پاورپوینت مطالعات معماری کلینیک و بیمارستان (pptx) 78 اسلاید
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد اسلاید: 78 اسلاید
قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :
مطالعات معماری کلینیک و بیمارستان
فهرست :
فصل اول : تاریخچه
فصل دوم : تعاریف
فصل سوم : ضوابط
فصل چهارم : دیاگرامها
فصل پنجم : ریزفضاها
فصل اول :
تاریخچه
تاریخچه طب سنتی درایران:
طب در تمام ادوار تاریخ زندگی بشر، با او همراه بوده است. همچنان که درد و رنج جزئی از زندگی بشر است، پس او همواره به دنبال راه علاج گشته و می گردد. در ایران، یونان، روم، آشور، کلده، مصر و تمامی جهان متمدن قدیم مردم از طب اطلاعاتی داشتند و کسانی که طبابت می کردند، گاهی به صورت موبدان خدمت می کردند و این بقراط حکیم بود که توانست طب را از این شکل خرافاتی و معبدی بیرون آورد
طب در تمام ادوار تاریخ زندگی بشر، با او همراه بوده است. همچنان که درد و رنج جزئی از زندگی بشر است، پس او همواره به دنبال راه علاج گشته و می گردد. در ایران، یونان، روم، آشور، کلده، مصر و تمامی جهان متمدن قدیم مردم از طب اطلاعاتی داشتند و کسانی که طبابت می کردند، گاهی به صورت موبدان خدمت می کردند و این بقراط حکیم بود که توانست طب را از این شکل خرافاتی و معبدی بیرون آورد. او ثابت کرد که مرگ و زندگی بر طبق قوانین منظم جهان رخ می دهد و به علاوه مسائل اجتماعی و وجدانی خاصی نیز برای طبیب معین نموده است که گواه آن «سوگند نامه بقراط» است. در کشور ما طب و طبابت ادوار مختلفی دارد که مهم ترین آنها عبارتند از: الف) دوران هخامنشی ب) دوران ساسانی ج) دوران اسلامی
۱) دوران هخامنشی این دوره یکی از ادوار درخشنده و پرثمر طب ایران است و در ۲۵۰۰ سال پیش از این علم دارای منزلت خاصی بوده است چرا که در کتب مذهبی زرتشت نیز به خصوص از بهداشت، بسیار سخن گفته شده است. لذا از این دوران پزشکان طبقه بندی شده اند که مهم ترین آنها طبیب (پزشک)، جراح (کارد پزشک)، منتر پزشک و گیاه پزشک یا پسیانز هستند که در اوستا می توان به یادداشت هایی در این مورد دست یافت. ۲) دوران ساسانیان انتقال اصل و مایه طب، از دوران هخامنشی به دوران ساسانی بود اما بر اثر اختلافات مذهبی که در امپراتوری روم شرقی بین امپراتوران با دانشمندان و پزشکان پیدا شد، دوران جدیدی در تاریخ طب ایران و نتیجتاً در طب اسلامی پدیدار شد. ایران از همسایگان کشور های روم شرقی بود بنابراین دانشمندان و پزشکان عالی رتبه از مرز ها به ایران مهاجرت کردند و به تعلیم این دانش اشتغال ورزیدند و به این ترتیب بیمارستان و مدرسه جندی شاپور تأسیس شد. در دوران انوشیروان انقلاب بزرگی در علم طب ایران و جهان به وقوع پیوست که همانا تأسیس اولین کنگره پزشکی برای مناظره و مباحثه پزشکان در مورد فلسفه و طب بوده است. ۳) دوران اسلامی واگذاری تمام میراث ساسانیان علاوه بر میراث بزرگ یونانیان به مسلمانان، پس از غلبه اعراب بر ایران و انقراض سلسله ساسانیان و اشاعه زبان عربی بود. مثلاً در دوران عباسیان «جندی شاپور» به بغداد انتقال یافت به این ترتیب کم کم بغداد مرکز علم و دانش پزشکی شد و جندی شاپور از رونق افتاد، خلاصه آن که به برکت تعالیم اسلامی مسلمانان به خدمات بزرگی در علم طب، ترجمه و تألیف متون پزشکی توفیق یافتند.در دوران اسلامی به خصوص در باب ترجمه در اثر تشویق های افراد درجه اول اجتماع، باب جدیدی بر مترجمین باز شد و آثار زیادی به صورت کتاب های طبی، علمی، فلسفی، تاریخی و غیره از زبان یونانی به عربی ترجمه شد.
