اَتمُسفِر (از زبان یونانی باستان، راهیافته به تمام زبانهای اروپایی و بسیاری از زبانهای دیگر) یا جَوّ یا هَواکُره، به معنای یک یا چند لایه از گاز است که دور یک شیء آسمانی مانند یک سیاره، ستاره، یا قمر را احاطه کردهاست. جو به واسطهٔ نیروی گرانش به دور شیء آسمانی نگهداشته میشود.
اصطلاح اتمسفر ستارهای برای اشاره به بخش بیرونی یک ستاره به کار میرود و معمولاً قسمت بالاتر از کدری نورسپهر را در بر میگیرد. ستارههایی که دمای آنها به اندازه کافی پایین باشد ممکن است دارای اتمسفر بیرونی با مولکولهای مرکب باشند.
جو زمین بالاترین بخش تشکیلدهندهٔ کرهٔ زمین است که مخلوطی از گازها شامل نیتروژن (۷۸٪)، اکسیژن (۲۱٪)، آرگون (۰٫۹٪) و کربن دیاکسید (۰٫۰۳٪) است. اتمسفر زمین از سطح زمین آغاز شده و تا ارتفاع ۱۰٫۰۰۰ کیلومتر (۶٫۲۰۰ مایل) ادامه مییابد.
۹۹ درصد از جو زمین در فاصله ۳۰ کیلومتری از سطح آن قرار دارد. اگرچه سیارههای دیگر منظومهٔ شمسی نیز هواکره دارند ولی جو زمین تنها جوی است که از زندگی موجودات زنده پشتیبانی میکند.
جوّ زمین از ۵ پنج لایهِ به نامهای تروپوسفر، استراتوسفر، مزوسفر، ترموسفر، اگزوسفر تشکیل شدهاست.
فهرست مطالب:
سيستم هوا كره اي
تاثير انسان بر شيمي هوا كره اي
آلاينده هاي تروپوسفر
اقامت آلوده كننده ها در هواكره
باران اسیدی
مه دود
ازون
وارونگی
تخيله ازون
CFC ها
آلودگي هوا و مديريت محيطي
فناوريهاي پاكسازي
و...