصه‌ها و یا تقدم و اولویت داشتن در استفاده‌ی گسترده از خدمات حکومتی و ... از جمله مواردی است که در این دسته از فعالیت‌های فساد آلود قرار می‌گیرد. نمونه‌ی دیگر از این نوع فساد، سوء استفاده مقامات دولتی از بودجه‌ی عمومی در راستای منافع خود یا خویشاوندانشان است. سرچشمه‌ی این نوع فساد عموماً به آزادی عمل بخشی از کارگزاران اداری حکومتی در واگذاری برخی معافیت‌ها، اولویت‌دهی به واگذاری برخی خدمات عمومی، یا توانایی انتخاب در به کارگیری برخی قوانین و مقررات . فساد اداری فساد پدیده‌ای اجتماعی و فراگیر است که ممکن است در عرصه‌های گوناگون حیات اجتماعی بروز یابد و چهره‌ای خاص به خود گیرد، اما در تمام انواع فساد، تعمدی بودن، غیر قانونی بودن و جایگزینی منافع خصوصی و شخصی به جای منافع عمومی و دولتی مشاهده می‌شود. فراگیری و گستردگی فساد در دهه‌های اخیر موانع جدی را برای توسعه و مردم سالاری و برقراری حکمرانی خوب به وجود آورده است. اهمیت این پدیده به خاطر آسیب‌های جدی است که بر نظام‌های سیاسی و اقتصادی عصر حاضر وارد می‌کند؛ به ویژه در نظام‌هایی که نیل به توسعه اقتصادی و برقراری مردم سالاری را هدف اصلی خود قرار داده‌اند . فساد اقتصادی بر اساس حجم فساد در این نوع طبقه‌بندی، فساد به دو طبقه تقسیم می‌شود: طبقه‌ی اول، فساد کلان است که با توجه به ارزش پولی مصداق فساد یا گستره‌ی تأثیر آن در اقتصاد یا نظام اداری یا مقایسه‌ی آن با سایر مصادیق فساد در سطح استانی، ملی، منطقه‌ای یا جهانی یا موقعیت اشخاصی که مرتکب فساد می‌شوند یا با ترکیبی از این عوامل تعیین می‌شود. مانند فساد در طرح‌ها و پروژه‌های ملی یا فساد در سطوح بالای دولت به معنی عام. طبقه‌ی دوم، فساد خرد است که در نقطه‌ی مقابل فساد کلان قرار می‌گیرد. این نوع طبقه‌بندی را می‌توان به طبقات بزرگ، متوسط و کوچک یا طبقات دیگر تقسیم کرد و تعریف و تعیین چارچوب این طبقات با توجه به اوضاع و احوال و شرایط حاکم امری نسبی است. انواع فساد اقتصادی مبنای این طبقه‌بندی، دو خصیصه‌ی کلی است که یکی ارتکاب فساد به صورت انفرادی یا جمعی و دیگری سازماندهی شدن یا نشدن نوع و نحوه‌ی ارتکاب جرم است. بر این اساس، فسادی سازمان یافته تلقی می‌شود که دو ویژگی مهم داشته باشد؛ اول این‌که به صورت جمعی انجام شود نه فردی. ویژگی دوم این است که تمام مراحل ارتکاب فساد اعم از برنامه‌ریزی و اجرا یا بخشی از آن سازماندهی شده باشد؛ یعنی جهت اجرای پروژه فساد، تشکیلاتی با عضویت بیش از دو نفر ایجاد و برای هریک از اعضای گروه وظیفه و نقشی تعیین شود و هیچ کدام از افراد به تنهایی مرتکب فساد نشوند. بنابراین اگر چند نفر با اطلاع همدیگر به صورت انفرادی مرتکب یک جرم یا چند جرم شوند مرتکب جرم سازمان یافته نشده‌اند. البته اگر این وضعیت در سطح وسیعی باشد، می‌توان آن را فساد سیستمی نامید. در تعریف فساد سازمان یافته، می‌توان آن را فعالیت یا فعالیت‌هایی دانست که گروهی متشکل از سه نفر یا بیشتر به صورت هماهنگ و در یک دوره‌ی زمانی، برای نیل به هدفی نامشروع (غیرقانونی) یا برای ارتکاب جرمی انجام می‌دهند. بر اساس سازمان یافته بودن یا نبودن وقوع فساد