طی قرون سوم، چهارم، پنجم و ششم هجری قمری، پزشکان ایرانی توانستند برگ های زرینی بر تاریخچه طب جهان اضافه کنند و تحولات و انقلابات بزرگی را در طب ایجاد نمایند. از جمله محمد زکریای رازی، عباس مجوسی اهوازی، شیخ الرئیس ابوعلی سینا و اسماعیل جرجانی . اگر بخواهیم مروری بر دستاوردهای تلاش های بی شائبه دانشمندان ایرانی و ثمرات آن در جهان پزشکی داشته باشیم می توانیم بگوییم. ۱) بیرون آوردن علم طب از صورت نظری و متحول ساختن این علم با ایجاد بستر مناسب برای عرضه طب عملی، گامی بسیار مثبت در راه توسعه و پیشبرد این دانش بوده است. ۲) ایجاد نظم و ترتیب در دانش طب پراکنده و بی سر و سامان یونانی و افزودن اطلاعاتی جدید در زمینه پزشکی و تکمیل اطلاعات قبلی. ۳) با نظر بر وظایف و طبایع شرح داده شده برای اعضای بدن، تاثیر دارو و درمان را با توجه به طبیعت داروها و شرایط اقلیمی بیماران وارد علم پزشکی ساخته اند و توانستند تا قرن شانزدهم، هفدهم و نیمه های قرن هجدهم در علم پزشکی اروپا، تاثیرات حیرت انگیزی به جا بگذارند. حتی عده زیادی از پزشکان اروپایی (آلمان و اتریش) تحت تاثیر افکار و تحقیقات پزشکان اسلامی قرار گرفتند و آنان را آرابیست (Arabistes) می نامیدند که تا اوایل قرن هفدهم میلادی در اروپا از حامیان زیادی برخوردار بودند و افکارشان مورد توجه بوده است.
تاریخ بیمارستان در ایران :
بیمارستان های ایران و سایر بیمارستان های شرق اسلام که عموما به همت ایرانیان بناگردیده و ثمره آن به جهان پزشکی آن دوران رسیده است،برخی از این بیمارستان ها در خاک ایران قرار دارند و برخی در کشورهای دیگر واقع اند. این بیمارستان ها عبارتند از:
بیمارستان جندیشاپور: در بیمارستان جندیشاپور عده زیادی طبیب به خدمت اشتغال داشتند که مهمترین آنها خاندان بختیشوع یا آل بختیشوع می باشند. این بیمارستان نقش بسیار مهمی در طب اسلامی ایفا کرده و دنباله آن تا اواخر قرن سوم هجری نیز کشیده شده است .
بیمارستان ری: این بیمارستان که به نام بیمارستان ری و یا بقول ابن القفطی مارستان ری نامیده می شده از بیمارستانهایی است که در سده سوم و چهارم در ایران بوده است.بعضی از مورخات تاریخ طب گفته اند که رازی ریاست بیمارستان عضدی بغداد را به عهده داشته است.
بیمارستان زند: این بیمارستان از تاسیسات عمروبن لیث صفاری است. عمرو در زرند بازاری به نام خود ساخت و آن را بر مسجد جامع و بیمارستان آنجا و بر مسجدالحرام وقف کرد. به نظر می رسد که این بیمارستان و بیمارستان ری قدیمی ترین بیمارستان های ایران پس از ظهور اسلام می باشند.
بیمارستان اصفهان: از این بیمارستان اطلاعات زیادی در دست نیست، این بیمارستان در سده چهارم هجری قمری وجود داشته و احتمال می رود در دوره سلسله آل بویه بنیان گزاری شده است.
بیمارستان نیشابور: این بیمارستان از اقدامات طبیبی به نام عبدالملک بن ابی عثمان محمدبن ابراهیم نیشابوری معروف به خرگوش است که در ابتدا در مکه به تحصیل فقه می پرداخت و بعد از بازگشت به موطن خود این بیمارستان را ساخت. وی به سال 407 هجری وفات یافت.
بیمارستان مرو: از جزئیات مربوط به این بیمارستان اطلاع زیادی در دست نیست.
انواع درمان:
نمک درمانی
گیاه درمانی
سنگ درمانی
موسیقی درمانی