تحقیق درباره تربیت در اسلام

↓↓ لینک دانلود و خرید پایین توضیحات ↓↓

فرمت فایل: word 

 (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحات:20

قسمتی از متن فایل دانلودی:

پيشگفتار

بِسْم اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم

در زندگي مادي گراي امروز، همة ارزشها عالي انسان بتدريج كنار نهاده شده و بي اعتبار شد. و همه چيز، حتي ارزشهاي اخلاقي، تنها در حدود ملاحضات مادي اعتبار و ارزش پيدا كرده است.

هر قدر پيشرفت تمدن مادي بيشتر شده. نيازمنديهاي مصرفي انسان نيز رو به فزوني گذارده و راههاي تأمين اين نيازمنديها پيچيده‌تر شده است. تا آنجا كه بسياري ازمردم سلامت زندگي و حتي سلامت جسمي و اخلاقي خود را هم در اين راه فدا كرده و مي‌كنند.

مادي‌گري واقتصاد زندگي چنان در اثر ما ريشه دوانده كه او را به صروت يك ماشين توليد و مصرف درآورده، يا در حدّ قوت لايموت يا در طريق دست‌يابي به زندگي مجهز و لوكس و وسائل تفنّني هر چه لوكس‌تر و اين وضع چنان همه‌گير شده است كه زندگي بيشتر انسانهاي زمان ما از هر نوع محتواي ارزنده‌ي ديگر خالي شده است.

انساني كه يك روز كرامت خود را در آزادي و آزادگي مي‌يافت و در اين راه جان فدا مي‌كرد، اينك غلام حلقه بگوش توليد ومصرف شده.

در سوره مباركه حديد آية شريفه 20 مي‌فرمايد:

اَعْلَمُوا أنَّما الحيوهُ الدّنيا لَعِبُ و لَهْوُ وَ زينَهُ و تَفاخُرَ بَيْنَكُمْ و تَكاثُرُ في اْلأموالِ وَاْلمأَ ولَدِ و.....

آگاه باشيد كه زندگي دنيا بازيچه‌اي براي سرگرمي است، خودآرايي و فخرفروشي و افزون طلبي در ثروت و فرزندان اين چنين زندگي خشك و بي محتوا همانند باراني است كه ببارد و گياه فراواني بروياند، بدانگونه كه كشاورزان حيرت زده شوند، اما بزرودي اين صحرا سرسبز پژمرده شود و به مشتي خس و خاشاك تبديل مي‌گردد. ولي همانطور كه تجربه ثابت كرده و همچنين مشاهده گرديده،

به عقيده خودم بايد گفت: هميشه يك عده بايد نابود گردند، يك عده بايد ناديده گرفته شوند، يك عده بايد از بين بروند، تا عده اي ديگر بتوانند در عالم راحتي سربلند كنند و به قيمت آن نابودي راحتي پيدا كنند، و در مقابل آن جزع و فزع، ايجاد فرح نمايند، كه در طول تاريخ اين چنين بوده و هست و....

و ضمناً در سوره مباركة نور، آيات شريفة 35 الي 40 قرآن كريم اين نويد دهندة دلها، اين آرامش قلب و آرامش دلها چنين مي‌فرمايد:

تلاش انسانهاي بي‌خدا همچون سرابي است در بيابان كه انسان لب تشنه بدنبال آب مي‌گردد و همين كه پيش مي‌رود چيزي نمي‌يابد وتنها خدا را مي‌يابد كه تمام و كمال به حسابش مي‌رسد، يا ظلماتي در درياي ژرف كه امواج متراكم پوشيده و برفراز ان ابري تيره برآمده همه جا تاريك، تاريكي بالاي تاريكي، بدون امكان ديد، حتي اگر دست خويش به گريبان درآورد آنرا نتواند ديد، آري كسيكه خدا بر سر راهش پرتوي بيفكند، هيچ پرتو و روشنگري فرا راه خويش ندارد.

و همچنين در آيات شريفه 15 الي 16 سوره مبارك هود مي‌فرمايد:

هر كس تنها زندگي دنيا و تجمّل و زيور آن را بجويد آن را كم‌و بيش بدين آروزها خواهيم رساند و در اين حوزة زندگي به بازده كار خود بدون هيچ كمبودي خواهند رسيد. اما براي اين مردم در پايان جز آتش رنج و حسرت چيزي نيست، سرانجام كاخ عظيمي كه ساخته‌اند فرو مي‌ريزد و همة اعمالشان بر باد مي‌رود.

و....