پاورپوینت تاثیر پسمان های گیاهان سزراعی و روش های مدیریت آن در کشاورزی پایدار

پاورپوینت تاثیر پسمان های گیاهان سزراعی و روش های مدیریت آن در کشاورزی پایدار (pptx) 78 اسلاید

دسته بندی : پاورپوینت

نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد اسلاید: 78 اسلاید

قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :

1 به نام خداتاثير پسمان‎هاي گياهان زراعي و روش‎هاي مديريتي آن در كشاورزي پايدار  2 آ‎غاز سخن پوسيدن پسمان‎هاي گياهان زراعي مي‎تواند بر توليد گياهان زراعي و محيط زيست، اثرات مثبت و منفي داشته باشد. هدف متخصصين كشاورزي بر افزايش اثرات مثبت است و اين تنها مي‎تواند به وسيله درك بهتر از پسمان‎ها، خاك، عوامل مديريتي و برهمكنش بين آنها كه بر روند پوسيدن و آزادسازي مواد غذايي اثر مي‎گذارند، محقق شود. سيستم‎هاي كشاورزي بسيار متنوع هستند، لذا هيچ كدام از سيستم‎هاي مديريتي پسمان‎ها در همه شرايط برتر نيستند. به طور ايده‎آل، سيستم مديريتي پسمان‎ها بايد به گونه‎اي باشد كه عملكرد گياهان زراعي را با كمترين اثرات نامطلوب زيست محيطي، افزايش دهد؛ لذا در هر سيستم كشاورزي بايستي ابتدا الزامات مربوط به توليد و پايداري توسط متخصصين رشته‎هاي مختلف به خوبي تشريح گردند تا بهترين سيستم مديريتي پسمان‎ها انتخاب شود. پسمان‎هاي گياهان زراعي كه به طور رايج كشت و كار مي‎شوند، منبع مهمي براي تغذيه گياهان زراعي بعدي هستند. اين پسمان‎ها همچنين به طور مستقيم و غير مستقيم بر خصوصيت‎ها و كاركردهاي زيستي، شيميايي و فيزيكي خاك، به علاوه كيفيت آب و خاك اثر مي‎گذارند. 3 مقدمه در سال‎هاي اخير، افزايش آگاهي‎هاي لازم و درك بهتر از پايداري، منجر به تجديد علاقه در ارتباط با استفاده از پسمان‎هاي گياهان زراعي، كود سبز و ديگر كودهاي آلي به عنوان منبع مواد آلي خاك و مواد غذايي براي گياه زراعي گرديده است. مطابق نظر Fraser and Francis (1996)، اگر چه مقادير زيادي از مواد غذايي همراه با دانه‎هاي برداشتي از مزرعه خارج مي‎شود، ولي هنوز مقادير معني‎داري از مواد غذايي در پسمان‎هاي گياهان بعد از برداشت وجود دارد. همچنين، مديريت صحيح در اضافه كردن پسمان‎ها به خاك، علاوه بر افزودن مواد غذايي مذكور منجر به بهبود ساختمان خاك، آب و هواي خاك، دماي خاك و ... مي‎گردد كه بدين ترتيب به كنترل جريان‎هاي سطحي و فرسايش نيز كمك مي‎كند و خاك‎ورزي را آسان‎تر مي‎سازد. Power and Popendick (1985) بيان داشتند كه كاربرد رو به افزايش كودهاي شيميايي بعد از جنگ جهاني دوم، منجر به كاهش قابل ملاحظه‎اي در كاربرد گياهان پوششي و كودهاي آلي گرديد. Reganold(1987) نيز اعلام نمود كه افزايش سيستم‎هاي تك كشتي و اتكاي بيشتر آنها به كودهاي شيميايي و آفت‎كش‎ها اگر چه بازده توليد و عملكرد دانه را افزايش داد ولي منجر به كاهش مواد آلي خاك (SOM)، افزايش فرسايش خاك و آلودگي آب‎هاي سطحي و زير زميني شد و عدم توازن در چرخه مواد و جريان انرژي را باعث گرديد. 4 اشاره‎اي به روش‎هاي مديريتي پسمان‎هاي گياهان زراعي مديريت پسمان‎هاي گياهان زراعي به طور كلي به ٥ روش انجام مي‎شود: Residues Burning (سوزاندن پسمان‎ها) Incorporation of Residues (ادغام پسمان‎ها با خاك) Direct Drilling in Surface Residues (معروف به رها كردن پسمان‎ها در سطح) Undersowing Crops (معروف به مالچ‎هاي زنده) Bailing and Removing Crop Residues (حذف پسمان‎ها از زمين) 5 تاثير پسمان‎هاي گياهان زراعي و روش‎هاي مديريتي آن بر كيفيت خاك حال نظر به اينكه پسمان‎ها و مديريت آن به طور مستقيم يا غير مستقيم روي اكثر اين شاخص‎ها و در نتيجه، كيفيت خاك اثر مي‎گذارند، در اين قسمت به مرور اين اثرات مي‎پردازيم. در گذشته به طور مرسوم، قدرت توليدي خاك به عنوان معياري براي بيان كيفيت خاك به كار برده مي‎شد. بر اساس تعريف كيفيت خاك (Traser, 1998)؛ ”توانايي يك خاك براي بالا بردن، نگهداري و باز چرخش مواد غذايي، آب و انرژي جهت به حداكثر رساندن توليد گياه زراعي و به حداقل رساندن تخريب محيط زيست“ امروزه مفهوم كيفيت خاك را به عنوان ابزاري براي ارزيابي پايداري، به جاي يك معيار با شاخص‎هاي متعددي تعيين مي‎نمايند. 6 الف- اثر بر خصوصيات فيزيكي خاك الف، ١- فرسايش خاك: Brown (1989) اعلام نمود كه حضور پسمان‎هاي گياهان زراعي بر سطح خاك، فرسايش‎هاي بادي و آبي را به طور مستقيم (با حفاظت فيزيكي از خاك) و به طور غير مستقيم (با بهبود ساختمان خاك به عبارتي ثبات خاكدانه‎ها از طريق اضافه كردن مواد آلي)، كاهش مي‎دهد. طبق نظر Hagen (1996)، پسمان‎هاي ايستاده (Stand) نسبت به پسمان‎هاي پهن شده (Flat) در كاهش فرسايش به نحو موثرتري عمل مي‎كنند. پسمان‎ها موانعي براي خروج ذرات از سطح خاك هستند و به طور كلي، افزايش پسمان‎ها، كاهش بيشتري را در فرسايش به دنبال دارد. بسياري از مطالعات گزارش كرده‎اند كه ادغام پسمان‎ها با خاك در درجات مختلف، جريان‎هاي سطحي و در نتيجه، فرسايش آبي را از 25 تا 90 درصد كاهش مي‎دهد. البته Dormaar and Carefoot (1996) بيان داشتند كه اين كاهش‎ها عمدتا در حالاتي رخ مي‎دهند كه مقادير قابل ملاحظه‎اي از پسمان‎ها بعد از ادغام جزيي در سطح خاك باقي بمانند. Kladivko (1994) بيان داشت كه پسمان‎هاي گياهان زراعي نقش مهمي را در حفظ شرايط فيزيكي خاك ايفا مي‎ْكنند و در اغلب اقليم‎ها، حذف همه پسمان‎ها از مزرعه منجر به وخامت خصوصيات فيزيكي خاك مي‎شود. 7 8 9